ตอนที่ 22 นี่คุณลุงมาริโอ มันมีช่องเคลียร์เกมอยู่จริงๆ เหรอ?

หญิงวัยกลางคนตัวสั่นระริกทั้งที่ยังถือลูกเต๋าไว้ ตาแดงก่ำมองไปที่มาริโอบนเวที ไร้ความเต็มใจจะโยนลูกเต๋าในมือ

มาริโอถามเธออย่างกังวล “เด็กน้อยที่รัก เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงไม่โยนล่ะ?”

หญิงวัยกลางคนมองมาริโอ้ด้วยความหวาดกลัว

เสียงมาริโอกลายเป็นเย็นชา “ไม่อยากเล่นเกมกับคุณลุงมาริโอเหรอ? อย่างนั้นใช่ไหม?”

เธอร้องไห้ด้วยความหวาดกลัวแล้วขว้างลูกเต๋าออกไป มันกลิ้งไปสามครั้งแล้วหงายหน้า 3 เธอร้องไห้ แทบจะคลานไปที่ช่อง20ที่ถังโม่ยืนอยู่ มาริโอมองเธอคลานแล้วหัวเราะ

ต่อไปเป็นตาของชายหัวล้าน

ตอนที่หยิบลูกเต๋าขึ้นมา เขาค่อนข้างกลัวหญิงวัยกลางคนอยู่

ชายหัวล้านอยู่ที่ช่อง 19 กำลังจะโยนลูกเต๋าเป็นรอบที่ 5 ผู้หญิงวัยกลางคนกับถังโม่ยืนอยู่ที่ช่องที่ 20 แต่ถังโม่ยังอยู่รอบที่ 4 ดังนั้นเอฟเฟ็กต์ ‘ใครกันที่แบ่งทุกข์และสุข?’ เลยยังไม่ทำงาน

แต่ถ้าเขาโยนได้ ‘1’ เขาจะเข้าช่อง 20 ถังโม่จะไม่เป็นไร แต่ชายหัวล้านกับหญิงวัยกลางคนคนนั้นจะได้รับบทลงโทษแสนสาหัสเลยทีเดียว

ชายหัวล้านเริ่มเหงื่อออก เขาพับแขนเสื้อ ปาดเหงื่อบนหน้าผาก ขาเขาสั่นตอนจ้องลูกเต๋าลูกใหญ่ในมือ หญิงวัยกลางคนนั่งอยู่บนพื้น มองลูกเต๋าอย่างมีความหวัง

“อย่าออก 1…อย่า” ชายหัวล้านคำราม แล้วหลับตาโยนลูกเต๋า

ตู้ม

เขาลืมตาตอนลูกเต๋าถึงพื้น

มันออก 3

ชายหัวล้านผ่อนคลายลงแล้วเดินไปที่ช่อง 22

แม้สองคนนั้นจะหวาดกลัว แต่ชายร่างท้วมค่อนข้างมั่นใจ เขาตะโกนอกมาอย่างไม่หวาดกลัว “ฉันไม่เชื่อว่าตัวเองจะโชคร้ายหรอก ฉันจะทอยได้1หรือ3ได้ยังไง ไม่มีทาง” เขาไม่ได้กลัวผู้หญิงวัยกลางคนหรือชายหัวล้านที่ยืนอยู่ตรงหน้าเลย

ถังโม่มองชายร่างท้วมที่ยืนอยู่ที่ช่อง19 มองมือของอีกฝ่ายที่ถือลูกเต๋า เห็นมันตึงราวกับลูกเต๋านั้นยากที่จะถือ

ชายคนนั้นสูดลมหายใจแล้วทอยลูกเต๋า เขาจ้องมันตาไม่กะพริบตอนที่มันหมุนอยู่กลางอากาศ พอมันกระแทกพื้น โชว์ให้เลข 2 เขาก็รีบวิ่งไปที่ช่อง21

คนที่สี่กับห้าค่อนข้างผ่อนคลายกว่าสักหน่อย พวกเขายืนอยู่ที่ช่อง 15กับ14 ค่อนข้างทิ้งห่างจากคนอื่นๆ

ชายวัยกลางคนพูดน้อยคนที่สี่ที่แทบจะไร้ตัวตนที่สุดในบรรดาคนทั้งแปด ถังโม่จำได้ว่าเขาชื่อจ้าวกั๋ว ชื่อธรรมดาๆ ไม่มีอะไรพิเศษ เขาทอยลูกเต่าทั้งที่หน้าซีดๆ อย่างนั้น พอเห็นเลข 1 เขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วไปที่ช่อง16

คนที่ห้าที่ทอยลูกเต๋าคือชายหนุ่มที่น่าจะเป็นคู่รักกับหญิงสาวที่จะทอยเป็นคนที่หก คนหนึ่งรั้งท้ายที่ช่อง 14 อีกคนอยู่หน้าสุดที่ช่อง 22

ความกดดันเขาไม่สูงเท่าไหร่ ขอแค่ไม่ทอยได้2 เขาก็จะไม่มีปัญหาอะไร สุดท้ายเขาก็ก้าวไปอยู่ที่ช่อง18 แล้วก็ถึงตาของหญิงสาว

ในบรรดาคนทั้งหมด เธอคือคนที่น่าเป็นห่วงน้อยที่สุด เธอยืนอยู่หน้าถังโม่สองช่อง ถือลูกเต่าแล้วกระซิบ “6 ต้องเป็น6สิ”

ถังโม่เลิกคิ้ว

ตู้ม!

ลูกเต๋าหยุดที่5

หญิงสาวแทบกรี๊ดด้วยความดีใจ ถึงจะไม่ใช่ 6 แต่เธอก็ไม่ลังเลที่จะสร้างระยะห่างมากๆ กับคนอื่น เธอเดินไปที่ช่อง 27ด้วยความมั่นใจ แต่ทันทีที่เหยียบเข้าไป ช่องนั้นก็กลายเป็นสีแดง

“ดิ๊งด่อง! ทริกเกอร์ช่องบทลงโทษระดับ4”

ตู้ม!

เต่ายักษ์หล่นลงมาจากท้องฟ้า นัยน์ตาสีเขียวจ้องมาที่ผู้หญิงในช่อง27 แล้วพุ่งเข้าโจมตีทันที ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วจนเธอไม่ทันได้ตั้งตัว แต่เจ้าเต่าก็กัดต้นขา ฉีกเนื้อออกไปส่วนหนึ่งแล้ว

ผู้หญิงคนนั้นกรีดร้อง แล้วดึงมีดปอกผลไม้ออกมา เธอดิ้นรน พยายามจะแทงเจ้าเต่ายักษ์ดุร้ายตัวนี้ แต่กระดองของมันก็แข็งมาก ทุกครั้งที่กดมีดลงไปก็เจอเกิดประกายไปขึ้นมา

“เม่ยเม่ย!” ชายหนุ่มร้องด้วยความวิตก

เจ้าเต่าใช้หัวกระแทกสะโพกของเธอ มีกำแพงที่มองไม่เห็นล้อมรอบพื้นที่หนึ่งเมตรของช่องไว้ ไม่ว่าจะยังไงเธอก็หนีออกไปไม่ได้ หญิงสาวเลือดออก เนื้อที่ต้นขาก็แหว่งกายไป

“ไม่ อย่า…อึก…อย่าฆ่าฉันนะ” หญิงสาวโบกมีดในมือไปมาอย่างตื่นตระหนก สร้างแผลตื้นๆ ให้เจ้าเต่า

ในบรรดาคนเจ็ดคนที่เหลือ นัยน์ตาชายหนุ่มแดงชื้น มองแฟนสาวของตัวเอง อีกห้าคนมองผู้หญิงคนนั้นด้วยความหวาดกลัว ขณะหญิงวัยกลางคนกระซิบกับตัวเอง “ช่องที่27คือช่องบทลงโทษระดับสี่ ฉันต้องไม่ไปตกช่องนั้น ต้องไม่ไป…”

ถังโม่ตะโกน “อย่าพยายามหั่นกระดอง เล็งที่คอของมันสิ!”

พอได้ยินคำสั่งเธอก็รีบพูด “ฉันจะตัดหัวมัน ตัดหัว…” เธอพยายามจะตัดคอเต่าตัวนั้นด้วยมีด แต่มันเร็วมากเกินไป ยังไม่ทันได้ชูมีด หัวของเจ้าเต่าก็หดกลับเข้ากระดองไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นพยายามอย่างสิ้นหวังอยู่หลายรอบแต่ก็ทำไม่สำเร็จ

“ตัดไม่ได้ ฉันตัดไม่ได้!” เธอร้องอย่างสิ้นหวัง

ถังโม่ขมวดคิ้ว เห็นเต่าโผล่หัวออกมาจากกระดอง ฉีกเนื้อที่มือซ้ายของเธอ แล้วหดหัวกลับเข้าไปอีก

เขาตะโกน “รอบหน้าที่มันกัดคุณ ใช้โอกาสนั้นตัดหัวมันสิ!”

เธอตอบรับ แต่มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น ถูกกัดไปอีกสองรอบก่อนจะได้โอกาสตัดหัวมัน กระดองนั้นแข็ง ต่างจากส่วนคอที่อ่อนนุ่ม พอมันถูกตัดหัว เจ้าเต่าก็กระตุกไปทั่งร่างก่อนจะร่วงลงบนพื้น แล้วหายไป

ผู้หญิงคนนั้นแทบจะเละไปทั้งตัวแถมที่พื้นก็ชุ่มไปด้วยเลือด

เรื่องที่แปลกอย่างหนึ่งคือ แม้ทุกคนจะออกจากช่องของตัวเองไม่ได้ แต่เลือดก็ไหลออกจากช่อง27 จนคนที่อยู่ช่องถัดๆ มาต้องขยับตัวหลบ หญิงสาวหอบหายใจนอนจมกองเลือดของตัวเอง รูร้ายแรงที่เจ้าเต่ากัดอยู่บนร่างทำให้เธอดูน่าสยดสยอง

ชายหนุ่มลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “เม่ยเม่ย พักให้สบายนะ”

เธอพยักหน้า

โชคดีที่สภาพร่างกายของทุกคนพัฒนาขึ้นมากตั้งแต่โลกออนไลน์ กระทั่งผู้เล่นสำรองยังแข็งแรงยิ่งกว่านักกีฬา ถึงเธอจะมีบาดแผลมากแต่ก็ไม่จำเป็นต้องรักษาอะไร เลือดหยุดในเวลาไม่กี่นาทีแล้วแผลก็เริ่มตกสะเก็ด แต่เธอบาดเจ็บสาหัส เลยได้แต่นอนอยู่ตรงนั้น

ชายชราโยนเต๋า แล้วขยับจากช่อง18มา24

พอเสร็จ เขาก็ขยับสายตามามองถังโม่

ถังโม่รับมาโดยไม่ได้แสดงสีหน้าอะไร เขาก้มลงมองตัวเลขบนลูกเต๋า

เขายืนอยู่ที่ช่องที่ 20 ตอนนี้มีคนอยู่ที่ช่อง 21 22 และ 24 ช่องที่เขาไปได้คือ 23 25 และ 26 มีโอกาส50% ที่เขาจะไปตกที่ช่องของใครสักคนแล้วทริกเกอร์ ใครกันที่แบ่งปันทุกข์และสุข?

ผู้เล่นที่อยู่หน้าถังโม่กลั้นหายใจมองเขา

ถึงสีหน้าของถังโม่จะไม่แสดงอะไรออกมา แต่มือเขาบีบลูกเต๋าแน่น สูดลมหายใจ แล้วโยนออกไป

ตูม!

ลูกเต๋าหงายหน้า 5

ถังโม่เดินไปหยุดที่ช่อง25 แสงสีขาวกลายเป็นสีเหลือง หมายถึงช่องเปล่า

ทุกคนโล่งอก

แต่วินาทีถัดมาลูกเต๋าในมือเขาก็ลอยไปอยู่ในมือของผู้หญิงวัยกลางคนที่ยืนอยู่ที่ช่อง20 เธอหน้าซีด ไม่กล้าทอยลูกเต๋า มองคนสี่คนที่อยู่หน้าเธออย่างสิ้นหวัง

ชายหัวล้าน ชายร่างท้วม ชายชรา และถังโม่

พวกเขายืนอยู่ที่ช่อง 22 21 24 และ 25 ตามลำดับ

ผู้หญิงคนนั้นเหลือโอกาสแค่สองช่องเท่านั้น

มาริโอยิ้มชั่วร้ายอยู่บนเวที มองมนุษย์ทั้งแปดเบื้องล่างเหมือนกำลังดูเกมสนุกๆ เหมือนมองซูเปอร์มาริโอที่มนุษย์เล่นมาตลอด30ปีที่ผ่านมา สายตาเปี่ยมสุขที่กำลังมองจุดเริ่มต้นของเกมนั้นเหมือนกันไม่มีผิด

ในขณะเดียวกันที่ย่านพักอาศัยด้านนอกเกม

ผู้ชายในชุดเทรนช์โค้ทยืนมองดูแปลงดอกไม้

แสงอาทิตย์อุ่นๆ ฉายมาจากทิศตะวันตก ต้นไม้ที่อาบไล้ด้วยแสงสีทอง กระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่สองใบวางอยู่ข้างต้นไม้

ชายหนุ่มก้มมองแปลงดอกไม้และสำรวจกระเป๋า เขาเปิดดูและตรวจสอบข้าวของข้างในทุกใบ หาร่องรอยของการต่อสู้หรือเลือด ของอย่างสุดท้ายที่เขามองคือกระเป๋าของถังโม่ ในกระเป๋ามีไฟฉาย มีด บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจำนวนหนึ่ง บิสกิต แล้วก็ขวดน้ำ

พอตรวจสอบไปสักพักใบหน้าเขาก็บูดเบี้ยว แล้วยกนกหวีดขึ้นเป่า

ห้านาทีถัดมา ชายหญิงที่ตรวจสอบศพทั้งหกก่อนหน้านี้ก็กลับมาหาเขา ตอนที่มาถึงพวกเขาก็เห็นกระเป๋าเสื้อผ้าที่กองระเกะระกะในแปลงดอกไม้ สีหน้าพวกเขาห่อเหี่ยวแล้วรีบตรวจสอบสัมภาระเหล่านั้น เหมือนชายหนุ่มคนนั้น พอสำรวจเสร็จ ทั้งสามก็หันมามองหน้ากัน

“อ้างอิงจากสถานการณ์ตอนนี้ น่าจะเป็นเกมส่วนตัวรูปแบบที่สอง”

“ไม่ผิดแน่” หญิงผมม้ามองไปรอบๆ กระเป๋าแล้วกล่าว “ไม่รู้เลยว่ามีคนเข้าเกมไป ไม่รู้ว่าครั้งนี้จะมีศพโผล่ออกมาอีกกี่ศพ” เธอมองกระเป๋านั้นด้ววความอาลัย เหมือนเจ้าของของพวกมันถูกกำหนดมาให้ตายแล้ว

“ระบุพื้นที่ในรัศมี50เมตรจากจุดนี้ให้เป็นทางเข้าของเกมส่วนตัวรูปแบบที่2จุดที่31”

“รับทราบ!”

ที่เกมโมโนโพลีของมาริโอ

หญิงวัยกลางคนทอยเต๋า เธอวิงวอนถึงเทพธิดาแห่งโชคชะตาให้ทอยได้3หรือ6 ขอให้เธอโชคดีเหมือนอย่างถังโม่

ลูกเต๋ายักษ์กลิ้งไปบนพื้น ผู้หญิงคนนั้นจ้องด้วยดวงตาที่เห็นเส้นเลือดชัด ร่างกายเธอตึงเหมือนเชือกที่ถูกขึง

ลูกเต๋าใหญ่หมุนช้าลงช้าลงแล้วหยุด

หงายเลข4ขึ้นมา

ชายชราที่ยืนอยู่ที่ช่อง24มองหญิงวัยกลางคนคนนั้นอย่างมืดหม่น ความหวังสุดท้ายของเธอพังทลายไปแล้วตั้งแต่เห็นตัวเลขนั่น เธอตัวสั่นขณะต้องอีกฝ่าย

สายตาทั้งสองสบกันที่กลางอากาศ

มาริโอส่งเสียงหัวเราะมุ่งร้าย “ยินดีด้วย เธอทริกเกอร์ ‘ใครกันที่แบ่งปันทุกข์และสุข?’ แล้ว เด็กน้อยของฉัน เธอจะต้องชอบกฎที่น่าสนใจมากๆ ข้อนี้แน่ ไม่รีบไปรับรางวัลของเธอเหรอ?”

ผู้หญิงคนนั้นค่อยๆ เดินช้าๆ ชายชราจ้องเธอด้วยสายตาเย็นเยียบ

มาริโอผิวปาก ไม่ได้กดดันพวกเขา มองทั้งสองเหมือนกำลังดูรายการทีวีสนุกๆ

ผ่านไปห้านาทีมาริโอก็เริ่มเบื่อ “เด็กน้อยของฉัน เธอตรงนั้น…ไม่อยากเล่นเกมของคุณลุงมาริโอเหรอ? ไม่อยากเล่นเกมโมโนโพลีนี้เหรอ? หือ?”

ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้ามองมาริโอยักษ์บนเวที

มีรอยยิ้มสดใสอยู่บนใบหน้าของมาริโอ เขากำลังจะพูดอีกรอบ แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ออกเดินไปที่ช่อง24แล้ว ชายสองคนที่ช่อง21และ22เปิดทางให้เธอ มีร่องรอยความเห็นอกเห็นใจอยู่ แต่มากกว่านั้นคือความใคร่รู้

พอเธอก้าวไปถึงช่องที่24 คนที่เหลือทั้งหกรวมถังโม่ก็จ้องพวกเขา

แล้วพวกเขาก็ได้ยิน---

“ดิ๊งด่อง! เอฟเฟ็กต์ ‘ใครกันที่แบ่งปันทุกข์และสุข?’ ถูกทริกเกอร์แล้ว เปิดช่องบทลงโทษระดับเจ็ด คุณลุงมาริโอที่ยอดเยี่ยมหาใครเสมอเหมือนตัดคอเต่า เหยียบบนเห็ด ฆ่ามังกร และช่วยเจ้าหญิงผู้งดงาม มาริโอไม่ต้องการเพื่อนร่วมทีม เพราะเขาคือเพื่อนร่วมทีมของตัวเอง เขาอยากจะแบ่งปันทุกข์และสุขของเขากับคุณ!”

คุณลุงมาริโอหัวเราะ “ชอบจังเลยเวลาที่หอคอยชมฉันตอนที่ทริกเกอร์เอฟเฟ็กต์นี้ เห็นไหม หอคอยดำรักฉันมากๆ และเด็กๆ ก็เคารพฉัน”

ไม่มีใครสนใจฟังเขา

ช่องที่24เปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีดำทันทีที่ผู้หญิงคนนั้นเหยียบเท้าเข้าไป

ถังโม่ตั้งใจมองเหตุการณ์นั้น

ช่องจะกลายเป็นสีเหลืองถ้าเป็นช่องเปล่า

ช่องของรางวัลและบทลงโทษจะกลายเป็นสีแดง

ทริกเกอร์เอฟเฟ็กต์จะกลายเป็นสีดำ

หญิงวัยกลางคนกับชายชราเผชิญหน้ากัน ทั้งคู่มองหน้ากัน ไม่มีใครขยับ แล้ววินาทีถัดมาพื้นก็สั่นไหว ถังโม่เห็นเงาอะไรบางอย่างสีดำ เงยหน้าขึ้นแล้วเบิกตากว้างด้วยความหวาดผวา

ตู้ม!

มาริโอยักษ์สีดำหล่นจากท้องฟ้าต่อหน้าต่อตาทุกคน เขาใส่หมวกสีดำ ถุงมือสีดำและรองเท้าสีดำ เหมือนกับมาริโอบนเวทีทุกอย่างแค่ใส่เสื้อผ้าสีดำทั้งหมด รวมทั้งแก้วตาสีดำสนิทด้วย

หญิงสาวที่เข้าช่องบทลงโทษระดับสี่ไปยังถูกขังอยู่ในช่องขยับไปไหนไม่ได้แม้จะเกือบถูกฆ่าโดยเจ้าเต่านั่น แต่บทลงโทษระดับเจ็ดดูท่าจะไม่มีข้อห้ามนั้น มาริโอดำมองชายชรากับหญิงวัยกลางคน นัยน์ตาจ้องนิ่งก่อนจะพุ่งเข้ามา

เสียงแตกหักดังให้ได้ยินชัดหลังจากนั้น ทั้งสองถูกโยนไปเกือบ10เมตรเพราะแรงกระแทก ทำให้ผู้เล่นคนอื่นขยับหลบอย่างหวาดกลัว

มาริโอดำวิ่งแบบที่มักจะเห็นในเกมเข้าหาชายชราและหญิงวัยกลางคน

ทั้งสองคนหล่นลงไปกองกับพื้น อาเจียนเป็นเลือด

มาริโอเตือน “โอ เด็กคนอื่นๆ ไม่ต้องกลัวไป พวกเธอไม่ได้เป็นคนทริกเกอร์ ‘ใครกันที่แบ่งปันทุกข์และสุข?’ ไม่มีปัญหาอะไรหรอก” พอเห็นมาริโอดำวิ่งออกจากช่องทุกคนก็พยายามจะหนีเพราะกลัวว่ามันจะหันมาทำร้ายตัวเอง

บนกระดานโมโนโพลีทั้ง150ช่องนั้น มาริโอดำไล่ล่าชายชรากับหญิงวัยกลางคน สายตาเขาจับจ้องระหว่างทั้งสองก่อนจะแสยะยิ้ม แล้วคว้าคอทั้งคู่

ถึงสมรรถภาพทางกายของทุกคนจะพัฒนาขึ้นแล้ว ชายชราก็ยังด้อยกว่าเพราะเรื่องอายุ สภาพร่างกายเขาไม่อาจสู้หญิงวัยกลางคนได้

พอมาริโอดำเอื้อมมือมาถึง หญิงวัยกลางคนก็คว้าเอามีดอันเล็กขึ้นมา เธอหลับตาแล้งพุ่งเข้าใส่ชายชรา “ฉันขอโทษ ฉันไม่อยาก ฉันไม่อยาก…ตาย!”

ปัง!

เสียงปืนดังลั่น หยุดทุกการเคลื่อนไหว

จากมุมมองของถังโม่ มาริโอดำบังภาพของชายชรากับหญิงวัยกลางคนคนนั้นเอาไว้พอดี เขาเลยไม่เห็นสถานการณ์ปัจจุบัน หลังจากเสียงปืนนั้น จู่ๆ มาริโอดำก็หยุดนิ่ง มือที่กำลังจะแตะทั้งสองคนนั้นหยุดค้าง ส่งเสียงหัวเราะหึๆ แล้วร่างนั้นก็หายไป

ชายชรากับหญิงวัยกลางคนวิ่งไปแทบจะถึงช่อง ‘START’ ตอนแรกอยู่แล้ว

หญิงวัยกลางคนที่ถือมีดอยู่ในมือยังค้างอยู่ในท่าพุ่งใส่ชายชรา สีหน้าน่าเกลียดนั่นยังยังคงอยู่ แต่แววตาของเธอเปี่ยมด้วยความหวาดกลัว น้ำตาเริ่มไหลพร้อมๆ กับหยดเลือดที่ซึมออกจากริมฝีปาก เธอมีรูโบ๋ใหญ่ที่กลางอก เธอค่อยๆ ล้มลง ก่อนจะตาย เธอจ้องชายชรา ริมฝีปากสั่นเอ่ยถาม “ทำ…ทำไม?”

ชายชราที่ถือปืนในมือมองร่างของหญิงวัยกลางคนบนพื้น “ฉันขอโทษ ฉันไม่อยากตาย”

คำเดียวกันที่ให้ผลลัพธ์ต่างไปจากที่ผู้หญิงคนนั้นคาดไว้อย่างสิ้นเชิง ร่างเธอค่อยๆ แข็งไป เลือดที่ไหลจากร่างอาบให้พื้นจนกลายเป็นสีแดง

ชายชราเดินกลับไปที่ช่อง24 กุมอกของตนไว้ แรงกระแทกของมาริโอดำทำให้ซี่โครงเขาหักไปสามซี่ คงจะยังไม่หายดีในเร็วๆ นี้ ถึงร่างกายเขาจะแข็งแรงก็ตาม

ทุกคนมองไปที่ชายชราอย่างระแวดระวัง

ปืนยังคงเป็นอาวุธที่น่ากลัวที่สุดสำหรับผู้เล่นส่วนใหญ่อยู่ ถังโม่ไม่รู้ว่ามีผู้เล่นอย่างเป็นทางการกับผู้ลักลอบอย่างละเท่าไหร่ในเกมนี้ แต่ส่วนใหญ่น่าจะเป็นผู้เล่นสำรองแน่ๆ ในกรณีที่ไม่ได้ระวัง ถังโม่คงไม่อาจหลบกระสุนได้ และแม้จะไม่ถึงตาย แต่สภาพหลังจากนั้นก็น่าจะดูไม่จืดอยู่

ถังโม่มองศพของผู้หญิงคนนั้นแล้วหันไปมองหกคนที่เหลือ

ในบรรดาหกคนนี้น่าจะมีอย่างน้อยหนึ่งคนเป็นผู้เล่นอย่างเป็นทางการ

สองชั่วโมงก่อนเขาโดนคนเจ็ดคนนี้ดึงเข้ามาในเกม การแสดงของชายชราคนนั้นไม่แย่เท่าไหร่ ตอนนั้นถังโม่บอกไม่ได้เลยว่าข้อเท้าเขาพลิกจริงหรือไม่ แต่ในโลกแบบนี้ถังโม่ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะมาช่วยคนแก่ที่บาดเจ็บ ที่ทำให้เขารู้คือการแสดงของคู่รักหนุ่มสาวนั่นต่างหาก

พวกเขาจงใจพุ่งไปให้ความช่วยเหลือ เต็มใจจนน่าสงสัย

พอเห็นปัญหานี้ ถังโม่เลยตัดสินใจจะวิ่งทันที เขาเร็วกว่าคนทั้งเจ็ด ถ้าไม่ใช่ว่ามีหนึ่งในเจ็ดคนนี้ที่มีความสามารถควบคุมลมประหลาดนั่น ถังโม่ก็คงหนีไปจากเกมนี้ได้แล้ว

ดังนั้นมีอย่างน้อยหนึ่งคนในเจ็ดคนนี้ที่มีความสามารถ ดูทรงแล้วความเป็นไปได้ที่จะเป็นผู้ลักลอบไม่สูงนัก โอกาสที่จะเป็นผู้เล่นสำรองที่มีพลังก็ต่ำจนปัดตกไปได้เงบ

ถังโม่ไล่มองแล้วหยุดสายตาที่ชายหัวล้านกับชายร่างท้วม

ชายหัวล้านกำลังมองศพของผู้หญิงคนนั้นด้วยสีหน้าซับซ้อน ชายร่างท้วมยังนิ่งเงียบไม่แสดงความคิดเห็น พวกเขาหันไปมองชายชรา นัยน์ตาไร้ซึ่งความกังวลหรือหวาดกลัว

คนที่มีใช้พลังนั่นน่าจะเป็นหนึ่งในสองคนนี้

ชายหัวล้านเริ่มทอยเต๋าต่อ

ในรอบถัดๆ มาไม่มีใครทริกเกอร์เอฟเฟ็กต์นั้นอีก ที่สำคัญดูเหมือนชายหัวล้านจะโชคดี ทอยได้ 6 ติดๆ กัน ทิ้งระยะห่างกับคนอื่นไปพอสมควรที่ช่อง59 นอกจากเขาก็มีถังโม่ที่ค่อนข้าง ‘โชคดี’ เหมือนกัน ยืนอยู่ที่ช่อง53

หนุ่มสาวสองคนอยู่ไม่ไกลกันนักที่ช่อง45และ42

ชายร่างท้วมอยู่ที่ช่อง36 สีหน้าเขาไม่ดีสักเท่าไหร่ อีกสองคนที่เหลือนั้น ชายวัยกลางคนอยู่ที่ช่อง47 ส่วนชายชราอยู่ที่ช่อง39

พอถึงตาชายชราต้องทอยเต๋า ชายหนุ่มกับหญิงสาวข้างหน้าเขาก็วิตกไม่น้อย อาการบาดเจ็บของฝ่ายหญิงแทบหายขาดแล้ว ถึงจะบาดเจ็บแต่ก็ยังกำมีดปอกผลไม้ในมือแน่น ดูไร้ความลังเลที่จะฆ่าชายชราก่อนที่อีกฝ่ายจะยิงเธอ แฟนหนุ่มของเธอเองก็ไม่ต่างกัน สายตาเขาจับจ้องอยู่ที่ชายชราทุกการเคลื่อนไหว

ลูกเต๋าหมุนอยู่สองครั้งกลางอากาศ

ตู้ม!

หงายเลข1

ชายหนุ่มกับหญิงสาวโล่งอก ชายชราที่เหงื่อออกก้าวไปที่ช่อง40

“ดิ๊งด่อง! ช่องกระโดดอิสระถูกทริกเกอร์แล้ว สามารถเลือกกระโดดไปข้างหน้าที่ช่องไหนก็ได้ (มากสุด30ช่อง) หรือถอยหลังกลับไปที่ช่องไหนก็ได้ (ไม่สามารถกลับไปที่ช่องที่ผู้เล่นเคยเหยียบแล้วได้)”

ก่อนหน้าชายชรา ชายหัวล้านเคยเหยียบเข้าที่ช่องกระโดดอิสระแล้วครั้งหนึ่งคือช่องที่29 ตอนนั้นเขายังอยู่หลังถังโม่ ชายคนนั้นเลือกจะกระโดดไปที่ช่องที่ถังโม่ยืนอยู่ก่อนหน้า แล้วก็โชคดี ทอยได้6ติดๆ กันจนขึ้นมาเป็นที่1แทน

ชายชราไตร่ตรองอยู่นาน แล้วตอบด้วยเสียงมั่นคง “ฉันเลือกกลับไปที่ช่อง 29”

“ดิ๊งด่อง! เลือกกลับไปที่ช่อง 29 ที่ช่อง29เป็นช่องกระโดดอิสระ ไม่ได้รับอนุญาตให้ทำการกระโดดต่อเนื่อง เอฟเฟ็กต์จะไม่ทำงาน”

ชายชราพยักหน้า ไม่ได้ตอบอะไร

บนเวที มาริโอมองชายชราแล้วยิ้มอย่างใช้ความคิด

ชายหัวล้านที่อยู่หน้าถังโม่กลับคิดว่ามันแปลก “เจ้าแก่นั่นบ้าไปแล้วหรือไง ตอนนี้เขาอยู่คนสุดท้าย อยู่ไกลจากเราจนไม่น่าจะทริกเกอร์เอฟเฟ็กต์ก็จริง แต่เขาจะต้องโดนมาริโอฆ่าแน่”

ถังโม่หันไปมอง

ชายชราคนนั้นไม่ธรรมดาเลย

เขาเลือกที่จะถอยแทนที่จะเดินหน้า จุดประสงค์แรกชัดเจนคือหลีกเลี่ยงการเกาะกลุ่มกับคนส่วนใหญ่ อาวุธที่ทรงพลังที่สุดของเขาคือปืน แต่เขาใช้ไพ่ใบนั้นไปแล้ว ถ้าเอฟเฟดต์ถูกทริกเกอร์อีก ไม่มีอะไรการันตีได้เลยว่าปืนของเขาจะเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ รักษาระยะห่างไว้นั้นปลอดภัยกว่าเห็นๆ

ข้อสองชายชราเลือกตำแหน่งที่ดีมากๆ ช่อง29ถูกเปิดแล้วว่าเป็นช่องกระโดดอิสระ ไม่ว่าเขาจะได้กระโดดอีกทีหรือไม่ ช่องนี้ก็จะปลอดภัย ที่สำคัญเขาอยู่ห่างจากคนสุดท้ายอย่างชายร่างท้วมไปแค่7ช่อง

เลข7นี้มีความหมายหลายอย่าง อย่างแรก มันรับประกันว่าเขาจะไม่เดินทับช่องของชายร่างท้วมข้างหน้า อย่างน้อยก็สักระยะหนึ่ง แต่ระยะห่างนั้นก็ไม่ได้มากจนตามทันไม่ได้ ขอแค่ทอยออกเลขใหญ่ๆ ชายชราก็จะไปทันชายร่างท้วมคนนั้นได้แน่ๆ

ถังโม่มองชายชราอย่างใจเย็น แล้วพบว่าอีกฝ่ายมองกลับมา

ลูกเต๋ายักษ์ลอยเอื่อยๆ มาหาถังโม่ เขาโยนมันสุ่มๆ ไป

ได้ 1

ถังโม่ก้าวไปอยู่ที่ช่อง54

ตอนนี้รอบที่แปด แล้วก็ไม่มีใครทริกเกอร์ ‘ใครกันที่แบ่งปันทุกข์และสุข?’ อีก ทุกคนเริ่มผ่อนคลาย ไม่นานรอบทอยลูกเต๋าก็วนมาถึงอีกรอบ แล้วทุกอย่างก็ยังสงบสุขดี

ชายหัวล้านอยู่ที่ช่อง 60 ถังโม่กำลังจะทอยเต๋า อีกฝ่ายจ้องกลับมาแล้วพูด “จะออก6หรือเปล่าเนี่ย? ไม่มีทางหรอก”

ลูกเต๋าใหญ่กลิ้งไปบนพื้น

ตู้ม!

เลข6หงายหน้าขึ้นมา

ชายหัวล้านยิ้มค้าง ส่วนถังโม่ขมวดคิ้ว

สองคนมองหน้ากันข้ามช่องหกช่อง ยังไม่มีใครขยับ ชายหัวล้านซุกมือในเสื้อเหมือนจะดึงอาวุธออกมาแต่เขาก็ไม่ได้ทำ แค่สอดคาไว้อย่างนั้น ถังโม่ไม่กล้าประมาท มือขวาแตะรอยสักรูปไม้ขีดไฟที่ข้อมือซ้าย แล้วยกเท้า เดินไปที่ช่อง60

สายตาห้าคู่มองไล่หลังมา

“ดิ๊งด่อง! เอฟเฟ็กต์ ‘ใครกันที่แบ่งปันทุกข์และสุข?’ ถูกทริกเกอร์แล้ว…”

ทันทีที่ถังโม่เหยียบเท้าไปที่ช่อง60 เสียงประกาศยังไม่ทันจบชายหัวล้านก็คว้ามีดคมแล้วแทงถังโม่ทันที แต่ถังโม่เตรียมตัวไว้แล้ว เขาก้าวหลบไปข้างๆ ยกขาซ้ายขึ้นแล้วออกแรง กระแทกไปที่ข้อศอกจนอีกฝ่ายร้องต้องทิ้งมีดลงที่พื้น

พอเท้าแตะพื้น ถังโม่ก็อาศัยความได้เปรียบ หมุนตัวไปครึ่งรอบ แล้วใช้เท้าขวาถีบจนชายหัวล้านกระเด็นออกไป

ชุดการเคลื่อนไหวที่ต่อเนื่องทำให้คนที่เหลือรวมถึงชายชราอึ้งไป แล้วตั้งใจมองถังโม่

ความจริงแล้วถังโม่ก็ไม่ได้คิดว่าการเอาชนะชายหัวล้านคนนี้จะง่ายดายนัก

ถังโม่แทบไม่เคยสู้ แถมยังไม่เคยเรียนศิลปะการป้องกันตัวใดๆ ตอนที่จัดการกับผู้ลักลอบที่มีดอกไม้พิษนั่น ถึงเขาจะมีไม้ขีดไฟบวกกับความแข็งแรงที่มากกว่า(คู่ต่อสู้ของเขาตอนนั้นมีแขนเดียว) เขาก็ยังถูกอีกฝ่ายโจมตีได้ ต้องอาศัยความแข็งแกร่งทางร่างกายที่เหนือกว่าเพื่อเอาชนะ พอมาตอนนี้ก็เลยสามารถเคลื่อนไหวแบบนั้นได้

ชายหัวล้านอ่อนแอเกินไป อย่างน้อยก็อ่อนแอกว่าถังโม่อยู่มากโข

เขาไอออกมาเป็นเลือดเมื่อถูกเตะ

ตอนนั้นหอคอยดำก็พูดประโยคสุดท้าย

“…เพราะเขาคือเพื่อนร่วมทีมของตัวเอง เขาอยากจะแบ่งปันทุกข์และสุขของเขากับคุณ!”

ตู้ม!

มาริโอดำหล่นลงมาจากฟ้ากระแทกพื้นอย่างแรง ถังโม่หรี่ตา ไม่ลังเลที่จะหยิบไม้ขีดไฟออกมา

ชายร่างท้วมตะโกนจากที่ไกลๆ “ความสามารถเหรอ!”

ชายหัวล้านถูกถังโม่เตะไปไกลแล้ว มาริโอดำจ้องถังโม่ มองไม้ขีดไฟอันใหญ่ในมือถังโม่ แล้วนัยน์ตาก็ลุกโชน เขาวิ่งมาเตะถังโม่เข้าที่ขาขวา ถังโม่รีบกระโดดหนีตอนที่มือขวาของมาริโอเล็งที่หัวของถังโม่ด้วยความเร็วน่าสยอง

ความเร็วนั่นแทบจะเกินกว่าการมองเห็นของถังโม่ไปแล้ว

อย่าลืมว่าถังโม่ตอนนี้สามารถมองวิถีกระสุนปกติแล้วใช้มือปัดป้องได้แล้ว ไม่มีเวลาพอให้เหวี่ยงไม้ขีดไฟมากันได้ ถังโม่รีบถอย เก็บไม้ขีดไฟเข้าไปในข้อมือ แล้วเรียกออกมาตรงหน้าแทน

ปัง!

มาริโอ้กระแทกเข้ากับไม้ขีดไฟ หัวไม้ขีดขูดผิวเนื้อที่แก้มถังโม่ไปด้วย แม้แรงกระแทกของมาริโอจะไม่ทำให้ไม้ขีดไฟหัก แต่ถังโม่ก็โดนแรงกระแทกจากไม้ขีดไฟจนบาดเจ็บแถวแนวกราม

ถังโม่รีบหนี มาริโอดำเลยหันไปมองชายหัวล้านที่พื้นแทน

ชายหัวล้านยืนขึ้นด้วยความสยองขวัญแล้วออกแรงวิ่ง เขากลัวเกินกว่าจะวิ่งไปหาถังโม่ แถมยังรู้ตัวดีว่าไม่มีทางล้มถังโม่ได้ พุ่งเข้าไปตรงๆ อาจจะหมายถึงความตายของเขาเอง เขาเลยได้แต่วิ่ง น่าเสียดายที่มาริโอเร็วกว่าเขามาก

มาริโอต่อยชายหัวล้านที่ไม่ได้ความแข็งแกร่งอย่างถังโม่หรือโชคใดๆ เลือดและเศษอวัยวะภายในกระเด็นออกมาทางปาก เขากระเด็นมาตกอยู่ไม่ไกลถังโม่นัก

พอมาริโอดำเห็นคนสองคนกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งแล้วก็ยิ้มร่า เลิกสนใจชายหัวล้านแล้วหันมาเล่นงานถังโม่แทน ถังโม่พยายามหลบทุกการโจมตี ใช้ไม้ขีดไฟเพื่อบล็อคการโจมตีของมาริโอเป็นบางครั้ง แต่ถึงจะใช้กันไดั ไม้ขีดไฟก็ไม่สามารถใช้โต้กลับไปได้เลย ไม่นานร่างเขาก็เต็มไปด้วยแผล

การโจมตีที่รุนแรงในช่วงเวลาสั้นๆ อย่างนั้นไม่เปิดโอกาสให้ถังโม่พักหายใจ เขาอยากจะลองใช้ความสามารถโจมตี แต่มาริโอก็ไม่ให้โอกาสเขาวางมือสะโพกและตะโกนว่า ‘คืนปู่ของฉันมานะ’

แล้วมาริโอก็ออกแรงเตะมาอีกครั้ง ถังโม่รู้สึกเหมือนกระดูกแขนขวาแตกหัก ความเจ็บปวดมหาศาลแล่นไปทั่ว แขนเขาจะไม่หายดีใน10นาทีนี้แน่ๆ

บนเวทีมาริโอยิ้มอย่างยินดี แล้วเอ่ยเตือน “เด็กน้อย ลืมไปแล้วเหรอ? ตราบที่มีผู้เล่นเหลือคนเดียวในช่อง เอฟเฟ็กต์นี้ก็จะจบลง”

เหมือนจะเพื่อตอกย้ำคำพูดของมาริโอ มาริโอดำยิ้ม แล้วกระแทกฝ่ามือเข้ากับช่วงท้องของถังโม่

ปัง!

ถังโม่กระเด็นถอยหลัง กระอักเลือดออกมาคำใหญ่ รู้สึกได้ว่าเริ่มมีเลือดออกที่อวัยวะภายใน ถ้าถูกโจมตีอีกหน เขาน่าจะรักษาตัวเองไม่ทันแล้วก็ตายแน่ๆ

มาริโอเตือนยิ้มๆ “เด็กน้อย ตอนนี้มีผู้เล่นสองคนอยู่ในช่องนะ”

มาริโอดำเดินมาหาถังโม่ ถังโม่จ้องเขาด้วยสายตาเย็นเยือกเหมือนกำลังคิดบางอย่าง วินาทีถัดมาเขาก็ถือไม้ขีดไฟในมือซ้าย พุ่งไปหาชายหัวล้านที่นอนหมดสติอยู่ไม่ไกล ไม้ขีดไฟเคลื่อนที่เป็นวิถีโค้ง จนอยู่ห่างจากอกของชายคนนั้นไปแค่ครึ่งเมตรเท่านั้น

ฝีเท้าข้างหลังเขาก็หยุดลง

ถังโม่หยุดการเคลื่อนไหวแล้วหันกลับไปหา

ร่างของมาริโอดำนิ่งสนิท

บนเวที มาริโอเอ่ยด้วยความเสียดาย “เด็กน้อยน่าสงสาร ทำไมถึงไม่ทนให้ได้อีกสักสองสามวินาทีนะ? น่าเสียดายจริงๆ”

ถังโม่มองชายหัวล้านบนพื้น ลองเอามืออังใต้จมูก

เขาตายแล้ว

ถังโม่ใช้ไม้ขีดไฟพยุงตัว เดินกะโผลกกะเผลกกลับไปที่ช่องที่60 ทิ้งน้ำหนักลงไปบนไม้ขีดไฟ แขนขวาก็ห้อยต่องแต่งเพราะกระดูกหัก เลือดไหลจากปลายนิ้วลงไปถึงพื้น

ข้างหลังเขา ผู้เล่นห้าคนกลั้นลมหายใจ แววตาอัศจรรย์ใจนั้นเหมือนเพิ่งเห็นสัตว์ประหลาด

ถังโม่มองมาริโอบนเวทีแล้วเหมือนจะนึกบางอย่างออก เขาลงไปนั่งยองๆ ที่พื้น แล้วใช้มือขวาที่อาบเลือดวาดวงกลมที่สมบูรณ์แบบบนพื้น

มาริโอมองเขาด้วยความสงสัย “เด็กน้อยน่ารัก ยินดีด้วยที่ยังมีชีวิตอยู่ กำลังทำอะไรอยู่เหรอ?”

ถังโม่เงยหน้าแล้วพูดเสียงเย็น “กำลังวาดวงกลมอวยพรให้คุณมีชีวิตยืนยาวไงครับ”

“โอ้ ช่างเป็นเด็กที่น่ารักเสียจริงๆ”

ถังโม่ไม่ได้ตอบ

เกมดำเนินต่อไป และถังโม่ก็ยังนำหน้าทุกคนอยู่ เขาอาจจะเอนร่างพิงไม้ขีดไฟดูท่าทางอ่อนแอแต่ไม่มีใครกล้าประมาทเขา คนทั้งห้าจ้องเขาอย่างสยองขวัญ ภาวนาให้ไม่ต้องมาตกช่องเดียวกับเขา

ถังโม่หลับตา รู้สึกได้ว่าบาดแผลกำลังเยียวยาตัวเอง อาจจะไม่ได้เร็วนัก แต่เขาจะไม่ตายแน่ๆ

แต่ถึงอย่างนั้น ความมุ่งร้ายของมาริโอก็ยังไม่จบลง

ถังโม่ดูจะแยกตัวออกจากคนอื่นอยู่ไม่น้อย ตอนที่ทอยลูกเต๋า เขายืนอยู่ในช่องของตัวเองแล้วหลับตา เหมือนกำลังพัก และคิดถึงอะไรสักอย่าง

ชายชราโชคดีพอที่อยู่ในลำดับสุดท้าย ไม่ทริกเกอร์ ‘ใครกันที่แบ่งปันทุกข์และสุข?’ หรือช่องบทลงโทษใด แต่อีกสี่คนเจอช่องบทลงโทษกันถ้วนหน้า ชายวัยกลางคนที่จืดจางที่สุดเจอบทลงโทษระดับห้า พอเหยียบลงไปที่ช่อง ปลาบินนับไม่ถ้วนก็บินจากพื้นเข้าใส่เขา

ผู้ชายคนนั้นร้องด้วยความเจ็บปวด ไม่มีโอกาสจะต่อต้าน ร่างเขาถูกปลาบินกัดทึ้ง ไม่เหลือแม้กระทั่งกระดูกให้ดูต่างหน้า

ถังโม่เหยียบช่อง80 ข้างหลังเขาคือชายหนุ่มที่ช่อง70 กับหญิงสาวที่ช่อง64

ตานั้นเป็นตาของหญิงสาว เธอยังคุยกับแฟนหนุ่มของเธออยู่เลยตอนที่ลูกเต๋าแหงนหน้า 6 ทำให้ทั้งสองเงียบกันไป

หญิงสาวมองไปที่ชายหนึ่งที่กำลังมองกลับมาเหมือนกัน

“ปาง..ปางเฉิง?”

ชายหนุ่มกลืนน้ำลาย “ไม่ต้องกลัวนะเม่ยเม่ย มานี่เถอะ เราจะร่วมมือกันจัดการมาริโอดำตัวนั้นไง”

“ผู้ชายคนนั้นยังเอาชนะมาริโอดำไม่ได้ด้วยซ้ำ แล้วเราจะทำได้ได้ยังไง?” ผู้หญิงคนนั้นร้องแล้วชี้มาที่ถังโม่

ชายหนุ่มกัดฟัน “ถ้าเราไม่รอดไปด้วยกัน เราก็ยังตายด้วยกันได้นะ ฉันจะตายกับเธอนะเม่ยเม่ย!”

“ได้!” หญิงสาวน้ำตาไหล เธอพยักหน้าแล้วรีบวิ่งไปหาแฟนหนุ่ม

“ดิ๊งด่อง! เอฟเฟ็กต์…”

เสียงประกาศของหอคอยชะงักไป

ถังโม่หันหน้าไปมองทางอื่น

มีดปอกผลไม้ของหญิงสาวปักอยู่ที่อกของชายหนุ่ม แต่อีกฝ่ายเองก็แทงมีดทำครัวเข้าที่ท้องของเธอเหมือนกัน ทั้งสองมองหน้ากัน เลือดไหลจากริมฝีปาก

“เธอมันก็เป็นอย่างนี้… เป็นผู้หญิงที่ไร้ราคา…”

ผู้หญิงคนนั้นโกรธเกรี้ยวยิ่งกว่า เธอหัวเราะทั้งน้ำตา “ผู้ชายก็ขี้โกหกเหมือนกันหมดนั่นแหล่ะ ไม่ซื่อสัตย์..”

เสียงพวกเขาหยุดลงตอนที่ทั้งสองร่างร่วงไปอยู่ที่พื้นพร้อมกัน พวกเขาเติมเต็มสัญญาที่จะตายด้วยกันจริงๆ

ตอนนี้บนกระดานเหลือแค่ถังโม่ ชายร่างท้วมและชายชราแล้ว

ถังโม่อยู่ที่ช่อง80 ชายร่างท้วมอยู่ที่ช่อง62 ชายชราอยู่ที่ช่อง55

ต่อไปเป็นตาถังโม่ เขามองลูกเต๋าในมือ ไม่ลังเลที่จะโยนออกไป

ได้เลข3

ถังโม่เดินหน้าสามช่องไปที่ช่อง83

“ดิ๊งด่อง! ช่องกระโดดอิสระถูกทริกเกอร์ สามารถเลือกช่อ…”

มาริโอลงมานั่งอยู่ที่พื้นแบบเบื่อๆ มือขวารองคางมองผู้เล่นที่เหลืออยู่สามคน

ถังโม่พิงไม้ขีดไฟอันใหญ่ “นี่คุณลุงมาริโอครับ ผมมีคำถามสองสามข้อที่ยังสงสัยอยู่ ตอบผมหน่อยได้ไหม? พวกมันเป็นคำถามง่ายๆ ผมไม่คิดว่าคุณลุงมาริโอจะปฏิเสธ”

มาริโอยืนขึ้นด้วยความสนใจ “เด็กน้อยน่ารัก มีปัญหาอะไรเหรอ? คุณลุงมาริโอผู้แสนใจดีไม่เคยปฏิเสธเด็กดีอยู่แล้ว ว่ามาเลย”

“คน 6456 คนนั่น พวกเขาตายที่นี่ใช่ไหมครับ?”

มาริโอหัวเราะ “พวกเขาไม่ได้ตาย พวกเขาก็แค่อยากจะอยู่ที่นี่ เพื่อเล่นเกมกับคุณลุงมาริโอตลอดไปต่างหาก”

ถังโม่พยักหน้า “แล้วถ้าเหลือผู้เล่นอยู่คนเดียวในเกม ถ้าเขาไปถึงเส้นชัยได้ เขาจะถูกนับเป็นคนสุดท้ายที่ไปถึงไหม?”

“แน่นอนว่าไม่ ถ้ามีคนเหลืออยู่คนเดียวพวกเขาก็จะต้องเป็นเด็กที่โดดเดี่ยวแล้วก็น่าสงสาร เหงาเหมือนกับคุณลุงมาริโอเลย จะเป็นคนสุดท้ายได้ยังไง?”

ถังโม่มองร่างของมาริโอ เขาเงียบไปพักใหญ่หลังได้ยินคำตอบ ผ่านไปนานกว่าจะพูดอีกครั้ง “หอคอยดำประกาศกฎมาแล้ว แต่ผมอยากจะถามให้แน่ใจ คุณลุงมาริโอครับ มันมีช่องพระราชากับช่องคุกอยู่จริงๆ เหรอ?”

มาจนถึงตอนนี้ พวกเขามาถึงช่องที่80แล้ว 80ช่องที่ไม่มีใครทริกเกอร์ช่องพระราชาหรือช่องคุกเลย มีแค่ช่องเปล่า ช่องของรางวัล ช่องบทลงโทษและช่องกระโดดอิสระเท่านั้น

มาริโอยกนิ้วโป้งขึ้น “แน่นอนสิว่ามี คุณลุงมาริโอผู้น่ารักไม่เคยโกหก”

“งั้นเหรอครับ?” ถังโม่เงยหน้าขึ้น นัยน์ตาสีเข้มจับจ้องร่างของมาริโอ “คำถามสุดท้ายของผม…คุณลุงมาริโอ มันมีช่องเคลียร์เกมอยู่จริงหรือเปล่า?”

มาริโอหรี่ตาให้คำถามนั้น พอผ่านไปสักพักเขาก็หัวเราะ “คุณลุงมาริโอไม่เคยโกหก แน่นอนว่าต้องมีช่องเคลียร์เกมอยู่จริง เอาล่ะ ตอนนี้เลือกสิว่าอยากจะกระโดดไปที่ช่องไหน!”

“ครับผมรู้” ตอนที่พูด ถังโม่ก็ดึงไข่สีขาวออกมาจากกระเป๋า

มาริโอมองไข่ไก่งวงแล้วลูบคางเบาๆ “นั่นมันอะไรน่ะ? หน้าตาคุ้นๆ จังเลย”

ถังโม่ใช้มือขวาวาดตัว ‘S’ บนไข่ไก่งวง

วินาทีถัดมา เสียงน้ำคุ้นๆ ก็ดังเข้าหูถังโม่ เขาขมวดคิ้วขณะฟังเสียงนั้น เอ่ยถามในใจ “คุณฟู่?”

ห่างไปหลายพันกิโลเมตร ที่อาคารพักอาศัยร้างในปักกิ่ง

ฟู่เหวินตั๋วชะงักมือที่กำลังสระผมแล้วปิดฝักบัว

ถังโม่ถามอีกรอบ “คุณฟู่?”

ฟู่เหวินตั๋วที่ยังเปื้อนสบู่ “…”

แสงสีขาวลอดผ่านเพดานห้องน้ำ อาบร่างสูงแข็งแกร่ง เส้นกล้ามเนื้อสวยงามเป็นแนวกับต้นขา หยดน้ำหยดผ่านส่วนโค้งตรงช่องท้อง ไหลซึมเข้าไปในส่วนลับ

เงียบไปพักหนึ่งฟู่เหวินตั๋วถึงได้ตอบ “…อา ฉันอยู่นี่”

ถังโม่ไม่ได้สังเกตถึงความไม่ชอบมาพากลของคู่สนทนา เขากระซิบ “รบกวนคุณช่วยผมเปิดจุดเซฟหน่อยได้ไหม?”