ตอนที่ 15: สนใจที่จะวางเดิมพันไหมล่ะ? [ฟรี 18 เม.ย. 63]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ
••••••••••••••••••••
นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล
••••••••••••••••••••
ตอนที่ 15: สนใจที่จะวางเดิมพันไหมล่ะ?
ขณะยวินหยางกำลังใช้พรสวรรค์ เขาไม่สังเกตเห็นเลยว่านายน้อยสามคนกำลังสังเกตด้วยดวงตาเฉียบแหลม จับจ้องลิงทองคำบนไหล่ไม่ไปไหน
“เจ้าของร้าน!” ยวินหยางยืดตัวแล้วถามเสียงดัง “ลูกแมวพวกนี้ราคาเท่าไหร่?”
ขณะเดินออกมาจากร้านอย่างยินดี ใบหน้าจ้ำม่ำของเจ้าของร้านคล้ายบุปผาบานสะพรั่ง “นายน้อยต้องตาถึงมากแน่ ๆ นี่คือแมวอสนีทารกล้ำค่า ทำไมนะ ทำไมข้าถึงโชคดีเช่นนี้…”
“น่า น่า แค่บอกข้ามาว่าเจ้าพวกนี้ราคาตัวละเท่าไหร่?” ยวินหยางแสร้งทำเป็นรำคาญ “ข้าจะซื้อพวกมันกลับไปให้คนรักเป็นของเล่น เงินไม่ใช่ปัญหาหรอก!”
เจ้าของร้านเริงร่าแต่กล่าวอย่างระวังว่า “ข้าขอถามได้หรือไม่ว่านายน้อยสนใจตัวไหน?”
ยวินหยางยืดตัวแล้ววางเงินจำนวนมากก่อนชี้ทีละตัว “ตัวนี้ ตัวนี้ ตัวนี้ ตัวนี้และตัวนี้ ถ้าราคาสมเหตุสมผล ข้าต้องการพวกมันทั้งหมด”
เขาชี้ลูกแมวห้าตัว สองตัวเป็นแมวอสนีของแท้ผสมกับสามตัวที่เป็นของพิเศษ
เจ้าของร้านจ้ำม่ำมาอยู่ข้างเขาด้วยความยินดี “ถ้านายน้อยต้องการทั้งห้าตัว… ข้าสามารถลดราคาให้…”
“ช้าก่อน!”
ขณะเดินเข้ามา นายน้อยในชุดน้ำเงินกล่าวอย่างเกียจคร้านว่า “พี่ชาย พวกข้าเห็นลูกแมวพวกนี้ก่อนนะ”
ยวินหยางหันกลับมา “นายน้อยพยายามจะพูดอะไรน่ะ?”
ชายในชุดน้ำเงินอธิบายช้า ๆ เน้นย้ำทีละคำว่า “ง่าย ๆ ข้าต้องการลูกแมวพวกนี้”
ถึงแม้จะไม่ทราบว่ามีพวกมันส่วนหนึ่งที่พิเศษ แต่เขารำคาญกับท่าทางหยิ่งทะนงของยวินหยางที่อวดความมั่งคั่งจนรู้สึกอยากเอาชนะให้ได้ เขายังรู้สึกแปลกประหลาดเช่นกันว่าจะต้องเสียใจหากปล่อยให้โอกาสในการซื้อลูกแมวเหล่านี้หลุดลอยไป
นายน้อยในชุดน้ำเงินเชื่อสัญชาตญาณตัวเองมาตลอด เขาไม่เข้าใจนักว่ามันเป็นยังไงหรือทำไมการไม่ซื้อแมวอสนีทารกอ่อนแอเหล่านี้จะทำให้เขาเสียใจ แต่เขาจะเชื่อในสิ่งสัญชาตญาณกำลังบอก
ยวินหยางหัวเราะ “เจ้าบอกว่าเห็นก่อนสินะ ข้าขอถามหน่อยว่าเจ้าได้ถามเรื่องราคาหรือยัง?”
ใบหน้าของชายชุดน้ำเงินมืดมนขณะส่ายหน้า “ไม่ ข้ายังไม่ได้ถาม”
จากนั้นยวินหยางยิ้ม “เช่นนั้นข้าขอถามหน่อยว่าเจ้าได้จ่ายค่ามัดจำลูกแมวเหล่านี้หรือยัง?”
ชายชุดน้ำเงินขมวดคิ้ว “ข้ายังไม่ได้ถามราคา จะไปจ่ายค่ามัดจำได้อย่างไร?”
“งั้นหรือ” ยวินหยางพยักหน้าแล้วกล่าวต่อว่า “ดูท่านายน้อยจะไม่ได้สนใจซื้อพวกมัน แต่เมื่อเห็นข้ากำลังจะยื่นข้อเสนอก็เกิดเปลี่ยนใจทันที เป็นแบบนี้หรือเปล่า?”
นายน้อยในชุดน้ำเงินไม่มีโอกาสโต้แย้ง เป็นความจริง อีกฝ่ายตาแหลมนัก พวกเขาสามคนยืนอยู่นานแต่ไม่มีทีท่าว่าจะซื้อ จนกระทั่งนายน้อยชุดคลุมสีม่วงเดินเข้ามาถามราคาพวกเขาจึงก้าวเข้ามาอ้างว่าเห็นก่อน ถ้านี่ไม่ใช่การหาเรื่องแล้วมันคืออะไร?
สายตาของชายทั้งสามคนคมปลาบขณะจ้องมองยวินหยาง เขารู้สึกถึงสัมผัสทิ่มแทงตรงใบหน้าราวกับมีดคมกริบจ่อที่ผิวหนัง
นายน้อยในชุดน้ำเงินกล่าวช้า ๆ น้ำเสียงแผ่วเบาแต่สง่างาม “นายน้อย คำพูดของเจ้ารุนแรงเกินไป ถ้าข้าไม่อยากซื้อพวกมัน ข้าจะเสียเวลาดูนานไปทำไม? ข้ายังไม่เลือกตอนนี้เพราะอยากใช้เวลาเลือกอีกสักหน่อยก็เท่านั้น…”
เขานิ่งก่อนกล่าวต่อว่า “อีกอย่าง ต่อให้ข้าไม่อยากซื้อพวกมันก่อน แต่ตอนนี้ข้าอยากซื้อแล้ว เจ้าได้ยินหรือไม่? ข้าจะซื้อพวกมัน! ข้าเห็นพวกมันก่อน แน่นอน นั่นหมายความว่าพวกมันเป็นของข้า”
ยวินหยางหัวเราะ “ข้าขอถามนายน้อยหน่อยว่ารู้จักสาวงามผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด ฉุ่ยหลันชิง หรือเปล่า?”
เขาเปลี่ยนเรื่องไปคนละโลก ชายชุดน้ำเงินระวังตัวทันที “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”
ยวินหยางพูดด้วยน้ำเสียงสบายอารมณ์ว่า “ฉุ่ยหลันชิงเป็นที่ยอมรับในฐานะสาวงามผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกเมื่อสามสิบปีก่อน ก่อนนางได้พบสามี ยอดฝีมือไร้ใครเทียบ หลิงเซียวซุ่ย ผู้คนนับไม่ถ้วนเคยเห็นนางมาก่อนทั้งนั้น แต่แน่นอน นางยังแต่งงานกับสามีในตอนท้าย”
สีหน้าของชายชุดน้ำเงินมืดมนด้วยความโกรธ
ยวินหยางกล่าวต่ออย่างเริงร่าว่า “ถ้าข้าเห็นฉุ่ยหลันชิง ข้าคิดว่าคงมีสิทธิ์ได้นางมาแต่งงานเช่นกัน แต่ถึงอย่างนั้นนางอาจจะไม่เลือกข้าด้วย แต่ข้ากล่าวได้ไม่เต็มปากว่าฉุ่ยหลันชิงเป็นของข้าเพราะเห็นนางก่อนใช่หรือไม่?”
นายน้อยในชุดน้ำเงินยิ่งโกรธามากขึ้น
หลิงเซียวซุ่ย ฉุ่ยหลันชิง
นี่คือการแข่งขันของทวีปเทียนเสวียนที่จัดขึ้นในสวรรค์ หลิงเซียวซุ่ย คือตำนาน คือยอดฝีมือไร้ใครเทียบ! มังกรเช่นเขาทะยานเหนือมนุษย์ มัวเมาในสุราและดาบ ไล่ตามอย่างไร้ขีดจำกัดไปทุกหัวมุมของปฐพี เขาไร้ใครเทียบในหมู่วีรชนทั่วโลก!
ยวินหยางไร้มารยาทที่ใช้ตำนานนี้มาอุปมา ถึงแม้ยวินหยางจะโกรธ แต่เขายินดีละทิ้งการโต้เถียงกับนายน้อยเหล่านี้และไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องน่าอับอายหากลูกแมวเหล่านี้ไม่ได้สำคัญกับเขามากนัก
ยังไงเสีย มีผู้คนมีอิทธิพลมากมายจำนวนมากในโลกใบนี้ การโต้เถียงมักเกิดจากเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้เสมอ ในบางโอกาสยวินหยางมักจะหลีกเลี่ยงปัญหาดังกล่าว
ทว่า เขาต้องได้ลูกแมวพวกนี้! ไม่ใช่เพื่อการแข่งของจี้หลิง แมวอสนีทารกเหล่านี้คือสมบัติอย่างปฏิเสธไม่ได้ ทันทีที่เติบใหญ่ พวกมันจะต้องเป็นกำลังที่พึ่งได้อย่างแน่นอน! โอกาสแบบนั้นมีครั้งหนึ่งในชีวิต ยวินหยางจะไม่ยืนกรานที่จะได้เห็นตอนจบได้อย่างไร?
ชายในชุดน้ำเงินชำเลืองมองยวินหยางอยู่นานก่อนผ่อนคลายลง “ถ้าเช่นนั้น พวกเรามาประมูลพวกมันกัน แบบนั้น เจ้าไม่สามารถแย้งเรื่องที่ข้ากลั่นแกล้งเจ้าได้” เขาดูเหมือนกับกำลังจะระเบิดโทสะที่ไหนสักแห่ง เขาต้องหาทางระงับความโกรธนี้แล้วแทนที่ด้วยความขุ่นเคืองอันเย็นเยือกแทน
ยวินหยางกล่าวแผ่วเบาว่า “นี่หมายความได้เพียงว่าเจ้ามั่นใจเรื่องความมั่งคั่ง มั่นใจว่าจะสามารถจ่ายได้มากกว่าข้า มันก็อาจจะยุติธรรม แต่มันก็แค่การกลั่นแกล้งอีกรูปแบบหนึ่ง กดหัวคนอื่นด้วยเงิน มีบ้านไหนเรียกการกระทำแบบนี้ว่ายุติธรรมบ้าง?”
ชายในชุดน้ำเงินสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ข้าต้องการลูกแมวพวกนี้!”
“เจ้าต้องการพวกมัน ข้าก็ต้องการพวกมัน พวกเราจะไม่ไปไหนทั้งนั้นหากยังเป็นแบบนี้ สนใจที่จะวางเดิมพันไหมล่ะ?” ยวินหยางครุ่นคิดแล้วกล่าวต่อ “มันเป็นวิธีที่ยุติธรรมที่สุดแล้ว ถ้าเอาแบบนั้น ข้าจะยอมเล่นด้วย”
ชายในชุดน้ำเงินถามว่า “เดิมพันหรือ? ยังไงล่ะ?”
ยวินหยางตอบว่า “ด้วยลูกแมวเหล่านี้ พวกเราล้วนเห็นพวกมันในวันนี้เป็นครั้งแรก มาเดิมพันกันว่าลูกแมวพวกนี้จะยอมตามใคร สามารถใช้วิธีไหนก็ได้ จะอาหารหรือจิตใจก็ไม่เกี่ยง ให้พวกมันเลือกเจ้าของเอง! ว่าไงล่ะ?”
ชายในชุดน้ำเงินขยิบตามองลูกแมวผู้กระตือรือร้นในตะกร้า ทว่า เมื่อสายตาหันกลับมามองยวินหยาง แสงสว่างกลับต่างออกไป…
ยวินหยางสามารถรู้สึกได้ว่าขนตั้งชูชันจากสายพลังงานตรวจเคลื่อนเข้าหาทั่วร่าง อาจจะเจ็ดถึงแปดสายในคราวเดียว มีร่องรอยของการตรวจสอบในสายเหล่านี้ เขาถึงขั้นได้กลิ่นหนูล่าสมบัติ นายน้อยเหล่านี้มั่นใจมากว่าไม่มีอะไรที่จะดึงดูดสิ่งมีชีวิตวิเศษที่ซ่อนอยู่ในคนของเขาได้แล้ว
ขณะยืนอยู่ในที่แจ้ง เขายิ้มอ่อน “ว่ายังไงล่ะ นายน้อย? กล้าเดิมพันแบบนี้ไหมล่ะ?”
ตั้งแต่ต้น เขาไม่มีความคิดที่จะถอย เวลาจะจัดการเด็กอวดรวยเอาแต่ใจ เป็นไปไม่ได้ที่จะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งตลอดกาลได้ ทว่า ถ้าพวกเขาต้องโต้เถียงอย่างเลี่ยงไม่ได้ เขาก็จะทุ่มหมดหน้าตัก
เขาร่ายตาข่ายเอาไว้แล้ว ตอนนี้คือเวลาที่จะเหวี่ยงออกไปให้ดี สมองและปัญญาของเก้าใหญ่จะไม่มีวันหย่อนยาน
นายน้อยในชุดน้ำเงินที่หันหน้ามองมาเผยรอยยิ้มมั่นใจ ดวงตาคล้ายเหยี่ยวจับจ้องยวินหยาง เมื่อมั่นใจว่ายวินหยางไม่มีของลับที่จะทำให้ได้เปรียบ เขาผ่อนคลายขึ้นมาก วางใจว่าครั้งนี้จะชนะอย่างแน่นอน
“เจ้าอยากเดิมพัน… กับข้างั้นหรือ?” ชายในชุดน้ำเงินยิ้มหยัน สหายด้านข้างมีสีหน้าขบขันไม่ต่างกัน เขาไม่ใช่นักฝึกสัตว์ร้ายวิเศษ แต่เขาคุ้นเคยกับอาชำนี้มาตั้งแต่เด็ก ทำให้มั่นใจว่ามีความช่ำชองมากกว่านักฝึกธรรมดา อารักขามองหน้ากันไปมา หนึ่งในพวกเขารีบจากไป
“การเดิมพันของข้าสูงมาก อาจจะไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถเทียบได้” เขายิ้มกว้างให้ยวินหยาง มองโลกราวกับแมวกำลังต้อนหนูในจนมุม
ยวินหยางขมวดคิ้ว “นี่เจ้าล้อเล่นหรือเปล่า? พวกเราไม่ได้ตัดสินใจเรื่องการเดิมพันตั้งแต่แรกแล้วหรือ? ลูกแมวพวกนั้นไง! พวกมันจะเป็นของใครก็ตามที่เป็นผู้ชนะ”
รอยยิ้มของนายน้อยไม่จางหาย เขาตอบช้า ๆ ว่า “แค่แมวอสนีไม่มีค่ามากพอจะเรียกว่าการเดิมพันหรอก”
ความเด็ดเดี่ยวของยวินหยางสั่นคลอนเล็กน้อย แต่สายตาของเขาพลันคมปลาบขึ้นอีกครั้งหลังจากผ่านไปสักพัก “ถ้าเจ้ายืนกรานว่าจะเสียสมบัติมากขึ้นให้กับข้า คงไม่สุภาพนักหากปฏิเสธ”
“ข้าก็คิดแบนั้นเช่นกัน” นายน้อยชุดน้ำเงินโต้
ในซุ้มโค้งที่อยู่ใกล้เคียง จี้หลิงป้องปาก พยายามกลั้นหัวเราะเอาไว้สุดแรงเกิด ตอนนางได้ยินยวินหยางขอซื้อลูกแมว นางเห็นกับดักนั่นห่างออกไปหนึ่งไมล์แล้ว นางมั่นใจว่าเป้าหมายสุดท้ายของอุบายนั่นไม่ใช่แค่แมวอสนีธรรมดาแน่นอน เมื่อนางได้ยินยวินหยางเสนอให้เดิมพันจนมันกลายเป็นแบบนั้นจริง ๆ ขึ้นมา จี้หลิงแทบจะหลุดหัวเราะร่วน
“แม้แต่ลิงพันมายาผู้ยิ่งใหญ่ยังสวามิภักดิ์กับยวินหยาง… นายน้อยพวกนี้อยากท้าทายความเชื่อฟังกับสัตว์ร้ายวิเศษงั้นหรือ? พวกเขาอาจจะต้องเสียเงินก็คราวนี้แหละ”
นางมองขณะยวินหยางผู้เหมือนนักมวยก้าวไปข้างหน้าอย่างดุดัน จากนั้นถอยห่างออกมาสองก้าว หลอกล่ออีกฝ่ายโดยไม่เสียจังหวะได้สำเร็จ จี้หลิงกลอกตา นางไม่มีอะไรจะกล่าวกับพฤติกรรมแบบนี้
โชคร้ายจริง ๆ สำหรับนายน้อยผู้มั่งคั่งกลุ่มนี้มาเจอยวินหยาง พวกเขาจะถูกสังหารหมู่เหมือนหมูในตลาด ยิ่งกว่านั้น พวกเขาเป็นฝ่ายที่หาเรื่องยวินหยางก่อน ความทุกข์ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดขึ้นจากการกระทำของตัวเองทั้งสิ้น
ยังมีคนน่าสังเวชแบบนี้อยู่บนโลกอีกหรือ?
เห็นได้ชัดว่ามันเป็นการเปิดโลกให้กับจี้หลิงผู้สังเกตเหตุการณ์จากที่ซ่อนมาตลอด ยังไงเสีย เป็นเรื่องยากที่จะพบกลุ่มตัวตลกเหล่านี้ผู้ช่วยศัตรูติดตั้งกับดักก่อนจะเข้าไปโดนเสียเอง!
