บทที่ 106 ไอ้ปัญญาอ่อน
สิบห้าเมตร… สิบสามเมตร… สิบเมตร…
ร่างของเจียงอี้ไม่ได้ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่นิดเดียว ดวงตาของเขาจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ตรงหน้า เขากำลังเฝ้าดูหนูทะลวงภูผาที่กำลังถูกล้อมไว้โดยกลุ่มของอาจารย์และผู้คุ้มกัน ขาหลังของมันถูกตัดและหมดหนทางที่จะหลบหนี สุดท้ายมันก็ทำได้เพียงแค่สู้จนตัวตาย
เมื่อนักฆ่าที่อยู่ด้านหลังเห็นว่าเจียงอี้ไม่ได้รับรู้ถึงอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามา มุมปากของมันก็แสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย ระหว่างทางมันได้สังหารศิษย์ของสำนักจิตอสูรที่อยู่ในขั้นที่หกของขอบเขตฉูติ่งไปแล้วถึงสามคน อีกทั้งยังสังหารในกระบวนท่าเดียว
ในฐานะนักฆ่าขององค์กรนักฆ่าที่อยู่ในสิบอันดับแรกของทวีปอย่างองค์กร ‘ยมทูต’ สมาชิกของพวกมันย่อมเป็นผู้มีพรสวรรค์ในการลอบสังหารด้วยกันทั้งสิ้น พวกมันสามารถเคลื่อนไหวได้โดยการปกปิดกลิ่นอายสังหาร มีแม้กระทั่งจอมยุทธบางคนที่ตกตายไปเสียก่อนที่จะได้คร่ำครวญออกมา!
แต่น่าเสียดาย… ที่คราวนี้พวกมันจะต้องมาเจอกับคนบ้าอย่างเจียงอี้!
คนอื่นอาจจะไม่สามารถได้ยินเสียงฝีเท้าของนักฆ่าคนนี้ แต่เจียงอี้สามารถได้ยินชัดเจน ดวงตาของนักฆ่ามีเพียงความเย็นชาขณะเดียวกันมันก็ระงับกลิ่นอายสังหารและพยายามกลั้นหายใจ
สิบเมตร… เจ็ดเมตร… สามเมตร… ตอนนี้แหละ!
เจียงอี้ไม่จำเป็นต้องใช้การมอง เขาสัมผัสได้ถึงกรงเล็บภูติอเวจีที่พยายามที่สังหารเขาจากด้านหลัง ทันใดนั้นเองเขาก็เงยหน้าแล้วตะโกนขึ้น “รองเจ้าสำนักฉี!!”
นักฆ่ารีบเงยหน้ามองด้วยความตกใจ แต่มันก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของรองเจ้าสำนักฉี แม้จะเป็นเพียงแค่เสี้ยววินาที แต่มันก็เพียงพอที่จะให้เจียงอี้หมุนตัวกลับมาเพื่อโจมตี
ฟึบบ!
หมัดขวาของเจียงอี้ถูกเหวี่ยงออกไปกลายเป็นเงากำปั้นทั้งสามและเข้าปะทะกับกรงเล็บของนักฆ่า ในขณะเดียวกันกับที่กำปั้นถูกปล่อยออกไป มืออีกข้างของเจียงอี้ก็พลันปรากฏดาบเล่มหนึ่งซึ่งแทงตรงไปยังข้อมือของนักฆ่า
ดาบสั้นสีนวล!
“ฮึ่ม!”
การลอบโจมตีของเจียงอี้ทำให้นักฆ่าตื่นตกใจ แต่อย่าได้ลืมว่ามันเป็นถึงหนึ่งในสมาชิกขององค์กรยมทูต ปฏิกิริยาตอบสนองของมันจะเชื่องช้าได้อย่างไร?
นักฆ่าผู้นี้ไม่ได้ถอยหนีแต่ขยายการโจมตีของเล็บและพุ่งตรงไปที่ศีรษะของเจียงอี้
ข้อได้เปรียบของนักฆ่าผู้นี้คือมันเป็นถึงจอมยุทธขอบเขตจื่อฝู่ขั้นที่ห้า เจียงอี้ที่เป็นเพียงแค่จอมยุทธขอบเขตฉูติ่งขั้นที่หกจะหลบเลี่ยงการโจมตีที่รวดเร็วเช่นนี้ได้อย่างไร? มันเชื่อว่าจะสามารถสังหารเป้าหมายผู้นี้ได้อย่างง่ายดาย
ปังงง!
แต่ก่อนที่การโจมตีดังกล่าวจะเข้าถึงตัวเจียงอี้ ร่างของนักฆ่าก็ถูกของบางอย่างยิงเข้าใส่อย่างฉับพลัน โลหิตจากหน้าอกของมันได้สาดกระเซ็นมาโดนร่างของเจียงอี้
“ไอ้ปัญญาอ่อน!”
เจียงอี้แสยะยิ้มอย่างเย็นชาขณะที่เก็บหน้าไม้สีดำกลับไป มันคือของขวัญที่ได้รับจากเฉียนว่านก้วนซึ่งมีชื่อว่า ‘หน้าไม้สังหารเทพ’ และยังเป็นอาวุธที่ใช้ในการลอบสังหารขนานแท้ ในระยะเผาขนเช่นนี้ โดยไม่ต้องเอ่ยถึงนักฆ่าที่เป็นเพียงจอมยุทธขอบเขตจื่อฝู่ขั้นที่ห้าเท่านั้น แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตจื่อฝู่ขั้นสูงสุดก็ยังไม่สามารถหลบมันได้
เจียงอี้ไล่ตามนักฆ่าราวกับสุนัขจิ้งจอก เพลงดาบพิรุณโปรยปรายถูกฟาดฟันออกไปโดยดาบสั้นสีนวลที่อยู่ในมือ นักฆ่าที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสไม่มีทางเลือกนอกจากต้องถอยหนี ในเวลาเดียวกันหน้าไม้สังหารเทพก็ปรากฏขึ้นในมือของเจียงอี้อีกครั้ง
“อึก!!”
หน้าอกของนักฆ่าถูกลูกศรดอกหนึ่งปักอยู่ เมื่อเห็นว่าเจียงอี้กำลังยกหน้าไม้ขึ้น ใบหน้าของมันก็แสดงออกถึงความสิ้นหวังและไม่พยายามที่จะหลบหนีอีกต่อไปแต่รีบตะโกนออกมาแทน
“ไอ้โง่! เจ้าไม่รู้หรือว่าจำเป็นต้องติดตั้งลูกศรเข้าไปใหม่ถึงจะ…!!”
เจียงอี้แสยะยิ้มให้กับคนที่กำลังจะตาย ดาบสั้นสีนวลของเขาลอยออกไปและปักไปที่ลำคอของอีกฝ่ายซึ่งทำให้เสียงของเขาหยุดกลางคัน
บ้าจริง!
แม้ว่าเจียงอี้สังหารนักฆ่าได้แต่ก็ไม่อาจที่จะหยุดเสียงตะโกนของอีกฝ่ายได้ทัน พริบตาเดียวนักฆ่าอีกสองคนที่อยู่ไกลออกไปก็รู้ตัวแล้ว เจียงอี้รีบเก็บดาบสั้นสีนวลกลับมาและเริ่มหลบหนี
เขามองไปด้านหน้าและเห็นการต่อสู้อันรุนแรง หนูทะลวงภูผาเหมือนจะรู้ตัวแล้วว่าตัวเองคงไม่รอดแล้ว มันจึงเกิดการคลุ้มคลั่งและโจมตีไปทั่วทุกทิศทางซึ่งทำให้เจียงอี้ไม่สามารถหาช่องทางในการหลบหนีได้
ทางนั้น!
ไม่กี่วินาทีต่อมาเจียงอี้ก็สังเกตเห็นก้อนหินขนาดใหญ่ จากนั้นเขาก็แอบย่องไปที่นั่นอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันก็ทำการติดตั้งลูกศรใส่ในหน้าไม้สังหารเทพ เมื่อมาถึงที่ก้อนหินยักษ์ เขาก็ใช้ดาบสั้นสีนวลขุดหลุมขนาดเล็กเพื่อซ่อนตัว จากนั้นก็ใช้โคลนและเศษไม้ใบหญ้ารอบๆในการปิดปากหลุม
สิ่งที่เจียงอี้ขาดในตอนนี้ก็คือเวลา ด้วยความมืดมิดในยามราตรี มันคงไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่เหล่านักฆ่าจะหาตัวเขาได้เจอโดยไม่ทำให้เหล่าอาจารย์หรือผู้คุ้มกันรู้ตัว
ความจริงแล้วหากเจียงอี้สามารถเข้าไปรวมกลุ่มกับเหล่าอาจารย์ได้ พวกนักฆ่าก็คงจะไม่กล้าลงมืออย่างโจ่งแจ้ง แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะเสี่ยงเพราะนักฆ่าเหล่านี้เองก็สวมชุดของผู้คุ้มกันอยู่เช่นกัน ทำให้ตอนี้เจียงอี้ไม่อาจที่จะเชื่อใจใครได้!
“เช้ง! เช้ง!”
“ฮี้ฮี้!”
“กรี๊ดดดด ม่ายยย!”
เจียงอี้ซ่อนตัวอยู่ใต้พื้นดินขณะที่หลับตาและพยายามฟังสิ่งรอบข้าง บริเวณโดยรอบกำลังตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย มีทั้งเสียงคร่ำครวญของม้า เสียงร้องไห้ของหญิงสาวและเสียงการต่อสู้ระหว่างคณาจารย์และเหล่าสัตว์อสูร เจียงอี้ได้ยินแม้แต่เสียงฝีเท้าของนักฆ่าทั้งสอง
“เหล่าอู่ตายแล้ว?”
ไม่นานนักเจียงอี้ก็ได้ยินเสียงของใครบางคน เขามั่นใจว่ามันต้องเป็นหนึ่งในนักฆ่าอย่างแน่นอน
“แยกกันค้นหา! เสียงของเหล่าอู่ถูกขัดจังหวะ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาพบเป้าหมายแล้ว!”
นักฆ่าทั้งสองแยกกันหา จอมยุทธขอบเขตจื่อฝู่มีการมองเห็นที่ค่อนข้างดี ในเวลาไม่นาน พวกเขาก็พบร่องรอยบางอย่างในบริเวณที่เจียงอี้ใช้ซ่อนตัว
คนพวกนี้ต้องอยู่เหนือกว่าขอบเขตจื่อฝู่ขั้นที่ห้าเป็นแน่!
หัวใจของเจียงอี้ดิ่งลงเหว แม้ว่าเขาจะลอบโจมตีนักฆ่าคนใดคนหนึ่ง แต่เขาก็จะถูกนักฆ่าอีกคนสั่งหารในทันที เขาทำได้เพียงแค่อธิฐานว่าพวกมันทั้งสองจะไม่สามารถหาที่ซ่อนของเขาได้และจากไปโดยเร็ว
นักฆ่าทั้งสองเข้ามาใกล้มาขึ้นทุกที หัวใจของเจียงอี้แทบจะหยุดเต้น เขาฝังตัวเองไว้ในดิน แต่ถ้าหากคนภายนอกสังเกตดีๆก็จะสามารถพบร่องรอยที่ไม่เป็นธรรมชาติของโคลนและสิ่งที่ใช้ปิดปากหลุมได้อย่างแน่นอน
“จี๊ดดดด!”
ขณะที่พวกมันเดินผ่านก้อนหินยักษ์ เสียงเล็กแหลมของสัตว์อสูรก็ดังขึ้นมา ดูเหมือนว่าสภาพของสัตว์อสูรตัวนี้กำลังจะตายได้ทุกเมื่อและมันก็พร้อมที่จะปลดปล่อยวิชาอสูรเพื่อลากศัตรูลงนรกไปด้วยกัน
ครื้นนนน!
หนูทะลวงภูผายิงแสงสีเหลืองสองสายออกมาจากดวงตา แสงสีเหลืองสายหนึ่งถูกยิงเข้าใส่อาจารย์และเปลี่ยนให้ร่างของเขากลายเป็นเถ้าธุลี ส่วนอีกสายหนึ่งก็ยิงไปยังหลังคาของรถม้าและทำให้มันกลายเป็นฝุ่นผงในพริบตา ช่างเป็นพลังทำลายล้างที่น่ากลัวยิ่งนัก!
“เหล่าซานหลบเร็ว!”
เจียงอี้ได้ยินเสียงตะโกนจากหนึ่งในนักฆ่า เขาตกใจเพราะเสียงฝีเท้าของคนพวกนั้นยิ่งเขามาใกล้ในจุดที่เขาซ่อนอยู่เร็วยิ่งขึ้น เห็นได้ชัดว่าพวกมันก็ต้องการที่จะซ่อนตัวเช่นกัน
ปังงง!
แสงสีเหลืองถูกยิงมาทางก้อนหินยักษ์และทำให้มันระเบิดทันที เศษหินแตกกระจายไปทั่งพร้อมกับเสียงระเบิดดังก้องเข้าไปในโซนประสาท
โอกาสนี้แหละ!
เจียงอี้ไม่ทราบแน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้นที่ด้านบนกันแน่ แต่ถ้าหากเขาไม่ใช้โอกาสนี้ลงมือ เขาคงจะกลายเป็นคนโง่ที่ไม่ต่างอะไรไปจากหมู
หน้าไม้สังหารเทพถูกเจียงอี้จับไว้แน่น ลูกศรถูกยิงออกไป เป้าหมายก็คือนักฆ่าที่อยู่เหนือศีรษะของเจียงอี้ คนผู้นี้กำลังใช้แขนทั้งสองข้างกันเศษหินที่กระเด็นเข้ามา…
