ตอนที่ 18 ภารกิจพิเศษ
ตอนที่ 18 ภารกิจพิเศษ
เสี่ยวเฟิงได้เงินจากไนฟก่อนที่เขาจะกลับถึงหมู่บ้านซะอีก รวมแล้ว 450 หยวนเกินกว่าที่คิดไว้ 50 หยวน ทำให้เขาคิดได้ว่ายังไงพวกระดับหัวหน้ากิลด์ก็รวยจริงๆน่ะแหละ
พวกเขากลับมาถึงหมู่บ้านเขาก็ต้องช็อคตาตั้งกับภาพที่เห็น แทนที่จะเรียกว่าหมู่บ้านเริ่มต้นนี่มันหมู่บ้านขอทานชัดๆ
ชุดขาวของพวกผู้เล่นนั้นมอมแมมไปหมด ได้แต่มองพวกผู้เล่นที่สวมชุดระดับดีเยี่ยมเดินผ่านไปผ่านมา
เสี่ยวเฟิงพูดอะไรไม่ออกได้แต่คิดว่าดีแล้วที่ซื้อชุดใหม่มา รำลึกถึงต้นกำเนิดของตัวเอง
มีคนอยู่ไม่มากเท่าไหร่เขาจึงหานักบวชเฒ่าเจออย่างรวดเร็ว แต่ที่แปลกใจสุดคือเขาเจอกับเฉินมาด้วยเขานั่งหลับตาอยู่ด้านหน้ารูปเคารพมองไม่ออกว่ากำลังทำอะไรอยู่ ไอสีดำที่เคยล้อมรอบตัวเขาอยู่ก็ไม่มีแล้ว น่าจะเป็นเพราะแสงศักดิ์สิทธิในสถานที่แห่งนี้ แล้วเขาก็ไม่ได้สังเกตว่าเสี่ยวเฟิงนั้นมาที่นี่
"โอ้ กลับมาแล้วหรือท่านนักบวชฝึกหัด รวบรวมดอกไม้มาแล้วใช่ไหม"
นักบวชเฒ่าต้อนรับเสี่ยวเฟิงแล้วรับดอกไม้ไปทั้งหมด
อย่างไรก็ตามเขาให้ไปทั้งหมด 32 ดอกแทนที่จะเป็น 10 พวกที่เกินมาคือของที่เหลือจากการขายของ
"นักบวชฝึกหัดเอ๋ย พระเจ้าได้รับทราบการพิสูจน์ตน และตอบรับความจงรักภักดีของเจ้าแล้ว"
นักบวชเฒ่าดูประหลาดใจมากในตอนที่รับดอกไม้ไปจากเขา และแสงสว่างได้ห้อมล้อมตัวเขาเอาไว้
"คุณสำเร็จภารกิจ: บททดสอบสำหรับนักบวชฝึกหัด"
"คุณได้รับรางวัลภารกิจ เรียนรู้สกิล “แสงศักดิ์สิทธิ์”
"คุณได้รับรางวัลพิเศษ เรียนรู้สกิล “ชำระล้าง”
เขาแปลกใจมาก นอกที่เขาทำภารกิจสำเร็จแล้วเขายังได้รับสกิลพิเศษอีกด้วย!
สกิลระดับสูงสุดในเกมนี้นั้นสำคัญมาก! แต่ละคนสามารถเรียนรู้ได้ทุกๆ 5 เลเวลเท่านั้น เพราะงั้นพวกผู้เล่นระดับสูงมักจะบอกว่าพวกตำราสกิลที่ได้จากบอสนั้นมีค่ามาก เพราะพวกอุปกรณ์นั้นถึงเวลาก็ต้องเปลี่ยนแต่สกิลนั้นจะอยู่ติดตัวไปตลอด!
เสี่ยวเฟิงตรวจสอบสกิล 2 อย่างที่ถูกเพิ่มขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น
แสงศักดิ์สิทธิ์ (ความเชี่ยญชาญ: 0/100)
ความสามารถ: เพิ่มพลังชีวิตให้กับพันธมิตรในทันที โดยจะคิดจาก (10 เปอร์เซ็นจากพลังชีวิตสูงสุดของเป้าหมาย + พลังปราณของตัวเอง)
คูลดาวน์: 15 วินาที
ค่ามานาในการใช้: 15 หน่วย
ชำระล้าง (ความเชี่ยญชาญ: 0/100)
ความสามารถ: ลบล้างสถานะออกจากพันธมิตร 1 คน โอกาสสำเร็จเท่ากับ (เลเวลของเป้าหมาย + เลเวลสกิล - เลเวลของสถานะผิดปกติ) × 100%
คูลดาวน์: 15 วินาที
ค่ามานาในการใช้: 15 หน่วย
เขาปิดหน้าต่างสกิลแล้วก็คิดได้ว่าคงจะต้องเน้นไปที่ค่าสถานะพลังปราณเป็นหลัก โชคดีที่แต้มค่าสถานะที่เขายังไม่ได้ใช้ยังเหลืออยู่
เสี่ยวเฟิงมองไปทางเสี่ยวมาแล้วเห็นว่าเขายังนั่งอยู่หน้ารูปเคารพแถมดูท่าว่าจะหลับไปแล้วด้วย เขาก็เลยเลือกที่จะไปหานักล่ามาเพื่อจัดการภารกิจให้เรียบร้อย
"มาถึงจนได้ท่านนักรบ ขอบคุณที่ช่วยลูกชายข้าเอาไว้ ข้าไม่รู้ว่าจะตอบแทนท่านอย่างไรดี!"
เมื่อนักล่ามาเห็นเสี่ยวเฟิงก็เดินมาหาอย่างตื่นเต้น ในเวลาเดียวกันเขาก็ได้รับข้อความจากระบบ
"คคุณสำเร็จภารกิจส่วนตัว: คำขอร้องจากนักล่ามา ได้รับค่าประสบการณื 500 หน่วยและอุปกรณ์ ประสงค์แห่งนักล่า"
หลังจากเสียงเตือนบางอย่างก็ถูกเพิ่มเข้ามในกระเป๋าของเขา ที่สร้างความประหลาดใจให้เขามาก
ประสงค์แห่งนักล่า
คุณภาพ: ดีเยี่ยม
ประเภทของอุปกรณ์: แหวน
เลเวลของอุปกรณ์: 1
ความต้องการของอุปกรณ์: ค่าความว่องไวมากกว่า 10
คุณสมบัติ:
อัตราคริติคอลเพิ่มขึ้น +1%
ค่าความแม่นยำเพิ่มขึ้น + 1%
แหวนระดับดีเยี่ยม! ถึงแม้จะมีเเลเวลแค่ 1 แต่มันเป็นเครื่องประดับ!
ถึงจะไม่ได้เพิ่มค่าสถานะพื้นฐาน แต่อัตราการหาได้น่าจะต่ำที่สุดในเกมแล้ว ถึงจะเป็นบอสที่เสี่ยวเฟิงกำจัดไปก็ยังดรอปให้แค่เครื่องประดับระดับดีเยี่ยมเหมือนกัน
นี่น่ะเหรอรางวัลของภารกิจส่วนตัว!
ถึงจะเป็นเครื่องประดับสำหรับคลาสโจมตีกายภาพ เสี่ยวเฟิงก็เอามันไปใช้อยู่ดีและมองไปที่นักล่ามา
"ว่าแต่นักล่ามา ท่านพอจะรู้อะไรเกี่ยวกับไอสีดำรอบตัวๆของเฉินมาไหม?"
"ท่านนักรบ ท่านก็สังเกตเห็นเหรอ..."
ดู่ทาจะเป็นเรื่องที่ทำให้นักล่ามาเจ็บปวดพอสมควร แต่เขาก็บอกความจริงกับเสี่ยวเฟิงไป "จริงๆนี่เป็นความลับที่ไม่ควรบอก แต่เจ้าช่วยลูกข้าเองไว้ เพราะงั้นข้าจะบอก"
"แต่เรื่องมันยาว เพราะฉะนั้นให้เฉินมาเป็นคนบอกแล้วกัน ตอนนี้เขาอยู่ที่เทวสถานของนักบวช ลองไปถามเขาตอนเขาตื่นก็แล้วกัน"
"คุณจะรับภารกิจพิเศษไหม ความลับของหมู่บ้านเริ่มต้น?"
เขาได้รับภารกิจพิเศษหลังจากภารกิจส่วนตัว! เขาจึงรับอย่างไม่ลังเล
"ผมยอมรับ"
แต่เขาไม่ได้เต็มใจนักที่จะต้องรอเสี่ยวเฟิงฟื้นหลงัจากที่เขารับภารกิจมา เขาก็เข้าป่าไปเพื่อที่จะเพิ่มเลเวลทันที
เขาเปิดดูรายละเอียดของอันดับทันที เขตที่เลเวลสูงสุดของหัวเซียอยู่ที่ 7 เป็นเขตที่น่ากลัวมาก ถ้ายังคงเป็นอย่างงี้อยู่อีกไม่นานจะต้องมีคนเปลี่ยนคลาสอย่างแน่นอน
เสี่ยวเฟิงรู้สึกคุ้นเคยกับพวกมอนสเตอร์ในป่าแล้ว เขาผ่านกลุ่มผู้เล่นเข้าไปในป่าลึก เขาไปหยุดอยู่ที่เขาของมอนสเตอร์เลเวล 9 ลิงกระหายเลือด เพราะมีลิงจำนวนมากอยู่เป็นกลุ่มที่นี่ เขาจึงสามารถเก็บเลเวลได้ไวมาก
แต่เขาไม่คาดคิดว่าเขาจะโดนคนในเขตมอนสเตอร์เลเวล 8 เตือนมา
"นายอย่าไปไกลกว่านี้เลย พวกลิงนี้แข็งแกร่งมากนายจะไปตายซะเปล่าๆนะ"
จากตรงนี้ก็จะเข้าเขตป่าลึกแล้ว เป็นเขตของพวกเสือเลเวล 9 ที่แข็งแกร่งมาก เสี่ยวเฟิงคิดว่าเขตนี้คงจะสงบสุขน่าดูเพราะเขาเพิ่งพบคนแค่่ 2 คนเท่านั้น
นักรบกับนักธนู พวกเขายังหนุ่มและมีชื่อที่คล้ายกันมาก ตนหนึ่งคือนิโคลัส เตียจูส่วนอีกคนคือนิโคลัส เจ๋าซือ
"ชื่อนิโคลัสนี่คือกิลด์สินะ?"
ชื่อของพวกเขาทำให้เสี่ยวเฟิงนึกอะไรบางอย่างออจึงถามออกไป พวกคนของกิลด์จะมีคำนำหน้าชื่อประมาณนี้
"เปล่า พวกเราแค่อยู่ที่เดียวกันและชื่อคล้ายๆกันเฉยๆแล้วเราก็บังเอิญมาอยู่ที่เดียวกัน"
นักรบที่ชื่อเตียจูเขาตัวใหญ่และสูงส่งยิ้มมาให้อย่างจริงใจ
มีแค่พวกเขาสองคนเท่านั้นที่อยู่ในเขตนี้และยังดูเป็นคนดีอยู่ นักธนูชื่อเจ๋าซือจัดการมอนสเตอร์โดยมีเตียจูคอยต้านเอาไว้ พวกเขามีเลเวลที่ 6 และยังทำงานเป็นทีมทำให้พวกเขาขึ้นเลเวลได้ไวมาก
"โว้ว นายเป็นนักบวช! เยี่ยม! ถ้านายเข้าร่วมกิลด์นายจะเป็นชายกลางวงสตรีเลยนะ แจ่มไปเลยนิ!"
เมื่อเทียบกับเตียจู เจ๋าซือเขาดูห่ามๆกว่าเขายักไหล่และยิงธนูออกไประหว่างนั้นก็ระวังรอบๆไปด้วย
"อย่าไปเชื่อเขาน่า ถ้านายต้องการมารวมทีมกับเราก็ได้นะ เสือพวกนี้โหดมากนะ"
เตียจูจัดการเสือไปหนึ่งตัวก่อนที่จะส่งคำชวนให้เสี่ยวเฟิง
"ได้"
เขาคิดอยู่ซักพักก่อนจะรับคำเชิญ ค่าประสบการณ์ที่ได้จากมอนสเตอร์เลเวล 8 กับ 9 นั้นไม่ต่างกันมาก วิธีนี้อาจจะทำให้เขาเก็บเลเวลได้ไวกว่า
"กินยาผิดป่ะเนี่ย? ฉันอยากได้นักบวชสาวสวยมากกว่า!เราจะเพลิดเพลินไปกับเสียงเพราะๆกับขางามๆเลยนะ ทำไมต้องเป็นนักบวชชายด้วยเนี่ย?"
ดูเหมือนเจ๋าซือไม่เต็มใจที่จะร่วมมือกับเสี่ยวเฟิง
"อย่าเรื่องมากน่า! ยาเพิ่มพลังชีวิตของเราใกล้จะหมดแล้วนะ หรืออยากจะเดินกลับไปที่หมู่บ้านตอนยาหมดล่ะ?"
"โอเค งั้นก็ไม่ต้องช่วยฉัน ฉันยินดีที่จะถูกฆ่ามากกว่าที่จะให้เขาช่วย"
เตียจูยิ้มให้เสี่ยวเฟิงด้วยความลำบากใจก่อนจะพูดว่า "อย่าใส่ใจเลยนะ เขาไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้นหรอก จริงๆแล้วเขาก็เป็นคนดีนะ"
"ฉันรู้"
เสี่ยวเฟิงโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ แล้วก็ส่งคำขอร้องเข้าทีม
"แด๊ดต้องการที่จะเข้าร่วมทีมของคุณ จะรับหรือไม่?"
ทั้งเตียจูและเจ๋าซือก็นิ่งไปทั้งคู่ พวกเขามองไปบนหัวของเสี่ยวเฟิงแล้วก็มองไปทางอื่นโดยไม่ได้พูดอะไร
"งั้น ลุยกันเลยเถอะ เรามีนักบวชแล้วตอนนี้เรารับมือกับมอสเตอร์ทีละ 2 ตัวได้แล้ว"
พวกเขาทำงานร่วมกันได้อย่างราบรื่นในการจัดการพวกเสือ มีปัญหาแค่พลังชีวิตของเตียจูทีอยู่แถวหน้าของการปะทะลดลงตลอดเวลา
"ช่วยฉันหน่อย!"
เสี่ยวเฟิงได้ยินเสียงตะโกนของเตียจูระหว่างที่เขากำลังสู้อยู่ พลังชีวิตของเขาลดลงมา 30 แล้ว เขามีพลังชีวิตอยู่เกือบๆ 80 และกำลังลดลงมากว่าครึ่งแล้ว
"ได้เลย"
เสี่ยวเฟิงมองว่าอีกฝ่ายอยู่ในจุดอันตราย แต่พอเขาเห็นว่าเตียจูยังดูสบายดีอยู่เขาก็หันกลับไปสู้กับพวกเสือต่อ
"พวกอย่าล้อเล่นน่า ฉันสะดุ้งเลยนะเนี่ย"
เตียจูเรียกเสี่ยวเฟิงอีกรอบ
"อย่าตื่นสิ พลังชีวิตยังเหลืออีกตั้งเยอะ"
"ก็มันกลัวนิ! พลังชีวิตฉันหายไปกว่าครึ่งแล้วนะ สกิลขั้นต้นเพิ่มพลังชีวิตได้ครั้ง 20 หน่วยเอง ถ้าช้าไปอาจจะใช้ไม่ทันได้นะ!"
เตียจูยังคงเตือนอยู่ เสี่ยวเฟิงก็คิดว่ามีเหตุผลอยู่เหมือนกัน
"โอเคๆ"
เสี่ยวเฟิงไม่รีรออีกต่อไป เขาใช้สกิลใส่อีกฝ่ายทันที
"+57!"
ตัวเลขสีเขียวลอยขึ้นมาบนหัวของเตียจูและพลังชีวิตที่เหลืออยู่ครึ่งเดียวกลับมาเต็มในทันที
"โห้ว!"
พวกเขาตะลึงไปเพราะตัวเลขที่ได้นั้นสูงมากๆ
"เพิ่มมาได้ตั้ง 60 หน่วย? นี่ทำได้ยังไงเนี่ย? "
"เจ๋งโครตเลย!"
"จัดการมอสเตอร์ต่อไปสิ! อย่ามัวแต่ตะลึงกันอยู่?" เสี่ยวเฟิงขัดพวกเขาที่ยังทึ่งไม่หาย
"ฮ่าฮ่า!ดูท่าคงจะไม่ต้องห่วงแล้วมั้ง ไปจัดการมอนสเตอร์ได้แล้ว!"
เสี่ยวเฟิงที่กำลังตีพวกเสืออยู่หยุดมืออย่างเงียบๆ แล้วเขามองไปที่พวกบ้าพลังทั้ง 2 เลยเลือกที่จะไปโฟกัสกับการฮิลแทน
สมาชิกทั้งสองยิ่งโชว์พาวหน้ากว่าเดิมด้วยการสู้เสือทีละ 4 ตัว แม้แต่เจ๋าซือก็ออกมาบู้ด้วยการ ฮิตแอนรัน(วิ่งไปยิงไป)
"ไม่ๆ แด็ด! ฮิลฉันที! ตอนนี้กำลังดีเลย!"
จากการร่วมมือของพวกเขา กองศพเสือก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ หลอดค่าประสบการณ์ของเสี่ยวเฟิงใกล้ที่จะเต็มแล้ว
อย่างไรก็ตามค่ามานาของเสี่ยวเฟิงกลับลดลงอย่างต่อเนื่อง จากการที่ต้องฮิลคน 2 คนพร้อมๆกัน ถึงแม้จะมีมานาอยู่ที่ 50 และสร้อยสีเขียวคอยช่วย แต่มานาของเขาก็ฟื้นขึ้นมาไม่ทัน