GE394 กษัตริย์พิรุณเหยาหยุน [ฟรี]
หนิงฝานมุ่งผ่านเข้าไปในอุโมงค์เป็นเวลานาน กระทั่งได้พบกับประตูสีเงินขนาดยักษ์บานหนึ่ง
ประตูบานนั้นสูงนับแสนจ้าง ข้างหน้ามีสิงโตสีเงิน 12 ตัวนั่งอยู่
เมื่อหนิงฝานปรากฏตัวโดยถอดผ้าคลุมลวงสวรรค์ เดินเข้าไปใกล้ๆประตู สิงโตทั้งหมดจ้องมองเขา เจตนาสังหารปรากฏราวกับว่าหากยังเข้าใกล้มากกว่านี้ จะลงมือสังหาร
หนิงฝานหวาดกลัว หากสัมผัสของเขาไม่ผิด สิงโตทั้ง 12 ตัวนี้คือผู้อารักขาประตู แต่ละตัวแผ่กลิ่นอายในขอบเขตไร้แบ่งแยกที่ 1 มีหน้าที่ปกป้องทางเข้า หากมีใครฝ่าเข้าไป พวกมันจะจู่โจมทันที
หากถูกสิงโตจำนวนนี้จู่โจม ต่อให้เป็นกษัตริย์พิรุณก็ต้องได้รับบาดเจ็บ
“กษัตริย์พิรุณรุ่นก่อนๆไม่ธรรมดา ถึงกับสร้างข่ายอาคมและนำอสูรไร้แบ่งแยกทั้ง 12 ตนมาคุ้มกันที่นี่ได้… ยามนี้ในวิหารพิรุณมีผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกแค่ 11 คน...”
หนิงฝานสงบสติ เขาไม่กล้าเข้าไปใกล้บานประตู เขาขบคิดถึงสิ่งที่รู้มา กษัตริย์พิรุณรุ่นปัจจุบันไม่สามารถเข้าไปฝึกฝนในส่วนที่ 3 ได้ มันต้องมีเหตุผลอะไรบางอย่าง
เขาจ้องมองอสูรทั้ง 12 ตน แล้วเคลื่อนสานตามายังประตู บนบานประตูมีช่องขนาดเท่าฝ่ามืออยู่ ราวกับเป็นช่องใส่กุญแจเข้าไปเพื่อให้ประตูเปิด
หากไม่นำกุญแจใส่เข้าไป ต่อให้เหล่าสิงโตไม่จู่โจมก็ไม่อาจเปิดประตูเข้าไปได้
หนิงฝานนำเหรียญสีเงินออกมากระเป๋า เป็นเหรียญตราของกษัตริย์พิรุณที่เขาได้มาจากหอคอยวิหารสาบสูญชั้น 8
บางทีกษัตริย์พิรุณเมฆาแดงผู้นั้นอาจเตรียมสถานที่แห่งนี้ไว้ฝึกวิชา ป้องกันไม่ให้ผู้อื่นเข้าไป
ช่องใส่กุญแจนั้นมีขนาดเท่ากับเหรียญตราที่หนิงฝานมี บางที ประตูบานนี้อาจใช้เหรียญในมือหนิงฝานเปิดก็ได้
ถ้าเกิดเหรียญตรานี้ใช้ได้จริง หนิงฝานก็จะเข้าไปภายในนั้นได้ และสิ่งทุกสิ่งที่อยู่ภายในนั้นต้องเป็นของเขา
“จะเข้าได้หรือไม่ได้...ลองดูก็รู้! ถ้าเกิดสิงโตพวกนั้นจู่โจม ก็แค่หนีออกมาด้วยผ้าคลุมลวงสวรรค์… พวกมันไม่มีทางหาข้าพบ”
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว หนิงฝานก็เดินตรงเข้าหาสิงโตเหล่านั้น หากพวกมันทำท่าจะจู้โจม เขาจะหนีทันที
เมื่อหนิงฝานเดินเข้าไปในระยะตรวจจับของพวกสิงโต พวกมันแผ่เจตนาสังหาร สายตาทุกคู่จับจ้อง
แต่เมื่อพวกมันเห็นเหรียญตราในมือ เจตนาสังหารของพวกมันก็หายไป
สิงโตทั้ง 12 ตนคุกเข่า ก้มศีรษะให้หนิงฝานด้วยความเคารพ พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเก่าแก่โบราณ
“คารวะ...กษัตริย์...พิรุณ”
หนิงฝานดีใจเป็นอย่างมาก คาดไม่ถึงเหรียญตราที่เขาได้มาจะเป็นกุญแจเปิดประตูจริงๆ
หนิงฝานสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่น่าตื่นตะลึง การคุกเข่าของสิงโตทั้งสอง 12 ให้ความรู้สึกภาคภูมิจนยากจะบรรยาย
ผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตไร้แบ่งแยกเปรียบได้ดั่งผู้ที่กำลังจะเข้าสู่ดินแดนแห่งเซียน
การที่ผู้เชี่ยชาญระดับนี้คุกเข่าให้โดยที่ตน ช่างเป็นความรู้สึกที่ประหลาด หากเป็นผู้เชี่ยชาญไร้ดัดแปลงทั่วไปคงจะเร่งคุกเข่าตอบทันที
แต่จู่ๆหนิงฝานกลับเร่งถอยห่างออกไปถึงร้อยก้าว เพราะเขาสัมผัสได้ถึงแรงกดดันของการคุกเข่าที่แผ่ออกมาจากสิงโตเหล่านั้น
แรงกดดันนี้เหมือนแรงกดดันที่เขาสัมผัสได้เมื่อยามที่อยู่ในเมืองทะเลทรายตอนเหนือของเผ่าลั่วหยุน เป็นแรงกดดันที่เหมือนกับการปรากฏของ ‘เงากษัตริย์’
“เงากษัตริย์!”
หนิงฝานชงักฝีเท้า แสงสีทองเปล่งประกายที่แผ่นหลัง ฉายออกก่อตัวเป็นร่างสีทองขนาดใหญ่
ทันที่แสงก่อตัวเป็นร่างเงาคล้ายมนุษย์โดยสมบูรณ์ ร่างกายหนิงฝานก็เปล่งแสงสีทองเรืองรองราวกับเกราะคุ้มภัย
“ทะลาย!” ร่างที่ก่อตัวขึ้นจากแสงกล่าวอย่างเรียบเฉย ราวกับมันไม่ได้หวาดกลัวแรงกดดันที่กำลังใกล้เข้ามา
เมื่อแรงกดดันเข้าใกล้หนิงฝาน จู่ๆมันกลับสลายไปอย่างไร้ร่องรอย
“ควรแล้วที่พวกเจ้าคุกเข่าต่อหน้าข้า… ลุกขึ้นได้แล้ว!” ร่างที่ก่อตัวขึ้นจากแสงกล่าวอย่างเรียบเฉย
สิงโตทั้ง 12 ค่อยๆลุกยืน กลิ่นอายพลังที่พวกมันแผ่ออกมาได้หายไป ก่อนที่พวกมันจะแปรสภาพกลับคืนสู่รูปปั้น
หนิงฝานหันมองร่างที่ก่อตัวขึ้นจากแสง หากมันไม่ปรากฏ แรงกดดันเมื่อครู่คงทำให้เขาบาดเจ็บ
ขอบเขตไร้แบ่งแยกนั้นมีวิชาหลักด้วยกัน 3 วิชา คือ ร่างวิญญาณ ดึงวิญญาณ และเงากษัตริย์
วิชาที่หนิงฝานใช้บ่อยคือร่างวิญญาณและดึงวิญญาณ
ร่างวิญญาณสามารถเลี่ยงการจู่โจมที่ทรงพลัง และยังสามารถพลิกแพลงเป็นวิชาอื่นๆได้ นับว่าโดดเด่นเรื่องการป้องกัน
ดึงวิญญาณ เป็นการดึงเอาพลังธรรมชาติจากภูเขาและสายน้ำ เปลี่ยนมาเป็นพลังของตน เป็นวิชาที่ผู้เชี่ยวชาญมากมายถวิลหา
ส่วนวิชาเงากษัตริย์ แม้จะมีประโยชน์ แต่ก็ใช่ว่าหนิงฝานจะใช้ได้ตามใจ
เงากษัตริย์นั้นไม่ใช่สิ่งที่ใครก็ใช้ได้... เมื่อฝึกฝนและยกระดับจนได้ครอบครอง ‘ปราณกษัตริย์’ จึงจะสร้างเงากษัตริย์ออกมาได้ เงากษัตริย์ช่วยป้องกันทัณฑ์สวรรค์ เป็นโล่คุ้มกันโชคชะตาที่สวรรค์กำหนด หรือป้องกันกระทั่งการจู่โจมที่รุนแรง แต่จุดเด่นที่สุดของเงากษัตริย์ คือสามารถเสริมการจู่โจมให้ทรงพลังขึ้นได้
ดังนั้นในบรรดา 3 วิชาหลักของผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก วิชาเงากษัตริย์คือวิชาที่ทรงพลังที่สุด
ในบรรดาผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก มีข่าวลือว่ามีเพียงกษัตริย์พิรุณเท่าที่ครอบครองปราณกษัตริย์และสร้างเงากษัตริย์ได้ ดังนั้นเหล่าผู้เชี่ยวชาญจึงยกย่องให้เป็นกษัตริย์แห่งโลกพิรุณ
ปราณกษัตริย์นั้น แม้จะใช้จำนวนน้อยราวกับเส้นไหม แต่ก็ทรงพลังพอที่จะสยบขุนเขา
หากหนิงฝานมีปราณกษัตริย์ แรงกดดันเมื่อครู่จะทำอะไรเขาไม่ได้
วิชาลับของกษัตริย์พิรุณ ที่กษัตริย์พิรุณเมฆาแดงมอบให้หนิงฝานนั้น คือวิชาที่ทรงพลังที่สุดของวิหารพิรุณ เป็นวิชาที่ต้องใช้ด้วยปราณกษัตริย์ ซึ่งมีเพียงเหล่ากษัตริย์พิรุณเท่านั้นที่จะใช้ได้
หนิงฝานขบคิด ตอนนี้เขายังไม่มีปราณกษัตริย์ แต่สามารถใช้เงากษัตริย์ต้านรับแรงกดดันได้ แม้จะยังใช้จู่โจมไม่ได้ก็ตาม
แต่หากหนิงฝานครอบครองปราณกษัตริย์ เขาคงได้ชื่อว่าเป็นกษัตริย์พิรุณคนใหม่
เขาเดินตรงไปยังประตูบานยักษ์ ประตูแผ่แรงกดดันที่รุนแรง แต่เงากษัตริย์ช่วยต้านรับแรงกดดันนั้นเอาไว้ทำให้เขาไม่ได้รับผลกระทบ
หนิงฝานยื่นเหรียญตราไปเบื้องหน้า บังคับควบคุมให้มันลอยเข้าไปใส่ยังช่องที่อยู่บนบานประตู เมื่อเหรียญตราประกบเข้ากับช่อง เสียงแกร็กดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดออกช้าๆ
ไม่มีใครรู้ว่าหนิงฝานแอบเข้าไปในพื้นที่ต้องห้ามของกษัตริย์พิรุณ
เมื่อผ่านประตูเข้าไป เบื้องหน้าที่ปรากฏคือวังสีทอง เป็นสถานที่ฝึกฝนของกษัตริย์พิรุณ
เมื่อเดินเข้าไปภายใน ใจกลางของวังมีอ่างไม่ใหญ่นัก แต่ในนั้นคือโลหิตมังกรบริสุทธิ์ เหมาะกับการดูดซับและยกระดับพลัง
ด้านบนของวังมีช่องขนาดเล็ก เชื่อมต่อกับส่วนที่ 2 ของบ่อโลหิต และมีโลหิตมังกรเข้มข้นหยดลงมาอย่างไม่ขาดสาย
หนิงฝานตกตะลึงกับฉากเบื้องหน้า โลหิตมังกรบริสุทธิ์จำนวนขนาดนี้ จะได้ปราณมากขนาดไหน
บางทีโลหิตมังกรหม้อหนึ่งคงได้ปราณหลายหมื่นเกราะ
หากดูดซับโลหิตมังกรทั้งหมดนี้ ไม่รู้ว่าจะได้ปราณมากขนาดไหน
ดูเหมือนโลหิตมังกรที่เหลืออยู่นี้อาจเป็นเพียงครึ่งหนึ่งจากที่มันควรจะมี บางทีกษัตริย์พิรุณรุ่นก่อนอาจดูดซับไปแล้ว
นับว่าหนิงฝานโชคดีที่ได้เข้ามายังส่วนที่ 3 ของบ่อโลหิต สถานที่ที่ไม่มีผู้ใดเข้ามาได้
หากนำโลหิตมังกรทั้งหมดที่มีใส่ลงไปในน้ำเต้าโลหิต อีก 10 ปีข้างหน้าอาจได้ปราณมากถึง 50 ล้านเกราะ ซึ่งอาจทำให้เขาทะลวงขอบเขตไร้แบ่งแยกได้
แต่แล้วความคิดเหล่านั้นก็ต้องหยุดไป ราวมีคนมาปลุกให้เขาตื่นจากความฝัน
แม้ในอ่างจะมีโลหิตมังกรเป็นจำนวนมาก แต่อ่างที่เห็นคือข่ายอาคมที่เปลี่ยนให้น้ำในบ่อโลหิตมังกรเบื้องบนกลายเป็นโลหิตมังกร หากนำมันออกไปจะกลายเป็นน้ำที่มีโลหิตมังกรเจือนปนเบาบาง ทางเดียวที่จะดูดซับได้คือต้องลงไปแช่เท่านั้น ดูเหมือนความหวังที่ทะลวงขอบเขตไร้แบ่งแยกของเขาจะจบแล้ว
แม้เขาจะมีจิตใจที่เข้มแข็ง แต่ก็ยังหวั่นไหวกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า การจะทะลวงขอบเขตไร้แบ่งแยกได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เมื่อเห็นโอกาสจึงไม่แปลกที่จะมีความสุข แต่เมื่อความสุขหลุดลอยหายไป เป็นใครก็ต้องเศร้าเป็นธรรมดา
หนิงฝานยังคงจ้องมองอ่างโลหิตมังกรพลางขบคิด ถึงโลหิตมังกรเหล่านี้จะทำให้ทะลวงขอบเขตไร้แบ่งแยกได้จริง แต่หากมองในมุมกษัตริย์พิรุณ ปราณที่ได้จากโลหิตมังกรเหล่านี้อาจไม่ควรค่าให้กล่าวถึง
แต่ถึงอย่างนั้น เหตุใดกษัตริย์พิรุณถึงได้สร้างอ่างนี้ขึ้นมา มันย่อมต้องมีบางสิ่งที่เป็นประโยชน์กับกษัตริย์พิรุณ
หนิงฝานหันมองไปรอบๆวัง นอกจากอ่างโลหิตมังกรที่อยู่ศูนย์กลางแล้ว ภายในของมีของล้ำค่ามากมาย บนตู้เก่าๆใบหนึ่ง เขาเห็นแผ่นหยกและตำราโบราณจำนวนมากวางอยู่ สิ่งที่บันทึกเอาไว้คือวิธีการฝึกฝน และเส้นทางการฝึกฝนกระทั่งบรรลุเซียน นอกจากนั้นยังมีบันทึกที่เกี่ยวกับปราณกษัตริย์และเงากษัตริย์อยู่ด้วย
ไกลออกไปมีก้อนผลึกวางเรียงกันอยู่ พวกมันคือหยกเต๋า
หยกเต๋าก้อนหนึ่งมีค่า 5 ล้านหยกสวรรค์เป็นอย่างน้อย และในนี้มีหยกเต๋าอยู่อย่างน้อยพันก้อน เทียบได้กับ 5 พันล้านหยกสวรรค์เป็นอย่างน้อย
นอกจากนี้ บนผนังยังมีอักษรข้อความสลักไว้ เมื่อใช้สัมผัสเทพอ่าน จึงได้รู้ว่าข้อความเหล่านั้นคือประสบการณ์การฝึกฝนเพื่อให้ได้ปราณกษัตริย์ของกษัตริย์พิรุณรุ่นก่อนๆ
เมื่อเดินลึกเข้าไปในวัง หนิงฝานเห็นศิลาที่ถูกจัดวางราวอย่างเป็นระเบียบ ใจกลางศิลาเหล่านั้นมีผลึกน้ำแข็งวางอยู่
ผลึกน้ำแข็งที่เห็นคือสิ่งที่สิ่งที่อัดแน่นไปด้วยวิชาความรู้ที่ตกทอดกันมารุ่นสู่รุ่น มักจะมีให้เห็นแดนสวรรค์
ทุกที่ในวังเต็มไปด้วยวิชาและความรู้ที่กษัตริย์พิรุณในแต่ละรุ่นตกทอดไว้
นั่นหมายความว่า สถานที่แห่งนี้ไม่ได้สร้างไว้เพื่อกักเก็บโลหิตมังกร แต่สร้างเอาไว้เพื่อให้กษัตริย์พิรุณรุ่นต่อไปสามารถครอบครองปราณกษัตริย์ เพื่อขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งโลกพิรุณที่แท้จริง
หากเป็นแบบนั้น หนิงฝานสามารถใช้ประโยชน์จากสถานที่แห่งนี้ เพื่อสร้างปราณกษัตริย์ได้!
นอกจากกษัตริย์พิรุณแล้ว ในวิหารพิรุณ ผู้ที่จะได้ครอบครองปราณกษัตริย์คงมีแต่หนิงฝาน
หากหนิงฝานเดาไม่ผิด การครอบครองปราณกษัตริย์ จะทำให้ดูดซับโลหิตมังกรได้ดีขึ้นมาก
หนิงฝานเดินไปหยิบผนึกน้ำแข็งขึ้นมา เขาอยากรู้ว่าในนั้นมีสิ่งใดบันทึกเอาไว้บ้าง
เมื่อแผ่สัมผัสเทพเข้าไป เสียงสายหนึ่งปรากฏขึ้นในทะเลสติของเขา พร้อมกับความทรงจำอันหลากหลาย ไหลเวียนจากผลึกน้ำแข็งเข้าสู่ร่าง
“ข้ากษัตริย์พิรุณเหยาหยุน ได้สร้างอ่างโลหิตมังกรขึ้นเพื่อช่วยคนรุ่นหลังสร้างปราณกษัตริย์”
ยิ่งได้รับความทรงจำมากขึ้น หนิงฝานยิ่งตกตะลึง เพราะในความทรงจำเหล่านั้น มีวิชาพิรุณแรกเริ่มอยู่ด้วย
เมื่อได้รับความทรงจำทั้งหมด หนิงฝานก็มั่นใจว่าสถานที่แห่งนี้สร้างขึ้นเพื่อช่วยสร้างปราณกษัตริย์
หากหนิงฝานสร้างปราณกษัตริย์ได้ แม้เขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณ แต่สามารถต่อกรกับผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงขั้นต้นได้!