ตอนที่แล้วจุติข้ามโลก : ตอนที่99 ความเงียบงำก่อนพายุคลั่ง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปจุติข้ามโลก : ตอนที่101 ขอเวลาแค่ครึ่งชั่วโมงก็เพียงพอ

จุติข้ามโลก : ตอนที่100 ลูกสาวช่างน่ารัก


ตอนที่100 ลูกสาวช่างน่ารัก

หลังจากเด็กใหม่ตัวอ้วนออกไป ก็เหลือซูเซียวเพียงคนเดียวในที่นี้

ไม่นานหลังจากนั้นเสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นเรื่อยๆอีกครั้ง ซูเซียวเตรียมตัวที่จะต่อสู้

แม้จะอยู่ที่สถานที่ที่แสงไม่ค่อยสว่างมากนัก แต่ก็สามารถมองเห็นเหงื่อของซูเซียวที่ไหลออกมาได้อย่างชัดเจน

เสียงฝีเท้านับพันที่กรูเข้ามานี้มันน่ากลัวมาก

แม้ว่าซูเซียวจะเป็นผู้ตรวจตราที่มีหน้าที่กำจัดกูล แต่ซูเซียวก็ไม่จำเป็นต้องทำหน้าที่นี้ตลอดเวลา เพราะเขาเข้า CCG มาก็เพื่อทำภารกิจเท่านั้น

ซูเซียวเริ่มลังเลแล้วว่าควรสู้หรือถอยดี

แต่ขณะนั้น เสียงฝีเท้าก็ดูเหมือนจะเบาลง ราวกับว่าพวกมันเลี้ยวไปทางอื่น

ซึ่งนี่ทำให้ซูเวียวโล่งใจมาก

“นี่ระวังนะ มีพวกอันตรายอยู่ไม่ไกลจากนี้”

“ที่รัก พวกเรากลับไปเมืองหลวงดีไหม?”

บทสนทนาของชายหญิงดังขึ้นในท

“ไม่ได้ เรากลับไม่ได้แล้ว พวกเราทำได้แค่หนีขึ้นไปข้างบน เพราะถ้าหากดื้อดึงกลับไปก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะปล่อยสัตว์ร้ายออกมาตอนไหน”

“พ่อผมกลัว!”

“หลีเซียง อย่ากลัวไปเลยลูก พ่อจะพาทุกคนรอดออกไปเอง”

ซูเซียวที่แอบฟังอยู่ก็พอจะเข้าใจเรื่องราวบางอย่างจากครอบครัวสามคนนี้

คำว่าสัตว์ร้ายที่พวกเขาพูดออกมานั้น มันคงไม่ใช่สัตว์จริงๆหรอก มันต้องเป็นอะไรบางอย่างที่ดุร้ายมากๆแน่

เสียงเท้าก็ใกล้เข้ามาหาซูเซียวขึ้นอีกครั้ง

เมื่อครอบครัวสามคนนี้เข้ามาถึงที่ประตูทางออก ก็พบกับชายคนนึงสวมใส่ชุดคลุมพร้อมกับถือดาบในมือ

“ทีมศูนย์!”

สามีพูดอย่างจริงจังทันที

“ที่รัก ดูเหมือนว่าเราจำเป็นต้องสู้สินะ”

พ่อและแม่เขยิบออกมาบังตัวลูกเอาไว้

“คุณช่วยปล่อยพวกเราออกไปได้ไหม ถ้าหากเราสู้กันมันคงไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเราทั้งสองฝ่ายแน่”

ชายผู้เป็นสามีพูดขึ้นมา พร้อมกับปล่อยคากุเนะที่เป็นโคคาคุออกมาจากไหล่ ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะมีสองอัน

พร้อมกับมีดาบขึ้นมาผสมกับแขนของเขา

คาคุจา! กูลตัวนี้มีคาคุจา! ซึ่งนั่นหมายความว่าพลังของเขาต้องอยู่ประมาณ SS แน่นอน

หลังจากที่กูลสามีปล่อยของออกมาแล้ว ทางฝั่งภรรยาก็ปล่อยออกมาบ้าง

ซึ่งของภรรยามีคากุเนะที่เป็น อูคาคุ ผงาดออกมาเป็นปีกสีแดงขนาดใหญ่

“ได้โปรด พวกเราไม่อยากทำร้ายคุณ ครอบครัวของพวกเราไม่เคยกินมนุษย์มาก่อนเลย พวกเรากินแต่กูลที่ตายแล้วเท่านั้น”

เสียงของกูลภรรยาพูดออกมาอย่างนิ่มนวล

“แล้วผมจะได้อะไรถ้าหากปล่อยคุณไป?”

ทั้งสองมองหน้ากัน

“พวกเราแค่อยากออกจากเขต 24 ทำไมคุณต้องฆ่าเราด้วยหล่ะ? และพวกเราก็ไม่เคยเห็นคุณในทีมศูนย์มาก่อนเลย”

“โอ้? งั้นหรอ?”

ซูเซียวยิ้มมุมปาก และแกว่งดาบไปมาจนเกิดเสียงดาบฝ่าลมอย่างชัดเจน

ฝึบฝึบ!

กูลเด็กหญิงสาวตกใจกลัวมาก จนหลบไปเกาะเอวแม่ทันที

“คุณต้องการคาคุโฮรึเปล่า? ถ้าหากคุณยอมปล่อยภรรยาและลูกของผมไป ผมจะมอบคาคุโฮให้แก่คุณ”

กูลสามีตัวนี้ดูเหมือนว่าจะยอมสละตัวเองเพื่อให้ครอบครัวรอด

“ที่รัก...”

“พ่อ..”

ซูเซียวถึงกับพูดไม่ออก

“มันเกิดอะไรขึ้นข้างในส่วนลึกของ 24 นั่นหน่ะ?”

“ไม่มีอะไร”

กูลสามีกำลังจะพูดแต่ กูลภรรยาก็พูดแทรกทันที

“ไม่เป็นไรหรอกที่รัก พวกเราถูกผู้ปกครองคนก่อนทอดทิ้งหน่ะ แล้วพอเปลี่ยนรุ่นมาเป็นรุ่นใหม่ เขาก็ไม่สามารถปกครองเหล่ากูลได้อีก ดังนั้นพวกเราจึงไม่มีความจำเป็นต้องอยู่กับเขาอีกต่อไป”

“แล้วไงต่อ”

“คุณผู้ตรวจตราครับ สัตว์ร้ายในเขต24ถูกปล่อยออกมาแล้ว ผมเองก็ไม่รู้ว่าคุณเคยเห็นพวกมันมาก่อนไหม พวกมันมีลักษณะเหมือนกับชนพื้นเมือง ซึ่งในตอนนี้พวกมันได้ยึดเขต 24ไปหมดแล้ว”

“แล้วพวกสัตว์ร้ายนั่นมันมาจากไหน? แล้วใครคือผู้ปกครองที่พวกคุณหมายถึง?”

“พวกมันมาจากส่วนลึกสุด ส่วนรายละเอียดอื่นๆพวกเราเองก็ไม่รู้ และสำหรับผู้ปกครอง เรื่องนี้ถ้าจะให้เล่ามันยาวมาก เอาเป็นว่าพวกเขาทอดทิ้งเรา ผู้ปกครองคนก่อนพวกเราเรียกเขาว่า โยชิมูระ คุเซ็น..”

แป๊ะ! เสียงตีดังขึ้น

กูลภรรยาตีไหล่กูลสามี

หลังจากนั้นกูลสามีก็เลิกพูด พร้อมกับกระชากคาคุโฮตัวเองออกมาและโยนให้แก่ซูเซียว

“คาคุโฮนั่นเป็นของคุณ ปล่อยลูกเมียผมไปด้วยเถอะ”

ซูเซียวรับคาคุโฮมาแต่ก็ยังไม่เปิดทางให้พวกกูลนี้ไป

“ดูเหมือนว่าพวกคุณจะรู้ความลับมากมายนะ ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ และหาสถานที่ปลอดภัยให้ได้ แต่ผมต้องการข้อมูลอื่นส้ะก่อน”

ซึ่งข้อเสนอนี้ไม่อาจจะปฎิเสธได้ กูลที่ไม่มีคาคุโฮแล้วก็เหมือนไม่มีอาวุธ

“ลูกสาวของพวกคุณน่ารักเกินกว่าที่จะปล่อยเธอตายใช่ไหม?”