ตอนที่แล้วChapter 150 – Great Plains of Barrastan [14-04-2020]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 152 – Great Plains of Barrastan (3) [18-04-2020]

Chapter 151 – Great Plains of Barrastan (2) [16-04-2020]


Chapter 151 – Great Plains of Barrastan (2)

เซรินได้นึกย้อนไปในความทรงจำของเธอเกี่ยวกับชายคนนี้

'ชายหนุ่มผมบลอนด์ หน้าตาดูดี ชื่อเอ็ดเวิร์ด สุดยอดจอมเวทย์'

มันเป็นชายที่อยู่ในลิสต์ของซังจนิอย่างแน่นอน เขาเป็นคนที่มีความสำคัญมากถึงขนาดที่ซังจินจะต้องทำดอกจันไว้บนชื่อของเขา ซึ่งแตกต่างจากคนอื่นๆ ซังจินได้แม้แต่พูดออกมาอย่างมั่นใจ

'พวกนายจะต้องเรียกฉันถ้าเจอกับ 'สุดยอดจอมเวทย์เอ็ดเวิร์ด' '

เซริได้แอบมองไปที่เขาคนนั้น เขาเป็นคนที่ดูดีและมีร้อยยิ้มที่เป็นมิตร จากรูปลักษณ์ภายนอกนี้เขาเป็นคนที่ดูปกติดี

'ชายคนนี้จะเป็นคนที่เป็นอันตรายจริงๆหรอ?'

เขานั่นไม่ได้ดูอันตรายเลยแม้แต่น้อยจากรูปลักษณ์ภายนอกของเขา เซรินจึงได้ตัดสินใจที่จะเรียกซังจินหลังจากที่เคลียร์การจู่โจมก่อน เพราะซังจินเคยพูดเอาไว้ว่า

'เรียกฉันหลังจากประมาณ 1/5 ของเวลาที่ผ่านไป เพราะว่าฉันก็จะต้องเคลียร์การจู่โจมของฉันเช่นกัน'

เธอได้จับตาดูเขาเอาไว้ในขณะที่ถือธนู

'อย่างแรกฉันควรที่จะจับตาดูเขาจนกว่าจะถึงตอนนั้น'

ครู่หนึ่งการจู่โจมก็๋ได้เริ่มต้นขึ้น

"ทุกคน พวกเราควรที่จะมุ่งหน้าไปที่ค่ายของศัตรูอย่างช้าๆนะ"

พวกเขาได้เริ่มเคลื่อนไหวในขณะที่ตามนักล่าที่นำไป ในฐานะที่เซรินใช้ธนูและเอ็ดเวิร์ดใช้เวทย์พวกเขาทั้งคู่ให้มาอยู่ที่แนวหนลง พวกเราไม่ได้อยู่ห่างกันไหลเลย

เซรินได้ค่อยๆเคลื่อนที่จากข้างหลังและแอบมองเขา ไอเทมที่ฉูดฉาดและรูปลักษณ์ที่ดูดีของเขาได้ดึงดูดสายตาอย่างมาก

เขานั้นมีสัญลักษณ์ที่จอมเวทย์ส่วนใหญ่ใช้อยู่ ซึ่งนั่นก็คือผ้าคลุมสีเลือดที่มันดูเหมือนจะมีเวทย์อะไรบางอย่างออกมาและมันดูเหมือนจะมีกิ่งก้านคริสตัลสีฟ้าลอยวนอยู่รอบๆ มันดูเหมือนว่าเขาจะใช้ไอเทมที่มันยอดเยี่ยมสวยงาม ในขณะที่เซรินกำลังตรวจสอบเขา ทันใดนั้นเสียงตะโกนก็ดังออกมา

"นั่นศัตรู!"

"มันเป็นมนุษย์!"

เซรินได้หันไปมองที่แหล่งที่มาของเสียงในทันที ปีศาจทั้งห้าตัวได้มองมาที่นักล่าในขณะที่ตะโกนขึ้น แม้ว่ามันจะเห็นได้ชัดว่านักล่ามีจำนวนที่มากกว่าเท่าหนึ่ง แต่ปีศาจมันก็ดูเหมือนจะไม่หวั่นเกรงใดๆเลย

กลับกันพวกมันได้พุ่งเข้ามาหานักล่าอย่างมั่นใจ เซรินได้ยกธนูขึ้นทันที มันเป็นธนูคริสตัลที่เธอได้รับมาจากบทที่ 11 เธอได้รวมมันสามอันเข้าด้วยกันจนกลายเป็นไอเทมระดับตำนานพิเศษ หนึ่งอันจากซังจิน หนึ่งอันจากนาด และอันสุดท้ายจากร้านประมูล

เธอได้วางลูกศรและง้างสาย เธอได้เล็งไปที่หัวของปีศาจที่อยู่หน้าสุดและไม่ระวังตัว

"ฟิ่ว"

ลูกธนูได้พุ่งตรงออกไปยังหัวของปีศาจ เซรินมั่นใจเลยว่าลูกธนูของเธอจะต้องเข้าตรงการเป้า ลูกธนูของเธอจะต้องทะลุผ่านสมองศัตรูได้แน่นอน อย่างไรก็ตามในขณะที่ลูกธนูบินกำลังจะโดนเป้าหมาย มันก็ได้กระเด็นออกมา

"ตึก!"

'อะไรนะ?'

เมื่อลูกธนูกำลังจะโดนหัวปีศาจได้หันหัวและเอาเขาของมันรับไว้ เซรินได้กระวนกระวายเล็กน้อย

เธอได้เห็นบอสมอนสเตอร์หรือมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งสามารถจะปัดลูกธนูของเธอได้มาก่อน แต่ว่านี่มันเป็นครั้งแรกที่มีมอนสเตอร์ปกติที่สามารถจะทำแบบนี้ได้

ไม่ว่ายังไงการต่อสู้มันก็ได้เริ่มต้นขึ้นไปแล้วในขณะที่เซรินกำลังสับสน มันเป็นการสู้ของเป็นตายระหว่างนักล่ากับปีศาจ แต่ว่ามันดูเหมือนว่านักล่าจะถูกกดดันโดยไม่คาดคิด

ปีศาจละตัวต่างก็ถืออาวุธมือเดียว ดาบ ขวาน หอก กระบอง และแต่ละตัวก็กำลังต่อสู้กับนักล่าสองคนหรือมากกว่าไปพร้อมๆกัน พวกมันไม่ได้ถูกดันกลับไปเลย

ถ้ามันเป็นการต่อสู้แบบ 10 ต่อ 10 แทนที่จะเป็น 10 ต่อ 5 ถ้างั้นนักล่าก็จะต้องพ่ายแพ้ไปอย่างแน่นอน เพียงแค่ 3 วินาทีหลังจากการต่อสู้ เซริน รวมไปถึงนักล่าคนอื่นๆก็ได้ตระหนักถึงมัน

'ไม่ใช่ว่าพวกมันเหล่านี้แข็งแกร่งมากๆเลยหรอ?'

แม้ว่ามันจะเป็นแบบนั้นเหล่านักล่าก็ไม่สามารถจะวิ่งหนีไปจากการต่อสู้ครั้งแรกได้ นักล่าได้เริ่มต่อสู้กับปีศาจที่แข็งแกร่งกว่าพวกเขาหลายเท่าต่อไป แน่นอนว่าเซรินก็ด้วยเธอได้ง้างธนูอีกครั้ง แต่เพราะว่าในครั้งนี้หัวศัตรูเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องจากการต่อสู้ระยะประชิด เธอเลยเล็งไปที่ลำตัวแทน

'ปึก ปึก ปึก'

ในคราวนี้มันเข้าเป้าทั้งหมดสามจุดที่เล็งไว้ การเคลื่อนไหวของปีศาจได้เริ่มช้าลงจากลูกธนูคริสตัลของเซรน ต้องขอบคุณสิ่งนี้มันทำให้นักล่าคนอื่นๆต่อสู้กับปีศาจได้ง่ายขึ้น ในขณะที่เกิดแบบนี้

"ศัตรูที่น่ารำคาญนี่!"

ปีศาจได้กระโดดขึ้นสูงและบินตรงไปทางเซริน เซริจได้ร่ายเวทย์ออกมาทันที

"ซัลฟิด"

ครู่หนึ่งรองเท้าของเธอก็ได้เริ่มส่องแสงสว่างสีเขียวออกมาและทำให้เเธอขยับถอยห่างไปจากศัตรูเล็กน้อย เซรินก็ได้ยิงธนูออกไปอย่างต่อเนื่องในขณะที่ถอยหลังกลับไป

ลูกธนูดอกที่หนึ่ง

"ปึก!"

ลูกธนูดอกที่สอง

"ปึก!"

ลูกธนูดอกทีสาม

"ปึก!"

ปีศาจได้เริ่มเคลื่อนช้าลงอย่างมากหลังจากโดนลูกธนูเข้าไปทั้งสามดอก มันเพียงพอที่จะให้เธอยิงธนูเข้าไปใส่หัวของมันได้ เซรินได้ง้างธนูนัดสุดท้ายออกมา แต่อย่างไรก็ตามในขณะนั้นนักล่าก็ได้บินเข้ามาทางเซริน นี่มันเป็นเพราะว่าปีศาจได้โยนเขามาใส่เซริน

"ซัล..."

เธอได้พยายามจะใช้ทักษะใช้งานอีกครั้ง แต่ว่ามันก็สายเกินไป เธอได้ชนกับนักล่าที่ลอยมาและล่วงลงไปตรงนั้น

"ก๊า..."

ปีศาจที่ช้าลงไปไม่ยอมพลาดโอกาสนี้และพุ่งเข้าไปใส่ทั้งสองคน เซรินได้พยายามที่จะลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ว่าปีศาจนั้นมันเร็วกว่าที่เธอคิด เมื่อนั้นเธอก็คิดขึ้น

'ฉันจะทำยังไง?'

จากนั้นเสียงร่ายเวทย์ก็ดังขึ้นมา

"เปลวเพลิงแห่งการชำระล้าง!"

ในขณะที่ปีศาจกำลังจะเหวี่ยงขวานเข้าใส่เซริน

"ระเบิดเพลิง!"

มันเป็นแสงที่สว่างมา เมื่อเซรินหันกลับไปมองข้างหลังตามสัญชาตญาณ เธอก็เห็นเอ็ดเวิร์ดได้คทาที่สว่างเจาะทะลวงหัวใจของปีศาจ เปลวเพลิงบนคทามันไม่ใช่กันกับเพลิงตามปกติ มันเป็นเพลิงสีขาวเงิน

ในตอนนี้เซรินนั้นรู้ถึงความทนทานของปีศาจดูจากลูกธนูของเธอ แต่ถึงอย่างนั้นเพลิงนั่นมันก็ได้สลายผิวหนังของปีศาจไปในทันทีที่สัมผัส ปีศาจมันได้ล้มลงไปในที่พื้นโดยที่มีรูเจาะในหัวใจ

'ฟึบ'

เอ็ดเวิร์ดได้ถือคทาของเขาไว้ด้วยมือข้างหนึ่งในขณะที่อีกข้างยื่นมือไปให้เซริน

"นายโอเคไหม?"

เขาได้ดึงตัวของเซรินขึ้นมาเมื่อเซรินคว้าไปที่ข้อมือของเขา หลังจากนั้นเขาไปทางที่ปีศาจต่อ เซรินได้มองไปที่หลังของเขาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะกลับมายิงธนูต่อไปอีกครั้ง

นักล่าที่ได้ป้องกันได้กลับมาเป็นฝ่ายโต้คืนอย่างรวดเร็ว ในขณะที่นักล่ายุ่งอยู่กับการดึงปีศาจไว้ เอ็ดเวิร์ดและเซรินก็จะใช้ทั้งลูกธนูและเวทย์ช่วยสนับสนุนทำดาเมจจากด้านหลัง และในไม่ช้าพวกปีศาจก็ได้ตายไปเพราะอากาศเสียเลือด หลังจากที่ศึกแรกสิ้นสุดลง นักล่าทั้งหมดก็ถอนหายใจออกมา

"ฟู่..."

"อย่างที่คาดเลยการจู่โจมแบบ 10 คนมันไม่ใช่ง่ายๆ"

"จริงแหละ พวกมันดูเหมือนกับพวกทีมสำรวจ...ถ้าเป็นพวกที่แข็งแกร่งละก็..."

ในตอนนี้เซรินก็ได้แอบมองผู้ที่ช่วยเธอเอาไว้เอ็ดเวิร์ด มันอาจเป็นสถานการณ์ที่อันตราย แต่เธอก็สามารถจะรอดมาได้เพราะเขา

'...เขาดูเหมือนจะเป็นคนดี...คนๆนี้เป็นคนที่อันตรายจริงหรอ...?'

อย่างไรก็ตามในขณะที่เธอกำลังแอบมองเขา สายตาของพวกเขาก็ได้สบกันครู่หนึ่ง เซรินได้พยายามจะมองไปที่อื่น แต่ในขณะนั้นเอ็ดเวิร์ดก็พูดขึ้น

"สำหรับผู้ชายมือนายเล็กมากเลยนะ"

เซรินอึกอักเล็กน้อยกับคำพูดนี้

"อา...ใช่แล้วก็...นิดหน่อยน่ะ"

หน้ากากที่เธอใช้นั้นมันจะเปลื่ยนแค่ลักษณะภายนอก มันไม่ได้เปลื่ยนรูปร่างขนาดร่างกายจริงๆที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้ แม่ว่ามือของเธอจะดูใหญ่กว่าเดิม แต่ถ้าจับดูจริงๆมันก็จะมีขนาดตามจริง เซรินได้คิดขึ้นกับตัวเอง

'ไม่มีทาง...เขาพบมันหรอ?'

ในขณะที่เซรินกำลังกังวล หนึ่งในนักล่าก็พูดขึ้น

"ถ้างั้นไปกันต่อเถอะ"

นักล่าทั้งหมดได้มุ่งหน้าไปสู่สนามรบกันอีกครั้ง ศัตรูกลุ่มที่สองที่เขาพบนั้นมีจำนวนที่มากกว่าก่อนหน้านี้สองตัว นั่นก็คือมีปีศาจทั้งหมด 7 ตัว นักล่าได้กังวลกันอย่างมาก มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะต่อสู้กับพวกมันมัน นอกจากนี้ในหมู่ปีศาจพวกนั้นมันยังมีปีศาจที่ใช้เวทมนตร์ได้อยู่ด้วย

"เปลวเพลิงนิรันดร์แห่งนรก! อินเฟอโน่!"

ในขณะนั้นก็ได้มีคนพูดขึ้นอย่างประหลาดใจ

"มอนสเตอร์ธรรมดามันสามารถใช้เวทย์ได้หรอ?"

เอ็ดเวิร์ดก็ใช้เวทย์ป้องกันการโจมตีนี้ในทันที

"โล่ต้านเวทย์"

เมื่อได้เห็นแบบนี้เซรินก็ได้หยิบเอาไข่ออกมาจากเสื้อและโยนมันออกไป

"ออกมาริน"

เหยี่ยวสีแดงเข้มตัวหนึ่งได้ปรากฏออกมาจากไข่ ชื่อของเหยี่ยวที่ปรากฏตัวออกมาก็คือรินเนสก้า แต่เซรินได้เรียกมันสั้นๆว่าริน มันมีขนาดที่กว้างประมาณ 3 เมตรจากซ้ายไปขวา

โดยปกติแล้วเธอจะใช้มันในการต่อสู้กับบอสและใช้หนังสืออาหรับราตรีในการต่อสู้กับบอสลับ แต่ว่าที่เธอตัดสินใจใช้มันในตอนนี้เป็นเพราะสิ่งที่ซังจินกล่าวในตอนเช้

'ในการจู่โจมนี้พวกนายควรจะหลีกเลี่ยงบอสลับถ้ามันเป็นไปได้นะ เพราะว่าบอสลับในการจู่โจมแบบ 10 คน...อาจจะมีความแข็งแกร่งที่แทบจะไม่สามารถเอาชนะได้เลย แม้ว่าฉันก็ไม่รู้ว่าแม้ฉันจะลองมัน...ฉันก็ยังไม่แน่ใจ ดังนั้นเพียงแค่คิดว่ามันไม่มีบอสลับในการจู่โจมนี้ซะ โอเคนะ?'

ถ้าพวกเธอไม่ได้จะไปสู้กับบอสลับแล้ว ถ้าอย่างนั้นเธอก็สามารถจะใช้มันได้และใช้อาหรับราตรีในการต่อสู้กับบอสธรรมดา เธอได้จับเหยี่ยวของเธอและพูดขึ้น

"ในขณะที่ฉันกำลังยิงธนู ให้อยู่ใกล้ๆตัวฉันและพยายามยามหยุดคงที่เข้ามาหาฉัน โอเคนะ?"

"แกว๊ก"

หลังจากได้รับเสียงตอบกลับของริน เซรินก็ได้เริ่มยิงลูกธนูโดยที่ไม่ต้องกังวลอีกต่อไป การต่อสู้ครั้งที่สองนี้มันทำได้ง่ายกว่าที่คาดเอาไว้ ส่วนหนึ่งมันเป็นเพราะว่าเหล่านักล่าหลายคนได้เริ่มใช้งานทักษะของตนแล้วหลังจากที่รู้ถึงสถานการณ์ในการต่อสู้ครั้งแรก

"หอคอยสูงชัน!"

"หมัดดินระเบิด!"

"การโจมตีที่ไร้ใจ"

อีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่าเอ็ดเวิร์ดได้เริ่มใช้เวทย์ที่ทรงพลังในเวลาที่เหมาะสม

"หอกน้ำแข็ง!"

"วงแหวนเพลิง!"

หลังจากที่ได้ยิงลูกธนูออกไปเรื่อยๆ เซรินก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ แม้กระทั่งก่อนที่เธอจะกลายมาเป็นผู้ถูกเลือก โดยไม่นับรวมไปถึงครั้งที่เจอกับซังจินครั้งแรก เธอจะเป็นตัวหลักของทีมอยู่เสมอ

ในระหว่างผลงานการจู่โ๗ม เธอไม่เคยเลยที่จะพลาดผลงานอันดับหนึ่ง ในขณะที่เริ่มดำเนินการบทไปถึงช่วงหลังความต่างของผลงานก็ได้เริ่มลดลงอีกครั้ง แต่ว่าหลังจากที่เธอได้กลายมาเป็นผู้ถูกเลือก ระดับผลงานของเธอก็ได้ระเบิดสูงขึ้นไปอีกครั้ง อย่างไรก็ตอนในตอนนี้เธอกลับคิดว่า

'ในคราวนี้มันไม่ง่ายเลย'

เวทย์ที่เอ็ดเวิร์ดร่ายนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก โดยไม่ต้องคำนึงถึงสิ่งไรเธอก็ไม่ชอบการสูญเสียที่หนึ่งอีกด้วย เซรินได้เริ่มโฟกัสไปที่การยิงธนูของเธอให้มากยิ่งขึ้น ในบางครั้งปีกศาจก็จะร่วมมือกันและพยายามที่จะโจมตีเธอ

"ฆ่าเจ้านักธนูนั่นก่อนเลย!"

อย่างไรก็ตามรินก็จะแสดงตัวออกมาในแต่ละครั้ง ด้วยเล็บที่จิกใบหน้าและคอของพวกมัน เซรินก็ได้ใช้โอกาสนี้ต่อทันที

"ซัลฟิส"

เธอยังคงยิงธนูต่อไปในขณะที่ถอยหลังกลับ ด้วยวิธีนี้แม้ว่าถ้าปีศาจสามารถจะเข้าใกล้เธอได้ พวกมันก็จะตายหลังจากที่โดนลูกธนู เมื่อการต่อสู้กำลังจะจบลงด้วยชัยชนะของพวกเขา เซรินก็ได้ลดธนูลงและหันไปสังเกตุเอ็ดเวิร์ด

"ศรสายฟ้า!"

ดูเหมือนว่าเขาจะยังมีมานาเหลืออยู่เป็นจำนวนมาก เขายังไม่หมดแรงไปเลยแม้ว่าเขาจะใช้เวทย์อยู่ตลอดก็ตาม

'คนนี้แข็งแกร่งจริงๆ'

ในขณะที่เซรินคิดเธอก็จับไปที่ริมฝีปากของเธอ

'เขาไม่เพียงแค่แข็งแกร่งเท่านั้น...แต่เมื่อมองจากภายนอกเขาดูเหมือนจะเป็นคนดี'

ถ้านักล่าคนนี้ไม่ได้อยู่ในลิสต์ของซังจินที่ว่า 'คนสำคัญ' ถ้างั้นเธอก็มีแนวโน้มที่จะแนะนำให้เขามาเป็นพรรคพวกด้วย แต่ว่าทัศนคติของซังจินเมื่อพูดถึงเขา มันดูเหมือนจะไม่มีทางเกิดเรื่องนี้ขึ้นได้

'ฉันไม่สามารถยกโทษให้กับชายคนนี้ได้'

ไม่ว่ายังไงเซรินก็ได้กำลังร่วมมือกับเอ็ดเวิร์ดในการฆ่าศัตรู ซังจินนั้นได้ถือว่าเขาเป็น 'คนที่เลวร้ายที่สุด' แต่เอ็ดเวิร์ดนั้นดูเหมือนจะประสานงานกับเพื่อนร่วมทีมได้ดี

"ฉันจะร่ายเวทย์ให้พวกนาย ดังนั้นช่วยพุ่งไปข้างหน้าด้วย"

และเขาก็จะเป็นคนแรกที่ช่วยคนอื่นๆ

"โล่ต้านเวทย์"

ด้วยเหตุนี้เซรินก็เลยรู้สึกสับสนเล็กน้อย จากของเธอ ซังจินไม่เพียงแต่มีประสบการณ์ที่มากมาย แต่ว่าเขาก็ยังเป็นคนที่ระมัดระวังอย่างไม่น่าเชื่อ การตัดสินใจของเขาในระหว่างการจู่โจมนั้นมักจะถูกต้อง อย่างไรก็ตามเธอคิดว่าอย่างน้อยการตัดสินเอ็ดเวิร์ดมีบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง

'ฉันไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น แต่ว่า...'

เซรินได้คิดไปถึงต่างหูของเธอ คูลดาวน์ของมันมีระยะเวลา 10 นาที เธอคิดว่าเธอควรจะตรวจสอบให้มากที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ในขณะที่การจู่โจมได้ดำเนินต่อไป

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด