ตามที่เปลวเหมันเยือกแข็งบอก เขาต้องใช้เวลาในการดูดซับพลังวิญญานที่อยู่ในไข่มุกเป็นเวลาครึ่งปี ด้วยพลังวิญญานที่ถ่านทอดเข้ามา เขารู้สึกว่าตัวเองเต็มไปด้วยพลังวิญญาณ ประสาทสัมพัสของพลังวิญญานเขากระจายออกไปครอบคลุมเป็นร้อยไมล์

ในขณะที่พลังวิญญานถ่ายทอดเข้ามา พลังวิญญาณของเขามาก็เติบโตขึ้นหลายเท่า อย่างต่อเนื่องจนมาถึงทุกวันนี้

พลังวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก ฉื่อหยาน ไม่เคยหยุดหยุดที่จะมุ่งเน้นไปที่การกลั่นพลังวิญญานของเขาเลย เขาได้รวบรวมพลังวิญญานนับพันสายให้เป็นหนึ่ง ในสมองของเขา พลังวิญญานของเขาเหมือนกับเส้นไหมบางๆนับร้อยนับพันเส้น ภายใต้การควบคุมโดยจิตสำนึกของเขา เส้นสายพลังวิญญานนับร้อยนับพันสายกำลังหลอมรวมกัน

วันนี้เอง พลังวิญญานที่อยู่ในจิตสำนึกของเขานับร้อยพันสายก็ได้หลอมรวมกันและก่อรูปขึ้นมาใหม่

ภายใต้การควบคุมของเขา เส้นสายพลังวิญญานนับร้อยพันถูกถ่ายทอดเข้าไปในวิญญานของเขา พลังวิญญานเหล่านั้นทันทีก็อัดแน่นเข้าด้วยกัน

ฉื่อหยานเห็นได้ถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของพลังวิญญาณในสมองของเขา

พลังวิญญาณของเขาส่องแสงออกมา ข้างในของมันเต็มไปด้วยประสบการณ์ชีวิตของเขา

ลึกลงไปในจิตใจของเขา ภาพต่างๆก็ฉายขึ้นมาเหมือนกับว่าเขากำลังดูภาพยนตร์ เขามองเห็นภาพในอดีตของเขา

อดีตเหล่านั้นฉายซ้ำไปมา

ลึกลงไปในพลังวิญญานเต็มไปด้วยประสบการณ์ชีวิตของเขา และเขาก็ดูเหมือนกับเป็นสิ่งมีชีวิตเล็กๆในจักรวาล

เมื่อถึงขั้นตอนนี้ วิญญานของเขาดูเหมือนจะบริสุทธิ์มากขึ้น , ลึกลงไปในพลังวิญญานเขารู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก

ในตอนนั้นเอง

ก็มีสายฟ้าพุ่งออกมาจากพลังวิญญานของเขา พลังวิญญานของเขาค่อยๆกลายเป็นเลือนลาง

พลังแปลกประหลาดก็ทะลักออกมาจากมันอย่างปั่นป่วน การเปลี่ยนแปลงลึกลับบางอย่างได้เกิดขึ้นอย่างเงียบๆ

ฉื่อหยานรู้สึกว่าเขามีดวงตาอยู่นับไม่ถ้วน ! ดูเหมือนว่าเขาจะมีวิญญานเพิ่มขึ้นมา !

ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมเข้ามาในหัวใจของเขา ก่อนที่เขาจะรู้ตัว พลังวิญญานก็หลอมรวมเข้าด้วยกัน

ในสมองของเขา กลุ่มก้อนพลังปราณลึกลับกำลังค่อยๆสร้างขึ้นเป็น ห้วงจิตสำนึก !

ห้วงจิตสำนึก !

ในสมองของเขา จิตสำนึกวิญญานได้หลอมรวมกันและกลายเป็นห้วงจิตสำนึกที่มีขนาดหนึ่งตารางเมตร

เขาสามารมมองเห็นห้วงจิตสำนึกและความปั่นป่วนที่อยู่ในจิตใจของเขาได้อย่างชัดเจน ใจกลางห้วงจิตสำนึก ความทรงของเขาได้ถูกตราตรึงลึกลงไป

ระหว่างที่จิตใจของเขากำลังเปลี่ยนแปลง เขาจะเห็น ทุกประสบการณ์ชีวิตในอดีตของเขา

ตลอดเวลาที่เขามองไป ห้วงจิตสำนึกจะเป็นหน้าจอแสดงอดีตของเขาออกมาอย่างชัดเจน

ในห้วงจิตสำนึก มันคือชีวิตทั้งหมดของเขาราวกับว่าเป็นสิ่งที่กลั่นออกมาจากวิญญานของเขา !

อย่างช้าๆ พลังวิญญานของเขาไม่ได้ส่องแสงอีกต่อไป ทุกอย่างจะกลับไปเป็นปกติ

อย่างไม่คาดคิด ไข่มุกรวมวิญญานก็หยุดส่องแสงและพลังวิญญานก็หมดไป

เส้นสายพลังวิญญานนับพันกลายเป็นว่างเปล่าหลังจากถูกวิญญานดูดซับ

ทันใดนั้น ฉื่อหยานก็ลืมตา

ตอนนี้จิตใจของเขาส่องประกาย ห้วงจิตวิญญานส่งคลื่นแปลกประหลาดออกมา พลังวิญญานก็แผ่กระจายไปทั่วทิศทาง

จิตสำนึกวิญญานผ่านไปทุกๆที่ ไม่ว่าจะเป็น ภูเขา ทุ่งหญ้า สัตว์อสูร พระราชวัง เหล่านักรบตระกูลหยาง ทุกๆฉาก ล้วนปรากฏขึ้นในห้วงจิตสำนึกของเขา

จิตสำนึกวิญญานเล็กๆเต็มไปด้วยภาพจำนวนมาก ภาพแต่ละฉากล้วนเป็นสิ่งที่อยู่ข้างนอก

ฉื่อหยาน ก็ตกตะลึง สีหน้าของเขากลายเป็นประหลาดใจ

ช่วงเวลาที่ปลดปล่อยวิญญานออกไป จิตสำนึกวิญญานของเขาก็จะสัมพัสได้ถึงสิ่งต่างๆมากมายอย่างอัศจรรย์

วิญญาณที่เขาปล่อยออกมามันไร้ซึ่งตัวตนมันเป็นเหมือนกล้องวหรือดาวเทียมที่บันทึกภาพทั้งหมด มันฉายทุุกสิ่งออกมาเหมือนกับจอภาพ

ด้วยรอยยิ้มแปลกๆ ฉื่อหยานก็นั่งอยู่บนเตียงหินพร้อมกับดวงตาของเขาที่ส่องประกายออกมา

หลังจากห้วงจิตสำนึกถูกสร้างขึ้นมา มันทำให้เขาเหมือนกับมีอำจาจมหัศจรรย์ตามที่เขาหวังเอาไว้

เขารู้ว่าระดับรู้แจ้งนั้นสามารถสัมพัสได้ถึงสิ่งรอบๆ อย่างไรก็ตาม เขาก็รู้สึกว่า สัมพัสของคนเหล่านั้นไม่ได้ชัดเจนเช่นเขา

แต่ไม่ว่าอย่างไร ตอนนี้เขาได้มีห้วงจิตสำนึกและจิตสำนึกวิญญานแล้ว เขาจึงอยู่ในอารมณ์ที่มีความสุข

เขาเชื่อว่าด้วยความสามารถของเขาตอนนี้หากอยู่ในโลกของเขา เขาต้องเป็นพระเจ้าแน่นอน

เพียงแค่เขาอยู่กับที่ตรงนี้ เขาก็สามารถเห็นทุกสิ่งได้เป็นไมล์

แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด !

ห้วงจิตสำนึกของเขาเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง และทันทีมันก็พุ่งไปโจมตีกำแพงผลึก

ในอากาศ กลิ่นอายธรรมชาติกลายเป็นหมอกสีขาว เห็นได้ชัดว่าพวกมันบางส่วนกำลังถูกโจมตีด้วยพลังอำนาจที่มองไม่เห็น ในหมอกสีขาวจางๆ ก็มีสูญญากาศจากกลุ่มก้อนพลังพุ่งออกมา

" ฟู่ ! "

คลื่นจิตสำนึกวิญญานกระทบลงไปที่กำแพงผลึก และ กำแพงผลึกก็ส่งเสียงประทะกันออกมา

แววแห่งความสุขแว้บผ่านขึ้นมาในดวงตาของฉื่อหยาน

ตามที่คาดไว้

เมื่อจิตสำนึกวิญญานถูกสร้างขึ้น เขาจะสามารถโจมตีวิญญานของศัตรูได้โดยตรง

จิตสำนึกวิญญานนั้นแตกต่างจากพลังวิญญาน มันไม่สามารถมองเห็นได้ และสามารถโจมตีไปที่วิญญานได้อย่างรุนแรง

มันทั้งอ่อนนุ่มเหมือนกับเส้นผมและแข็งเหมือนกับเข็มเหล็ก มันมีอำนาจที่จะทำลายวิญญานได้โดยตรง !

ฉื่อหยานนั่งอยู่บนเตียงด้วยรอยยิ้ม เขาใช้พลังของจิตสำนึกวิญญานและห้วงจิตวิญญานอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เข้าใจถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น

" ยินดีด้วย เจ้าสร้างห้วงจิตสำนึกสำเร็จแล้ว " เปลวเหมันเยือกแข็งก็ส่งข้อออกใสความจากแหวน " อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเจ้าจะใช้พลังวิญญานที่อยู่ในไข่มุกรวมวิญญไปหมดแล้ว แล้วส่วนที่เจ้าสัญญาว่าจะให้ข้าหละ ? "

ฉื่อหยานยิ้มอย่างขมขื่น " ข้าขอโทษ เมื่อข้าอยู่ในขั้นตอน ข้าลืมเรื่องนั้นไปเสียสนิท พลังวิญญานแล่นผ่านเข้ามาในขณะที่ข้านั้นไร้ซึ่งสติ เห้อ ! ไหนเจ้าบอกว่า ข้าไม่สามารถรับพลังวิญญานทั้งหมดมาได้ไง แล้วทำไมมันถึงได้เหือดแห้งเช่นนี้ ? "

เปลวเหมันเยือกแข็ง คิดสักครู่ " เจ้านั้นมีพรสวรรค์ที่ดี แต่พลังวิญญานที่เจ้าได้นั้นมันมากกว่าที่คิด เจ้าได้ดูดซับพลังวิญญานไปทั้งหมดหกสิบเปอเซนต์ . ตอนนี้ ห้วงจิตสำนึกของเจ้านั้นกว้างเป็นอย่างมาก เจ้าไม่เพียงแต่สามารถสร้างห้วงจิตสำนึกได้เท่านั้น แต่จิตสำนึกวิญญานเองก็แข็งแกร่งเป็นอย่างมากเพราะเจ้าได้ดูดซับมันไปถึงหกสิบเปอเซนต์ และระดับของหญิงสาวคนนั้นสูงกว่าเจ้าเสียอีก จิตวิญญานของนางนั้นแปลกประหลาดมากมันกลับดูดซับพลังวิญญานไปถึงสี่สิปเปอเซนต์ ข้าเสียหายจริงๆนะ "

" เอ่อ เจ้าบอกว่าเลือดของข้าสามารถทำให้ไข่มุกรวมวิญญานกลับมาดูดกลืนวิญญานได้อีกครั้งใช่หรือไม่ ? " ฉื่อหยานรู้สึกละอายใจ " เมื่อไข่มุกรวมวิญญานฟื้นคืนความสามาระกลับมา ข้าจะเก็บรวบรวมวิญญานให้มาก . แล้วคราวหน้า ข้าจะแบ่งปันพลังวิญญานให้เจ้า ตกลงหรือไม่? "

เปลวเหมันเยือกแข็ง ก็พูดอย่างช่วยไม่ได้ " ถูกต้อง นั่นแหละคือสิ่งที่เจ้าต้องทำ ข้าเพียงแค่หวังว่าเจ้าจะไม่ลืมข้อตกลงของเรา ก็แค่นั้นแหละ "

ฉื่อหยานพยักหน้าและเห็นด้วยทันที

" ผู้หญิงคนนั้นนางกำลังจะตื่น . . . . . . . " เปลวเหมันเยือกแข็งเย็นก็พูด

ฉื่อหยานมีความสุขทันทีและหยุดการสื่อสารกับเปลวเหมันเยือกแข็งเย็นแล้วมองไปที่เซี่ยซินหยาน .

คิ้วของนางขมวดเล็กน้อยเช่นเดียวกับขนตายาวของนางสั่นเล็กน้อยและริมฝีปากของนางก็เปิดออกบางๆ

นางดูเหมือนว่ากำลังฝันอยู่

ฉื่อหยานจ้องไปอย่างตั้งใจด้วยความกังวลเล็กน้อย

อย่างช้าๆ วิญญาณของ เซี่ยซินหยาน ก็เกิดการผันแปร และฟื้นคืนมาอย่างราบรื่น ทำให้ใบหน้าที่แสนบอบบางของนางจะกลายเป็นสีแดง .

แม้แต่ในเวลานี้นางก็ยังสง่างามเป็นความสง่างามที่มากมายคนมิอาจต้านทานไหว .

ฉื่อหยานมองไปที่หญิงงามคนนี้ด้วยดวงตาที่อ่อนโยนและริมฝีปากของเขาก็ยิ้ม

หลังจากที่ผ่านมาเป็นเวลานาน เซี่ยซินหยาน ก็ค่อยๆลืมตาขึ้น ดวงตาสดใสของนางส่องแสงเหมือนกับดวงดาว ลึกเหมือนกับทะเล ในขณะที่เงียบจ้องไปที่ฉื่อหยานเงียบๆ

" ข้าดีใจนักที่ได้พบเจ้าอีกครั้ง " ริปฝีปากที่งดงามของนางก็ยิ้มพร้อมกับพูดออกมา

" ซินหยาน เจ้าเป็นอะไรหรือ ? " ฉื่อหยานก็หายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าของเขากระเพื่อมด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน เขากระโดดลงจากเตียงหิน ยื่นมือของเขาออกไป แล้วบอกว่า " ไหนเจ้าลองขยับดูสิ ข้าจะดูว่าเจ้ามีสิ่งใดผิดปกติหรือไม่ บอกข้าทันทีหากเจ้ารู้สึกผิดปกติใดๆ . "

เซี่ยซินหยาน ยิ้มพร้อมกับ ส่ายหน้าเบาๆ แล้วนางก็ยื่นมือของนางไปที่ฉื่อหยาน ปล่อยให้เขาดึงนางลงมาจากเตียงหิน

ร่างกายที่สมบูรณ์แบบของนางเดินก้าวไม่กี่ก้าวอยู่ในนห้องหินอย่างสง่างาม ด้วยรอยยิ้มที่สวยงามบนใบหน้าของนาง นางกล่าวเยาๆ " ข้าไม่เป็นอะไร อีกทั้ง ระดับของข้ายังอยู่ในนภาที่สองของระดับปฐพีแล้วด้วย”

ฉื่อหยานก็ตกตะลึงในตอนแรก แล้วทันที เขาก็กล่าว " ข้ายินดีด้วย "

เซี่ยซินหยาน พยักหน้า " ข้อตกลงของเรานั้นยังคงอยู่ จนกว่าเจ้าจะชนะข้าได้ หึหึ เจ้าต้องสำรวมกับข้า . " จากนั้นนางก็ถอนมือของนางออกมาจากฉื่อหยาน นางยักคิ้วให้เขาเล็กน้อย แล้วพูดยั่วยุเขา" เจ้าต้องฝึกฝนให้หนัก ! มิเช่นนั้น เจ้าไม่มีทางทำตามที่สัญญาที่ให้ไว้ได้หลอก ."

" ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าไม่ปล่อยให้เจ้ารอนานแน่นอน " ฉื่อหยานสแยะยิ้มด้วยสีหน้ามั่นใจ" อีกเพียงไม่นาน ข้าต้องแข็งแกร่งกว่าเจ้าแน่นอน ! "

" คนขี้ตู่ " เซี่ยซินหยาน ยิ้ม " อย่าเอาแต่พูดเลย ทำให้จริงๆก็แล้วกัน "

" ข้าจะทำให้ดู ! " .

_______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1322 แล้วนะคะ หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด