Chapter 146 – The Swamp of Kh’rot (2) [06-04-2020]
Chapter 146 – The Swamp of Kh’rot (2)
”
เมื่อได้มาถึงจุดกึ่งกลางของบึง ซังจินก็ได้ตรวจสอบไปรอบๆในขณะที่ยืนอยู่บนทางน้ำแข็ง ภายในน้ำในบึงมันมีแสงอะไรบางอย่างสีเขียวๆส่องอยู่
'นั่นไง'
เมื่อซังจินได้ยืนยันในเรื่องนี้เขาก็สูดหายใจลึก
"ฟูดดด"
และจากนั้นก็กระโดดลงไปในบึง
'ตูม'
บึงนี้มันเพียงแค่กว้างแต่ไม่ลึกมากนัก มันอยู่ในระดับที่ท้าวของคุณเกือบจะสัมผัสน้ำได้เลยถ้าคุณไม่สามารถจะว่ายน้ำได้ดี ที่ซังจินเลือกที่จะเดินมาที่กลางบึงนั้นมันก็คือเหตุผลง่ายๆเขาไม่ต้องการที่จะว่ายฝ่ามา
ที่ด้านในของบึงมันเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กและพืชที่ไม่สามารถจะระบุได้้ ซังจินไม่ได้เป็นคนที่เจ้าสำอางนัก แต่ถึงแบบนั้นเขาก็ไม่ค่อยชอบความรู้สึกเวลาว่ายอยู่ในบึงนี้
'มันรู้สึกเหมือนกับฉันได้เจอกับเชื้อโรคอะไรบางอย่าง'
ซังจินได้คิดขึ้นในขณะที่ดำลงไปเรื่อยๆ เมื่อเขาเปิดตามองเขาก็เห็นวัตถุบางอย่างที่ส่องแสงสีเขียวอ่อนๆในตรงกลางบึงออกมา หลังจากที่ซังจินหยิบมันขึ้นมา เขาก็ได้รีบว่ายขึ้นไปบนผิวน้ำอย่างรวดเร็ว
[ขอแสดงความยินดีด้วย! คุณได้รับชิ้นส่วนลับ]
[ชาน็อค - งูมรกต]
เมื่อซังจินได้ยินเช่นนี้ เขาก็ตะโกนขึ้น
"ราร์ช่วยดึงฉันขึ้นไปทีได้มั๊ย?"
เมื่อได้ยินคำขอจากซังจิน ราร์ก็กลืนงูที่เขาได้ล่าจากในบึงลงไปและกระพือปีกบินไปหาซังจินและดึงเขาออกมาจากน้ำด้วยการจับไหล่
"ช่วงวางฉันลงแถวๆนั้นด้วยนะ!"
ราร์ได้เชื่อฟังคำสั่งของเขาอย่างดี เมื่อซังจินได้มาถึงฝั่งเขาก็ได้สะบัดตัวเหมือนกับหมาเปียกน้ำ
"อึก...กลิ่นนี่มัน"
อย่างไรก็ตามกลิ่นประหลาดๆมันไม่ได้หายไปโดยง่าย
'ฉันไม่สามารถจะทำอะไรกับมันได้'
ซังจินนั้นกังวลเกี่ยวกับไอเทมที่ได้รับมามากกว่ากลิ่นที่ติดตัวเขาซะอีก มันเป็นงูที่ทำมาจากมรกต จากนั้นเขาก็ได้ตรวจสอบไอเทม
-----
ชาน็อค - งูมรกต
อัญมณีระดับหายาก
อัญมณีที่ซ่อนอยู่ใจกลางของบึง มันเป็นกุญแจสำที่ดำรงอยู่มาตั้งแต่โบราณฃ
-----
หลังจากที่เขาตรวจสอบไอเทมแล้ว ซังจินก็เก็บมันลงไปใยลูกบาศ์และขึ้นไปขี่ราร์อีกครั้ง
"ไปกันเถอะ กลับขึ้นไปบนท้องฟ้า"
ราร์ได้กระพือปีกและพาซังจินขึ้นไปในอากาศอีกครั้งหนึ่ง
'อา...ถ้างั้นสถานที่ต่อไปก็คือ...'
ซังจินได้มองหาสถานที่ๆเขาจะต้องไปจากด้านบน เขามองเห็นบางอย่างที่มีสีเขียวและสีน้ำตาลในสถานที่แห่งนึง มันเป็นอาคารที่ปกคลุมไปด้วยตะไคร่น้ำ
สถานที่แห่งนั้นก็คือสถานที่ๆอยู่ของบอสลับ ราร์ได้บินออกไปเมือนกับลูกธนูพาซังจินไปที่นั่นอย่างรวดเร็ว หลังจากได้มาถึง ซังจินก็ได้ให้คำสั่งสุดท้าย
"ราร์ถ้านายถ้านายไปเจอพวกลิซาร์ดแมนก็ฆ่ามันเลยนะ เคนและพรรคพวกก็จะล่าอยู่ด้วย ไปและค้นหาศัตรูที่เหลืออยู่รอบๆบึงและฆ่าพวกมันที เข้าใจนะ?"
"แคว๊ก"
มันได้บินจากไปหลังจากที่ตอบกลับมาสั้นๆ ถ้ามันเป็นราร์และเคนทั้งสองคนควรจะสามารถจัดการกับพวกมอนสเตอร์ที่เหลืออยู่ได้
'ถ้างงั้นฉันควรที่จะมุ่งหน้าไปหาบอสลับแล้วสินะ?'
ซังจินได้เดินเข้าไปในซากนี้ มันไม่เหมือนสิ่งก่อสร้างอื่นๆแบบบ้านของลิซาร์ดแมนที่ทำมาจากพืชถักหรือรังไวเวิร์นที่ทำมาจากไม้ซุง แต่สถานที่แห่งนี้มันทำมาจากหินอ่อนสีขาว
แม้ว่าจะถูกปกคลุมไปด้วยมอสแต่มันก็ยังแสดงให้เห็นถึงหินอ่อนที่สง่างาม
'มันเป็นวิหารเกี่ยวกับอะไรกัน...'
แม้ว่านี่จะเป็นครั้งที่สองที่เขามาถึงที่นี่แต่ว่าเขาก็ไม่สามารถจะบอกถึงจุดประสงค์ของวิหารนี้ได้เพราะว่าข้างในวิหารนี้ไม่มีใครอยู่เลย มันมีเพียงแค่รูขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างในเท่านั้น
หลุมนี้มันคล้ายกับหลุมที่ทูตในเรื่อง 300 ขุนศึกได้ถูกทีบลง อย่างไรก็ตามหลุมนี้มีความกว้างกว่ามาก ซังจินได้มองลึกลงไปข้างใน ในนั้นมันมีเพียงแต่ความมืดเท่านั้นที่สามารถจะมองเห็นได้
'มันดูน่าขนลุกเสมอเลย'
ซังจินได้ตรวจสอบสถานที่รอบๆนี้และนึกไปในความทรงจำ ที่ใกล้ๆหลุมนั้นมันมีรูปปั้นหินที่มีเพียงลำตัวและหางของงูในตรงกลางแท่นบูชา
"โอเปอเรเตอร์"
ซังจินได้เอารูปปั้นงูมรกตออกมาและวางมันลงบนด้านบนของรูปปั้นหิน หัวงูของมันพอดีมากอย่างสมบูรณ์กับลำตัว ขณะที่มันได้มาบรรจบกัน
'ปึง'
ทันใดนั้นรูปปั้นก็ได้ประกอบตินกันและเปลื่ยนเป็นงูที่มีชีวิต ซังจินได้มองไปที่งูด้วยสายตาที่แคบลง นี่มันเป็นครั้งที่สองแล้วที่เขาได้เห็นสิ่งนี้ แต่ว่ามันก็ยังคงน่าสนใจ งูมันได้แลบลิ้นของมันออกมา
'ฟ่อ ฟ่อ'
จากนั้นมันก็หันหัวและเข้าไปในหลุมยักษ์ ตอนนี้มันถึงเวลาที่จะเผชิญหน้ากับบอสแล้ว ซังจินได้บูสกับเบสโกโร่ในขณะที่หยิบเอาพงศาวดารสามก๊กออกมา
''เบสโกโร่นายรู้อะไรไหมถ้านายตัดเจ้านั้นครั้งหนึ่ง มันจะมีโผล่มาอีก?''
'หืม? อะไรล่ะนั่น?'
ในเวลานั้นงูขนาดมหิมาก็ได้ออกมาจากภายในหลุม มันเป็นงูขนาดมหึมาที่มีขนาดคล้ายกับหัวมังกร แต่ว่านั้นก็ไม่ใช่ทั้งหมด
มันมีงูอีกตัว และอีกตัว และอีกตัว และอีกตัวปรากฏออกมา มันมีทั้งหมดรวมเป็นห้าหัว จากนั้นโอเปอเรเตอร์ก็ได้ประกาศออกมา
[คำเตือน!]
[บอสลับไฮดร้าโบราณปรากฏตัว]
'อึก...'
แม้แต่ทหารผ่านศึกเบสโกโร่ที่มีประสบการณ์ผ่านสงครามมานับไม่ถ้วนก็ยังสะอึกออกมาเล็กน้อย เมื่อได้ยินแบบนี้ซังจินก็ได้ถามมูนสเปคแทน
"เริ่มนับไปเรื่อยๆจนถึง 10 หลังจากที่ฉันตัดหัวมันครั้งแรก โอเคนะ?"
'ค่ะ'
มูนสเปคได้รับคำสั่งของซังจินโดยที่ไม่ต้องการคำอธิบายใดๆ จากนั้นซังจินก็ได้หยิบเอา "แว่นตาของกอเมท" และ "พงศาวดารสามก๊กออกมา"
"การอ่านแทน"
แว่นตาของกอเมทได้เริ่มที่จะอ่านหนังสือเล่มนี้ในทันที
[เมื่อเขาได้พยายามแม่น้ำทหารของโจโฉที่รับหน้าที่ในการเฝ้าป้องกันแม่น้ำชินชิก็ได้หยุดพวกเขาอาไว้ "เจ้ามีนามว่าอะไร?" "กวนอู"]
'ถ้าเป็นกวนอู แสดงว่าเป็นประเภทนักรบ...'
งูที่อยู่ใกล้กับซังจินที่ได้โจมตีมาที่เขาตามที่คาดเอาไว้
"วูบบบบ"
ซังจินได้หลบการโจมตีนี้ด้วยการกลิ้งหลบไปข้างหลังและพูดกับเบสโกโร่
'เบสโกโร่ช่วยทำให้มันจบลงอย่างรวดเร็วที คลั่ง'
ครู่หนึ่งวิสัยทัศน์ของซังจินก็ได้เปลื่ยนไปเป็นสีแดงเล็กน้อย ในเวลาเดียวกันแว่นตาของกอเมทก็ได้อ่านพงศารเสร็จสิ้น
[เมื่อเขาได้ถามว่า 'เจ้ามีใบผ่านทางหรือไม่?' กวนอูก็ได้ตอบกลับไปว่า 'ข้าไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก']
[การสถิตของกวนอูได้ถูกใช้งาน]
[ทักษะติดตัว - เพิ่มพลังโจมตี(III)ความเร็ว(III) ถูกเปิดใช้งาน]
[ทักษะใช้งาน 'การโจมตีแห่งมังกรฟ้า' พร้อมใช้งาน]
ซังจินได้กลายเป็นรวดเร็วยิ่งขึ้นเมื่อได้รับพลังนี้ ในเวลาเดียวกันงูสองตัวก็ได้โจมตีซังจินในทันทีหลังจากนั้น แต่ว่าพวกมันทำได้เพียงแค่ให้ผลกับทักษะคลั่งเท่านั้น
ซังจินได้กระโดดขึ้นไปและหลบงูตัวแรกที่พุ่งเข้ามาโจมตี งูตัวที่สองก็ได้ตามเข้ามาโจมตีจากทางขวาหลังจากนั้น แต่ว่าซังจินที่ได้กระโดดขึ้นไปอยู่ที่หัวตัวแรกแล้วก็กระโดดสูงขึ้นไปอีกครั้ง
จากนั้นเขาก็เปลื่ยนทิศทางกลางอากาศและเหวี่ยงดาบมูนสเปคเข้าไปที่ร่างกายของงูตัวที่สองที่พุ่งเข้ามาหมายหาดาบเอง
"ก๊าซซซซ!"
งูได้บิดร่างกายของตัวเองและพยายามที่จะกลับไปในหลุมในขณะที่ซังจินยังคงอยู่ด้านบนของมัน
'เหมือนกับว่าฉันจะปล่อยแกไปแหละ!'
ซังจินได้ตวัดดาบมูนสเปคโดยเหวี่ยงเป็นครึ่งวงกลมและใช้ดาบบลัดเวเจนทำแบบเดียวกัน เขาได้สร้างเป็นแบบวงกลม ด้วยมูนสเปคและบลัดเวนเจนได้ตัดหัวของมันออกไป จากนั้นมูนสเปคก็เริ่มนับ 10 วินาที
'10 9'
ซังจินได้ต่อไปโดยที่ไม่ได้หยุดพักในขณะที่ฟังเสียงของเธอ เขาไม่รู้ว่ามันมีงูอยู่กี่ตัวในหลุม แต่ถ้าหากมีงูตัวหนึ่งตายมันจะมีงูอีกตัวหนึ่งโผล่ออกมาหลังจากนั้นประมาณ 10 วินาที
เพื่อที่จะฆ่าบอสตัวนี้จะต้องฆ่างูทั้งหมด 5 ตัวในเวลาเดียวกัน อย่างไก็ตามมันเป็นไปได้เพียงเมื่อมีนักล่าห้าคนเท่านั้น สำหรับซังจินผู้ที่มาดันเจี้ยนเพียงลำพัง เขาจำเป็นจะต้องฆ่างูอย่าน้อย 2 หรือ 3 ตัวภายในเวลา 10 วินาทีเท่านั้นเพื่อที่จะจบชีวิตของมัน
'8 7'
ซังจินได้กระโดดขึ้นไปบนหัวงูที่เขาหลบมาในก่อนหน้านี้ เขาได้แทงดาบลงไปในตาของมันด้วยดาบทั้งสองเล่มที่เร็วมากขึ้นจากทักษะคลั่งและจากนั้นก็กรีดผ่านหัวของมัน แน่นอนว่าหลังจากนั้นมันก็ล้มแน่นิ่งลงไป
'6 5'
'เยี่ยม! ไปฉีกกระฉากมอนสเตอร์ทั้งหมดให้เป็นชิ้นๆกันเถอะ!'
ซังจินได้พุ่งเข้าไปหางูตัวต่อไปในขณะที่ฟังเสียงของเบสโกโร่ อย่างไรก็ตามงูตัวอื่นก็ได้พ่นพิษออกมาจากปากของพวกมัน มันคล้ายๆกับลมหายใจมังกร เพียงแต่ว่ามีของเหลวสีเขียวที่ไหลออกมาแทน
"แข็งตัว!"
ซังจินได้เปิดใช้งามทักษะของผ้าคลุมนี้เพื่อที่จะหลบเลี่ยงพิษในกรณีฉุกเฉิน
'ฟ่อออออ'
ซังจินปล่อยภัยจากมันเนื่องจากผ้าคลุมน้ำแข็งนี้ แต่ว่ามอสที่อยู่บนพื้นใกล้ๆกับซังจินได้เปลื่ยนเป็นสีดำและตายไปในทันที
'4 3'
อย่างไรก็ตามซังจินไม่สามารถจะเสียเวลาไปเพราะสิ่งนี้ได้ ซังจินได้พุ่งเข้าไปหาหัวอื่นๆต่อ มันได้เปิดปากใหญ่ของมันเพื่อที่จะพยายามกินเขาไปทั้งอย่างนี้ ซังจินจึงได้ออกคำสั่งกับเบสโกโร่
"บอลเพลิง"
และในเวลาเดียวกันเพลิงยักษ์ก็ได้ถูกปล่อยเข้าใส่ปากของงู ซังจินได้เหวี่ยงบลัดเวเจนและทำให้ปากของมันปิดอย่างแรง
"ตูมมม"
ได้มีการระเบิดขนาดใหญ่เกิดขึ้นภายในปากของมัน
"ก๊าซซซ!"
ตอนนี้มันเหลือเพียงแค่ 2 ตัวเท่านั้น อย่างไรก็ตามในตอนนั้นก็มีงูอีกตัวหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมาจากหลุม มูนสเปคก็ได้เริ่มนับอีกครั้ง
'10'
ซังจินได้วิ่งไปหางูที่เหลืออยู่ทันทีเพราะว่าระยะเวลาของทักษะคลั่งและพงศาวดารสามก๊กนั้นไม่ได้นานนัก เขาจะต้ิองจบมันภายในเวลา 10 วินาที ซังจินได้พุ่งเข้าไปใส่หัวงู
เขาได้แทงบลัดเวเจนเข้าไปที่จมูกของมัน จากนั้นก็ขึ้นไปยืนบนนั้นและฟันหัวของงูด้วยมูนสเปค
"ก๊าซซซ!"
ในระหว่างนั้นงูตัวอื่นๆก็ได้พยายามที่จะพ่นพิษออกมาอีกครั้ง แต่ในคราวนี้ซังจินก็ได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว ซังจินได้ตะโกนอย่างรวดเร็ว
"เซรั่มของงู"
จากนั้นซังจินก็เหวี่ยงดาบของเขาต่อไป ในขณะเดียวกันนั้นส่วนหัวงูบนแหวนคิเมโร่ที่อยู่บนนิ้วของซังจินก็ได้เรื่องแสงสีเขียวออกมา พิษได้พุ่งเข้ามาใกล้ซังจิน
และมีหลายหยดที่โดนตัวของซังจิน แต่ว่ามันราวกับว่าเขาโดนฝนเบาๆตกใส่และไม่แสดงผลอะไรออกมา ซังจินได้กระโดดขึ้นไปและจากนั้นก็ตัดหัวของงูที่พ่นพิษออกมาจนขาดครึ่ง
"ก๊าซซซซ!"
เพราะว่าคอของมันหนามากการตัดของเขาจึงผ่าไปได้ครึ่งหนึ่งก่อนจะหยุดลง
'6 5'
มูนสเปคก็ยังนั้นต่อไปเรื่อยๆในขณะที่เบสโกโร่พูดขึ้น
'มีงูอีกหนึ่งตัวกับอีกครึ่งเหลืออยู่'
"ย่าห์"
ซังจินได้โยนบลัดเวเจนไปทางหูที่หัวห้อยอยู่ครึ่งหนึ่งโดยไม่ได้มอง แต่ว่าบลัดเวเจนก็ได้ตัดผ่านส่วนที่เหลือนั้นสำเร็จ จากนั้นซังจินก็ถือมูนสเปคเอาไว้และวิ่งเข้าไปหางูที่เหลืออยู่ตัวสุดท้าย
'4 3'
เหลือเวลาเพียงแค่ 3 วินาทีเท่านั้น แต่ว่าแค่นั้นมันก็เหลือแหล่แล้ว
'มันเรียกว่า 'การโจมตีแห่งมังกรฟ้า' สินะ? ฉันควรจะลองมันใช่มั๊ย?'
ซังจินได้นึกถึงทักษะใช้งานที่เขาได้ยินมาในก่อนหน้านี้ และเขาก็ตะโกนมันออกไปในขณะที่เล็งไปที่งู
"การโจมตีแห่งมังกรฟ้า!"
หลังจากเขาได้ตะโกนออกไป วิญญาณที่อยู่เบื้องหลังของซังจินก็ได้หยิบง้าวขนาดยักษ์ออกมาและยิงลำแสงสีน้ำเงินไปทางงู พลังงานนี้ได้ตัดผ่านหัวของงูตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่ไปอย่างง่ายดาย
"ฉูดดด!"
เมื่อซังจินเห็นมันเขาก็คิดขึ้น
'มันแข็งแกร่งมาก...ถ้ารู้แบบนี้ฉันน่าจะใช้มันตั้งแต่แรก'
มูนสเปคก็ยังคงนับถอยหลังต่อไปแม้ว่างูตัวสุดท้ายจะตายไปแล้ว
'2 1'
ครู่หนึ่งโอเปอเรเตอร์ก็ประกาศออกมา
[ขอแสดงความยินดีด้วย!]
[บอสลับไฮดร้าโบราณได้ถูกกำจัดแล้ว]