GG: บทที่ 92 – นี้คือแก่นแท้ของฉัน

GG: บทที่ 92 – นี้คือแก่นแท้ของฉัน

GG: บทที่ 92 – นี้คือแก่นแท้ของฉัน บนรถบัส ไม่นานนักชิงหยาก็หลับลงไปบนไหล่ของเย่ฮัว ในเวลาแบบนี้เท่านั้นที่เย่ฮัวคิดว่าชิงหยานั้นดีมาก ยามตื่นขึ้นมาเธอช่างเหมือนกับปีศาจตัวเล็ก ๆ หลังนั่งไปได้ครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็ลงจากรถบัสและเปลี่ยนเป็นรถสองแถว ใครจะไปรู้ว่ารถสองแถวนี้จะไปที่ไหน ... "คนขับ ช่วยจอดท...