Chapter 119 – Black Market Tenth Shopping (8) [13-02-2020]
Chapter 119 – Black Market Tenth Shopping (8)
”
"...บอกรายละเอียดมาที"
"แหวนของจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่สวมนั้นมันมีพลังอย่างไม่สามารถจะปฏิเสธได้ ความสามารถในการใช้เวทย์น้ำเงินทั้งหมดรวมไปจนถึงคูรพลังเวทย์ 5 เท่า...ท่านสามารถจะซื้อประเทศๆหนึ่งได้เลยถ้าหากขายแหวนออกไป"
ซังจินได้เงยหน้าไปมองด้านในแหวนซึ่งมันเป็นวัตุสีน้ำเงินลอยอยู่รอบๆ
'แต่มันดูเหมือนแหวนของเล่นเก่าๆ ราคาถูกที่สามารถจะซื้อได้จากข้างถนนมากกว่า....และสิ่งนี้มันจะมีค่าเท่ากับประเทศเลยหรอ?'
"แต่ว่าอย่าอย่าที่ท่านบอกท่านอาจจะสามารถใช้พลังเวทย์ที่เพิ่มขึ้มาได้ถ้าหากว่าท่านมีมานะที่เพียงพอสำหรับมัน"
"หืมมม..."
"มันมีเวทย์น้ำเงินมากมายที่จะมีพลังโยชน์กับมานาที่สูงขึ้น แม้ว่ามันจะไม่ใช่เวทย์มนที่ยิ่งใหญ่แบบเวทมนตร์ระดับ 9 ก็ตาม แต่มันก็ยังมี โล่น้ำแข็ง เทเลพอต หอกน้ำแข็ง พายุน้ำแข็ง และเวทย์อื่นๆอีกมากมาย แต่เวทย์เดียวที่ท่านสามารถจะใช้ได้ในตอนนี้ก็คือ..."
"อืม เวทย์ระดับสองหรือต่ำกว่า ฟรอสไบต์เพียงแค่อย่างเดียว"
"ใช่แล้ว นั่นมันถูกต้อง ข้าเชื่อว่ามันได้กล่าวเอาไว้ว่าท่านสามารถจะใช้งานผลของแหวนได้เพียงสามสิบวินาทีเท่านั้น....แต่ว่านั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร การมีมานาน้อยเกินไปต่างหากที่สำคัญ..."
"อืมม..."
เขาไม่ได้พูดผิดเลย
"ถ้างั้น...ฉันจะต้องเพิ่มพลังจิตใจมากขึ้นกว่านี้ใช่ไหม?"
"ใช่แล้ว"
"แล้วก็หลีกเลี่ยงการเพิ่มพลังเวทย์สำหรับในตอนนี้ใช่ไหม?"
"นั่นก็ถูกเช่นกัน แม้ว่าการมีพลังเวทย์จำนวนมากจะดี แต่ท่านก็ไม่สามารถจะใช้มันได้ในตอนนี้ และถ้าเป็นไปได้การใช้เวทย์ที่มีระดับสูงมันจะมีประสิทธิภาพกว่าพวกเวทย์ระดับต้ำๆแน่นอน"
"หืมม...จริง?"
"ใช่"
ซังจินได้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในอดีตเอ็กเวิร์ก็ได้เรื่องแบบนี้เช่นกัน
'บอลไฟหนึ่งลูกมันดีกว่าศรเพลิงสองอัน'
"แต่ถ้านายคิดอย่างนั้นการจะใช้มานาให้มีประสิทธิภาพมากที่สุดก็คือการใช้เวทมนตร์ระดับ 9"
"ใช่แล้วในกรณีนั้นน่ะนะ ข้าไม่เคยได้ใช้มันเลย ดังนนั้นข้าเลยไม่แน่ใจ...แต่ว่าถ้าท่านสามารถจะย้อนเวลากลับไป...หลายสิ่งหลายอย่างก็จะเป็นไปได้ โดยเฉพาะเจ้านายผู้ที่มีทักษะดาบ..."
"อืมมใช่...นายคิดยังไงเกี่ยวกับระดับพลังเวทย์ปัจจุบันของฉัน? ฉันจะสามารถย้อนกลับไปได้กี่วินาทีด้วยเวทย์นี้? สมมุติว่าฉันมีมานาพอน่ะนะ"
"มันเป็นตัวเลขที่ไม่แน่นอน...ข้าไม่สามารถจะบอกได้ อย่างไรก็ตามข้าจะบอกว่านายท่านเป็นจอมเวทย์ที่ยอดเยี่ยมแล้ว และด้วยความช่วยเหลือของแหน นายท่านก็สามารถจะกระโดดตำแหน่งไปเทียบกับจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่และทิ้งร่องรอยไว้ในประวัติศาสตร์ในฐานะที่ได้ใช้เวทย์ระดับ 9 ได้เลย"
"จริง? อืททท...ถ้างั้นตอนนี้ฉันควรจะมุ่งเป้าไปที่การเพิ่มมานาก่อน"
"ด้วยเหตุนี้ ช่วยมองไปที่สิ่งนี้ก่อน"
ซาดาเมียร์ได้วางแผ่นกระดาษลงบนโต๊ะ ซังจินได้หยิบมาดู บนกระดาษได้เขียนเอาไว้ว่า
'11119 13725'
มันเป็นจำนวนที่ดูคุ้นเคย แต่ว่าซังจินไม่สามารถจะจำได้ว่าเขาได้เห็นตอนไหน ซังจินได้ถามกับซาดาเมียร์
"มันคืออะไร?"
"มันเป็นพลังเวทย์และพลังจิตใจของนายท่านในปัจจุบัน"
"อ่อ เข้าใจละ"
เมื่อคืนล่าสุด ซาดาเมียร์กับเขา
'นายยท่านพลังเวทย์และพลังจิตใจในปัจจุบันของนายท่านอยู่ที่เท่าไหร่'
ดังนั้นเขาจึงตอบกลับไปด้วยการ
'โอเปอเรเตอร์แสดงหน้าต่างสเตตัสของฉันให้ซาดาเมียร์'
แต่ไม่ช้าเขาก็ได้ลืมมันไป ซาดาเมียร์ได้ชี้ไปที่ตัวเลขในหน้านั้น
"นี่เป็นสเตตัสพื้นฐานของนายท่าน"
จากนั้นเขาก็เขียนค่าเพิ่มเติมลงไป
'12787 15784'
"อันนี้เป็นในกรณีที่เพิ่มโบนัส 15% ซึ่งนั่นก็คือเมื่อท่านใช้ฉายาอื่นที่ไม่ใช่สุดยอดนักล่า และนี่คือ"
'14455 17843'
"สเตตัสของท่านเมื่อใช้ฉายาสุดยอดนักล่า ถ้าท่านเพิ่มพลังเวทย์ 5 เท่า มันก็จะกลายไปเป็น 72275 แล้วถ้าท่านนำ 9 ไปคูณกับตัวเลขข้างต้น มันก็จะกลายไปเป็นจำนวนมานาที่ท่านจเป็นจะต้องใช้ในการเปิดใช้งานเวทย์ระดับ 9 ซึ่งจำนวนมันก็คือ 650475"
"มันเป็นจำนวนที่สูงมาก"
"ใช่แล้วนั่นหมายความว่าท่านจะต้อองใช้พลังจิตใจอีกประมาณ 50000 เพื่อที่จะใช้มันครั้งหนึ่ง"
"ถ้าฉันรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ฉันก็น่าจะลงทุนในพลังเวทย์ให้น้อยลง"
"ไม่ ไม่เลย ถ้าหากท่านมีพลังเวทย์ต่ำเกินไป...มันอาจจะส่งผลทำให้การย้อนกลับไปเพียงแค่ 2-3 วินาทีหลังจากใช้เวทย์ นั่นมันไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย มันจะดีกว่าถ้าท่านได้พยายามอย่างหนักในการเพิ่มมานาขึ้นไปทีละขั้นอย่างอย่างๆและปลดล็อคเวทมนตร์ไปทีละระดับในเวลาเดียวกัน"
"หืมมม ใช่แล้วหละ แต่ว่ามันก็ยังน่าผิดหวังเล็กน้อย ฉันคิดว่าฉันจะสามารถใช้เวทย์ย้อนเวลาได้ในทันที"
"เวทย์ระดับ 9 มันมักจะถูกเรียกว่าเวทย์ของพระเจ้าโดยปกติแล้วมังกรจะสามารรถใช้มันได้เนื่องจากเป็นเจ้านายแห่งพลังเวทย์ที่แท้จริง ถ้าหากไม่มีหัวใจของมังกร...."
ซังจินได้เอียงหัวเมื่อได้ยินเช่นนี้
"หืมมม?"
"ว่าไง?"
"เมื่อกี้...นายพูดว่าหัวใจมังกรหรอ?"
"ใช่แล้ว หัวใจมังกร"
"คือว่า...ฉันได้รับมันมาจากการจู่โจมครั้งล่าสุด"
"โทดนะ? หัวใจมังกรหรอ? ต้นกำเนิดมานาน่ะนะ?"
"ใช่แล้ว"
ปากของซาดาเมียร์นิ่งค้าง
"อะไรหรอ?"
ตอนนี้เขาได้คิดเกี่ยวกับมัน ซาดาเมียร์ไม่ได้อยู่ในตอนที่เขาได้หยิบเอาหัวใจมังกร ซังจินได้เรียกเขาออกมาหลังจากที่ได้พบกับอาเรี่ยนและไม่ได้พกมันกลับมาที่โรงแรมซักครั้ง เขาได้ทิ้งมันเอาไว้ในตลาดมืดทันทีที่กลับมาถึง
"แล้ว...มันอยู่ที่ไหน?"
"ฉันได้ทิ้งมันเอาไว้กับช่างตีเหล็กเพื่อที่จะสร้างอาวุธชิ้นใหม่"
"หืออ...ในกรณีนั้น...เราจะต้องเชื่อในฝีมือของช่างคนนั้น ฉันไม่รู้ว่าดาบมันทำยังไง แต่ว่า...มันคงจะดีถ้าหากว่าดาบมันยังคงรักษาธรรมชาติที่แท้จริงของหัวใจมังกรเอาไว้อยู่"
ซังจินได้ถามกับเขา
"ธรรมชาติที่แท้จริง"
"มานาสำรอง ถ้าดาบมันสามารถจะทำเช่นนั้นได้ ท่านก็อาจจะสามารถใช้ย้อนเวลาได้อย่างเร็วที่สุดก็ในการจู่โจมถัดไป"
"อืมม เข้าใจหละ..."
ซังจินได้หยุดพักอยู่ครู่หนึ่งเพื่อที่จะมองออกไปในหน้าต่างในขณะที่คิดออกมา
งเอาหละ พวกเนสไม่สามารถจะทำอะไรได้นอกจากเชื่อในคาร์กอต...เขาสัญญาเอาไว้ว่าจะทำดาบเวทย์...ฉันจะต้องจำคำๆนี้เอาไว้"
แต่แล้วเขาก็ได้นึกถึงคำพูดยางอย่างได้
"ฉันนั้นปฏิบัติกับไอเทมทุกชิ้นที่ผ่านมือเหมือนลูก ฉันจะให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูกๆของฉัน แต่ว่านั่นมันก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะสามารถทำนายอนาคตของพวกเขาได้"
มันไม่ใช่สิ่งที่ตายตัว ตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือการอธิษฐานให้มันเป็นไปตามที่เขาต้องการ
****
ตีสี่ครึ่งซังจินได้มุ่งหน้าไปที่ร้านมืดมิดยิ่งกว่าสีดำอีกครั้ง
"ฉันจะต้องซื้อคทาแห่งจักพรรดิหรืออะไรก็ตามที่เรียกอย่างนั้น"
"ฉันเดาว่าการล่าฆาตกรมันเป็นไปด้วยดีใช่ไหม? คุณเลยมาที่นี่"
ซังจินได้รับไอเทมมาและชูมันขึ้นเหนือหัว
คทาเฮลิกซ์ - คทาแห่งวอร์ลอร์ด
คทาระดับวีรชน - ความแข็งแกร่ง B ความคล่องแคล่ว C
ทักษะใช้งาน
ดึงตัว - อัญเชิญผู้ถูกเลือกทั้งหมด ผู้ถูกเลือกสามารถจะปฏิเสธการอัญเชิญได้
คูลดาวล์ 1 วัน
บังคังดึงตัว - อัญเชิญผู้ที่ปฏิเสธการอัญเชิญ ผู้ที่ถูกเรียกแบบนี้จะไม่สามารถไปมิติอื่นได้ภายใน 10 นาที
คูลดาวล์ 1 วัน
ตรวจสอบ - เลือกผู้ถูกเลือกและตรวจสอบสถานการณ์ อาจจะเลือกเทเลพอตไปยังผู้ถูกเลือกก็ได้
คูลดาวล์ 5 นาที
เด็กๆได้ยิ้มอย่างสนุกสนานในขณะที่พูดว่า 'ในโลกของกษัตริย์ ฉันจะกลายเป็นคนที่เล็กจ้อย แต่ว่าก็เป็นกษัตริย์แห่งป่าที่ยิ่้งใหญ่' ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ
ซังจินได้ยอมรับมัน มันมีฟังชั่นทั้งหมดที่เขาต้องการ ทั้งการเรียกตัวและสังเกตุ แถมยังมีฟังชั่นที่เขาไม่คาดคิดอีกด้วย
"สามารถปฏิเสธการอัญเชิญ...และก็บังคับอัญเชิญ.."
ซังจินได้พึมพัมกับตัวเอง พ่อค้าก็ได้พูดออกมา
"ถ้าหากว่ามีกษัตริย์...มันก็จะต้องมีผู้ที่ไม่เชื่อฟังหรือแม้แต่กบฏ..."
"อืททท..."
ซังจินได้คิดอยู่ครู่หนึ่ง นาดา ฟรานซ์ และเซริน เขาได้รวบรวมมาเฉพาะคนที่ไว้ใจได้ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คิดถึงการทรยศมาก่อน
'เอาหละ...มันการจะไม่เกิดขึ้น ฉันจะเลือกพวกเขาด้วยตนเอง....'
ซังจินได้คิดกับตัวเองในขณะที่เงยหน้าขึ้นมอง แต้แล้วพ่อค้่ก็ได้ก็ได้หยุดยิ้มและพูดออกมา
"นายกำลังคิดอะไรกัน นายลืมเกี่ยวกับในตอนของเอ็ดเวิร์ดแล้วงั้นหรอ นายไม่ได้คิดที่จะเลือกเขาเช่นกันงั้นหรอ?"
ซังจินได้นิ่้งไปจากคำพูดของเขา เอ็ดเวิร์ดเป็นคนที่อ่อนโยนและร่าเริงมาก ถ้าหากซังจินไม่เคยพบกับเขาในอดีคและได้พบเขาในเวลานี้
'ฉันจะเลือกเขาโดยที่ไม่ต้องสงสัยเลย'
มันเป็นความจริง เขามีบุคคลิกที่ดี ทักษะที่สูง และก็เวทมนตร์ที่ยอดเยี่ยม แล้วเขาก็สามารถจะจัดการรวบรวมชิ้นส่วนเรื่องราวจากตะวันตกได้อีกด้วยโดยก็คือ 'พงศาวดารสามก๊ก' เมื่อนึกถึงความเนไปได้นี้ ซังจินก็ได้สายหัวออกมา
'ถูกทรยศโดยคนที่ฉันเลือก ด้วยโบนัสสเตตัสที่ฉันมอบให้...'
นั่นมันอาจจะเป็นอันตรายได้ เขาได้บอกกับนาดาว่าเขาจะทำการสัมภาษณ์ แต่ว่าการสัมภาษณ์มันก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการคุยกันเพียงชั่วคราว มันไม่สามารถจะเปิดเผยนิสัยลึกๆของคนออกมาได้
"ถ้าฉันเป็นนาย ฉันจะใช้ดวงตาให้เป็นประโยชน์"
"ตา?"
ซังจินได้มองไปที่เขา ซังจินได้สังเกตุว่าตาของเขากำลังมองไปที่ด้านข้าง เขาได้มองไปที่ต่างหูของเขา ซังจินได้ตะหนักว่าตาที่เขาหมายถึงก็คือดวงตาแห่งเจรามิท ต่างหูแห่งการอ่านใจ จากนั้นเขาก็นึกไอเดียออกมา
'จะเป็นยังไงถ้า...ฉันใช้มันกับชายคนนี้?'
ดังนั้นแล้วซังจินจึงจงใจที่จะแตะต่างหูในขณะที่พูดออกมา
"อา...นี่มัน ใช่แล้ว มันเป็นสิ่งที่ดีมากๆ"
ชายคนนั้นได้ตอบกลับมาในทันที
"ใช่แล้ว แต่ว่าอย่าไปพยายามอ่านใจฉันเลย"
ซังจินได้ห่อเหี่ยวลงอย่างเห็นได้ชัด
'ฉันคิดว่ามันไม่ได้ผล'
พ่อค้าได้ชี้ไปที่มือของซังจินและพูดออกมา
"นายดูเหมือน...จะมีแหวนที่มีค่ามาก แต่ฉันคิดว่ามันต่างไป ฉันคิดว่าต่างหูมันมีประโยชน์กับนายมากกว่า"
ซังจินได้คิดเกี่ยวกับสิ่งนี้อย่างระมัดระวัง
'เขาพูดถูก'
และจากนั้นชายคนนั้นก็พึมพัมออกมา
"เอาหละ พลังทั้งคู่ของครึ่งมนุษย์และครึ่งเทพ...แต่ยังไงก็ตามไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม?"
"อือ....ไม่...ฉันยังมีเงินเหลืออยู่ 16215 เหรียญ ดังนั้นฉันจะต้องการจะซื้ออิลิเซอร์"
"ฉันได้บอกนายไปเมื่อครั้งที่แล้ว แต่ว่านายสามารถจะซื้ออิลิกเซอร์ได้หลายพันครั้ง"
"ถ้างั้นฉันจะซื้อมันให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ 16000 ทำการซื้อขาย"
"สุดยอดมาเลย นายเนี่ย"
ซังจินได้ยกมือทั้งสองข้างขึ้นและตอบกลับไป
"ฉันได้ซื้อทุกๆอย่างที่ฉันต้องการแล้ว"
ชายคนนั้นได้หยิบเอาขวดแก้วที่มีของเหลวสีดำออกมา ขวดนี้มันมีการออกแบบมาเช่นเดียวกับน้ำศักดิ์สิทธิ์
ยกเว้นแต่ว่าของเหลวภายในที่มีสีสันแตกต่างกัน ซังจินได้ยอมรับมันมาและดื่มมันลงไปในทันที แม้ว่าสีของมันจะเป็นสีดำ....ซังจินก็รู้ากๆแปลกๆและตรวจสอบขวดหลังจากที่ได้ดื่มมัน
"สีดำ...แต่ว่ามันไม่มีรสหรือกลิ่น"
"ใช่แล้ว มันเป็นไอเทมประเภทนั้น"
ซังจินได้พูดออกมาในขณะที่ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย
"โอเปอเรเตอร์ฉันมีสเตตัสที่ยังไม่ได้ใช้งานเท่าไหร่?"
[คุณมีแต้มสเตตัสที่ยังไม่ได้ใช้ 3200 แต้ม]
ซังจินได้หยุดสงสัย
"ตามที่ขอ"
ซังจินได้วางไม้คทาลงไปในลูกบาศก์และออกมาจากร้าน คาร์กอตควรจะใกล้เปลื่ยนหัวใจมังกรให้เป็นดาบเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ซังจินได้มุ่งน้าไปที่ตลาดมืด แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้นึกถึงคำพูดของพ่อค้า
'บางทีอาจจะมีแม้แต่กบฏ'
ซังจินได้พึมพันกับตัวเองบนถนนตลาดมืดที่ว่างเปล่า
"กบฏ...กบฏ..."