ตอนที่แล้วChapter 118 – Black Market Tenth Shopping (7) [11-02-2020]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 120 – Black Market Tenth Shopping (9) [15-02-2020]

Chapter 119 – Black Market Tenth Shopping (8) [13-02-2020]


Chapter 119 – Black Market Tenth Shopping (8)

"...บอกรายละเอียดมาที"

"แหวนของจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่สวมนั้นมันมีพลังอย่างไม่สามารถจะปฏิเสธได้ ความสามารถในการใช้เวทย์น้ำเงินทั้งหมดรวมไปจนถึงคูรพลังเวทย์ 5 เท่า...ท่านสามารถจะซื้อประเทศๆหนึ่งได้เลยถ้าหากขายแหวนออกไป"

ซังจินได้เงยหน้าไปมองด้านในแหวนซึ่งมันเป็นวัตุสีน้ำเงินลอยอยู่รอบๆ

'แต่มันดูเหมือนแหวนของเล่นเก่าๆ ราคาถูกที่สามารถจะซื้อได้จากข้างถนนมากกว่า....และสิ่งนี้มันจะมีค่าเท่ากับประเทศเลยหรอ?'

"แต่ว่าอย่าอย่าที่ท่านบอกท่านอาจจะสามารถใช้พลังเวทย์ที่เพิ่มขึ้มาได้ถ้าหากว่าท่านมีมานะที่เพียงพอสำหรับมัน"

"หืมมม..."

"มันมีเวทย์น้ำเงินมากมายที่จะมีพลังโยชน์กับมานาที่สูงขึ้น แม้ว่ามันจะไม่ใช่เวทย์มนที่ยิ่งใหญ่แบบเวทมนตร์ระดับ 9 ก็ตาม แต่มันก็ยังมี โล่น้ำแข็ง เทเลพอต หอกน้ำแข็ง พายุน้ำแข็ง และเวทย์อื่นๆอีกมากมาย แต่เวทย์เดียวที่ท่านสามารถจะใช้ได้ในตอนนี้ก็คือ..."

"อืม เวทย์ระดับสองหรือต่ำกว่า ฟรอสไบต์เพียงแค่อย่างเดียว"

"ใช่แล้ว นั่นมันถูกต้อง ข้าเชื่อว่ามันได้กล่าวเอาไว้ว่าท่านสามารถจะใช้งานผลของแหวนได้เพียงสามสิบวินาทีเท่านั้น....แต่ว่านั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร การมีมานาน้อยเกินไปต่างหากที่สำคัญ..."

"อืมม..."

เขาไม่ได้พูดผิดเลย

"ถ้างั้น...ฉันจะต้องเพิ่มพลังจิตใจมากขึ้นกว่านี้ใช่ไหม?"

"ใช่แล้ว"

"แล้วก็หลีกเลี่ยงการเพิ่มพลังเวทย์สำหรับในตอนนี้ใช่ไหม?"

"นั่นก็ถูกเช่นกัน แม้ว่าการมีพลังเวทย์จำนวนมากจะดี แต่ท่านก็ไม่สามารถจะใช้มันได้ในตอนนี้ และถ้าเป็นไปได้การใช้เวทย์ที่มีระดับสูงมันจะมีประสิทธิภาพกว่าพวกเวทย์ระดับต้ำๆแน่นอน"

"หืมม...จริง?"

"ใช่"

ซังจินได้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในอดีตเอ็กเวิร์ก็ได้เรื่องแบบนี้เช่นกัน

'บอลไฟหนึ่งลูกมันดีกว่าศรเพลิงสองอัน'

"แต่ถ้านายคิดอย่างนั้นการจะใช้มานาให้มีประสิทธิภาพมากที่สุดก็คือการใช้เวทมนตร์ระดับ 9"

"ใช่แล้วในกรณีนั้นน่ะนะ ข้าไม่เคยได้ใช้มันเลย ดังนนั้นข้าเลยไม่แน่ใจ...แต่ว่าถ้าท่านสามารถจะย้อนเวลากลับไป...หลายสิ่งหลายอย่างก็จะเป็นไปได้ โดยเฉพาะเจ้านายผู้ที่มีทักษะดาบ..."

"อืมมใช่...นายคิดยังไงเกี่ยวกับระดับพลังเวทย์ปัจจุบันของฉัน? ฉันจะสามารถย้อนกลับไปได้กี่วินาทีด้วยเวทย์นี้? สมมุติว่าฉันมีมานาพอน่ะนะ"

"มันเป็นตัวเลขที่ไม่แน่นอน...ข้าไม่สามารถจะบอกได้ อย่างไรก็ตามข้าจะบอกว่านายท่านเป็นจอมเวทย์ที่ยอดเยี่ยมแล้ว และด้วยความช่วยเหลือของแหน นายท่านก็สามารถจะกระโดดตำแหน่งไปเทียบกับจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่และทิ้งร่องรอยไว้ในประวัติศาสตร์ในฐานะที่ได้ใช้เวทย์ระดับ 9 ได้เลย"

"จริง? อืททท...ถ้างั้นตอนนี้ฉันควรจะมุ่งเป้าไปที่การเพิ่มมานาก่อน"

"ด้วยเหตุนี้ ช่วยมองไปที่สิ่งนี้ก่อน"

ซาดาเมียร์ได้วางแผ่นกระดาษลงบนโต๊ะ ซังจินได้หยิบมาดู บนกระดาษได้เขียนเอาไว้ว่า

'11119 13725'

มันเป็นจำนวนที่ดูคุ้นเคย แต่ว่าซังจินไม่สามารถจะจำได้ว่าเขาได้เห็นตอนไหน ซังจินได้ถามกับซาดาเมียร์

"มันคืออะไร?"

"มันเป็นพลังเวทย์และพลังจิตใจของนายท่านในปัจจุบัน"

"อ่อ เข้าใจละ"

เมื่อคืนล่าสุด ซาดาเมียร์กับเขา

'นายยท่านพลังเวทย์และพลังจิตใจในปัจจุบันของนายท่านอยู่ที่เท่าไหร่'

ดังนั้นเขาจึงตอบกลับไปด้วยการ

'โอเปอเรเตอร์แสดงหน้าต่างสเตตัสของฉันให้ซาดาเมียร์'

แต่ไม่ช้าเขาก็ได้ลืมมันไป ซาดาเมียร์ได้ชี้ไปที่ตัวเลขในหน้านั้น

"นี่เป็นสเตตัสพื้นฐานของนายท่าน"

จากนั้นเขาก็เขียนค่าเพิ่มเติมลงไป

'12787 15784'

"อันนี้เป็นในกรณีที่เพิ่มโบนัส 15% ซึ่งนั่นก็คือเมื่อท่านใช้ฉายาอื่นที่ไม่ใช่สุดยอดนักล่า และนี่คือ"

'14455 17843'

"สเตตัสของท่านเมื่อใช้ฉายาสุดยอดนักล่า ถ้าท่านเพิ่มพลังเวทย์ 5 เท่า มันก็จะกลายไปเป็น 72275 แล้วถ้าท่านนำ 9 ไปคูณกับตัวเลขข้างต้น มันก็จะกลายไปเป็นจำนวนมานาที่ท่านจเป็นจะต้องใช้ในการเปิดใช้งานเวทย์ระดับ 9 ซึ่งจำนวนมันก็คือ 650475"

"มันเป็นจำนวนที่สูงมาก"

"ใช่แล้วนั่นหมายความว่าท่านจะต้อองใช้พลังจิตใจอีกประมาณ 50000 เพื่อที่จะใช้มันครั้งหนึ่ง"

"ถ้าฉันรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ฉันก็น่าจะลงทุนในพลังเวทย์ให้น้อยลง"

"ไม่ ไม่เลย ถ้าหากท่านมีพลังเวทย์ต่ำเกินไป...มันอาจจะส่งผลทำให้การย้อนกลับไปเพียงแค่ 2-3 วินาทีหลังจากใช้เวทย์ นั่นมันไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย มันจะดีกว่าถ้าท่านได้พยายามอย่างหนักในการเพิ่มมานาขึ้นไปทีละขั้นอย่างอย่างๆและปลดล็อคเวทมนตร์ไปทีละระดับในเวลาเดียวกัน"

"หืมมม ใช่แล้วหละ แต่ว่ามันก็ยังน่าผิดหวังเล็กน้อย ฉันคิดว่าฉันจะสามารถใช้เวทย์ย้อนเวลาได้ในทันที"

"เวทย์ระดับ 9 มันมักจะถูกเรียกว่าเวทย์ของพระเจ้าโดยปกติแล้วมังกรจะสามารรถใช้มันได้เนื่องจากเป็นเจ้านายแห่งพลังเวทย์ที่แท้จริง ถ้าหากไม่มีหัวใจของมังกร...."

ซังจินได้เอียงหัวเมื่อได้ยินเช่นนี้

"หืมมม?"

"ว่าไง?"

"เมื่อกี้...นายพูดว่าหัวใจมังกรหรอ?"

"ใช่แล้ว หัวใจมังกร"

"คือว่า...ฉันได้รับมันมาจากการจู่โจมครั้งล่าสุด"

"โทดนะ? หัวใจมังกรหรอ? ต้นกำเนิดมานาน่ะนะ?"

"ใช่แล้ว"

ปากของซาดาเมียร์นิ่งค้าง

"อะไรหรอ?"

ตอนนี้เขาได้คิดเกี่ยวกับมัน ซาดาเมียร์ไม่ได้อยู่ในตอนที่เขาได้หยิบเอาหัวใจมังกร ซังจินได้เรียกเขาออกมาหลังจากที่ได้พบกับอาเรี่ยนและไม่ได้พกมันกลับมาที่โรงแรมซักครั้ง เขาได้ทิ้งมันเอาไว้ในตลาดมืดทันทีที่กลับมาถึง

"แล้ว...มันอยู่ที่ไหน?"

"ฉันได้ทิ้งมันเอาไว้กับช่างตีเหล็กเพื่อที่จะสร้างอาวุธชิ้นใหม่"

"หืออ...ในกรณีนั้น...เราจะต้องเชื่อในฝีมือของช่างคนนั้น ฉันไม่รู้ว่าดาบมันทำยังไง แต่ว่า...มันคงจะดีถ้าหากว่าดาบมันยังคงรักษาธรรมชาติที่แท้จริงของหัวใจมังกรเอาไว้อยู่"

ซังจินได้ถามกับเขา

"ธรรมชาติที่แท้จริง"

"มานาสำรอง ถ้าดาบมันสามารถจะทำเช่นนั้นได้ ท่านก็อาจจะสามารถใช้ย้อนเวลาได้อย่างเร็วที่สุดก็ในการจู่โจมถัดไป"

"อืมม เข้าใจหละ..."

ซังจินได้หยุดพักอยู่ครู่หนึ่งเพื่อที่จะมองออกไปในหน้าต่างในขณะที่คิดออกมา

งเอาหละ พวกเนสไม่สามารถจะทำอะไรได้นอกจากเชื่อในคาร์กอต...เขาสัญญาเอาไว้ว่าจะทำดาบเวทย์...ฉันจะต้องจำคำๆนี้เอาไว้"

แต่แล้วเขาก็ได้นึกถึงคำพูดยางอย่างได้

"ฉันนั้นปฏิบัติกับไอเทมทุกชิ้นที่ผ่านมือเหมือนลูก ฉันจะให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูกๆของฉัน แต่ว่านั่นมันก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะสามารถทำนายอนาคตของพวกเขาได้"

มันไม่ใช่สิ่งที่ตายตัว ตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือการอธิษฐานให้มันเป็นไปตามที่เขาต้องการ

****

ตีสี่ครึ่งซังจินได้มุ่งหน้าไปที่ร้านมืดมิดยิ่งกว่าสีดำอีกครั้ง

"ฉันจะต้องซื้อคทาแห่งจักพรรดิหรืออะไรก็ตามที่เรียกอย่างนั้น"

"ฉันเดาว่าการล่าฆาตกรมันเป็นไปด้วยดีใช่ไหม? คุณเลยมาที่นี่"

ซังจินได้รับไอเทมมาและชูมันขึ้นเหนือหัว


คทาเฮลิกซ์ - คทาแห่งวอร์ลอร์ด

คทาระดับวีรชน - ความแข็งแกร่ง B ความคล่องแคล่ว C

ทักษะใช้งาน

ดึงตัว - อัญเชิญผู้ถูกเลือกทั้งหมด ผู้ถูกเลือกสามารถจะปฏิเสธการอัญเชิญได้

คูลดาวล์ 1 วัน

บังคังดึงตัว - อัญเชิญผู้ที่ปฏิเสธการอัญเชิญ ผู้ที่ถูกเรียกแบบนี้จะไม่สามารถไปมิติอื่นได้ภายใน 10 นาที

คูลดาวล์ 1 วัน

ตรวจสอบ - เลือกผู้ถูกเลือกและตรวจสอบสถานการณ์ อาจจะเลือกเทเลพอตไปยังผู้ถูกเลือกก็ได้

คูลดาวล์ 5 นาที

เด็กๆได้ยิ้มอย่างสนุกสนานในขณะที่พูดว่า 'ในโลกของกษัตริย์ ฉันจะกลายเป็นคนที่เล็กจ้อย แต่ว่าก็เป็นกษัตริย์แห่งป่าที่ยิ่้งใหญ่' ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ


ซังจินได้ยอมรับมัน มันมีฟังชั่นทั้งหมดที่เขาต้องการ ทั้งการเรียกตัวและสังเกตุ แถมยังมีฟังชั่นที่เขาไม่คาดคิดอีกด้วย

"สามารถปฏิเสธการอัญเชิญ...และก็บังคับอัญเชิญ.."

ซังจินได้พึมพัมกับตัวเอง พ่อค้าก็ได้พูดออกมา

"ถ้าหากว่ามีกษัตริย์...มันก็จะต้องมีผู้ที่ไม่เชื่อฟังหรือแม้แต่กบฏ..."

"อืททท..."

ซังจินได้คิดอยู่ครู่หนึ่ง นาดา ฟรานซ์ และเซริน เขาได้รวบรวมมาเฉพาะคนที่ไว้ใจได้ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คิดถึงการทรยศมาก่อน

'เอาหละ...มันการจะไม่เกิดขึ้น ฉันจะเลือกพวกเขาด้วยตนเอง....'

ซังจินได้คิดกับตัวเองในขณะที่เงยหน้าขึ้นมอง แต้แล้วพ่อค้่ก็ได้ก็ได้หยุดยิ้มและพูดออกมา

"นายกำลังคิดอะไรกัน นายลืมเกี่ยวกับในตอนของเอ็ดเวิร์ดแล้วงั้นหรอ นายไม่ได้คิดที่จะเลือกเขาเช่นกันงั้นหรอ?"

ซังจินได้นิ่้งไปจากคำพูดของเขา เอ็ดเวิร์ดเป็นคนที่อ่อนโยนและร่าเริงมาก ถ้าหากซังจินไม่เคยพบกับเขาในอดีคและได้พบเขาในเวลานี้

'ฉันจะเลือกเขาโดยที่ไม่ต้องสงสัยเลย'

มันเป็นความจริง เขามีบุคคลิกที่ดี ทักษะที่สูง และก็เวทมนตร์ที่ยอดเยี่ยม แล้วเขาก็สามารถจะจัดการรวบรวมชิ้นส่วนเรื่องราวจากตะวันตกได้อีกด้วยโดยก็คือ 'พงศาวดารสามก๊ก' เมื่อนึกถึงความเนไปได้นี้ ซังจินก็ได้สายหัวออกมา

'ถูกทรยศโดยคนที่ฉันเลือก ด้วยโบนัสสเตตัสที่ฉันมอบให้...'

นั่นมันอาจจะเป็นอันตรายได้ เขาได้บอกกับนาดาว่าเขาจะทำการสัมภาษณ์ แต่ว่าการสัมภาษณ์มันก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการคุยกันเพียงชั่วคราว มันไม่สามารถจะเปิดเผยนิสัยลึกๆของคนออกมาได้

"ถ้าฉันเป็นนาย ฉันจะใช้ดวงตาให้เป็นประโยชน์"

"ตา?"

ซังจินได้มองไปที่เขา ซังจินได้สังเกตุว่าตาของเขากำลังมองไปที่ด้านข้าง เขาได้มองไปที่ต่างหูของเขา ซังจินได้ตะหนักว่าตาที่เขาหมายถึงก็คือดวงตาแห่งเจรามิท ต่างหูแห่งการอ่านใจ จากนั้นเขาก็นึกไอเดียออกมา

'จะเป็นยังไงถ้า...ฉันใช้มันกับชายคนนี้?'

ดังนั้นแล้วซังจินจึงจงใจที่จะแตะต่างหูในขณะที่พูดออกมา

"อา...นี่มัน ใช่แล้ว มันเป็นสิ่งที่ดีมากๆ"

ชายคนนั้นได้ตอบกลับมาในทันที

"ใช่แล้ว แต่ว่าอย่าไปพยายามอ่านใจฉันเลย"

ซังจินได้ห่อเหี่ยวลงอย่างเห็นได้ชัด

'ฉันคิดว่ามันไม่ได้ผล'

พ่อค้าได้ชี้ไปที่มือของซังจินและพูดออกมา

"นายดูเหมือน...จะมีแหวนที่มีค่ามาก แต่ฉันคิดว่ามันต่างไป ฉันคิดว่าต่างหูมันมีประโยชน์กับนายมากกว่า"

ซังจินได้คิดเกี่ยวกับสิ่งนี้อย่างระมัดระวัง

'เขาพูดถูก'

และจากนั้นชายคนนั้นก็พึมพัมออกมา

"เอาหละ พลังทั้งคู่ของครึ่งมนุษย์และครึ่งเทพ...แต่ยังไงก็ตามไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม?"

"อือ....ไม่...ฉันยังมีเงินเหลืออยู่ 16215 เหรียญ ดังนั้นฉันจะต้องการจะซื้ออิลิเซอร์"

"ฉันได้บอกนายไปเมื่อครั้งที่แล้ว แต่ว่านายสามารถจะซื้ออิลิกเซอร์ได้หลายพันครั้ง"

"ถ้างั้นฉันจะซื้อมันให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ 16000 ทำการซื้อขาย"

"สุดยอดมาเลย นายเนี่ย"

ซังจินได้ยกมือทั้งสองข้างขึ้นและตอบกลับไป

"ฉันได้ซื้อทุกๆอย่างที่ฉันต้องการแล้ว"

ชายคนนั้นได้หยิบเอาขวดแก้วที่มีของเหลวสีดำออกมา ขวดนี้มันมีการออกแบบมาเช่นเดียวกับน้ำศักดิ์สิทธิ์

ยกเว้นแต่ว่าของเหลวภายในที่มีสีสันแตกต่างกัน ซังจินได้ยอมรับมันมาและดื่มมันลงไปในทันที แม้ว่าสีของมันจะเป็นสีดำ....ซังจินก็รู้ากๆแปลกๆและตรวจสอบขวดหลังจากที่ได้ดื่มมัน

"สีดำ...แต่ว่ามันไม่มีรสหรือกลิ่น"

"ใช่แล้ว มันเป็นไอเทมประเภทนั้น"

ซังจินได้พูดออกมาในขณะที่ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย

"โอเปอเรเตอร์ฉันมีสเตตัสที่ยังไม่ได้ใช้งานเท่าไหร่?"

[คุณมีแต้มสเตตัสที่ยังไม่ได้ใช้ 3200 แต้ม]

ซังจินได้หยุดสงสัย

"ตามที่ขอ"

ซังจินได้วางไม้คทาลงไปในลูกบาศก์และออกมาจากร้าน คาร์กอตควรจะใกล้เปลื่ยนหัวใจมังกรให้เป็นดาบเสร็จเรียบร้อยแล้ว

ซังจินได้มุ่งน้าไปที่ตลาดมืด แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้นึกถึงคำพูดของพ่อค้า

'บางทีอาจจะมีแม้แต่กบฏ'

ซังจินได้พึมพันกับตัวเองบนถนนตลาดมืดที่ว่างเปล่า

"กบฏ...กบฏ..."

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด