บทที่ 292 อย่าพูด
บทที่ 292 อย่าพูด “เจ้าอยากมาเป็นร่างสถิตให้กับข้าใหม่ ข้าเป็นเทพ ผู้จะนำพามาซึ่งปัญญาล้ำเลิศ แสงสว่างอันเป็นนิรันดร์ และความโชคร้ายมลายสิ้นไป”โครงกระดูกถือเสาธงที่ปักอยู่ แล้วยืนขึ้นเหมือนเป็นโมเซก แต่เป็นโครงกระดูก จิตวิญญาณของมันหนักแน่นจนสวรรค์สั่นสะเทือน เหมือนกับว่ามีทหารกล้านับล้านติดตามเขามา...