GE357 หากข้ายังอยู่ พวกเจ้าเฝ้ารอความตาย [ฟรี]

ลั่วเซินคาดไม่ถึงว่าผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นกลางอย่างมันจะต้องหนีหัวซุกหัวซุนขนาดนี้

ลั่วเซินมาถึงเกาะหยิงซัวด้วยสีหน้าแตกตื่น การกลับมาของมันทำให้คนบนเกาะประหลาดใจ

มันเป็นถึงหนึ่งในห้าสิบผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดในทะเลส่วนใน เหตุใดสีหน้ามันจึงไม่สู้ดีนัก!

“ท่านลั่วเซิน เกิดอะไรขึ้น!”

“ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว รีบกระตุ้นข่ายอาคมป้องกันเร็วเข้า!” เมื่อกลับมาถึงเกาะหยิงซัวได้มันก็ผ่อนคลาย

โชคดีที่มันหนีกลับมาได้ทัน มันต้องไปหารือกับซื่อกู่และคนอื่นๆเพื่อรับมือ

นอกจากนิกายทั้งสิบและเกาะทั้งสาม ยังมีเกาะน้อยใหญ่ที่เป็นแหล่งที่ตั้งขุมกำลังของเหล่าผู้เชี่ยวชาญไร้สังกัด แม้วิหารสาบสูญจะเป็นใหญ่ในแถบนี้ แต่ก็ยังไม่อาจควบคุมผู้เชี่ยวชาญได้ทั้งหมด

เทียบกับเกาะเผิงไหลที่เป็นที่ตั้งของวิหารสาบสูญแล้ว เกาะหยิงซัวยามนี้ก็ทรงพลังไม่แพ้กัน

บนเกาะเผิงไหลมีซากร่างของเต่ายักษ์ บนเกาะหยิงซัวก็มีกระบี่โบราณที่ผู้เชี่ยวชาญในอดีตเคยตกทอดไว้ แม้กระบี่เล่มนั้นจะไม่ได้ยิ่งใหญ่เท่ากระบี่สยบสวรรค์ แต่มันก็มีชื่อเสียง เมื่อกาลเวลาผันผ่าน อำนาจของมันก็ลดลง เหลือเพียงตัวกระบี่ แต่ถึงอย่างนั้น เต๋าแห่งกระบี่ที่อยู่ในกระบี่เล่มนั้น ก็เปลี่ยนให้เกาะหยิงซัวกลายเป็นสถานที่เหมาะสำหรับฝึกฝนกระบี่

แม้ปราณของที่นี่จะเบาบางกว่าเกาะกระบี่ที่อยู่ในทะเลส่วนในนับสิบเท่า แต่ก็มากพอที่จะดึงดูดผู้เชี่ยวชาญไร้สังกัดเข้ามา

เมื่อซื่อกู่ได้ขึ้นเป็นผู้นำของเกาะหยิงซัว มันป่าวประกาศเชิญชวนผู้เชี่ยวชาญให้มาเข้าร่วม เหล่าผู้เชี่ยวชาญไร้สังกัดที่สนใจจำนวนมาก ต่างก็มุ่งมาที่เกาะหยิงซัวเพื่อฝึกฝน

บนเกาะหยิงซัวมีต้นไม้ลำต้นสูงเหยียดตรง แข็ง เหมาะกับการนำมาทำกระบี่ไม้ แม้ต้นไม้เหล่านั้นจะมีเพียง 4700 ต้น แต่พวกมันเป็นเหมือนตาของข่ายอาคมธรรมชาติที่คอยสร้างปราณกระบี่ให้เกาะแห่งนี้

ข่ายอาคมนี้มีชื่อว่า ‘ข่ายอาคมตงสวน’ เป็นข่ายอาคมที่ผู้เชี่ยวชาญกระบี่นาม ตงสวนสื่อ เป็นผู้สร้างเอาไว้

ตงสวนสื่อคือผู้เชี่ยวชาญกระบี่ที่โดดเด่น เหตุที่ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากยอมเข้าร่วมสมาพันธ์สังหารหมิงก็เพราะคนผู้นี้

ในกลางของต้นกระบี่ทั้ง 4700 ต้น มีวังกระบี่ขนาดใหญ่ตั้งอยู่ ภายในวังมีผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณนั่งอยู่ 16 คน การที่ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณจะรวมตัวกันเช่นนี้นับเป็นเรื่องที่หาได้ยากแม้เป็นทะเลส่วนใน

ผู้ที่เป็นผู้นำในกลุ่มผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณคือชายชราตาบอด ใบหน้าเหี้ยมโหด สองมือวางพาดไว้บนกระบี่สีทอง แผ่กลิ่นอายในขอบเขตตัดวิญญาณขั้นต้น

ถัดไปอีก 3 คนเป็นคนของวังผนึกอสูร สองในสามเป็นผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นกลาง อีก 1 ขั้นต้น คนผู้นั้นคือซื่อกู่ ที่เหลือคือผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณจากทะเลส่วนใน กลุ่มคนเหล่านี้ดูถูกผู้เชี่ยวชาญทะเลส่วนนอก แม้เป็นซัวหมิงที่เก่งกาจ สำหรับพวกมันไม่นับเป็นอันใด

การเรียกรวมผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตตัดวิญญาณมากขนาดนี้ อาจเป็นการกระทำที่เกินกว่าเหตุ

ทุกคนรู้ว่าเหตุที่ซื่อกู่ก่อตั้งสมาพันธ์สังหารหมิงขึ้นเพราะมีความแค้นส่วนตัวกับหนิงฝาน แต่อีกนัยก็เป็นการขยายขุมกำลังของวังผนึกอสูรส่วนหนึ่งเข้ามาในทะเลส่วนนอก

แม้ซัวหมิงจะทำลายนิกายคุณธรรม และชิงอสูรพิทักษ์มาได้ แต่พวกมันก็ใช้ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณยึดครองทะเลส่วนนอกเช่นกัน

ซื่อกู่ใช่ชื่อขุมกำลังว่าสังหารหมิงในแรกเริ่ม เพื่อดึงดูดให้คนที่เกลียดชังหนิงฝานมาเข้าร่วม แต่มันกลับคาดไม่ถึงว่าผู้ที่สนใจเข้าร่วมจริงๆจะเป็นเพียงขุมกำลังระดับล่างของทะเลส่วนนอก ทั้งยังมีจำนวนไม่มาก

ขุมกำลังหลักไม่กล้าตั้งตัวเป็นศัตรูกับหนิงฝาน เพราะคนเหล่านั้นรู้ดีว่าหนิงฝานน่าสะพรึงกลัวขนาดไหน

เมื่อไม่อาจจูงใจผู้คนได้มากพอ ซื่อกู่เปลี่ยนแผนการใหม่ มันชักจูงผู้คนโดยการลั่นวาจาว่าจะสนับสนุนขุมกำลังเหล่านั้นให้ได้เป็นใหญ่

ซื่อกู่ไม่เห็นหนิงฝานอยู่ในสายตา มันคิดว่ามันจะสังหารหนิงฝานได้

แต่เมื่อหนิงฝานกลับมา ทุกสิ่งกลับตาลปัตร เพียง 20 ปีที่หายไป หนิงฝานทะลวงขอบเขตตัดวิญญาณ

ซื่อกู่คิดว่าหนิงฝานต้องมาจู่โจมสมาพันธ์ของมันในสักวัน ดังนั้นมันจึงส่งหวางคุณ ยู่เก๋อ และลั่วเซินไปสังหารหนิงฝานที่เกาะปีศาจสำราญ และได้กำชับว่าห้ามไม่ให้แตะต้องคนของเกาะปีศาจสำราจ เพราะขุมกำลังที่หนุนหลังเกาะปีศาจสำราญคือเผ่าปีศาจยักษ์ ซื่อกู่ไม่กล้ายั่วยุ

“สหายเต๋าซื่อกู่ ข้าว่าแค่สังหารซัวหมิง ส่งผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณไปถึง 3 คนออกจะดูมากจนเกินไป...” ตงสวนสื่อกล่าว

“สหายเต๋าตงสวนอย่าได้ดูแคลนซัวหมิงไป ท่านยังไม่เคยเห็นมันกับตา ในอดีตมันอยู่ในขอบเขตดวงจิตแรกเริ่ม แต่ยังสังหารผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณได้ ยามนี้มันบรรลุขอบเขตตัดวิญญาณ สมควรแข็งแกร่งกว่าตอนนั้นมาก จนแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นต้นก็อาจจะรับมือมันไม่ได้”

ซื่อกู่ขมวดคิ้ว มันไม่เคยดูแคลนหนิงฝาน

แต่คำกล่าวของมันกลับทำให้ผู้เชี่ยวชาญบางคนเย้ยหยัน

“สังหารผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณได้แล้วยังไง? เจ้าเซี่ยกังนั่นอ่อนแอที่สุดในหมู่ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณ หากซัวหมิงบรรลุกึ่งตัดวิญญาณ แค่ลอบโจมตีก็สังหารเจ้าเซี่ยกังได้แล้ว… ขอบเขตตัดวิญญาณไม่เหมือนขอบเขตดวงจิตแรกเริ่ม ยากจะบรรลุ ต่อให้มันฝึกฝนอย่างหนักนับร้อยปีหากไม่ทะลวงขอบเขตตัดวิญญาณขั้นกลาง มันก็สู้พวกเราไม่ได้”

ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆพยักหน้า แต่ชายชราสวมชุดคลุมดำ โกนหัว ปราณปีศาจที่รุนแรงแผ่ออกจากร่าง ด้านหลังสะพายกระบี่สีดำ และผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นกลางกลับไม่พอใจ

“ฮึ่ม! ถึงเซี่ยกังจะอ่อนแอ แต่มันก็เป็นคนข้า หรือเจ้าอยากลองดี!” ชายชราผู้นี้คือประมุขนิกายพระทมิฬนาม ‘เสียกู่’

คำกล่าวของมันทำให้ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นคนอื่นๆไม่กล้ากล่าว

“ฮ่าฮ่า สหายเต๋าอย่าใจร้อนไป… ยังไงซะเราก็คือสมาพันธ์สังหารหมิง พวกข้ามีนักปรุงโอสถผันแปรที่ 5 ขั้นสูงสุดถึง 17 คน หากพวกหลั่วเซินกลับมา ข้าจะมอบโอสถให้สหายเต๋าเป็นการตอบแทนแน่นอน!”

เมื่อบรรยากาศเริ่มไม่สู้ดี ซื่อกู่ก็พยายามประณีประนอม และเชิญสตรีสองนางเข้ามาในห้อง

สตรีทั้งสองไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นแมลงพิษ 17,000 ตัวที่ผสานร่างกันจนกลายเป็นรูปร่างมนุษย์

หากรวมลั่วเซิน หวางคุณ และหลิวเฉวียน พวกมันก็มีผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณทั้งหมด 20 คน

ค่าจ้างที่ซื่อกู่ต้องจ่ายสำหรับผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้คือ ‘โอสถเจตจำนงค์กระบี่’ สำหรับผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นต้น หากเป็นขั้นกลางจะมอบหยกสวรรค์ให้เพิ่มอีกคนละ 100 ล้าน

โอสถเจตจำนงค์กระบี่คือโอสถหายากและล้ำค่า ช่วยให้ผู้ที่กินเข้าไปมีโอกาสสร้างเจตจำนงค์กระบี่ได้มากขึ้น และโอสถเหล่านี้ วังผนึกอสูรมีอยู่เพียง 17 เม็ด

หากไม่เพราะวังผนึกอสูรไม่มีผู้เชี่ยวชาญกระบี่ ซื่อกู่คงไม่เอาออกมาแจกให้ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆเช่นนี้

สำหรับผู้ที่ฝึกฝนกระบี่นั้น โอสถเจตจำนงค์กระบี่คือสิ่งล้ำค่า ในหมู่ผู้เชี่ยวชาญทั้ง 17 คนนี้ มีเพียง 5 คนที่สร้างเจตจำนงค์กระบี่ได้แล้ว ส่วนที่เหลือต้องพึ่งพาโอสถเท่านั้น

สตรีสองนางเมื่อครู่มาพร้อมกับกล่องไม้ 2 ใบ ภายในนั้นมีกลิ่นหอมของโอสถโชยมา แค่ได้กลิ่น ก็ทำให้เต๋าแห่งกระบี่ของผู้เชี่ยวชาญยกระดับ

หากพวกลั่วเซินกลับมา โอสถเหล่านี้จะเป็นของพวกมันทั้งหมด

แต่จู่ๆเกาะหยิงซัวกลับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ข่ายอาคมที่ตงสวนสื่อกางไว้ถูกกระตุ้นใช้งาน

“ทำไมถึงกระตุ้นข่ายอาคม!”

ผู้เชี่ยวชาญทุกคนหันมองตงสวนสื่อด้วยความสงสัย แต่ไม่นานลั่วเซินก็เดินเข้ามา ทั่วร่างของมันเต็มไปด้วยบาดแผล เพราะระหว่างทางที่หนีมา มันถูกหนิงฝานชกใส่ ผมเผ้าขาดร่วงเพราะถูกสัมผัสกระบี่

“สหายเต๋าลั่วเซิน ทำไมเจ้าถึงมีสภาพแบบนี้? ใครทำร้ายเจ้า? แล้วสหายเต๋าอีก 2 คนอยู่ไหน? ทำไมข้าไม่เห็นกระบี่บินแจ้งข่าว?” ตงสวนสื่อตกตะลึง

ที่ลั่วเซินมีสภาพแบบนี้ แสดงว่ามันต้องผ่านการต่อสู้ที่รุนแรง ดังนั้น ทุกคนจึงรัวคำถามใส่ไม่ยั้ง

“เรื่องมันยาว… เจ้าซัวหมิงไล่ตามข้ามา ส่วนข่ายอาคม ข้าเป็นคนสั่งให้เปิดเอง” ลั่วเซินไม่รู้ว่าจะเริ่มกล่าวยังไง

“สหายเต๋าลั่วเซินไม่ได้สังหารซัวหมิง แต่พามันมาที่นี่เนี่ยนะ? แต่ก็ดีเหมือนกัน ได้ยินว่ามันมีวิชาลับมากมาย หากจับมันได้และเค้นความลับ คงได้วิชามันมาไม่น้อย” ตงสวนสื่อพยักหน้า แต่มันคาดไม่ถึงว่าลั่วเซินจะเป็นฝ่ายถูกตามล่าซะเอง

เมื่อได้ยินว่าซัวหมิงมา บ้างตื่นเต้น บ้างเย้ยหยัน แต่เสี่ยกู่กลับกล่าวขอบคุณลั่วเซิน

“ขอบคุณมากสหายเต๋าลั่ว!”

“ท่านขอบคุณข้าเรื่องอะไร?” ลั่วเซินประหลาดใจ มันนำปีศาจร้ายมาให้ยังจะขอบคุณอีก บ้าหรือไง?

“เพราะข้าจะได้สังหารมัน! ข้ากับมันมีความแค้นต่อกัน หากทุกท่านไม่ว่า ข้าอยากจะปลิดชีพมันด้วยตนเอง!”

เสี่ยกู่แผ่เจตนาสังหาร มันอยากสังหารหนิงฝานเป็นอย่างมาก มันไม่ได้อ่อนแอเหมือนเซี่ยกัง มันเป็นผู้บรรลุเจตจำนงค์กระบี่ และเป็นผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นกลาง มันไม่กลัวหนิงฝานแม้แต่น้อย

“ในเมื่อสหายเต๋าล่อมันมา เหตุใดต้องกระตุ้นข่ายอาคม? หรือซัวหมิงมันเก่งมาก? แล้วหวางคุณ ยู่เก๋อ และหลิวเฉวียนอยู่ไหน?”

ซื่อกู่ขมวดคิ้ว มันเริ่มไม่สบายใจ

“ตายแล้ว...” แววตาลั่วเซินแสดงออกถึงความหวาดกลัว

“ตาย… ใครตาย?”

ผู้เชี่ยวชาญทุกคนกล่าวถามพร้อมกัน เพราะลั่วเซินพูดกำกวม

ในเมื่อลั่วเซินล่อซัวหมิงมาที่นี่ แล้วใครตาย? ซัวหมิงตาย? เหตุใดลั่วเซินถึงไม่กล่าวให้ชัดเจน

ในขณะที่ทุกคนกำลังสงสัยอยู่นั้น เสียงคลื่นทะเลถาโถมดังสนั่นดังมา

ครั้งแรกที่ได้ยิน เสียงนั้นอยู่ไกลมาก แต่เมื่อผ่านไปไม่กี่ลมหายใจ เสียงนั้นกลับดังขึ้นข้างๆเกาะหยิงซัว!

เจตนาสังหารที่ทรงพลังแผ่ปกคลุมเกาะหยิงซิว เสียงระเบิดจากการที่ข่ายอาคมถูกหมัดที่ทรงพลังชกดังกึกก้อง ข่ายอาคมสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง หลังจากถูกจู่โจมไปหลายหมัด ข่ายอาคมก็ไม่อาจต้านทานได้อีก

ผู้เชี่ยวชาญทั้ง 17 คนนิ่งอึ้ง ปราณปีศาจที่ทรงพลังที่ปกคลุมเกาะหยิงซัวอยู่นั้น ทำให้พวกมันรู้สึกราวกับตนเป็นเพียงเรือลำน้อยในมหาสมุทรที่เชี่ยวกราด

นอกวังกระบี่ เสียงผู้เชี่ยวชาญนับล้านกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว ผู้เชี่ยวชาญทั้ง 17 คนเร่งทะยานออกมาดูเหตุการณ์ภายนอก

พวกมันเห็นยักษ์สูงสามพันจ้าง สามเกราะสีม่วง บนบ่าแบกเกาะเอาไว้ อีกมือกำลังชกข่ายอาคมกระบี่ของตงสวนสื่อ

พลังหมัดของยักษ์น่าสะพรึงกลัวมาก แต่ละหมัดที่ชกใส่ ทำให้ต้นกระบี่ที่เป็นตาของข่ายอาคม ถูกทำลายไปถึงครั้งละ 10 ต้น!

ปราณปีศาจที่ยักษ์ตนนี้แผ่ออกมา ไม่รู้ว่าเคยสังหารผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณไปแล้วกี่คน แต่สิ่งที่น่าตื่นตะลึง ปราณปีศาจที่แผ่ออกมามีกลิ่นอายของหวางคุณ ยู่เก๋อ และหลิวเฉวียนอยู่ด้วย

“มันเป็นใคร มันสังหารคนของเราถึง 3 คน และ 2 ใน 3 คนนั้นก็ยังเป็นผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นกลาง!”

“มันเป็นใครไม่รู้ แต่หมัดที่มันชกแต่ละหมัด ไม่ใช่สิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณทั่วไปจะรับได้!”

“มันเป็นใคร!”

แต่แล้วทุกสายตาก็หันไปยังลั่วเซิน มันยิ้มเจื่อนพลางกล่าว

“ก็ข้าบอกไปแล้วว่าข้าพาซัวหมิงมา...”

สีหน้าพวกมันแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง พวกมันหวาดกลัว!

“อะไรนะ! ยักษ์สูงสามพันจ้างนั่นหน่ะนะซัวหมิง!”

“นี่ไม่ใช่ภาพลวงตา… ใครบอกซัวหมิงอยู่ขอบเขตตัดวิญญาณขั้นต้น นี่มันขั้นสูงสุดชัดๆ!”

“ลั่วเซิน นี่เจ้าตั้งใจจะฆ่าพวกเราทั้งหมดหรือไง?”

ตงสวนสื่อที่กล่าวว่าจะสังหารหนิงฝาน ยามนี้มันหวาดกลัวจนไม่กล้าสบตา

เสี่ยกู่ที่กล่าวว่าจะสังหารหนิงฝาน ยามนี้มันกำกระบี่ดำด้วยมือที่สั่นเทา

อีกไม่นาน ข่ายอาคมคงถูกทำลาย!

ผู้เชี่ยวชาญที่มีระดับยังไม่ถึงตัดวิญญาณจำนวนมหาศาล ถูกคลื่นกระแทกของหมัดบดขยี้จนร่างเละในพริบตา

*ตูม ตูม ตูม*

แม้จะมีผู้ใดเคยผ่านสมรภูมิโลหิตมา แต่ไม่เคยมีผู้ใดเคยเห็นฉากที่รุนแรงขนาดนี้มาก่อน

ยักษ์ที่แบกเกาะขนาดใหญ่ไว้บนบ่า แผ่ปราณปีศาจที่น่าสะพรึงราวกับคลั่งแค้น กระหน่ำชกข่ายอาคมสุดท้ายของเกาะหยิงซัว

ซื่อกู่ทำอะไรไม่ถูก มันจดจำกลิ่นอายนั่นได้แม่น...ว่าเป็นของซัวหมิงอย่างแน่นอน มันคาดไม่ถึงว่าเพียง 20 ปี จากขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูง จะแข็งแกร่งขึ้นมากขนาดนี้

เท่าที่ซื่อกู่รู้จักซัวหมิง หากไม่มีผู้ใดกระทำเรื่องร้ายแรงต่อซัวหมิง ซัวหมิงจะไม่โกรธขนาดนี้

“ลั่วเซิน! เจ้าไปทำอะไรให้ยักษ์นี่โกรธ!” ซื่อกู่หันหาลั่วเซินด้วยสายตาที่ดูราวกับกำลังตำหนิมันอยู่

“ข้าจะไปรู้ได้ยังไง! ข้าแค่สังหารมนุษย์บนเกาะ...”

ลั่วเซินยังกล่าวไม่ทันจบ เจตจำนงค์กระบี่ทรงพลังปรากฏ

แววตายักษ์ตนนั้นเผยเจตนาสังหาร ทั่วร่างแผ่เจตจำนงค์กระบี่ที่น่าสะพรึงกลัวจนทำให้เสี่ยกู่และผู้ที่มีเจตจำนงค์กระบี่สั่นสะท้านไปจนถึงจิตวิญญาณ

“เป็นเจตจำนงค์กระบี่ที่ทรงพลังมาก! นี่มัน...เจตจำนงค์กระบี่เซียนร่วงโรย!”

พวกมันหวาดกลัว พวกมันรู้ว่าแค่คิดซัวหมิงก็ทำลายเกาะหยิงซัวได้แล้ว!

“หากข้าตาย...เจ้ารอด! หากข้ายังอยู่ พวกเจ้าเฝ้ารอความตาย!” หนิงฝานกล่าวอย่างเรียบเฉย

เกาะหยิงซัวจะรอดพ้นภัยพิบัติได้ก็ต่อเมื่อหนิงฝานตายเท่านั้น!...