ตอนที่ 11: ฆ่างู
ระบบการต่อสู่ที่แข็งแกร่งที่อยู่ยงคงกระพัน
ตอนที่ 11: ฆ่างู
ราวๆ 7 โมงเช้า บนถนนหลวงที่มุ่งหน้าสู่ เมืองสึกาวะ
หนิงเทียนหลินเดินอย่างรีบเร่งมุ่งหน้าเข้าสู่เขตเมือง เขาต้องทำภารกิจ 24 ชั่วโมงและขณะนี้ได้ผ่านไป 4 ชั่วโมงแล้ว ซึ่งเขารู้สึกวิตกเล็กน้อย เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับภารกิจครั้งนี้เลย และต้องหาเงินจำนวนมากมาให้ได้ภายในเวลาที่กำหนด และเขาก็ไม่อยากเสียเวลาบนถนนนี่เลยจริงๆ
ระหว่างทางเขาได้พยายามจะโบกรถเพื่อเข้าเมือง แต่ก็ไม่มีเลยสักคันที่จะจอดรับ แต่เขาก็ไม่ได้โทษใครหรอกนะ ได้แต่บ่นกับตัวเองว่าทำไมคนดีที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่นจึงมีน้อยนัก ซึ่งตัวของเขาเองก็รู้เหตุผลอยู่แก่ใจ!
ก็ชุดที่เขาใส่นี่คือผ้าห่อศพที่เพิ่งคลานออกจากโลง มองดูแล้วเหมือนผี แถมเสื้อผ้าก็ยังเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดจากการฆ่าคนถึง 6 คนด้วยเนี่ยสิ ไหนจะหนวดเคราก็ไม่ได้โกน ถ้าจะมีใครสักคนกล้าจอดรับเขาก็คงจะเป็นผีนั่นล่ะ!
ถึงแม้ว่าหนิงเทียนหลินเองจะตระหนักถึงปัญหานี้ แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น ในป่าไม่มีบ้านคนที่จะให้เปลี่ยนเสื้อผ้าได้หรอก แต่เขาก็ไม่อาจจะไม่ใส่เสื้อผ้าแล้ววิ่งออกไปโทงๆข้างนอกได้อะนะ
จากการเดินอย่างเร็วมา 4 ชั่วโมง เขาก็พบว่าร่างกายของเขานั้นดูเหมือนจะใหญ่โตขึ้นกว่าแต่ก่อน ก่อนหน้านี้ถึงแม้ว่าร่างกายของเขาจะแข็งแรงดี แต่ก็ไม่เคยวิ่งได้มากกว่า 4 ชั่วโมงโดยที่ไม่เหนื่อยหอบและไม่มีเหงื่อแม้แต่หยดเดียว!
“นี่คงเป็นประโยชน์ของพลังต่อสู้หลังการอัพเกรดสินะ” หนิงเทียนหลินคิดเช่นนั้น
สตาร์วอร์สได้บอกเขาอย่างชัดเจนว่า หากเขาพัฒนาตัวเองได้ถึงระดับต่อไป ทั้งความแข็งแรง ความว่องไว จิตใจและร่างกายจะเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย
การปีนออกจากหลุมศพสู่ปัจจุบัน พลังต่อสู้ของหนิงเทียนหลินได้เพิ่มขึ้นถึง 8 คะแนน ซึ่งเท่ากับว่าเพิ่มขึ้นมาอีก 2 ระดับ สู่ระดับที่ 4 และมีพลังการต่อสู้ 16 คะแนน!
กล่าวคือ คุณภาพทางกายภาพของหนิงเทียนหลินได้เพิ่มขึ้น 2 เท่าอย่างแน่นอนจากที่เขาเคยเป็น ถึงแม้ว่า 2 เท่าอาจจะฟังดูไม่มากนัก แต่คุณต้องรู้ว่าเขาได้หมั่นฝึกฝนร่างกายเป็นเวลากว่า 10 ปีถึงอยู่ระดับนี้ได้ ซึ่งดีกว่าคนปกติทั่วไป และภายในคืนเดียวเขากลับทำได้ถึง 2 เท่า มันน่าพอใจเหลือจะกล่าว
“หืม?”
“อะไรนะ?”
เมื่อหนิงเทียนหลินส่ายหัวไปมาอย่างต่อเนื่อง เศษกระดาษสีแดงก็กระจายไปบนอากาศและพลิ้วไหว ภาพนี้ราวกับความฝัน แต่ภายใต้จิตสำนึกนั้นเขารู้สึกเศษกระดาษนี่ดูคุ้นตา
“เงินเยอะแยะเลยนี่หน่า!”
กว่าหนิงเทียนหลินจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็ดูมีความสุข ไม่ใช่เพราะรูปของประธานเหมา(อดีตผู้นำจีน)! เขารีบไล่คว้าเงินไว้ในมือทันที ใครเล่าจะไม่คว้าเงินไว้ และคิดขณะเดินไปด้วย “ถ้าท่านโผล่มาที่นี่หลายๆ ครั้ง ฉันก็ไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน 4,800 หยวน นั่นเลย!”
“โอ๊ะ! มีเพียบเลย!”
มีเพียงหนิงเทียนหลินที่พยายามคว้าเงินแบงค์ร้อยนั้นอย่างรวดเร็ว และเขาก็เห็นสิ่งผิดปกติ เพราะบนแบงค์ร้อยนั้นมีตัวอักษรขนาดใหญ่ ถึงแม้ว่าจะเป็นสีแดงจากเลือดเพียงจางๆ และสีกระดาษก็สีใกล้เคียงกัน แต่หนิงเทียนหลินก็เห็นได้ในพริบตา
“ที่ชั้น 6 แจ้งตำรวจที ช่วยฉันด้วย หลินเจียอี้!” เมื่ออ่านคำทั้ง 9 คำ หนิงเทียนหลินถึงกับหน้าเปลี่ยน เขารู้ได้ทันทีว่านี่คือเรื่องจริง มีใครบางคนโดนลักพาตัวไป ไม่มีคนโง่ที่ไหนจะมาล้อเล่นด้วยเรื่องแบบนี้หรอก!
นี่เป็นเงินตั้ง 100 หยวน!
ไม่ใช่แค่ 1 5 หรือ 10 หยวน!
ในป่าแบบนี้! ไม่มีใครกล้าทิ้งเงินเล่นแบบนี้หรอก!
เรื่องตลกแบบนี้มันต้องเป็นในเมืองสิ ไม่ใช่ที่นี่!
“ชั้น 6!”
“ถึงจะมีผู้คนอาศัยอยู่แถวๆนี้ แต่บ้านทุกหลังล้วนเป็นบ้านเก่าถูกทิ้งร้างมาตั้งแต่ปี 1990 แล้ว และที่ชั้น 6 มันก็เป็นเพียงตึกเล็กๆ ของรัฐที่ถูกปล่อยให้ทรุดโทรมและไม่มีคนอยู่แน่ๆ!”
“ฉันเคยไปเล่นที่นั่นตอนฉันเป็นเด็กอยู่นะ”
หนิงเทียนหลินคิดว่าที่นั่นน่าจะเป็นที่คุมขังหลินเจียอี้ เธอจะต้องอยู่ที่นั่นแน่ๆ!
“โทรเรียกตำรวจไหม?” สตาร์วอร์สถาม
“แจ้งตำรวจหรอ ฉันก็อยากแจ้งนะ แต่ฉันไม่มีโทรศัพท์มือถือนะสิ!”
หนิงเทียนหลินเพิ่งคลานออกมาจากหลุมศพ จะไปมีโทรศัพท์มือถือได้ยังไง? ไอ้ 6 คนที่ถูกเขาฆ่าไปมีโทรศัพท์มือถือ แต่ไม่รู้ว่าสตาร์วอร์สเอาไปไว้ที่ไหนเพื่อที่จะทำลายหลักฐาน แล้วเขาก็ยังคงนุ่งผ้าคลุมศพอีก จะไปมีโทรศัพท์มือถือได้ไงละ!
“ช่างเถอะ ฉันจะขึ้นไปดูก่อน”
“ฉันเดาว่าคนๆนั้นคงไม่มีทางเลือกแล้วล่ะ ถึงได้ใช้ธนบัตรพวกนี้เป็นฟางช่วยชีวิต”
หนิงเทียนหลินเป็นคนที่ล้าสมัยและพยาบาทคาดแค้น ไม่งั้นเขาคงไม่ไล่ตามไอ้หัวขโมยที่ขโมยของจากหญิงสาวที่เขาไม่เคยรู้จัก จากสถานีรถไฟไปไกลตั้งหลายไมล์หรอก แล้วสุดท้ายก็ยังโดนปาดคอด้วยมีด
“มีคนตั้งมากมายอยู่ที่นั่น บางทีเราอาจจะหาเงินจำนวน 4,800 หยวนจากการทำงานนี้ให้สำเร็จก็เป็นได้!”
หนิงเทียนหลินขมวดคิ้วและตัดสินใจที่จะขึ้นไปดูก่อน แต่ว่าภารกิจนี้ไม่มีเงื่อนงำอะไรเลย นี่อาจจะเป็นโอกาสแล้ว
“ตึก 6 ชั้นนั่น มันไม่ไกลจากที่นี่เลยนะ ห่างจากที่นี่ประมาณครึ่งชั่วโมงเอง!”
หนิงเทียนหลินเคยอยู่ที่นี่สมัยเป็นเด็ก อายุประมาณ 8 หรือ 9 ขวบ เขาเคยเข้าไปเล่นในตึกที่ทรุดโทรมแห่งนี้และคุ้นชินกับมันดี เขาจึงตัดสินใจจะไปดูเสียก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น และเขาก็อยากจะรู้ว่าวันนี้พลังเขาเป็นยังไง พลังการต่อสู้ 16 คะแนน แต่เพิ่มขึ้นจากเดิมอีก 2 เท่า มันต้องไม่เปล่าประโยชน์
“ห๊ะ?”
“งูงั้นหรือ?”
มีเพียงหนิงเทียนหลินที่กำลังก้าวไปข้างหน้า ทันใดนั้นเขาเห็นหัวสีเทาของงูโผล่ขึ้นมาเหนือหญ้าบนที่รกร้างนั้น เขามองไม่เห็นลำตัวของงู! และหัวงูนั้นก็เล็กนิดเดียว ถ้าไม่ใช่สายตาที่เฉียบคมของหนิงเทียนหลินก็ยากนักที่จะหาเจอ
“ก็แค่งู… ทำไมนายไม่ขยับละ?”
หนิงเทียนหลินรู้สึกแปลกเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้กลัว มันก็แค่งู เป็นแค่สัตว์ป่า ตราบใดที่มีมีดอยู่ในมือ เขาก็กล้าแม้กระทั่งฆ่าเสือ! และเขาก็เคยแม้แต่กินเนื้องูมาหลายครั้งแล้ว!
สัตว์เลือดเย็นเช่นงูนั้นไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านได้เลย!
“มันอิ่มแล้วนิ”
เมื่อหนิงเทียนหลินแหวกพุ่มไม้ออก เขาเห็นว่างูตัวนั้นยาวกว่า 2 เมตรและท้องป่อง มันคงจะกลืนตัวอะไรเข้าไป บางทีอาจจะเป็นหนู หรือกระต่าย เขาได้แต่ยิ้มออกมา เขาเคยผ่าท้องและฆ่างูมาแล้วหลายตัว และครั้งนี้มันก็ง่ายมาก เขาฆ่างูและผ่าท้องออกมา ถึงเขาไม่ทำคนอื่นก็กล้าทำอยู่ดี!
หนิงเทียนหลินไม่เจอตัวอะไรในท้องงูตัวนั้น สัตว์เล็กย่อมเป็นเหยี่อของสัตว์ใหญ่ นี่คือกฎ เมื่องูกินกระต่าย นั่นก็คือความกรุณา และเมื่องูถูกหนิงเทียนหลินฆ่า ชีวิตก็เป็นเช่นนี้แล...
สิ่งที่เขาต้องทำในตอนนี้ การฆ่างูจะได้รับสารสกัด และสารสกัดนั้นเป็นหัวใจในการอัพเกรดและเพิ่มพลังต่อสู้ และเขาอาจจะต้องต่อสู้กับพวกวายร้ายที่ตึก 6 ชั้นนั่นก็เป็นได้
ยิ่งพลังการต่อสู้ยิ่งมากยิ่งดี
“หากนายต้องการอัพเกรด นายต้องฆ่าพวกมัน!”
จากประสบการณ์ที่ผ่านมา การอัพเกรดนี้จะยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ และต้องการพลังงานมากขึ้นไปอีก ยิ่งไปกว่านั้นด้วยพลังของสตาร์วอร์ส หนิงเทียนหลินแน่ใจว่ามันจะต้องไม่เหมือนกันในแต่ละระดับ
“ฉันบอกได้คำเดียวว่าเสียใจ”
หนิงเทียนหลินก้มลงหยิบก้อนหินขึ้นมาจากพื้น และทุ่มลงไป