บทที่ 6: มันไม่ใช่แค่การดูดเลือดเหรอ!
ระบบการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่อยู่คงกระพัน
บทที่ 6: มันไม่ใช่แค่การดูดเลือดเหรอ!
"บูม!"
เมื่อเท้าทั้งสองข้างยืนอย่างมั่นคง หนิงเทียนหลินกระโดดออกมาจากหลุมศพ ซึ่งสูงกว่า 2 เมตร ตอนที่เท้าเขาแตะถึงพื้นเขาปล่อยให้ดินนุ่มๆจมลงไปกว่า 10 เซนติเมตร มองดูฝูงชนที่วิ่งหนีห่างไปกว่า 10 เมตร ดวงตาสีแดงสดเปล่งประกายความการหายของการฆ่า!
คนพวกนี้คือคนที่แยกเขาออกจากพ่อแม่และปล่อยให้พ่อแม่และพี่น้องของเขาต้องอยู่กับความเศร้าไปชั่วนิรันดร! ถ้าเขาไม่ได้ฟื้นคืนชีพ เขาก็คงไม่มีโอกาสที่จะได้ชดเชยความโศกเศร้านี้ในชีวิต!
"ตาย!"
"บ้าเอ้ย!"
ร่างกายของหนิงเทียนหลินเปล่งประกายไปด้วยก๊าซเรดอนเป็นวงสีดำหนาราวกับมันเป็นเนื้อแท้
"โอ้!"
หนิงเทียนหลินไม่ต้องเสียเวลาไล่ล่าเลย เพียงแค่มองไปในทิศทางที่ทั้ง 6 คนวิ่งหนีไป มือของเขาก็ยืดออกและทันใดนั้นเล็บคมกริบทั้งหกก็พุ่งตรงเป็นแถวไปในตำแหน่งที่ทั้ง6 คนกำลังหนีไปอย่างบ้าคลั่ง
ถึงแม้หนิงเทียนหลินจะกลายเป็นซอมบี้ครั้งแรก แต่มันก็เป็นธรรมชาติมากที่เขารู้ได้เองเลยว่าเล็บที่มือของเขาสามารถยิงออกไปได้เหมือนกับกระสุน และมันจะใช้เวลาไม่นานที่จะยาวกลับมาเหมือนเดิม นี่เกือบจะเหมือนเป็นสัญชาตญาณเลย
"ฉึกกกก!"
"ฉวกกกก!"
เสียงของเล็บแทงเข้าไปในเนื้อหกเสียงดังต่อเนื่องกันแล้วตามด้วยคน 6 คนที่ร่วงลงสู่พื้น มี 2 คนที่ถูกเล็บเสียบเข้าที่อกตรงๆ คนหนึ่งเสียบเข้าที่หัว และอีก 3 คน คนหนึ่งโดนเข้าที่ไหล่ อีก 2 คนโดนเข้าที่ท้องพร้อมทั้งล้มลงร้องโอดครวญ
“ไอ้พวกขยะ อยู่ไปก็รกโลก!”
หนิงเทียนหลินอยากที่จะพูดแต่เมื่อเสียงขึ้นมาที่คอมันกลับกลายเป็นเสียงเล็กๆ เหมือนเสียงบ่น ทำให้เขาจำได้ในทันทีว่าตัวเองเป็นซอมบี้ ตามที่สตาร์วอร์สบอก ซอมบี้ระดับต่ำไม่สามารถที่จะพูดได้
"บูม"!
หนิงเทียนหลินไม่สนใจว่า 3 คนที่กองอยู่ที่พื้นจะเละเทะแค่ไหน เขาพยายามบังคับขาตัวเองให้กระโดดไปอีก 2 เมตรแล้วกระโดดลงไปบนตัวโจรอย่างหนักหน่วง ถุงน้ำดีและตับของอีกฝ่ายกระจายออกมาและอวัยวะภายในต่างๆก็แตกออกอย่างน่าลุกเช่นกัน
คนที่ตายแล้วจะตายอีกไม่ได้!
ครั้งนี้ที่หนิงเทียนหลินรู้สึกว่าได้กลายเป็นซอมบี้และน้ำหนักตัวก็เพิ่มมากกว่าปกติเยอะมาก ปกติเขาจะหนักประมาณ 140 ปอนด์แต่ตอนนี้หนิงเทียนหลินเดาว่าน่าจะประมาณ 300 ปอนด์ได้
"นายรู้สึกดีละสิ!"
"พวกมันตายแล้ว!"
“เป็นเพราะก๊าซจากศพที่กลายเป็นซอมบี้เลยทำให้น้ำหนักตัวนายเพิ่มมากขึ้นไงละ!”
สตาร์วอร์สตอบคำถามหนิงเทียนหลินโดยตรงในจิตใจเขา
"แต่ขอเตือนหน่อยนะ!"
“ตอนนี้เมื่อนายกลายเป็นซอมบี้แล้ว มันก็ดีที่สุดที่จะลองสัญชาตญาณของซอมบี้ แบบโครตนองเลือด!”
ทันทีที่พูดจบ สตาร์วอร์สก็พูดเสริมขึ้นมา
"เลือดไหมหนุ่ม?"
หนิงเทียนหลินตะลึงไปซักพักแต่เมื่อได้ยินคำใบ้จากระบบสตาร์วอร์ส เขาหันมองไปที่กองเลือดแล้วอยู่ดีๆก็รู้สึกกระหาย โดยเฉพาะในคอของเขา จนเขาอดไม่ได้ที่จะต้องกลืนน้ำลายตาม
"เลือด!"
"เลือด!"
"ฉันอยากกินเลือด!"
หนิงเทียนหลินต้องผงะกับความคิดตัวเอง แต่เมื่อคิดว่าเขาเป็นซอมบี้อยู่ในตอนนี้ มันก็แค่สัญชาตญาณของซอมบี้เท่านั้นแหละ มันช่วยไม่ได้ที่เขาจะพ่นลมหายใจของความโล่งใจออกมา เขาไม่ได้อยากจะกลายเป็นปีศาจแค่เพราะอยากจะกินเลือดหรอกนะ!
“สตาร์วอร์สคงไม่มีทางที่จะพูดแบบนั้นกับตัวเองถ้าไม่มีอะไรแน่ๆ เพราะงั้นมันต้องมีอะไรแน่ๆ”
หลังจากทำความเข้าใจอยู่ซักพัก หนิงเทียนหลินก็รู้ได้เลยว่านี่เป็นโลกที่สตาร์วอร์สบูชา และปกติเขาคงไม่บอกตัวเองในเรื่องที่ไร้สาระ เขาอาจจะเตือนตัวเองเรื่องสัญชาตญาณความกระหายเลือดของซอมบี้ และก็ต้องมีความหมายอื่นด้วยแน่ๆ
"มันก็คุ้มที่จะลองดูนะ!"
“ในเมื่อฉันเป็นซอมบี้ มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติที่จะต้องดื่มเลือด!”
หนิงเทียนหลินเป็นคนประเภทที่โหดร้ายกับคนอื่น แต่โหดร้ายกับตัวเองมากกว่า อีกอย่างตอนนี้เขากล้าที่จะฆ่าใครก็ได้และก็ไม่มีอะไรที่เขาไม่กล้าที่จะทำ! แค่ดื่มเลือดไม่ทำให้ตายหรอก! แล้วก็คงไม่เจ็บปวดอะไรด้วยก็แค่กลืนยากนิดหน่อย!
"กรรรร!"
เมื่อเขายกหัว ลึกลงไปในคอเป็นเสียงคำรามอย่างดำมืด ตาของหนิงเทียนหลินเป็นสีแดงสด มองไปที่ชาย 2 คนที่นอนอยู่บนพื้นซึ่งยังไม่ตาย เขาล้มลงไป ร่างของเขานั่งตรงและมันเกือบจะขนานไปกับพื้น แล้วด้วยแขนทั้ง 2 ข้าง เขาแทรกมือทั้งสองพร้อมเล็บที่แหลมคมเข้าไปในท้องของชาย 2 คนนั้น
"อะไรวะ!"
ทันใดนั้นก็เกิดเสียงร้องโหยหวนน่าสมเพช 2 เสียงดังขึ้นมาแต่หนิงเทียนหลินไม่สนใจเสียงพวกนั้น เขาจะเห็นใจพวกคนที่อยากที่จะขุดศพเขาขึ้นมาแล้วเอาให้หมากินได้ยังไง? เขายืนตัวตรงพร้อมมือทั้ง 2 ข้างที่ยกชาย 2 คนนั้นขึ้นมาด้วย
และในเวลาไม่ถึงนาที เสียงกรีดร้องทั้ง 2 เสียงก็หายไปพร้อมทั้งความเจ็บปวดทุรนทุราย….พวกนั้นตายแล้ว
"ใช่!"
ในเวลาเดียวกันนั้น หนิงเทียนหลินแทรกฟันคมกริบในปากเขาเข้าไปที่คอของคนที่อยู่ในมือขวาของเขาโดยไม่ลังเล และเริ่มที่จะดื่มเลือด เลือดของคนที่เพิ่งตายมันยังอุ่นอยู่เลย!
"มันช่างหอมหวานมาก!"
มันไม่เหมือนกลิ่นตัวที่เหม็นๆ และเหนียวเหนอะหนะของหนิงเทียนหลิน เลือดที่รสหวานหอมมากๆกำลังอยู่ในปากของหนิงเทียนหลิน
“มันน่าจะเป็นเพราะการที่เป็นซอมบี้นะ”
หนิงเทียนหลินหลับตาและเริ่มดื่มมากขึ้นอีกอย่างเร่งรีบ ในไม่ถึง 3 นาทีร่างที่เขาถืออยู่ในมือขวาก็กลายเป็นเพียงร่างไร้วิญญาณ! ไม่เลือดเหลืออยู่ในร่างนี้อีกแล้ว แล้วก็ใช้เวลาอีกแค่ 3 นาทีในการดื่มเลือดร่างที่อยู่ทางซ้ายต่อ
"ไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย!"
หนิงเทียนหลินไม่มีอะไรเปลี่ยนแลงยกเว้นก็แต่ที่เขารู้สึกมีเรี่ยวแรงขึ้นมา เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแต่เขาเชื่ออย่างแน่ชัดว่าระบบการต่อสู้สตาร์วอร์สคงจะไม่เตือนโดยไม่มีเหตุผล เขายังดื่มไม่พอ!
มองไปที่อีกศพที่พื้น เขาปล่อยวางความเกลียดชังแล้วดึงศพที่พื้นขึ้นมาแล้วเริ่มที่จะดูดเลือด ถ้านายอยากจะดูดเลือด...ก็แค่แดกมันซะ!
"เอ้านี่!"
"เลือดอุ่นๆไหลลงสู่ท้อง!"
ตอนที่เขาหันไปดื่มเลือดจากศพที่สามต่อ ทันใดนั้นหนิงเทียนหลินก็รู้สึกถึงความอบอุ่นในท้องของเขา คุณต้องรู้ไว้ก่อนว่าตอนนี้ร่างกายเขาเป็นซอมบี้ มันทั้งหนาวและไม่ปกติ
ความอบอุ่นนี้ไหลอย่างรวดเร็วไปทั่วร่างกายโดยทันที แต่ความรู้สึกนี้ก็จางหายไปอย่างรวดเร็วเหลือไว้แต่ความตะลึงงัน เหมือนว่าความรู้สึกนี้เป็นแค่ภาพลวงตา
นอกจากนี้ตอนที่เขาดูดเลือดคนสุดท้ายเข้าไป เขากลับไม่รู้สึกถึงความอบอุ่นนั้นอีก
“เหลืออีก 3 นาทีที่ร่างซอมบี้นี้จะหายไป”
หลังจากเรื่องทั้งหมดนี้ เสียงของสตาร์วอร์สก็ดังขึ้นมาเงียบๆในหูของหนิงเทียนหลิน “เป็นไงบ้าง? พลังนี้น่าหลงไหลไหมล่ะ?”
"น่าหลงใหลมาก!"
หนิงเทียนหลินไม่ได้อ้าปากตอบแต่ใช้ใจตอบโดยตรง เขารู้ดีว่าสตาร์วอร์สจะได้ยิน
อีกอย่างเขาก็ไม่ได้ปิดบังความคิดตัวเองด้วย พลังนี้ เขาชอบมันมากจริงๆ มันเป็นสิ่งที่จะช่วยให้เขาควบคุมความเป็นความตายได้ด้วยมือตัวเอง! ไม่ว่าเขาจะอยากได้อะไร! เขาไม่รู้สึกมีความสุขมากขนาดนี้ตั้งแต่เขาเป็นเด็ก!
แล้วเขาก็ระโดดได้สูงหลายเมตร ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยคิดฝัน!
"ฮ่าฮ่า!"
“ในเมื่อมันน่าหลงใหลนัก งั้นก็สนุกกับ 2 นาทีสุดท้ายซะให้พอเลย!”
“รอจนกว่ามันจะจบ และอีกอย่างนะ คอยดูว่าร่างกายนายเปลี่ยนไปยังไง!”
สตาร์วอร์สหัวเราะร่า