ตอนที่ 01 เมืองบาร์นาร์ดที่มอดไหม้ พาร์ท 1
‘’บาร์นาร์ด’’ เมืองขนาดเล็กเมืองหนึ่งที่อยู่เขตชายแดนของอาณาจักรอาวน์เลสซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของทวีปซีเหมิงซี่ เมืองแห่งนี้อยู่ติดกับหมู่บ้านแห่งความตาย สถานที่ที่ราชาปีศาจการ์ฟิลด์ปกครอง แม้ว่าจะมีความเป็นธรรมแต่เมืองแห่งนี้มีประชากรอาศัยอยู่น้อย ไม่เว้นแต่เมืองอื่นๆ ที่อยู่ในทวีปซีเหมิงซี่ก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน
สองวันต่อมาหลังจากที่ปราสาทมอเฟียสถูกทำลาย คู่หูนักเดินทางเข้าสู่เมืองบาร์นาร์ดในขณะที่พระอาทิตย์กำลังตกดิน หนึ่งในนักเดินทางคือเด็กสาวตัวน้อยที่สืบสายเลือดมาจากเผ่าโลหิต มาพร้อมกับผมสีเงินยาว เดินคู่กับนักเดินทางลึกลับสวมชุดคลุมสีดำ ทั้งสองเดินอยู่ข้างๆ กัน เด็กสาวตัวน้อยสวมชุดสีดำสไตล์โกธิค ทั้งสองจับมือกันแต่เนื่องจากความแตกต่างของส่วนสูงจึงทำให้ดูเหมือนพี่ชายเดินจูงมือน้องสาว
‘’เอ่อ... คุณลูซิเฟอร์ครับ ผมซื้อเสื้อผ้าชดใช้คุณแล้วนะครับ..’’
‘’พี่ไคลด์ ฉันไม่มีที่ไปแล้ว พี่จะโหดร้ายปล่อยให้ฉันโดนกลุ่มคริสตจักรแห่งแสงไล่ล่าได้ลงคอหรอ?’’
ไคลด์จ้องมองไปที่ใบหน้าของเด็กสาวตัวน้อย ดวงตาสีแดงของเธอเต็มไปความซุกซน เขาถอนหายใจ และตัดสินใจว่าจะต้องอยู่กับเด็กสาวตัวน้อยต่อไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ เด็กสาวตัวน้อยเคยพูดถึงเกี่ยวกับการไล่ล่าจากคริสตจักรแห่งแสง แต่เธอก็ไม่แสดงอาการเกรงกลัวต่อมัน แม้ว่าไคลด์จะไม่รู้จักภูมิหลังของเธอ แต่เธอเป็นเพียงคนเดียวที่ไม่เป็นบ้าหรือตายเมื่อเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขา แต่กลับทำให้เสื้อผ้าของเธอสลาย นั่นจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะไม่แข็งแกร่ง
ไม่กี่ชั่วโมงในการเดินทาง ลูซิเฟอร์ตัดสินใจตั้งชื่อไคลด์ให้กับเขา มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะมีชีวิตอยู่โดยที่ไม่มีชื่อ การเดินทางของทั้งสองจึงทำให้ลูซิเฟอร์รู้ว่าตลอดมาทั้งชีวิตของไคลด์ได้รับเพียงการฝึกฝนเพียงอย่างเดียวเพื่อที่จะให้ตัวเขาได้รับความเป็นอมตะ ในคืนนั้นเองเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะสามารถไปต่างโลกได้จริง คืนหนึ่งที่เขาหลับตา เมื่อลืมตาตื่นขึ้นเขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในปราสาทมอเฟียสซึ่งเป็นศูนย์กลางของดินแดนราชาปีศาจการ์ฟิลด์ สิ่งแรกที่เขาทำคือการทักทายกับราชาปีศาจและถามราชาปีศาจว่าที่นี่คือที่ไหน ผลลัพธ์ที่เขาได้ไม่ใช่คำตอบ แต่เป็นการต้อนรับของกองทัพของราชาปีศาจที่บุกรุกทวีปซีเหมิงซี่กว่าร้อยปี ในช่วงเวลาไม่กี่อึดใจกองทัพและราชาปีศาจก็ถูกจัดการไปหมดแล้ว
ไคลด์เป็นของหนึ่งในผู้ยิ่งใหญ่จากคธูลูว มิธทรอส เขาไม่รู้ว่าเหตุใดทำไมเขาถูกอัญเชิญมาต่างโลกนี้ โลกที่เต็มไปด้วยการใช้ดาบและเวทย์มนตร์ การปรากฏตัวของหนึ่งในผู้ยิ่งใหญ่ คือความไม่ยุติธรรมสำหรับโลกแห่งนี้จริงๆ
แม้จะครอบครองความแข็งแกร่ง แต่ในส่วนลึกในจิตใจของไคลด์รู้สึกหดหู่ หนึ่งในผู้ยิ่งใหญ่ไม่มีความเป็นมนุษย์ พวกเขาคือตัวตนที่อยู่เหนือคำอธิบายใดๆ นอกเหนือจากเด็กสาวตัวน้อย ทุกคนที่ได้เห็นใบหน้าของเขาจะต้องตาย เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาเขาจึงสวมคลุมสีดำอยู่ตลอดเวลา
‘’พี่ไคลด์ พี่คิดว่าไง? ทำไมเราไม่คิดจะหาที่พักที่ไม่ต้องนอนมองท้องฟ้าตลอดคืนหล่ะ’’
‘’เอ่อ.. แต่คุณลูซิเฟอร์ครับ พวกเราไม่มีเงินกันนะครับ! แล้วอย่าเรียกฉันว่าพี่ ฉันไม่ชอบความสัมพันธ์นี้ ‘’
‘’ได้เลยพี่ไคลด์’’
ลูซิเฟอร์เมินเฉยต่อคำพูดของไคลด์อย่างไร้เยื่อใย ก่อนที่ไคลด์จะจูงมือของเธอเดินต่อไปเพื่อหาที่พัก ในต่างโลกนี้ดูเหมือนว่าเผ่ามนุษย์จะตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก เพราะแพ้ให้กับเผ่าสัตว์ร้าย เผ่าปีศาจ และเผ่าอื่นๆ และการพ่ายแพ้นี้ก็ไม่ได้ทำให้เผ่ามนุษย์อยู่ร่วมกันเป็นปึกแผ่น
ในทวีปซีเหมิงซี่ประกอบไปด้วยประเทศของเผ่ามนุษย์ต่างๆ โดยในตอนนี้เผ่ามนุษย์แบ่งออกเป็น 3 กลุ่มหลัก กลุ่มพันธมิตรจากประเทศต่างๆ ต่างก็มุ่งเน้นฝึกฝนทหาร ทดลองการปกครองที่แบ่งชนชั้น และสนับสนุนการค้าแบบเสรี นอกเหนือจากประเทศทั้งสามก็ยังมีประเทศที่เป็นกลางอีกหลายแห่ง ซึ่งหนึ่งในนั้นคืออาณาจักรอาวน์เลส ที่ที่ไคลด์และเด็กสาวตัวน้อยอาศัยอยู่
คริสตจักรแห่งแสงไม่ได้ถูกปกครองจากอำนาจรัฐใดๆ พระสันตะปาปาถูกยกย่องให้เป็นยอดฝีมือพลังซ่อนเร้นลำดับสี่ เหล่าผู้กล้าที่ไล่ล่าลูซิเฟอร์จากคริสตจักร โชคไม่ดีนักที่พวกเขาได้มาเจอกับไคลด์
‘’ไม่มีเงิน? ทำไมนายคิดวจะมาพักโรงแรมของเราทั้งๆ ที่ไม่มีเงินได้หรอ? ไปให้พ้น อย่ามาขัดขวางการทำธุรกิจของฉัน’’
ในธุรกิจโรงแรมเล็กๆ แห่งหนึ่งเมื่อรู้ว่าไคลด์ไม่มีเงิน ผู้ดูแลโรงแรมจึงลดความสุภาพลงทันที เขาไล่เหล่านักเดินทางที่ไม่มีเงินออกจากโรงแรมพร้อมกับกัดฟันโกรธ ไคลด์พยายามต่อต้านแรงกระตุ้นที่จะส่งผู้ดูแลโรงแรมรายนี้ไปสู่โลกแห่งความตาย เมื่อครั้งที่เขาได้รับร่างกายนี้มาจากผู้ยิ่งใหญ่ ความรู้สึกในฐานะมนุษย์ของเขาลดลง เป็นไปได้ว่าความรู้สึกเขาจะได้รับอิทธิพลมาจากร่างใหม่ของเขา
''เอาหน่าคุณลุง เราสองพี่น้องเดินทางมาจากบ้านเกิด และตอนนี้เราก็ไม่มีที่จะไป คุณลุงช่วยหน่อยไม่ได้หรอ''
''งั้น.. มีบ้านไม้ทิ้งร้างอยู่หลังหนึ่งที่หลังสวน ถ้าพวกนายอยู่ที่นั้น ฉันจะไม่เก็บเงินพวกนาย''
ลูซิเฟอร์พยายามแสดงความน่ารักของเธอ ก่อนจะทำให้ผู้ดูแลโรงแรมใจอ่อน ไคลด์พูดไม่ออกกับท่าทางนี้ ดูเหมือนว่าเสน่ห์ของหญิงสาวก็ยังคงเป็นสิ่งที่ใช้ได้ดีแม้จะอยู่ต่างโลก แต่ถึงอย่างไรปัญหาเรื่องที่พักของพวกเขาก็ถูกแก้ไขไปได้ แต่โชคไม่ดีเท่าไหร่ บ้านไม้ที่พักของพวกเขาดูเหมือนจะอยู่ได้อย่างไม่สุขสบายเท่าที่เขาคิดไว้ บ้านไม้หลังนี้ดูเหมือนจะได้รับความเสียหายเกินกว่าจะสามารถเรียกว่าบ้านได้ มีชิ้นส่วนของบ้านอยู่ทั่วพื้น หลังคามีรูโหว่ อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถมองดูดาวผ่านรูนี้ได้
''พี่ไคลด์ ดูเหมือนว่าเราต้องนอนดูดาวอีกคืนหนึ่งสินะ''
''คุณลูซิเฟอร์ครับ... มันถึงเวลานอนแล้วนะครับ''
''ฉันนอนก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้''
อันที่จริงแล้วทั้งสองคนไม่ต้องนอนก็ได้ เพราะทั้งสองคนไม่ได้มาจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ ลูซิเฟอร์พลิกตัวไปอีกฝั่งพร้อมกับคิดว่าจะเอายังไงต่อดี เขาจะทำอะไรต่อไป? เขาจะกลายเป็นผู้กล้าที่ช่วยโลกหรือจะเป็นผู้ทำลายล้าง ชตาของโลกขึ้นอยู่กับเขา
สิ่งที่เป็นจุดอ่อนของไคลด์คือจิตใจที่หวั่นไหวต่อคำพูดของเด็กสาว ซึ่งขัดกับความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขา โชคไม่ดีเท่าไหร่ที่คนทั่วไปมองพวกเขาเป็นพี่น้องกัน นั้นเป็นความรู้สึกที่ทำให้เขาอึดอัดในหัวใจ ดูเหมือนว่าเขากำลังอิจฉาการไปต่างโลกอื่นๆ ที่เพียบพร้อมไปด้วยฮาเร็ม เมื่อมองดูลูซิเฟอร์เพื่อให้แน่ใจว่าเธอหลับสบายดี เขาจึงออกไปนั่งข้างนอกบนพื้นหญ้า
หลังจากไคลด์นั่งลงสักพัก ก็เกิดความโกลาหลครั้งใหม่ในเมื่องบาร์นาร์ด ห่าฝนลูกธนูไฟค่อยๆ ตกลงจากท้องฟ้าสู่เมือง หนึ่งในนั้นตกลงสู่บ้านไม้ที่เป็นที่พักของพวกเขา ทำให้บ้านหลังเก่าติดไฟอย่างรวดเร็ว เสียงเท้าเดินของกองทัพดังขึ้นพร้อมกับเสียงกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนกของพวกเขาทำให้ไม่รู้ว่าเผ่าพันธุ์ใดบุกโจมตีเมืองแห่งนี้
‘’ลูซิเฟอร์ ตื่นเร็ว เราต้องไปกันแล้ว โลกแห่งนี้ไม่สงบสุขเลยจริงๆ จะมีที่ไหนไหมนะที่เราจะได้นอนหลับสนิทกันไหม’’
''พี่ไคลด์ พาฉันหนีไปด้วย ฉันกลัว''
''เธอกำลังกลัวหรอ.. ได้เลยฉันจะอุ้มเธอไปเอง''