EP 92.1
By loop
ผู้ช่วยแพนเขาได้เดินทางไปโรงพยาบาลสองแห่งในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา
โรงพยาบาลของมหาวิทยาลัยเคโอะ มีชื่อเสียงอย่างมากโดยเฉพาะในแถบอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ดังนั้นจึงอาจถือได้ว่าเป็นโรงพยาบาลระดับโลก และในฐานะที่เขาเป็นผู้บังคับบัญชาอันดับที่สองของแผนกศัลยกรรมกระดูกในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเคโอะ ฮาชิโมโตะชิโร่มักให้การรักษาผู้ป่วยที่มาจากสิงคโปร์มาเลเซียไทยจีนเวียดนามและอื่นๆ
ผู้ป่วยของแผนกศัลยกรรมกระดูกที่เป็นมหาเศรษฐีในจังหวัดฉางซีเขาต้องการที่จะขอให้ ฮาชิโมโตะชิโร่มาตรวจร่างกายให้เขาหลังจากพวกเขาได้กันเมื่อไม่นานมานี้
ทักษะของฮาชิโมโตะชิโร่นั้นสุดยอดมากจริงๆ และเขาก็ไม่มีความเครียดใด ๆในการที่จะต้องรักษาอาการของคนป่วยในรูปแบบใดก็ตาม อีกทั้งเขาต้องเขียนใบสั่งยาประมาณสองสามฉบับรวมทั้งดำเนินการผ่าตัดเปลี่ยนสะโพกให้เป็นการส่วนตัวซึ่งเขาก็ได้รับคำชมจากผู้ป่วยเหล่านั้น
ผู้ช่วยแพได้ติดตามฮาชิโมโตะชิโร่ในฐานะผู้ช่วยแพทย์คนแรกๆของเขาและก็เริ่มจะมีคนจำหน้าเขาได้บ้างแล้ว เขายังได้รับการยอมรับจากผู้อำนวยการของหน่วยงานเกี่ยวกับ ระบบการวางแผนครอบครัวและสุขภาพแห่งชาติหลายแห่ง
หลังจากเดินทางมาสามวันเต็มผู้ช่วยแพนได้เดินทางกลับไปที่โรงพยาบาลหยุนหัวด้วยอารมณ์ที่สดใส
เขายอมรับว่าหลิงรันมีความสามารถในเทคนิคเอ็มถังและทักษะของเขาในที่นี้ดีกว่าของผู้ช่วยแพนในตอนนี้ อย่างไรก็ตามการเป็นแพทย์ไม่เพียง แต่จะต้องทำเกี่ยวข้องกับการผ่าตัดเท่านั้น แต่ยังต้องทำงานร่วมกับกับฝ่ายต่างๆด้วย ซึ่งมันเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีอีกด้วย นอกจากนี้หลิงหรันรู้วิธีเย็บโดยใช้เทคนิคเอ็มถังเพียงเท่านั้น ถ้าตามเขาก็เป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีความสามารถเพียงด้านเดียวเท่านั้น
ผู้ช่วยแพนนั่งลงที่เก้าอี้ในห้องพักของซึ่งมันเป็นที่ๆคุ้นเคยกับเขามากเขามองไปรอบๆ และพบว่าตัวเองจำบรรยากาศนี้ได้ด้วยความรักที่เขามีต่ออาชีพแพทย์
แผนกศัลยกรรมมือเป็นแผนกที่ดีที่สุดในโรงพยาบาลหยุนหัว มันแตกต่างจากแผนกฉุกเฉินที่แพทย์ทุกคนอยู่ในสำนักงานเปิดขนาดใหญ่ และผู้อำนวยการหรือหัวหน้าแพทย์แต่ละคนมีห้องเล็กๆของตัวเอง ถึงแม้ว่าแพทย์ในระดับปฏิบัติการจะไม่ได้แยกห้องเล็กๆแต่ภายในห้องก็จะมีต้นไม้ลายล้อมอยู่ทั่วห้องและยังถูกจัดให้เป็นบล็อกสำหรับแยกที่นั้งทำงานของแพทย์ระดับปฏิบัติการของแต่ละคนอีกทั้งมันยังช่วยให้พื้นที่เหล่านั้นเป็นพื้นที่ส่วนตัวสำหรับพวกเขา
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือหัวหน้าทีมรักษาจะรายล้อมไปด้วยแพทย์รุ่นเยาว์ที่เป็นสมาชิกของทีม ทำให้ง่ายสำหรับหัวหน้าทีม ในการในการปรึกษาหารือเกี่ยวกับการทำงานซึ่งกันและกัน อีกทั้งพวกเขามักจะได้รับการยกย่องจากลูกทีม มันเป็นระบบที่มีค่อนข้างดี เมื่อเวลาที่หัวหน้าแพทย์หรือหัวทีมแพทย์ว่าง พวกเขาจะชอบที่เดินแวะไปหาลูกทีมเพื่อนคุยเล่นเพื่อสร้างความสัมพันธ์ในทีม
ผู้ช่วยแพนเขาอยู่ที่โรงพยาบาลของฮาชิโมโตะชิโร่มาเป็นเวลานานมากแล้วและทุกวันเขาอวยความเก่งของฮาชิโมโตะชิโร่ เมื่อเขามีโอกาสจะต้องโอยความเก่งเหล่านั้นเป็นครั้งคราว ซึ่งตอนนี้เขารู้สึกเหนื่อยล้ามากๆทั้งร่างกายและจิตใจและต้องการหยุดพักฟื้นจิตใจของเขาให้ดีขึ้นถ้าทำได้
เขาเอนหลังเพื่อผ่อนคลายบนเก้าอี้ของเขา เขาเลื่อนเก้าอี้ของเขาออกไปยังพื้นที่โล่งๆนอกบล๊อกของเขาพร้อมส่งเสียงออกมาทำให้แพทย์รุ่นเยาว์ทั้งหลายเงยขึ้นมาทันที
“มันยังคงสบายใจที่ได้กลับประเทศจีน เพราะว่าไม่ต้องไปกังวลเกี่ยวกับวิธีการพูดสิ่งต่างๆในญี่ปุ่น และฉันไม่จำเป็นต้องทักทายทุกๆคนที่ฉันเจอ” ผู้ช่วยแพนเอนหลังลงบนเก้าอี้ของเขา ด้วยหมอนหนุนคอของเขา เขาจึงเงยหน้ามองขึ้นไปที่เพดานและเริ่มชวนคนอื่นคุย
"ที่ญี่ปุ่นนะมันปลอมเกินไป" แพทย์ที่เขามาฟังด้วยก็เอ่อออไปกับเขาด้วย
เพราะในญี่ปุ่นทุกคนจะต้องโค้งคำนับผู้ป่วยอย่างจริงจังเมื่อพวกเขาทั้งหมดเข้ามาที่โรงพยาบาลผู้ป่วยก็ยังคงอยู่ในความดูแลของแพทย์อยู่ดี "ผู้ช่วยแพนยื่นปากของเขาและแสดงความคิดเห็นอย่างประชดประชันอย่างไม่เป็นทางการมากนัก
"ถ้าเป็นอย่างงั้นในเขาไม่สับสนหรอ? ขณะที่ทำงานอยู่ในห้องปฏิบัตการ" ผู้ช่วยผู้อำนวยการฝ่ายที่อยู่ห้องถัดไปออกมาถาม
“ห้องปฏิบัติการของพวกเขาจะมีกรณีพิเศษหากผู้ป่วยพิเศษที่มีเงินและเมื่อทางครอบครัวร้องขอในการดูการผ่าตัดพวกก็สามารถเข้ามาดูในห้องผ่าตัดได้เลย ...”
"นั่นหมายความว่าเราสามารถเข้าไปยุ่งในห้องผ่าตัดโดยที่ไม่ต้องมีคนดูแลได้เลยหรือ" ผู้ช่วยผู้อำนวยการยิ้มเยาะ
สุดท้ายผู้ช่วยแพนก็ยืนยันสิ่งที่เขาพูดออกมา เขาหัวเราะเบาๆและถอนหายใจด้วยความพอใจ “มันยังดีกว่าที่ได้อยู่ในประเทศตัวเอง ซึ่งหลังจากออกไปฝึกฝนในต่างประเทศอารมณ์ขันของฉันหายไปหมดเลย”
แพทย์รุ่นน้องหลายคนที่ไม่ได้อยู่ในวงสนทนาหัวเราะขึ้นมาอย่างรวดเร็วสำหรับเรื่องที่ผู้ช่วยผู้อำนวยการแผนกทั้งสองคนคุยกันอยู่
แพนรู้สึกขึงขังและหัวเราะเยาะตัวเองว่า "ใครจะรู้ว่ามีผู้ป่วยกี่คนที่ได้รับเย็บโดยแผนกฉุกเฉินในระหว่างที่ฉันไม่อยู่ล่ะ"
"แต่เมื่อคุณกลับมาพวกเขาจะไม่สามารถคว้าผู้ป่วยไปได้อีกแล้ว" หมอคนหนึ่งหัวเราะเบาๆเพื่อแสดงว่าเขาสนับสนุนผู้ช่วยแพน
"อืม ... " ผู้ช่วยแพนหยุดครู่หนึ่งแล้วถามว่า "แล้วตอนนี้มีผู้ป่วยที่บาดเจ็บที่เอ็นกล้ามเนื้อไหมช่วงสองสามวันที่ฉันไม่อยู่?
ไม่มีใครอยากตอบเขาเพราะมันจะทำให้พวกเขารู้ว่ามันจะทำให้ผู้ช่วยแพนหัวเสียแน่ๆ แพทย์รุ่นน้องรอบๆตัวเขายังคงนิ่งเงียบ
"เย่าตี้ บอกฉันมาสิว่ามีไหม" ผู้ช่วยแพนชี้ไปที่แพทย์คนหนึ่ง
"น่าจะ....มีสักยี่สิบเคสได้" เย่าตี้เป็นแพทย์ที่อยู่ในความดูแลผู้ช่วยแพน เขาเกาหัวของเขาและตอบมันออกไป
"โอ้ ... " ผู้ช่วยแพนเก็บความประหลาดใจเอาไว้ในใจของเขาก่อนที่เขาจะกำมือ
“โดยเฉลี่ยมีการเย็บเนื้อเยื่อเอ็นกล้ามเนื้อหกครั้งในทุกวัน” เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา“ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครรับเคสได้จำนวนมากขนาดนี้”
แม้ว่าการเย็บเส้นเอ็นทั้งหกเคสนั้นเป็นการเย็บนิ้วเพียงนิ้วเดียว แต่ในเคสต่อวันก็รับเพียงแค่หกเคสเท่านั้น นั้นแสดงว่าต้องมีการผ่าตัดยาวมาจนถึงวันที่สี่ซึ่งเป็นวันนี้
เมื่อพูดถึงเรื่องนั้นทุกคนรู้สีกเหมือนจะเป็นลมล้มลงไปเลย ใครกันจะสวมแว่นและส่องกล้องจุลทรรศน์ทั้งวันถึงแม้วว่าตาเขายังสามารถรับรู้ได้แต่หูกับสมองคนจะไม่ไหวแน่ๆ
อย่างไรก็ตามผู้ช่วยแพนได้ดูวิดีโอการผ่าตัดของหลิงรันและรู้ว่าเขาทำการผ่าตัดสี่หรือห้าครั้งต่อวัน มันเป็นไปไม่ได้ถ้าเป็นหลิงรัน เขาจินตนาการว่าหลิงรันจะเพิ่มการผ่าตัดอีกจากเดิมที่มีงานประจำอยู่แล้ว
ไม่มันคงเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการอย่างงั้น
แนวคิดของนายแพทย์หัวหน้าโรงพยาบาลเขาต้องการให้ทุกคนขยันหมั่นเพียรซึ่งคนที่หยิบเอ็นกล้ามเนื้อขึ้นมาได้ถึงสามครั้งต่อวัน หรือสี่ครั้ง มันเหมือนการพยายามผลักดันตัวเองเพื่อให้มีผลงานมากขึ้นและถ้าเป็นห้าครั้งต่อวันแพทย์ส่วนใหญ่รับรู้กันว่าน่าจะถึงขีดจำกัดแล้ว แม้ว่าศัลยแพทย์หัวหน้าจะต้องการทำศัลยกรรมมากกว่านี้โรงพยาบาลก็มักจะไม่จัดให้มีการผ่าตัดจำนวนมากสำหรับเขาหรือเธอคนนั้นเด็ดขาด
อันที่จริงหัวหน้าศัลยแพทย์มักจะไม่ร้องขอห้าเคสต่อวัน โดยหัวหน้าศัลยแพทย์สำหรับการเย็บแผลเอ็นกล้ามเนื้อมักจะมีอายุอย่างน้อยสี่สิบปีและเขาต้องยืนเป็นเวลาสิบชั่วโมงในการผ่าตัดทั้งวันสิ่งนี้ถือเป็นความทรมานที่พบได้ในโรงพยาบาลหยุนหัว
ผู้ช่วยแพนก็หยุดคิดในไม่ช้า
"ปีนี้หลิงรันอายุยี่สิบสองปีเหรอ?" ผู้ช่วยแพนถาม
"ใช่แล้ว." เย่าตี้มองไปที่ด้านข้างของเขา เมื่อเขาเห็นว่าไม่มีใครต้องการที่จะตอบเขารู้สึกสงสารตัวเองสำหรับความจำใจนี้
เขารู้สึกทรมาร เพราะเขาตอบคำถามที่ทุกคนรู้คำตอบ ทำไมเขาต้องเป็นคนที่ต้องมารับความทุกข์นี้ด้วย
ภายในใจของผู้ช่วยแพนนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน
ซึ่งเขาเป็นชายวัยกลางคนอายุสี่สิบปีรู้ว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่
เมื่อยี่สิบปีก่อนผู้ช่วยแพนสามารถยืนทำการผ่าตัดได้สิบชั่วโมงหรือมากกว่านั้นต่อวัน แต่มันน่าเสียดายที่เขามีแต่ความแข็งแรงทางร่างกายแต่ยังไม่มีทักษะในขณะนั้น ในเวลานั้นเขามีความสุขมากที่เขารู้สึกราวกับว่าได้กินกุ้งแดงสามปอนด์ฟรีเพียงแค่ยืนเป็นเวลาสิบชั่วโมงต่อวันในการปฏิบัติงานของในการทำการเย็บแผลและรักษาแผลประเภทต่างๆ
ห้าปีแรกของชีวิตของผู้ช่วยแพนในฐานะศัลยแพทย์นั้นโดยทั่วไปแล้วเขาใช้การผูกปมที่เป็นสิ่งปลอบและการเย็บแผลเป็นรางวัลสำหรับความพยายามของเขา
"ไปกันเถอะและไปดูการผ่าตัดของหลิงรัน" ผู้ช่วยแพนลุกขึ้นยืนสวมเสื้อคลุมสีขาวแล้วออกไป
เย่าตี้กำลังตกตะลึง เขารีบเดินตามให้ทันและพูดว่า "ผู้ช่วยผู้อำนวยการแพนคุณจะไปที่นั้นจริงๆหรอ?"
“ฉันไม่ได้ไปที่วอร์ดมานานแล้วและอีกทั้งฉันขอเข้าไปดูที่ห้องผ่าตัดสักหน่อยจะเป็นไรไป?” ผู้ช่วยแพนไม่ได้หยุดเดิน
แพทย์มักจะเดินไปมาระหว่างห้องผ่าตัดห้องต่างๆโดยเฉพาะแพทย์ที่ว่างงาน ในระหว่างการผ่าตัดถ้าแพทย์รู้สึกเบื่อและไม่สามารถนั่งนิ่งๆอยู่ในห้องรับรองพวกเขาจะทำอะไรที่คล้ายกับการฆ่าเวลาคือการเดินเข้าไปห้องผ่าตัดต่างๆ
โรงพยาบาลขนาดใหญ่เกรด A มีห้องปฏิบัติการที่สร้างขึ้นอยู่เพียงชั้นเดียวเพื่อการจัดการที่ง่ายขึ้นและชั้นนั้นจะเป็นที่รู้จักในฐานะห้องผ่าตัด เช่นเดียวกับโรงพยาบาลขนาดใหญ่อื่นๆ หาความต้องการของแผนกมีเพิ่มมากขึ้นและมูลค่าทางธุรกิจของแผนกนั้นสูงขึ้นแผนกนั้นก็จะได้รับห้องปฏิบัติการไปทั้งชั้น
ประเทศจีนที่ค่อนข้างให้ความสำคัญกับการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐาน
อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะมีโรงพยาบาลขนาดใหญ่หรือโรงพยาบาลขนาดเล็กแพทย์จะเดินไปที่นั่นและเข้าไปในห้องผ่าตัดอื่นๆมันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ไม่ว่าแพทย์จะทำมันด้วยความเบื่อหน่ายหรือเข้ามาเรียนรู้เทคนิคการผ่าตัดบางอย่างหรือเพื่อค้นหาเคสของแผนกอื่นๆ มันเป็นเรื่องยากที่โรงพยาบาลจะห้ามพฤติกรรมดังกล่าวได้
ผู้ช่วยแพนมาถึงห้องปฏิบัติการผ่าตัดของแผนกฉุกเฉินและเขาถูกขัดขว้างก่อนที่จะเข้าไปถึงห้อง
ผู้คนในห้องผ่าตัดรีบไปเรียกผู้อำนวยการฮวงก่อนที่พวกเขาจะตามผู้ช่วยแพนไปอย่างเงียบๆ
หลิงรันกำลังผ่าตัดอย่างเต็มกำลังในห้องผ่าตัด
การมาถึงของผู้ช่วยแพนย่อมกระตุ้นให้หลิงรันทำงานนั้นมีความกดดันมากขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
มีผู้ป่วยจำนวนมากที่มีอาการเส้นเอ็นโค้งงอและได้รับบาดเจ็บซึ่งสามารถพบได้ใน "ผู้ป่วยใหม่" ในแผนการทำงานของโรงพยาบาลหยุนหัวในแต่ละวัน เขาสามารถเพลิดเพลินกับผู้ป่วยทั้งหมดในขณะนี้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะสนุกกับมันตลอดไป
แนวคิดหลักของหลิงรันคือการเก็บประสบการณ์ให้มากที่สุดและเปิดหีบสมบัติให้ได้มากที่สุดเช่นเดียวกัน.
