บทที่ 206 เก่งจังวะ
บทที่ 206 เก่งจังวะ ความรู้สึกที่ถูกแทรกเข้ามานั้นมันรุนแรงมาก แรงขนาดที่ทำให้โจวเหวินเลิกลังเลที่จะพูด “ขอโทษนะครับ ผมแค่มากับเพื่อนเฉยๆ ไม่ได้อยากได้อะไรจากอารามนี้ครับ” มังกรนั้นมองโจวเหวินอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆม้วนตัวกลับเข้าไปในเสาหินแล้วกลับกลายเป็นรูปปั้นไม่มีชีวิตอีกครั้ง หลานฉีมองโจวเหวินด้วย...
