GG: บทที่ 6 – เธออยู่ที่นี่อีกครั้ง

GG: บทที่ 6 – เธออยู่ที่นี่อีกครั้ง

ณ ตอนนี้, จิ่วเย่รู้สึกเสียใจจนถึงจุดที่ลำไส้ของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียว เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้ได้รับการตัดสินไปแล้ว และทุกอย่างจะดีกว่าถ้าฉันเลือกจากไปตั้งแต่แรก! แต่ฉันก็ยังพยายามที่จะให้ของขวัญ ... อย่างดื้อรั้น หากฉันไม่สามารถทำตามความต้องการของเขาได้ฉันก็ไม่กล้าคิดถึงผลที่จะตามมา สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้คือรั้งตัวเองและมอบของขวัญให้เขา

“บอสคุณสบายใจได้”

เย่ฮัวโบกมือของเขา ฉันหวังว่าวันนี้ฉันจะได้ลิ้มรสอะไรใหม่ ๆ แม้ว่าจะไม่ได้หวังไว้สูงมากนัก

จิ่วเย่รีบโทรศัพท์ไปหาผู้ติดตามของเขา จากนั้นก็ลงบันไดส่วนตัวเพื่อพากลุ่มคนขึ้นไปชั้นบน ผู้หญิงสวยคุณภาพดี 10 คนค่อยๆเดินเข้ามาในออฟฟิศทีละคน อากาศก็เต็มไปด้วยกลิ่นน้ำหอมในทันที

เย่ฮัว เหลียวมองผู้หญิง 10 คน เป็นอย่างที่คาดไว้พวกเขาทุกคนเป็นผู้หญิงที่ไม่สามารถทำให้ฉันตื่นเต้นได้เลย

“บอส หญิงสาวที่สวยงามคนนี้เป็นคนงามอันดับ 1 ของมหาวิทยาลัย ดูที่ส่วนสูงนี้ ดูส่วนโค้งนี้ นอกจากนี้สถานะครอบครัวของเธอก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน”

“ส่วนนี้เป็นซีอีโออายุน้อยที่สุดที่น่าเกรงขามของเมืองหลงอัน สินทรัพย์ของเธอเกินกว่าสิบล้าน”

“ส่วนนี้…คนนี้…และส่วนคนนี้…”

ต้องบอกว่า ผู้หญิงทุกคนล้วนเป็นระดับท็อป เมื่ออยู่ข้างนอกพวกเธอถึงระดับเทพธิดา ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์หรือรูปร่างพวกเธอทั้งหมดอยู่ในระดับท็อปแน่นอน! เพราะงั้นจิ่วเย่ ไม่ได้โกหกแต่อย่างใด เย่ฮัวมองที่ผู้หญิงทั้ง 10 คนและกลับไปดูพี่น้องน้ำเต้าต่อไป ดูเหมือนว่าวิญญาณเจ้าเสน่ห์ภายในการโชว์นั้นดูดีกว่า 'วิญญาณที่น่าหลงใหล' ที่นี่

ผู้หญิงทั้ง 10 คนดูผิดหวัง ความจริงพวกเธอทั้งหมดมาที่นี่ด้วยความเต็มใจ ไม่มีใครบังคับให้พวกเธอมาที่นี่พวกเธอทั้งหมดต้องการที่จะได้คืนที่สวยงามกับบอสคนนี้ แต่ผลลัพธ์ก็คือบอสคนนี้เลือกที่จะดูพี่น้องน้ำเต้าจริง ๆ และไม่ได้มองพวกเธออีกเป็นครั้งที่สอง

เลี่ยกู ที่กำลังนอนขี้เกียจราบกับพื้นอย่างสมบูรณ์ ทั้งหมดนั้นไม่สามารถทำให้มันเกิดความสนใจใด ๆ เลย ดูเหมือนว่าความอยากอาหารของเขาก็จูจี้จุกจิกตามเย่ฮัวเช่นกัน

จิ่วเย่เริ่มเหงื่อออกอีกครั้ง เขาเรียกผู้หญิงสวยทั้ง 10 คนออกไปข้างนอก จากนั้นนำหญิงคนอื่นเข้ามาในสำนักงาน เย่ฮัวมองดูผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงของเขาดีอย่างไรก็ตามฉันยังไม่รู้สึกสนใจ

“บอสผู้หญิงคนนี้เป็นหญิงสาวผู้มีชื่อเสียง ยี่หลาน ตอนนี้เธอสามารถผ่านเข้าไปในกลุ่มดาราหญิง A-List ได้อย่างแน่นอน” นี่คือไพ่ตายจิ่วเย่ ที่เพื่อจะประจบประแจงเย่ฮัว เขาไม่ลังเลเลยที่จะใช้เงินมหาศาลเพื่อเชิญยี่หลานมาและแม้กระทั่งสัญญาว่าเขาจะช่วยทำให้เธอมีชื่อเสียงมากขึ้นในอนาคต

ต้องบอกว่ารูปลักษณ์ของแม่สาวยี่หลานนั้นดีมากจริง ๆ แตกต่างจากผู้หญิงเหล่านั้นยี่หลานคนนี้มีบรรยากาศเย่อหยิ่งเบา ๆ กลิ่นอายของเธอก็ไม่เลว ร่างของเธอช่างมีเสน่ห์ ส่วนเว้าโค้งรูปตัว S ผิวขาวบริสุทธิ์ และใบหน้าเล็ก ๆ ที่สวยงามของเธอก็ไม่เคยได้รับการผ่าตัดมาก่อน อย่างไรก็ตาม เย่ฮัวก็ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับเธอ

ชิงหยาจากเมื่อวาน ผู้หญิงในระดับนั้นเท่านั้นที่จะทำให้เย่ฮัวรู้สึกตื่นเต้น

เมื่อเห็นว่าเย่ฮัวยังคงไม่แยแส หัวใจของจิ่วเย่ล่วงลงไปกองกับพื้น ความต้องการของเขานั้นสูงแค่ไหนกัน! ผู้หญิงระดับนี้ยังคงไม่พอสำหรับคุณ?!

“คุณสามารถโทรเรียกชิงหยูตงได้ไหม” เย่ฮัวถามเบา ๆ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น จิ่วเย่เริ่มรู้สึกเวียนหัว ชิงหยูตง เป็นซุปเปอร์สตาร์ระดับสากล! นอกจากนี้ เธอพึ่งได้รับรางวัลออสการ์สาขานักแสดงหญิงยอดเยี่ยมในปีนี้ แถมชื่อเสียงของเธอก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น! ฉันจะเรียกผู้หญิงประเภทนี้มาได้อย่างไร

ยี่หลานเปล่งเสียงเย้ยหยันดูหมิ่นออกมาเยาะเย้ยความเป็นเด็กของเย่ฮัว

สีหน้าของเว่ยชางเปลี่ยนไปทันที ความสมบูรณ์ของเว่ยชางดูเหมือนจะบิดเบี้ยวไปหมด และเลี่ยกูที่กำลังนอนราบกับพื้นเปิดตาของเขาดวงตาสุนัขของเขาเปล่งประกายความกระหาย

“เพียะ!”

จิ่วเย่เหยียดมือออกแล้วตบยี่หลาน ในฐานะผู้หญิงยี่หลานจะสามารถต้านทานแรงตบจาก จิ่วเย่ที่กำลังโกรธแค้นได้อย่างไร ยี่หลานกระเด็นไปชนกำแพงและรู้สึกงงงวย

“บอส ผู้หญิงคนนี้ไม่มีไหวพริบโปรดยกโทษให้เธอด้วย”

เย่ฮัว พูดเบา ๆ “ของขวัญของคุณไม่ดีเท่าไรเลยนะ”

“โฮ่ง โฮ่ง วูฟ ~” เลี่ยกูเข้ามาหาเย่ฮัวที่ด้านข้างแล้วถูขาของเขาราวกับว่าขอบางอย่าง

เย่ฮัวสูดลมหายใจและพูดออกมาอย่างใจเย็น “ไปที่ห้องเก็บของ”

“โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง ~” เลี่ยกูส่งเสียงเห่าอันตื่นเต้นออกมาและเดินไปที่ด้านหน้าของยี่หลาน หลังจากกัดปกเสื้อของเธอแล้ว เขาลากยี่หลานออกจากสำนักงาน

ทางด้านของยี่หลาน เธอปล่อยเสียงกรีดร้องที่น่าสังเวชออกมา แต่ไม่ว่าเธอจะต่อต้านอย่างไรมันก็ไร้ประโยชน์เพราะเลี่ยกูเป็นมังกรโครงกระดูก

จิ่วเย่งุนงงกับสิ่งที่เขาเห็น นี่เป็นบาร์แบบไหน? เจ้านายแปลก ผู้ใต้บังคับบัญชาแปลกและสุนัขก็แปลกเช่นกัน หวู่เย่ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับสถานการณ์นี้กับฉันก่อนที่เขาจะตายเลย!

“เอาล่ะบอสได้รับของขวัญของคุณแล้วคุณสามารถกลับไปได้แล้ว” เว่ยชานพูดอย่างไม่แยแส สติเขากลับสงบอีกมาอีกครั้ง เมื่อครู่นี้ เว่ยชางมีความคิดที่จะกินผู้หญิงคนนั้น

จิ่วเย่หวังว่าเขาจะหนีออกจากที่นี่ได้ สถานที่นี้น่ากลัวเกินไปแล้วฉันจะไม่กลับมาที่นี่อีก ส่วนเรื่องยี่หลานนั้น สิ่งที่เธอทำได้คือพยายามภาวนาให้ดีที่สุด ฉันจะตอบรับคำขอของเธอ แต่แน่นอน,เงื่อนไขเบื้องต้นคือถ้าเธอยังไม่ตาย

หลังจากจิ่วเย่ออกไป เย่ฮัวก็กลับไปดูพี่น้องน้ำเต้าอีกสองสามตอนก่อนที่จะปิดโทรทัศน์

“เว่ยชางฉันจะให้นายจัดการเรื่องนี้”

"ครับ บอส!"

เย่ฮัวหาวและกลับไปที่ห้องของเขาเพื่อพักผ่อน ทิ้งเว่ยชางไว้เพียงคนเดียวในสำนักงาน

เว่ยชางพูดเบา ๆ “วิญญาณชั่วร้าย ผู้วิเศษแห่งความตาย!”

ทันใดนั้นกระแสน้ำวนสีดำก็ก่อตัวขึ้นบนพื้น ร่างที่สวมชุดดำและถือเคียวค่อยๆปรากฏขึ้นจากกระแสน้ำวนสีดำทั่วร่างมีแต่กลิ่นอายแห่งความตาย

“นายท่าน!” ผู้วิเศษแห่งความตายวางเคียวบนพื้น ขาทั้งสองข้างคุกเข่าลงและวางมือทั้งสองไว้บนพื้น เพียงแต่ว่า มือทั้งสองข้างนั้นไม่มีเนื้อหนัง

เว่ยชางกล่าวอย่างใจเย็น “ฉันไม่ต้องการให้บุคคลนี้เห็นดวงอาทิตย์ในวันพรุ่งนี้”

“ข้าจะทำตามคำสั่งของนายท่านอย่างเคร่งครัด!” ผู้วิเศษแห่งความตายรับข้อมูลของบุคคลนั้นและหายไปจากสำนักงาน ดูเหมือนว่าผู้วิเศษแห่งความตายจะคุ้นเคยกับเรื่องนี้แล้ว

เว่ยชางถอนหายใจออกมาและพูดกับตัวเองว่า “ความเป็นมนุษย์เล็กน้อยที่ฉันเรียนรู้มาอย่างยากลำบากมากเกือบจะหายไปซะแล้ว”

ในช่วงวันที่สอง เรื่องใหญ่ได้เกิดขึ้นในเมืองหลงอัน ซ่งอันปิง ผู้ประกอบการที่มีชื่อเสียงได้เสียชีวิตลงในบ้านของคนรัก ก่อให้เกิดการถกเถียงและการเดาทุกประเภททันที

เมื่อจิ่วเย่ได้รู้ข่าว เขาสั่น ไม่ใช่ว่านี่มันลึกลับเกินไป? ซ่งอันปิงตายแล้วจริง ๆ การตายของซ่งอันปิงคงไม่ใช่อุบัติเหตุใช่ไหม!

สำหรับเย่ฮัว เขายังคงเหมือนเดิมเมื่อไม่มีอะไรทำ เขาจะพยายามปลูกฝังความเป็นมนุษย์ทีละน้อย โดยการอ่านนิตยสารดูงานของชิงหยูตงหรือดูพี่น้องน้ำเต้า

อย่างไรก็ตาม เย่ฮัวได้ค้นพบว่าในช่วงนี้เลี่ยกูนั้นดูท่าทางแปลก ๆ มันจะออกไปอย่างรวดเร็วในตอนเช้าและกลับมาช้าในตอนเย็น แต่มันเป็นเพียงแค่สัปดาห์เดียว หลังจากนั้นเลี่ยกูก็กลับมาเป็นปกติ มันคงเป็นเพราะเลี่ยกูเริ่มรู้สึกเบื่อกับสิ่งที่เขากำลังทำ ในอีกด้านรสชาติของดาราสาวนั้นคงจะแรงอยู่ แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ที่มันเริ่มเบื่อก็คงสมเหตุสมผลแล้ว ยังไงซะเลี่ยกูเป็นก็ถึงมังกรโครงกระดูก

ชีวิตดำเนินต่อไปตามเคย เดือนนึงผ่านไปในพริบตาและทุกอย่างกลับไปเป็นปกติ

อย่างไรก็ตามในคืนนี้ ชีวิตที่สงบสุขของเย่ฮัวนั้นได้ถูกทำลายลง!

“เธอยังอยู่ที่นี่อีกเหรอ?” เย่ฮัวกำลังเพลิดเพลินกับการดูพี่น้องน้ำเต้าช่วยคุณปู่ของพวกเขา ที่จริงแล้วเขาได้ดูไปหลายครั้งแล้วแต่เขาก็ยังไม่เข้าใจ การช่วยปู่มันมีดียังไง...

เว่ยชางพยักหน้า “เธอยังอยู่ที่นี่ นายท่านต้องการให้ผมไปไล่เธอออกไปไหม?”

เย่ฮัวปิดโทรทัศน์ ยืนขึ้นแล้วพูดอย่างเฉยเมย " ช่างมันเถอะ, เธอรอมา 3 วันแล้วฉันจะไปพบเธอ”

“ขอแสดงความยินดีด้วยบอส ท่านเริ่มเหมือนมนุษย์มากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว” เว่ยชางค่อนข้างประหลาดใจในตอนแรก จากนั้นก็ตะโกนและแสดงความยินดีทันที

เย่ฮัวสูดลมหายใจเข้า ความเป็นมนุษย์ สิ่งนี้ยากที่จะปลูกฝังแต่ง่ายมากที่จะสูญเสีย ฉันหวังว่าเธอจะไม่ทำให้ฉันสูญเสียความมนุษย์ที่ฉันฝึกฝนมาด้วยความยากลำบาก

ตอนนี้มันเป็นเวลาตีสองและบาร์เลชเชอร์เองก็เงียบสงบ มีเพียงไฟรอบ ๆ เคาน์เตอร์บาร์เท่านั้นที่ยังคงสว่างอยู่ยังคงเป็นเก้าอี้สูงตัวเดิมและผู้หญิงคนเดิม อย่างไรก็ตามวันนี้มีบางสิ่งที่แตกต่างออกไปชุดที่มีราคาแพงนั้นไม่มีอีกแล้วและสิ่งที่แทนที่ชุดราคาแพงคือเสื้อเชิ้ตแขนสั้นกางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบ....