บทที่ 89: จี้ทมิฬเอ๋ยจงใจเย็น!
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ
••••••••••••••••••••
นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล
สารบัญ จอมมารสะท้านภพ (เรื่องใหม่)
••••••••••••••••••••
บทที่ 89: จี้ทมิฬเอ๋ยจงใจเย็น!
ด้านในของบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดินนั้นเป็นพื้นที่ปิดทั้งหมด มันตกแต่งไปด้วยหยกมณีสีเขียวอ่อน ซึ่งบนผนังของมันมีลวดลายสลักเวทมนตร์ที่แปลกประหลาดไว้มากมาย
ไม่ว่าอย่างไรโม่ฝานนั้นเป็นบุคคลที่มีมันสมองและได้มีความรอบรู้พอสมควร เขาเข้าใจได้ทันทีว่าคาถาที่ถูกสลักไว้บนผนังเหล่านี้เป็นเวทมนตร์ชั้นสูงสำหรับป้องกันสิ่งต่างๆ ซึ่งแน่นอนว่าเขาเดาไม่ผิดมันเป็นเช่นนั้น!
เช่นนี้แม้ว่ามันจะถูกสร้างขึ้นมาจากหินต่างๆ แต่ความจริงแล้วแม้ว่าจะเกิดแผ่นดินไหวหรืออะไรก็ตามที่กระทบกระทั่งมันก็ไม่อาจสั่นคลอนได้แม้แต่น้อยด้วยการป้องกันที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้
ในตอนแรกโม่ฝานคิดว่าบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์นี้คืออ่างน้ำขนาดใหญ่ ที่ๆเขาจะได้ถอดเสื้อผ้าและลงไปแช่มันอย่างสบายอารมณ์ แต่ทว่าหลังจากเขาได้ผ่านประตูบานใหญ่และเดินเข้ามาด้านใน เขาได้เห็นว่าบ่อน้ำพุแห่งนี้เป็นเพียงแท่นบูชาสี่เหลี่ยมขนาดเล็กเท่านั้น
แท่นบูชานี้เป็นรูปปั้นหินสี่ชั้น ด้านล่างของมันมีช่องว่างขนาดเล็กเป็นเส้นทางที่ทำให้น้ำใสบริสุทธิ์ไหลผ่าน พวกมันเคลื่อนที่ผ่านช่องน้อยเหล่านั้นอย่างช้าๆทำให้บรรยากาศดูสงบอย่างยิ่ง
โม่ฝานไม่เห็นว่าจะมีอะไรพิเศษแม้แต่น้อยในสถานที่เหล่านี้ เขาเริ่มมองไปรอบๆและทำตามที่มู่โจวอวิ๋นกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ แต่ทันใดนั้นเองจี้ทมิฬของเขาเริ่มเปล่งเสียงประหลาดออกมา!
“เฮ้ แกตื่นเต้นกับอะไรอีกน่ะ ราวกับว่าอยากจะดื่มกินทุกอย่างที่ขวางหน้างั้นแหละ!” โม่ฝานเริ่มดุเจ้าจี้น้อยอย่างไม่เข้าใจ
ปัจจุบันจี้ทมิฬของเขานั้นคืออุปกรณ์ละอองดาราวิญญาณแล้ว ไม่เพียงแต่โม่ฝานจะสามารถเข้าสู่สมาธิได้นานถึงสิบสี่ชั่วโมง แต่มันจะบรรเทาความเหนื่อยล้าจากการฝึกฝนให้กับเขาได้อีกด้วย อีกทั้งมันยังช่วยฝึกฝนดวงดาวเวทของเขาตลอดทั้งวันและคืน ด้วยความสามารถของมันเช่นนี้ทำให้โม่ฝานสามารถฝ่าฟันเข้าสู่เวทมนตร์ระดับสามได้ในช่วงเวลาสั้นๆ
ภายในโรงเรียนนั้นมีนักเรียนมากมายที่สามารถบรรลุเข้าสู่เวทมนตร์ระดับสองได้ก่อนที่จะจบการศึกษา แน่นอนว่าความสามารถเหล่านั้นล้วนแต่น่าประทับใจอย่างมาก แต่ทว่าโม่ฝานนั้นทำได้มากกว่านั้น อีกทั้งเขายังเป็นนักเวทธาตุคู่อีกด้วย เพียงเท่านี้ก็สามารถบ่งบอกได้แล้วว่าอุปกรณ์ละอองดาราวิญญาณที่เขาครอบครองอยู่นั้นสำคัญมากเพียงใด
‘เอ๋… เป็นไปได้ไหมนะว่าเจ้าจี้ทมิฬนี้จะสามารถดูดซับพลังของบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ใต้ดินนี้ได้?’ โม่ฝานรับรู้ได้ถึงความกระหายของมัน เช่นนี้จึงเกิดคำถามขึ้นมาภายในใจของเขาอย่างเงียบงัน
แต่ว่าอุปกรณ์เวทละอองดารากับบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดินนั้นควรจะมีความสามารถเหมือนกันซึ่งก็คือช่วยเพิ่มความเร็วในการฝึกฝน ซึ่งน้ำพุใต้ดินนี้มีพลังมหาศาลมันสามารถทำให้นักเวทระดับปฐมภูมิสามารถทะลุผ่านไปจนถึงนักเวทระดับมัชฌิมได้เลย!
‘ลองดีไหมนะ? ถ้าจี้ทมิฬนี้สามารถดูดซับพลังจากบ่อน้ำนี้ได้จริงๆ มันจะเลื่อนขั้นไปสู่ระดับที่สูงขึ้นกว่านี้อีกงั้นเหรอ?’ โม่ฝานเริ่มคิดที่จะขัดคำสั่งของมู่โจวอวิ๋นภายในหัวของตนเองอย่างช่วยไม่ได้
พลังของอุปกรณ์เวทละอองดาราที่โรงเรียนมอบให้มานั้นถูกจี้ทมิฬนี้ดูดซับพลังจนหมดเกลี้ยง ถ้าหากว่ามันสามารถดูดซับพลังของบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์นี้ได้ เช่นนั้นก็แปลว่าเขาคือผู้ที่ครอบครองพลังของบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดินแห่งนี้ไว้แต่เพียงผู้เดียวงั้นเหรอ?
บ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์นี้สามารถเปิดให้เข้าใช้งานได้เพียงปีละหนึ่งครั้งเท่านั้น นั่นหมายความว่าจะมีนักเวทเพียงคนเดียวที่สามารถใช้มันได้ ถ้าหากว่าหลายคนต้องการที่จะครอบครองมัน… ถ้าหาก… ถ้า…
‘บัดซบ ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก!’
อุปกรณ์เวทละอองดาราของโรงเรียนนั้นถูกจี้ทมิฬน้อยของเขาดูดซับพลังจนหมดสิ้นจนมันกลายเป็นเพียงขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น เรื่องนี้เขาจะต้องขอบคุณอาจารย์ถังหยู่อย่างมากที่ช่วยเหลือเขาไว้!
ถ้าในเวลานี้เขาดูดซับพลังของน้ำพุศักดิ์สิทธิ์นี้จนหมดสิ้น แน่นอนว่าเขาจะต้องถูกตามล่าและถูกพลเมืองในเมืองบ่อจับมัดและเผาทั้งเป็น!
ในตอนนี้เขาควรจะนั่งลงและเข้าสู่สมาธิซะ เลิกคิดเรื่องไร้สาระเหล่านี้ไปเสีย!
‘จี้ทมิฬน้อยเอ๋ย อย่าได้ตะกละมากนักเลย ฉันรู้ว่านี่เป็นอาหารบ่อใหญ่สำหรับแก แต่ถ้าหากฉันปล่อยให้แกกลืนกินสิ่งเหล่านี้ ฉัน…พ่อของแกเนี่ย! จะถูกผู้คนทุบตีจนตาย! เมื่อเป็นเช่นนี้แกก็จงเข้าใจซะว่าแกจะอยากกินทุกสิ่งอย่างไม่ได้ตามต้องการ เราจะอยู่ตรงนี้เงียบๆเป็นเวลาเจ็ดวัน จากนั้นฉันก็จะผ่านการสอบจบการศึกษาแล้วก็เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่ยอดเยี่ยม แล้วเราทั้งสองคนก็จะได้สังหารเหล่าอสูรกายทั้งหมดเพื่อกอบกู้โลกใบนี้ ฮ่าฮ่า มือซ้ายของฉันจะโอบเอวของมู่หนิงเซวียเอาไว้และใช้มือขวาเพื่อกุมมือของถังหยู่ เมื่อเวลานั้นมาถึงล่ะก็… ฮี่ฮี่ฮี่!’ โม่ฝานเริ่มฝันกลางวันอย่างเลื่อนลอย
ดูเหมือนว่าจี้ทมิฬจะเข้าใจที่โม่ฝานอธิบายได้เป็นอย่างดี มันเลิกอาละวาดและอยู่เฉยบนหน้าอกของโม่ฝานอย่างว่าง่าย… ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านี้
โม่ฝานสูดเอาอากาศเย็นเข้าปอดอย่างช่วยไม่ได้
‘บ้าจริง นี่แกเป็นแค่จี้เล็กๆไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงทำตัวเป็นปีศาจน้อยที่ได้เข้ามาวิ่งเล่นบนโลกมนุษย์นะ…’
หลังจากที่โม่ฝานนั่งลงบนพรมที่ถูกเตรียมไว้ เขาได้รับพลังงานบางอย่างคล้ายกับพลังงานจากจี้ทมิฬ แต่ทว่าในตอนนี้เขายังไม่ได้เข้าสู่สมาธิแต่อย่างใด…
พลังที่ได้รับจากบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดินแห่งนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าพลังที่เขาได้รับจากจี้ทมิฬ ถ้าหากระดับขั้นของอุปกรณ์เหล่านี้แบ่งออกตามลำดับทั่วไป แน่นอนว่าบ่อน้ำพุนี้จะต้องอยู่ในอันดับสูงสุดอย่างแน่นอน ความรู้สึกที่ผ่อนคลายเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกราวกับว่ากำลังจะบินอย่างไรอย่างนั้น!
ธาตุสายฟ้าและธาตุไฟในร่างกายของเขาราวกับว่าเห็นเต้านมขนาดยักษ์วางไว้ตรงหน้า พวกมันเริ่มดูดซับพลังเหล่านี้อย่างบ้าคลั่งราวกับทารกแรกเกิด อีกทั้งร่างกายของดวงดาวเวทเหล่านี้ค่อยๆขยายตัวขึ้นอย่างช้าๆอีกด้วย
ในครั้งแรกที่เขาได้ปลุกพลังเวทขึ้นมานั้น ดวงดาวทั้งสองธาตุนั้นมีขนาดเล็กอย่างมาก ภายในจักรวาลที่กว้างใหญ่แสงของพวกมันทั้งสองยิบย่อยเล็กจ้อยมากนัก ทำให้ไม่สามารถมองเห็นมันได้อย่างชัดเจนและยากเย็นมากเวลาที่จะค้นหามัน หลังจากที่ผ่านการฝึกฝนมาเป็นระยะเวลาสามปี ดวงดาวเหล่านี้ค่อยๆสุกสว่างและเริ่มมองเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น ทั้งหมดเปล่งประกายแสงออกมาอย่างลึกลับ พลังงานของพวกมันเพิ่มพูนขึ้นอย่างมากในภายหลังมานี้
ตอนนี้ดวงดาวเวททั้งสองธาตุได้ขยายตัวในทุกๆหนึ่งชั่วโมง ซึ่งพลังที่บ้าคลั่งเช่นนี้มันเทียบเท่ากับการที่โม่ฝานได้เข้าสู่สมาธิตลอดทั้งสัปดาห์! แต่ทุกอย่างกลับหดเหลือแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้น!
‘โว้ว มันยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว ความขี้โกงนี้คืออะไรกัน สุดยอด!’ โม่ฝานอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นในทันทีที่เขาตระหนักถึงสิ่งเหล่านี้ได้
เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าตนเองจะสามารถมีโอกาสเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ ดูเหมือนว่าทรัพยากรของเหล่าตระกูลใหญ่นั้นจะเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าพวกเขาจะโง่เขลามากขนาดไหน ด้วยการช่วยเหลือของอุปกรณ์พวกนี้ทั้งหมดจะสามารถกลายเป็นอัจฉริยะได้เพียงแค่มีเงินและได้รับโอกาส!
ทรัพยากรเหล่านี้ล้วนแต่เป็นสิ่งของที่เหล่าคนรวยเท่านั้นสามารถจับต้องได้ ถ้าหากว่าเขาไม่เปิดเผยว่าตนเองเป็นนักเวทธาตุคู่ก็คงไม่มีโอกาสที่จะได้มาเหยียบบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์นี้แน่นอน
ด้วยพลังของอุปกรณ์เวทละอองดาราวิญญาณที่เขามี บวกกับพลังจากบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ ภายในเจ็ดวันเขาเชื่อว่าเขาจะต้องบรรลุเข้าสู่นักเวทระดับมัชฌิมได้อย่างแน่นอน!
——
หวังทงเหลียนนั้นเป็นผู้พิทักษ์มาใหม่ เขาเอ่ยปากถามกัปตันของตนเองอย่างสงสัย “กัปตันเหลียนปิง ฉันสงสัยน่ะว่าบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์นั้นมันอัศจรรย์จริงๆงั้นเหรอ?”
“ย้อนไปเมื่อนานมาแล้ว นานจนถึงยุคของราชวงศ์หมิงก็ว่าได้ บ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้นั้นมีประวัติที่ยาวนานมาถึงทุกวันนี้ ลองคิดดูสิว่าเมืองบ่อของเราน่ะไม่มีย่านเศรษกิจที่ยอดเยี่ยมอีกทั้งยังพัฒนาได้น้อยนิดกว่าเมืองอื่นอีกมาก แต่ทำไมเมืองของเราจึงเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในทิศใต้ของประเทศ? นั่นเป็นเพราะว่าเรามีบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดินเช่นนี้ไงล่ะ เช่นนี้เมืองบ่อของเราจึงได้รับการยอมรับไปโดยปริยาย!” กัปตันเหลียงปิงอธิบายพร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้ของตนเอง
“สืบทอดมาจากราชวงศ์หมิงงั้นหรือ? ประวัติศาสตร์ของมันยาวนานกว่าสองพันปีเชียวหรือเนี่ย?” ผู้พิทักษ์คนใหม่อุทานออกมาอย่างประหลาดใจ
“อืมเป็นเช่นนั้น! ตราบใดที่แกไม่ใช่นักเวทที่โง่เขลา เบาปัญญา ไร้สมอง เมื่อแกเข้าไปนั่งอยู่ตรงนั้นแกจะสามารถฝึกฝนได้เร็วเป็นสามเท่าภายในวันเดียว!” เหลียงปิงกล่าวออกมาด้วยหน้าตาที่เต็มไปด้วยความภูมิใจ
“แต่ว่ากัปตัน… มีนักเวทเพียงไม่กี่คนในเมืองบ่อเท่านั้นที่สามารถเข้าไปภายในบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดินนี้ได้…” ผู้พิทักษ์กล่าวขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
เหลียงปิงพยักหน้ารับ เขาไม่มีวันลืม… เมื่อครั้งที่เขาได้เข้าไปนั่งอยู่ภายในนั้นเป็นเวลาเจ็ดวัน! สำหรับผู้ที่หื่นกระหายพลังที่ยิ่งใหญ่ สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยพลังและอำนาจบางอย่างที่จะทำให้นักเวทผู้นั้นสามารถบรรลุเข้าสู่ระดับมัชฌิมได้อย่างราบรื่น!
••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••
