บทที่ 172 มังกร
บทที่ 172 มังกร โซ่นั้น ไม่ใช่ว่ามันไฟช๊อต แต่มันคือความเย็นยะเยือกที่กัดกิน การจับโซ่นั้นมันเย็นซะยิ่งกว่าจับน้ำแข็งที่ขั้วโลกซะอีก มันเย็นแบบเข้าถึงกระดูกดำ หุยไหเฟิงหัวเราะแล้วพูด “อย่ากลัวไปหน่อยเลยหน่ะ แค่เย็นๆแค่ผิวๆทำอะไรนายไม่ได้หรอก” “ทำไมโซ่นี้มันเย็นขนาดนี้เนี่ย”โจวเหวินลองแตะโซ่อีกครั้งแ...