บทที่ 69: ระดับมัชฌิม!
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ
••••••••••••••••••••
นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล
สารบัญ จอมมารสะท้านภพ (เรื่องใหม่)
••••••••••••••••••••
บทที่ 69: ระดับมัชฌิม!
เสี่ยวเก๋อที่เห็นภาพเช่นนั้นตื่นตระหนกทันที
เธอร่ายเวทอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะปกป้องกัปตันฉือต้าฮวง แล้วหมาป่าตาเดียวตัวนั้นสามารถฉีกหน้าอกของเขาได้อย่างไร?
“กะ-กัปตัน!!!” ไฉ่ถังอ้าปากค้างพร้อมดวงตาเบิกโพล่ง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโง่เขลา
หมาป่าตาเดียวตัวนี้สามารถรอดพ้นจากลูกบอลเพลิงทมิฬมาได้อย่างไร้รอยขีดข่วน อีกทั้งยังโจมตีผ่านกำแพงวารีได้อย่างง่ายดาย นี่มันเป็นอสูรเวทที่พวกเขาจะต้องเผชิญหน้าด้วยทุกวันงั้นเหรอ?
“เสี่ยวเก๋อ เร็วเข้า วิ่งเร็ว!” เฟ่ยฉือตะโกนออกมาทันที
เสี่ยวเก๋อฟื้นคืนสติของตนเองในทันทีหลังจากได้ยินเสียงเรียก ร่างกายของเธอหลั่งเหงื่อเย็นเฉียบออกมาหลังจากที่รับรู้ถึงจิตสังหารที่อสูรเวทแผ่ออกมาจากดวงตาหนึ่งข้างของมัน!
เป้าหมายต่อไปคือเธอ!
“อสนีบาต แส่พิฆาต!”
ในขณะที่ทุกคนตกอยู่ในสภาวะตกใจ โม่ฝานได้เชื่อมต่อดวงดาวสายฟ้าเรียบร้อยแล้ว พวกมันทั้งหมดวิ่งวนอยู่บนศีรษะของเขา
เขายกมือขึ้นช้าๆก่อนที่จะคว้ามันเอาไว้อย่างมั่นเหมาะ
เสี้ยววินาที สายฟ้าทั้งหมดแปรเปลี่ยนเป็นแส่สายฟ้าทันที มันฟาดลงไปบนร่างกายของหมาป่าตาเดียวไว้อย่างรวดเร็ว เนื้อหนังของอสูรร้ายตนนั้นถูกฉีกจนขาดออกมาเป็นแผ่นๆ!
ในทุกครั้งที่แส่สายฟ้าได้ฟาดลงไป ธาตุสายฟ้าที่รุนแรงจะกัดกร่อนลงไปภายในเนื้อหนังของมันอีกด้วย ทั้งเนื้อและกระดูกของมันล้วนแต่ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง!
คาถานี้นั้นแตกต่างจากอสนีบาตฟาดโดยสิ้นเชิง เมื่อมันได้ฟาดลงไปแล้ว กระแสไฟจะวิ่งพล่านไปทั่วร่างกายของอสูรเวทอย่างรวดเร็ว ร่างกายของอสูรเวททุกสัดส่วนล้วนแต่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกโจมตีด้วยคาถานี้
อะฮูววววววว~~~!
หมาป่าตาเดียวที่เจ็บปวดอย่างรุนแรงเริ่มส่งเสียงออกมาอย่างต่อเนื่อง
ร่างกายของหมาป่าตาเดียวนั้นแข็งแกร่งราวกับเหล็กกล้า ลูกบอลเพลิงทมิฬนั้นไม่สามารถทำอะไรมันได้แม้แต่น้อย แม้แต่แส่สายฟ้าก็ยังทำได้เพียงเฉือนผิวหนังชั้นนอกของมันเท่านั้น แต่อย่างไรก็ตามมันไม่อาจต้านทานสายฟ้าที่วิ่งไปทั่วร่างกายและเริ่มช็อตมันอย่างรุนแรง เช่นนี้กล้ามเนื้อของมันทุกส่วนกลายเป็นอัมพาตและเริ่มกระตุกอย่างน่ากลัว
“สายฟ้า! ร่างกายของมันแข็งแกร่งมาก แต่ในตอนนี้มันพ่ายแพ้ต่อธาตุสายฟ้า!” ไฉ่ถังตะโกนออกมาด้วยความตกใจ
“นี่มัน… มันคือสายฟ้าระดับมัชฌิม!” เฟ่ยฉือตะโกนออกมาด้วยความตะลึง
ตอนนี้สมาชิกทุกคนภายในทีมหน่วยล้าล่างเมืองได้แต่ตื่นตกใจ ไม่มีใครคาดคิดว่าเด็กใหม่ที่เพิ่งเข้าร่วมทีมได้ไม่นานจะโดดเด่นได้มากถึงเพียงนี้!
สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเด็กคนนี้ก้าวเข้าสู่ระดับที่สองโดยที่ไม่มีใครทันได้สังเกตุด้วยซ้ำ!
ในตอนแรกหมาป่าตาเดียวนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงของกล้ามเนื้ออย่างเห็นได้ชัด ซึ่งมันอยู่ในระยะที่กำลังจะพัฒนาได้สำเร็จ แต่ทว่าในเวลานี้ไม่มีอะไรจะโดดเด่นเท่าสายฟ้าที่กำลังระเบิดเนื้อของมันอย่างโหดร้าย!
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงสายฟ้าระดับมัชฌิม แต่ทว่ามันคือธาตุที่แข็งแกร่งที่สุดที่สามารถต่อสู้กับหมาป่าตาเดียวได้ในตอนนี้ ความแข็งแกร่งของเวทสายฟ้านั้นทำให้หมาป่าตาเดียวรู้สึกอ่อนแอและเริ่มมึนงงจากการถูกไฟช็อตอย่างต่อเนื่อง
สถานการณ์ของโม่ฝานที่เป็นคนควบคุมเวทสายฟ้าตอนนี้นั้นต่างจากมันโดยสิ้นเชิง เขายังอยู่ในความปลอดภัยและสามารถหายใจได้ทั่วปอด
เป็นเรื่องที่โชคดีอย่างมากที่เวทสายฟ้าขั้นมัชฌิมนั้นได้ผล ไม่เช่นนั้นผลที่ตามมาคงจะหนีไม่พ้นหายนะ!
“ทำต่อไปนะ …ฝานโม่! ทำต่อไป! อสนีบาตของเธอทำให้กระดูกและกล้ามเนื้อของมันหยุดพัฒนา! ตราบใดที่เราสามารถหยุดมันได้ พวกเราสามารถพลิกผันสถานการณ์ได้!” ไฉ่ถังตะโกนออกมาอย่างเร่งรีบ
โม่ฝานพยักหน้าอย่างเข้าใจ
เขาเริ่มเชื่อมต่อดวงดาวสายฟ้าอีกครั้ง พวกมันปรากฏขึ้นบนศีรษะของโม่ฝานอย่างรวดเร็ว
แม้ว่าเขายังไม่ค่อยชินกับการควบคุมสายฟ้าระดับมัชฌิม แต่เขาจะไม่สามารถผิดพลาดได้เลย นี่คือสถานการณ์แห่งความเป็นและความตาย ถ้าผิดพลาด… นั่นหมายถึงชีวิตของทุกคน!
แส่สายฟ้าฟาดลงไปบนร่างกายของหมาป่าตาเดียวอย่างโหดเหี้ยม แต่ครั้งนี้นั้นแตกต่างออกไปจากครั้งแรกเล็กน้อย การฟาดครั้งนี้ไม่เพียงแต่หยุดการเคลื่อนไหวของมันเท่านั้น แต่หมาป่าตาเดียวยังแสดงถึงอาการยอมแพ้และเริ่มกลับสู่ร่างเดิม
“เยี่ยมมากฝานโม่!”
“พวกเราปราบมันได้แน่!”
“ตีจนกว่ามันจะคืนร่างเดิมเลย!”
ทุกคนล้วนแต่ไม่สามารถเก็บกดความตื่นเต้นเอาไว้ได้ ในตอนนี้สายฟ้าของโม่ฝานได้ช่วยชีวิตทุกคนเอาไว้อีกแล้ว
“สายฟ้าสามารถทำให้กล้ามเนื้ออัมพาตได้เพียงชั่วคราวเท่านั้น หลังจากที่หมาป่าตาเดียวปรับสภาพร่างกายได้ กล้ามเนื้อของมันจะขยายออกอีกครั้ง!” ไฉ่ถังตะโกนออกมาเพื่อเตือนสติของทุกคน
โม่ฝานเองนั้นก็รู้ดีเช่นกันว่าเขาไม่อาจหยุดหมาป่าตาเดียวไว้ได้ตลอดไป
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ในตอนนี้เขาสามารถถ่วงเวลาไว้ได้อีกสักพัก โม่ฝานรู้สึกว่าเขาจะทำให้ดีที่สุดเพื่อที่จะให้หลี่เหวินเจี่ยสามารถพาฉือต้าฮวงไปยังสถานที่ปลอดภัยได้ซะก่อน ในตอนนี้กัปตันฉือต้าฮวงนั้นแขวนชีวิตไว้บนเส้นด้าย ความเป็นตายของเขานั้นยากที่จะบอกกล่าวได้
อะฮู๊ววววววว!!!! หมาป่าส่งเสียงออกมาอีกครั้ง
ในที่สุดมันก็สามารถปรับร่างกายให้คุ้นชินกับเวทสายฟ้าได้ อสูรเวทที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่งปล่อยจิตสังหารแรงกล้าออกมาอีกครั้ง
“บัดซบเอ้ย มันกำลังจะเริ่มพัฒนาอีกครั้งแล้ว!”
สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอีกครั้ง นั่นหมายความว่าชีวิตของพวกเขาทั้งหมดตกอยู่ในอันตรายอีกครั้ง
หลังจากที่ได้เห็นภาพเช่นนี้ โม่ฝานรู้ได้ทันทีว่าเขานั้นไร้ศักยภาพที่จะหยุดมันได้อย่างแท้จริง
ปัจจุบัน เขาทำได้เพียงถอยออกมา สายฟ้าของเขาทำให้เหล่าผู้บริสุทธิ์นั้นมีเวลาหนีมากขึ้นเท่านั้นและในตอนนี้มันก็อาจช่วยเหลือได้เพียงไม่กี่คนเท่านั้น…
“ไอ้อสูรร้าย… ทำไมแกถึงไม่ยอมรับความตายของตัวเองล่ะ!!!” เสียงดังกึกก้องได้ส่งเสียงออกมาจากทิศทางของถนนอีกฝั่ง เสียงดังไปทั่วบริเวณราวกับดังมาจากบนท้องฟ้า
ก่อนที่โม่ฝานจะได้เห็นว่าใครเป็นเจ้าของเสียงนั้น เขารู้สึกได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งอย่างมาก มันกดดันไปทั่วบริเวณ ภายในอากาศเต็มไปด้วยแรงกดดันมหาศาล หมอกหนาเริ่มปกคลุมลงไปทั่วบริเวณ ทั้งหมดทำให้แก้มของเขารู้สึกเย็นสบายอย่างบอกไม่ถูก
ฮู่วววววว~~~
โม่ฝานเงยหน้าขึ้นพร้อมกับตกใจกับภาพตรงหน้า… คลื่นพลังที่แข็งแกร่งนั้นอยู่บนอากาศ!
‘การปั่นป่วนของอากาศงั้นเหรอ?’
ในตอนนี้โม่ฝานนั้นแทบจะไม่อยากเชื่อสายตาของตนเอง คลื่นในอากาศนั้นพุ่งมาอย่างรวดเร็ว มันพุ่งเข้าโจมตีร่างกายของหมาป่าตาเดียวอย่างรุนแรงราวกับสึนามิ!
“คลื่นวารี ขับไล่!!”
หลังจากเวทถูกร่ายออกมา กระแสน้ำเชี่ยวกราดได้พุ่งถาโถมใส่หมาป่าตาเดียวอย่างโหดเหี้ยม ยิ่งไปกว่านั้นผลของเวทมนตร์ชนิดนี้ทำให้น้ำท่วมบริเวณแห่งนี้ทันที!
ต้นไทรข้างถนนทั้งหมดถูกทำลายในทันที กำแพงบ้านทั้งหลายพังทลายลงไปเช่นกัน หมาป่าตาเดียวที่เดิมทีแข็งแกร่งอย่างมาก แต่ในตอนนี้มันไม่อาจต่อกรกับคลื่นยักษ์ตรงหน้าได้เลย มันไถลไปตามพื้นถนนกระเด็นออกไปไกลกว่ายี่สิบเมตร
“ระ-ระดับมัชฌิม… นักเวทธาตุน้ำระดับมัชฌิม!” หลังจากที่เสี่ยวเก๋อได้เห็นฉากตรงหน้า ใบหน้าของเธอแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความตื่นเต้น
คลื่นวารี!
นี่เป็นคาถาระดับกลางของธาตุน้ำอย่างแน่นอน คลื่นวารีที่รุนแรงจนสามารถทำลายทุกสิ่งอย่างได้ เสี่ยวเก๋อนั้นเป็นนัทเวทธาตุน้ำเช่นกัน ภาพตรงหน้าเช่นนี้ทำให้เธอตื่นเต้นจนแทบจะเป็นลม
ระดับมัชฌิม! นี่เป็นระดับที่ทุกคนใฝ่ฝันที่จะไปให้ถึง ไม่มีใครรู้เลยว่าจะต้องใช้เวลาเท่าไหร่ที่จะสามารถไปถึงขั้นนั้นได้
แม้ว่าคลื่นนั้นจะรุนแรงและพัดพาอสูรเวทไถลไปไกล แต่ก็ยังไม่ได้รุกร้ำเข้าไปยังพื้นที่ของผู้คน สิ่งที่ทุกคนได้เห็นก็คือมังกรที่ดุร้ายได้กลืนกินหมาป่าตาเดียวภายในพริบตาพร้อมกับความจริงที่ว่าคลื่นวารีนี้เกือบจะทำลายถนนทั้งเส้นนี้แล้ว!
โม่ฝานมองภาพตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น เปลวไฟแห่งความหวังในร่างกายของเขาถูกปลุกขึ้นมาในทันที!
‘นักเวทระดับมัชฌิม นี่น่ะเหรอนักเวทระดับมัชฌิม! น่าเกรงขามอะไรอย่างนี้! เท่ห์เป็นบ้าเลยโว้ย!’
••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••
