บทที่ 67: หมาป่าตาเดียวขั้นสูง
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ
••••••••••••••••••••
นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล
สารบัญ จอมมารสะท้านภพ (เรื่องใหม่)
••••••••••••••••••••
บทที่ 67: หมาป่าตาเดียวขั้นสูง
“เยี่ยม! ทีมของหน่วยล่าล้างเมืองมาแล้ว” ซูมินตะโกนออกมาราวกับว่าเธอได้เกิดใหม่อีกครั้ง
โม่ฝานไม่พูดอะไรต่อ ตอนนี้หมาป่าตาเดียวถูกแช่แข็งไว้ มันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้สักพักหนึ่ง เขารีบหนีออกจากพื้นที่ในทันที
หลังจากที่เขาหนีออกมาถึงริมถนนได้ เขาได้ยินไฉ่ถังใช้หูฟังบลูทูธเพื่อสื่อสารกับคนอื่นในทีม “มีใครบอกฝานโม่รึยัง? นี่คือหมาป่าตาเดียวขั้นสูง! ถ้าฉันเดาไม่ผิด มันได้กินน้ำในบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ไปแน่ๆ ท่าทางของมันนั้นเหมือนกับหนูตายักษ์ไม่มีผิด! แต่การจัดการกับหนูตายักษ์นั้นไม่ได้ยากเย็นเท่าไหร่ แต่ว่าหมาป่าตาเดียวเป็นอสูรเวทที่แข็งแกร่งมาก มันแข็งแกร่งกว่าอสูรเวททั่วไปอีกด้วย! ถ้าหากไม่มีนักเวทสายฟ้า เราคงไม่อาจปราบปรามมันได้โดยง่าย!!!”
“ตอนนี้มันกลายเป็นอสูรร้ายที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่งและบ้าคลั่ง พ่อขอฉันประกาศจับตัวมันมาสักพักแล้ว วันนี้เราจะต้องจับมันให้ได้!” ชายหนุ่มรูปร่างสูงผอมยืนอยู่ด้านข้างของไฉ่ถังด้วยใบหน้าที่เย็นชา ราวกับว่าเขาไร้อารมณ์กับทุกสิ่งบนโลกนี้ “ตอนนี้ฉันอยู่กับหยู่อั๋น… เขาจะมาช่วยเราจัดการกับอสูรเวทในวันนี้ด้วย!”
“เราไม่ควรเข้าไปใกล้มัน ตอนนี้จำเป็นต้องใช้เวทแช่แข็งเพื่อจัดการกับมันในระยะไกลก่อน เหมือนว่าตอนนั้นมันโดนอะไรสักอย่างไปจนทำให้มึนงง ไม่อย่างนั้นเวทน้ำแข็งของเราก็ไม่อาจหยุดมันได้แน่นอน ตอนนี้เราต้องรอให้เพื่อนร่วมทีมของเรามาถึงก่อน เขาเป็นนักเวทสายฟ้า อสูรเวทตนนี้มันเป็นปฏิปักษ์กับสายฟ้า เช่นนี้สายฟ้าจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดในการต่อสู้ครั้งนี้!” ไฉ่ถังกล่าวออกมาอย่างเขร่งขรึม
“อ่าเหรอ? ก็ได้ ฉันจะเชื่อฟังคุณแล้วกัน” หยู่อั๋นพยักหน้าพร้อมกับเชื่อมต่อเส้นทางของดวงดาวเวท จากนั้นเริ่มแช่แข็งหมาป่าต่อไป เขาทำมันอย่างเป็นธรรมชาติและดูง่ายดายมาก จากนั้นเขาหันหัวมาและมองไปที่โม่ฝานที่ยืนอยู่กับเพื่อนร่วมห้องผู้หญิง “คุณเรียกเขาว่าเด็กน้อยหนิ ใช่ไหม? รู้จักเขาเหรอ?”
“เหอะ มันชื่อโม่ฝาน ไอ้เด็กดื้อด้านที่บังอาจมาก่นด่าลุงมู่โจวอวิ๋น” ไฉ่ถังกล่าวออกมาพร้อมกัดฟันอย่างโกรธเคือง
“อ๋อ โม่ฝานงั้นเหรอ ฮี่ฮี่” หยู่อั๋นเผยรอยยิ้มเหยียดหยามบนใบหน้าออกมาอย่างช่วยไม่ได้
‘นึกว่ามันจะเก่งกว่านี้สักหน่อย แต่พอได้เจอกับอสูรเวทตัวเป็นๆกลับกลัวเยี่ยวราดเหมือนกับหมาข้างถนน เรื่องที่เขาสังหารหมาป่าเวทได้ก่อนหน้านี้ก็คงเป็นเพียงความโชคดีล่ะนะ ฉันกล้าพูดได้เลยว่าคงไม่ใช่มันหรอกที่สังหารอสูรเวทได้ คนในป้อมบ้านั่นชอบพูดเรื่องไร้สาระกันอยู่แล้ว ฮ่าฮ่า’
‘ไอ้ขยะชิ้นนี้มันมีความสามารถมากพอที่จะเป็นคู่ประลองเวทกับฉันในงานวันเกิดด้วยงั้นเหรอ?’
‘เฮ้อ ฉันคงต้องหยุดคิดเรื่องขยะชิ้นนี้สักพักก่อน ตอนนี้ฉันต้องคิดหาวิธีจัดการกับหมาป่าตาเดียวขั้นสูงตนนี้ให้ได้…’
—
“โม่ฝาน ทำไมยังไม่กลับไปอีกล่ะ?” ซูมินกล่าวพร้อมกับพายายของเธอไปนั่งรวมกับผู้คนที่ริมถนน
“ฉันทำโทรศัพท์หายน่ะ” โม่ฝานไม่สนใจซูมินอีกต่อไป เขารีบวิ่งกลับไปยังทิศทางที่เขาจากมาในตอนแรกทันที
ในขณะที่กำลังวิ่งเขาหยิบฮู้ดสีดำของตนเองออกมาสวมใส่ จากนั้นทาใบหน้าเป็นสีดำพร้อมกับสวมหน้ากากไว้เพื่อความปลอดภัยอีกครั้ง!
‘บัดซบ กัปตันอเมริกานั้นสามารถเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาได้ในทันทีเมื่อต้องออกไปช่วยเหลือผู้คน แต่วิธีการของฉันนั้นล้าหลังมากเหลือเกิน โธ่เอ้ย!’
ความจริงแล้วโม่ฝานนั้นเพิ่งจะเปลี่ยนจากธาตุไฟเป็นธาตุสายฟ้าได้ไม่นาน เขาสร้างตัวละครลับขึ้นมาอีกตัวหนึ่งเพื่อเป็นเจ้าหน้าที่ภายในเมืองแห่งนี้ ส่วนตัวจริงของเขานั้นอาศัยอยู่ในโรงเรียน ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่ลืมที่จะพกอุปกรณ์การปลอมตัวนั้นติดตัวมาด้วยเสมอ
หลังจากที่แสดงตัวเป็นนักเรียนชายผู้กล้าหาญเสร็จแล้ว ตอนนี้เขาจำเป็นต้องกลับไปเป็นผู้พิทักษ์เมืองบ่ออีกครั้ง เขาไม่รู้จริงๆว่าสิ่งที่เขาทำอยู่ตอนนี้มันดูเท่ห์หรือว่าโง่กันแน่!
เมื่อกล่าวถึงเรื่องที่โม่ฝานทะเลาะกับมู่โจวอวิ๋นนี้ ดูเหมือนว่าไฉ่ถังควรจะเป็นบุตรบุญธรรมของมู่โจวอวิ๋นซะมากกว่า เพราะหยู่อั๋นนั้นไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านี้แม้แต่น้อย
หมาป่าตาเดียวนี้ได้กินน้ำในบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์งั้นเหรอ?
‘บ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์คืออะไรกัน? ทำไมจึงสามารถเปลี่ยนอสูรเวทธรรมดาให้กลายเป็นอสูรเวทขั้นสูงที่น่ากลัวเช่นนี้ได้?’
ในตอนนี้โม่ฝานนั้นแข็งแกร่งขึ้นกว่าตอนที่สอบปฏิบัติมาก ถ้าหากเป็นหมาป่าเวทที่ยืนอยู่ด้านหน้าของเขาในตอนนี้ แน่นอนว่าเขาจะสามารถจัดการกับมันได้แม้ว่าจะมีสองตัวก็ตาม แต่ว่าหมาป่าเวทตาเดียวนั้นแข็งแกร่งกว่าหมาป่าเวทอยู่มาก เขาจึงไม่อาจทำอะไรได้ในตอนนี้…
‘เร็วๆนี้ได้เกิดการสั่นสะเทือนไปทุกพื้นที่ อีกทั้งหนูตายักษ์ก็ออกอาละวาดไม่เว้นวัน เป็นไปได้ไหมว่ามันจะเกี่ยวข้องกับบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์?’
‘เฮ้อ ลืมมันไปก่อนแล้วกัน ตอนนี้ฉันต้องทำหน้าที่ปกป้องเมืองนี้ก่อน ฮี่ๆ’
‘ว่ากันว่าถ้ายิ่งอสูรเวทแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ สิ่งของที่ได้รับหลังจากมันตายย่อมจะยอดเยี่ยมตามไปด้วย… ฮี่ๆ’
—
ตอนนี้โม่ฝานวิ่งกลับมาที่ถนนอีกครั้ง ทีมหน่วยล่าล้างเมืองได้อยู่ที่นี่เรียบร้อยแล้ว
ปกติแล้วทุกคนนั้นจะทำงานกันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเจ็ดวัน ถ้าหากเกิดสถานการณ์เลวร้ายพวกเขาย่อมมาถึงก่อนตำรวจ
“น้องชายฝานโม่ นายมาเร็วมาเลย!” เมื่อเฟ่ยฉือเห็นโม่ฝานมาถึง เขาตะโกนออกมาพร้อมรอยยิ้ม
“อย่าเพิ่งวอกแวก หมาป่าตาเดียวขั้นสูงนี้สามารถฆ่าพวกเราทั้งหมดได้ภายในเสี้ยวนาที!” กัปตันฉือต้าฮวงกล่าวออกมาอย่างเขร่งขรึม
“อืม โชคดีที่วันนี้เรามีคนมาช่วยเพิ่ม นักเวทธาตุน้ำแข็งสองคนสามารถจัดการกับการเคลื่อนไหวของอสูรตนนี้ได้อย่างดีเลยล่ะ” หลีเหวินเจี่ยกล่าวออกมา
ไฉ่ถังและหยู่อั๋นต่างเป็นนักเวทธาตุน้ำแข็งอยู่ในตระกูลที่ยอดเยี่ยม ทั้งสองทำการแช่แข็งขาของหมาป่าเวทเอาไว้เป็นรัศมีกว่าสิบเมตร ถึงแม้ว่าจะไม่ได้หยุดการเคลื่อนไหวของมันทั้งหมด แต่ก็ทำให้มันก้าวขาได้เชื่องช้าอย่างมาก
เวทแช่แข็งนั้นมีความสามารถในการกัดเซาะ ยิ่งหมาป่าตาเดียวยืนอยู่บนพื้นที่ของคาถานี้มากเท่าไหร่ กระดูกของมันก็จะถูกกร่อนไปเรื่อยๆ ซึ่งกลยุทธ์ในการต่อสู้เช่นนี้เหมาะสมกับสถานการณ์อย่างมาก
อย่างไรก็ตามยังคงมีปัญหาเล็กน้อยตามมาเสมอ
ธาตุไฟและธาตุน้ำแข็งนั้นเป็นปฏิปักษ์กัน การโจมตีหลักของหน่วยล่าล้างเมืองนั้นคือกัปตันต้าฉือฮวง ซึ่งเขาเป็นนักเวทธาตุไฟ ถ้าหากเขาทำการโจมตีออกไป เวทน้ำแข็งของไฉ่ถังและหยู่อั๋นอาจจะแตกสลายได้
ดังนั้นการกำจัดหมาป่าตาเดียวตรงหน้านี้ พวกเขาทั้งหมดจึงไม่มีความคิดที่ดีสำหรับจะจัดการมันเลยแม้แต่น้อย
“ฉันขอกำลังเสริมไปแล้ว หยางซัวเห่อจากสมาคมนักเวทกำลังมาที่นี่ เราจะต้องถ่วงเวลาและพันธนาการมันไว้ให้นานที่สุดจนกว่าเขาจะมาถึง ความพยายามของเรานั้นไร้ค่าถ้าหากจะสังหารมันในตอนนี้” กัปตันฉือต้าฮวงกล่าวแนะนำออกมาอย่างเต็มเปี่ยมไปด้วยประสบการณ์
ลูกบอลเพลิงทมิฬนั้นเป็นพลังที่รุนแรงอย่างมาก มันสามารถจัดการกับหมาป่าตาเดียวได้ อย่างไรก็ตามก็ไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่าจะเป็นทางเลือกที่ดี ในตอนนี้หมาป่าตาเดียวกำลังบ้าคลั่งและกระหายการต่อสู้อย่างมาก พวกเขาจึงทำได้เพียงหยุดการเคลื่อนไหวของมันเท่านั้น เพื่อป้องกันไม่ให้มันวิ่งพล่านเข้าไปในเขตที่มีผู้คนอาศัยอยู่
“หยางซัวเห่อ นักเวทขั้นมัชฌิมงั้นเหรอ?” เสี่ยวเก๋อส่งเสียงออกมาพร้อมกับดวงตาที่สว่างเป็นประกาย
“อืม ถ้าหากเขาอยู่ที่นี่ เราจะสามารถจัดการกับหมาป่าตาเดียวนี่ได้อย่างปลอดภัย แต่ถ้าเราปล่อยให้มันหนีไปได้ พลเรือนของเมืองนี้คงจะต้องบาดเจ็บล้มตายจนไม่อาจนับไหว!” ฉือต้าฮวงตอบกลับ
“อืม ก็คงจะเป็นเช่นนั้น แต่ในตอนนี้เราไม่รู้ว่าเวทแช่แข็งจะอยู่ได้นานสักเท่าไหร่ หมาป่าตาเดียวตัวนี้แข็งแกร่งมาก ถ้าหากเราสามารถอัพเลเวลของเวทน้ำแข็งนี้ให้ถึงระดับสามได้ แน่นอนว่ามันจะไม่มีวันหนีไปจากเราได้แน่” ไฉ่ถังกล่าวออกมา
“ไม่ต้องกังวลไป พวกเรายังอยู่ที่นี่!” เฟ่ยฉือและหลีเหวินเจี่ยโพล่งออกมา
“พวกเราจะทำอะไรสักอย่างไหม?” โม่ฝานถามออกมาพร้อมกับหันหน้าไปหาทีม
“อ่า นายควรจะอยู่ข้างๆและมีคอยสอดส่องให้กับทีม เวทสายฟ้าระดับหนึ่งของนายนั้นยังไม่สามารถสร้างความบาดเจ็บให้กับมันได้ อย่างไรก็ตามการทำให้มันกลายเป็นอัมพาตนั้นสำคัญอยู่ดี ถ้าหากว่าหมาป่าตาเดียวตนนี้เริ่มดื้อรั้นและเวทน้ำแข็งไม่สามารถจัดการได้… ห๊ะ มีบางอย่างผิดปกติรึเปล่า? ทำไมพลังของมันดูแข็งแกร่งขึ้นล่ะ?”
อากาศเย็นเมื่อครู่นั้นแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ จู่ๆปรากฏออร่าของพลังที่ดุร้ายมากมายพุ่งออกมาจากทุกทิศทาง พวกมันทั้งหมดบรรจบรวมกับอยู่ที่ร่างกายของหมาป่า ก่อนที่จะระเบิดออกเกิดเป็นพายุที่รุนแรงทำให้ฝุ่นคละคลุ้งไปทั่วทั้งถนน….
••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••