GE317 ความสุข [ฟรี]
สายลมพัดพา ณ ทางเหนือของเกาะดารา… ภายในโถงหลังแห่งหนึ่ง ชายชราที่ทรงพลังย่างกรายเข้ามา
เจ้าของแรงกดดันที่ทรงพลังเช่นนี้ มีเพียงผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงเท่านั้น เพียงแต่ แรงกดดันของชายชราผันผวน ราวกับได้รับบาดเจ็บสาหัส
“คาดไม่ถึงว่าบนเกาะจะมีผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงที่บาดเจ็บสาหัสซ่อนตัวอยู่” หนิงฝานกล่าว
“จ้าวดาราช่างมีสายตาที่เฉียบคม คนผู้นั้นคือผู้อาวุโสใหญ่ของเกาะดารา ในอดีตเคยเป็นจ้าวดารา นามว่า ‘ม่านฉง’ ผู้คนมากมายนับหน้าถือตา แต่ผู้อาวุโสใหญ่หวงแหนบุบผาดาราม่วงมาก ฉะนั้นขอท่านอย่าโกรธเคือง”
ภรรยาของม่านฉานปรากฏตัว
หนิงฝานพยักหน้า ผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงที่บาดเจ็บสมควรเป็นคนสำคัญของม่านฉาน
หากไม่เพราะม่านฉานอยู่ที่เกาะนี้ หนิงฝานคงทำลายเกาะและช่วงชิงบุบผาดาราม่วงมาแล้ว
ยามนี้หนิงฝานติดหนี้บุญคุณม่านฉาน หากสังหารม่านฉง ตัวเขาก็เลวร้ายเสียยิ่งกว่าสัตว์
“ฮึ่ม! โกรธเคืองแล้วยังไง? คิดว่าข้ากลัวงั้นเหรอ?”
หลังจากภรรยาของม่านฉานกล่าวจบ เสียงของชายชราคนหนึ่งก็ดังขึ้น
แสงสีเงินวาบผ่าน ปรากฏร่างของบุรุษ 2 คน หนึ่งคือม่านฉาน อีกหนึ่งคือชายชราผอมบางหนังติดกระดูก เพียงแต่ ชายชราไม่ได้เดินเอา ม่านฉานเป็นคนให้ขี่หลังมา
แม้ชายชราจะมีร่างกายที่ผอมบางราวกับพร้อมสิ้นใจได้ทุกเมื่อ แต่แรงกดดันของชายชรา ยังทำให้อสูรที่อยู่ในโถงหลักแห่งนี้ หายใจได้ยาก
ชายชราจงใจเปล่งแรงกดดันจู่โจมหนิงฝาน แต่กลับไม่อาจทำอะไรเขาได้
“หืม? อยู่เพียงขอบเขตตัดวิญญาณขั้นต้น แต่กลับลบล้างแรงกดดันข้าได้?”
ชายชรากระโดดลงจากหลังของม่านฉาน ภรรยาของม่านฉานเร่งเข้ามาประครองอย่างห่วงใย
ชายชราขยับเข้าไปใกล้ๆหนิงฝาน จ้องมองด้วยแววตาประหลาดใจ
“ผู้เยาว์ลู่เป่ย… คารววะผู้อาวุโสม่านฉง!” หนิงฝานป้องคารวะอย่างนอบน้อม และการกระทำของเขาก็ยังทำให้ชายชราประหลาดใจอีก
จิตใจที่นิ่งสงบ แววตาที่ไม่สั่นไหว... ทั้งชีวิตที่ผ่านมา ชายชราไม่เคยเห็นผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นต้นคนใดที่เป็นแบบนี้มาก่อน
แม้จะเป็นอยู่เพียงขอบเขตตัดวิญญาณขั้นต้น แต่แรงกดดันที่แผ่ออกมา ความสงบของจิตใจ สมควรเป็นผู้ที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของเหล่าอสูร โลหิตที่ของเผ่าพันธุ์จักรพรรดิที่ไหลเวียนภายในกาย ทำให้อสูรตนอื่นๆเป็นเพียงมดตัวจ้อย
หากจะนับความยิ่งใหญ่ด้วยระดับของโลหิต ในเผ่าพันธุ์อสูรของที่นี่ คงไม่มีผู้ใดกล้าล่วงเกินหนิงฝาน
“โลหิตจักรพรรดิ!” ม่านฉงกล่าวพลางขมวดคิ้ว
อสูรที่ครอบครองโลหิตจักรพรรดิล้วนเป็นผู้ที่เย่อหยิ่งจองหอง แต่หนิงฝานกลับไม่เป็นเช่นนั้น แม้ตนเองต้องการบุบผาดาราม่วง ก็ยังอุตส่าห์เดินทางมาขออย่างตรงไปตรงมา จึงทำให้ชายชราเริ่มสงสัยว่า คำร่ำลือถึงความโหดเหี้ยมอำมหิตของหนิงฝาน เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า
เด็กผู้นี้ไม่กลัวตนเลยหรือ? แม้ตนเองจะบาดเจ็บหนัก แต่ก็ยังแข็งแกร่ง แม้จะไม่ได้เทียบจ้าวดาราคนอื่นๆ แต่ก็ยังแข็งแกร่ง
สิ่งต่างๆทั้งหมดประกอบกัน ทำให้มุมมองที่ม่านฉงมองหนิงฝานเปลี่ยนไป ม่านฉานรู้ว่าหากเป็นศัตรู หนิงฝานจะโหดเหี้ยมกับพวกมันมาก แต่หากเป็นสหาย เขาจะปฏิบัติด้วยความนับถือ
ในเมื่อหนิงฝานนอบน้อมมาเช่นนี้ ตนเองที่เป็นผู้อาวุโส เหตุใดจะไม่ไหวหน้าเขาบ้าง...
ม่านฉงป้องมือให้หนิงฝานกลับ พลางกล่าว “หากเจ้าต้องการบุบผาดาราม่วง เจ้าจงกลับไปเถอะ… ข้าไม่อาจมอบมันให้เจ้าได้” ชายชรากล่าวตัดบทหนิงฝานทันที
“ผู้อาวุโสใหญ่!” ภรรยาของม่านฉงตกใจ พวกนางรู้ว่าหนิงฝานทรงพลัง และรู้ว่าหนิงฝานมีสมบัติที่รับมือได้แม้กระทั่งการจู่โจมของผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงขั้นกลาง
หากยั่วยุหนิงฝานเข้า เกาะดาราแห่งนี้คงจบสิ้น
“หุบปาก! ม่านฉาน… ส่งแขก” แม้หนิงฝานจะแข็งแกร่งขนาดไหน ชายชราก็ไม่ยอม
หนิงฝานยืนนิ่งพลางจ้องมองม่านฉานด้วยแววตาผิดหวัง
แม้ตนเองจะต้องการบุบผาดาราม่วง แต่ไม่อาจหักใจแย่งชิงมาได้ เพราะม่านฉานเป็นผู้ที่ช่วยสตรีของตนไว้
“น้องลู่เป่ย… เจ้ากลับไปก่อนเถอะ ข้าจะพยายามคุยกับท่านอาข้าอีกครั้ง”
“อืม...” หนิงฝานป้องมือให้ม่านฉง แต่ความผิดหวังที่ก่อตัวขึ้นในใจกลับทวีความรุนแรง แม้จะสังหารชายชราได้ แต่ไม่อาจทำได้ เขาต้องช่วยเหว่ยเหลียง ช่วยให้นางได้มีทะเลสติที่สมบูรณ์ แม้จะต้องคุกเข่าอ้อนวอน เขาย่อมทำได้
หนิงฝานหลับตา มือกำแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ “ผู้อาวุโสม่านฉง ภรรยาข้าเหว่ยตาย ยามนี้เหลือเพียงศพที่ไร้วิญญาณ ไร้ซึ่งทะเลสติ มีเพียงบุบผาดาราม่วงชำระกายของท่าน ที่จะช่วยฟื้นฟูทะเลสติของนางได้ เช่นนั้น ข้าขอแลกโอสถผันแปรที่ 6 จำนวน 3 เม็ด เพื่อแลกกับบุบผาดาราม่วงครึ่งดอก”
“โอสถผันแปรที่ 6... 3 เม็ด”
สีหน้าม่านฉงแปรเปลี่ยน สำหรับผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มแล้ว โอสถผันแปรที่ 6 คือสิ่งล้ำค่า ยิ่งในดาราสมุทรที่หานักปรุงโอสถได้ยากเช่นนี้ โอสถผันแปรที่ 6 จึงล้ำค่าอย่างไม่อาจสิ่งใดมาเทียบ
ก่อนหน้านี้ม่านฉานได้บอกชายชราว่า หนิงฝานมีผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกหนุนหลัง ชายชราไม่เชื่อ แต่ตอนนี้หนิงฝานถึงกับกล้าแลกเปลี่ยนกับตนด้วยโอสถผันแปรที่ 6 ทำให้ชายชราเชื่อที่ม่านฉานกล่าวไปแล้ว 7 ส่วน
แต่ถึงอย่างนั้น สิ่งที่ทำให้ชายชราแปลกใจ คือเหตุใดหนิงฝานถึงได้เอ่ยปากขอเช่นนั้น
ชายชรารู้ว่าหนิงฝานแข็งแกร่งพอที่จะทำลายเกาะนี้ทิ้งได้ไม่ยาก ทั้งยังช่วงชิงบุบผาดาราม่วงได้ง่ายราวกับพลิกผ่ามือ แต่ที่เขาไม่ทำ ย่อมแสดงเห็นถึงไมตรีที่มีให้กับม่านฉาน
ชายชรารู้ดีว่าหนิงฝานไม่ใช่ผู้ที่จะเอ่ยปากขอร้องคนอื่นก่อน และครั้งนี้ หนิงฝานทำเพื่อสตรีของตน จึงยอมเอ่ยปาก
ชายชราหวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต นานมาแล้วชายชรามีภรรยา ยามนั้นภรรยาของชายชราบาดเจ็บ ตนเองจึงต้องบากหน้าไปขอร้องผู้อื่น แต่สุดท้าย ก็ยังไม่อาจยื้อชีวิตภรรยาของตนเอาไว้ได้
ความรู้สึกเช่นนี้ หากไม่ประสบกับตัวก็ไม่อาจเข้าใจ
“นอกจากโอสถผันแปรที่ 6 จำนวน 3 เม็ดแล้ว เจ้าต้องยอมรับเงื่อนไขข้า 1 ข้อ แล้วข้าจะยอมแบ่งบุบผาดาราม่วงให้เจ้าครึ่งหนึ่ง”
“เชิญท่านกล่าว...”
“ที่ข้ายังไม่ยอมมอบบุบผาดาราม่วงให้เจ้าเพราะข้ายังมีเรื่องกังวล… อาการบาดเจ็บของข้าจำเป็นต้องใช้บุบผาดาราม่วงในการรักษา แต่ถ้าเกิดรักษาไม่หาย ข้าก็ตายอยู่ดี แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าอยากจะกล่าว… ที่ข้าอยากจะบอกเจ้าคือ เจ้าหลานโง่ของข้าและภรรยาของมัน จำเป็นต้องใช้บุบผาดาราม่วงเพื่อสลัดหลุดจากอำนาจของดารา เป็นอสูรโดยสมบูรณ์ และมีร่างกายเป็นของตนเอง… ฉะนั้น หากเจ้าช่วยสามคนนี้ได้ ข้าจะยอมยกบุบผาดาราม่วงทั้งหมดให้เจ้า!”
“ที่แท้ท่านต้องการถอนดวงจิตดาราออกจากกาย....”
ดวงตาหนิงฝานเป็นประกายพลางกล่าว
“ที่ข้ามาครั้งนี้เพราะข้าต้องการบุบผาดาราม่วงจริงๆ และที่ข้ายื่นข้อเสนอให้เพราะเห็นแก่มิตรภาพของม่านฉาน... ข้ารู้ว่าท่านต้องการเก็บบุบผาไว้ให้เขา”
“อืม… เป็นอย่างเจ้าว่า ข้าเป็นห่วง 3 คนนี้มาก หากทั้ง 3 ปลอดภัย ข้าก็วางใจ” ชายชรากล่าวอย่างมีความสุข
“ผู้อาวุโส ถ้าท่านมอบบุบผาดาราม่วงให้เขา แล้วอาการบาดเจ็บของท่าน...” ภรรยาของม่านฉานกล่าวแทรก
“เรื่องอาการบาดเจ็บของข้าถือเป็นเรื่องเล็กน้อย” ชายชราโบกมือปราม
ยามนี้ ชายชราเหน็ดเหนื่อยอย่างที่สุด แต่ที่ชายชรายังอดทนสะกดอาการบาดเจ็บเอาไว้ เพราะเป็นห่วงม่านฉานและภรรยาของมัน
“อาการบาดเจ็บของท่านถือเป็นเรื่องน้อยอย่างท่านว่า ข้าคิดว่า...ข้าสามารถช่วยท่านสะกดอาการบาดเจ็บได้ระยะหนึ่ง” หนิงฝานกล่าว คำกล่าวของเขาทำให้ชายชรารู้สึกราวกับถูกอัสนีแล่นผ่านไปทั่วร่าง
หากชายชราหายดีจนสามารถปกป้องหลานๆได้เหมือนก่อน แค่บุบผาดาราม่วง ชายชราย่อมยินดีมอบให้
ดูท่านวันนี้ คงจะเป็นวันที่ตนเองมีความสุขมากอีกวัน...
