EDSG ตอนที่ 112 ฆ่าล้างทั้งตระกูล (ฟรี)

"ท่านปู่ถ้าเกิดท่านผู้อาวุโสเบื่อ จี้ฉิงเสวี่ย เเละ ไป๋ซือหยา เมื่อไหร่ ข้าขอเล่นสนุกกับพวกเธอต่อได้หรือไม่?"

จี้ฉิงเสวี่ย เเละ ไป๋สือหยา เป็นสาวงาม ที่ เจียงยี่ชุน อยากจะย่ำยีพวกเธอ

"ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง"เจียงจ้งเซียน จ้องมองลอดผ่านไปนอกหน้าต่างเขาสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่เงียบสงบแบบเเปลก ๆ

ทว่าในหัวใจของ เจียงจ้งเซียนนั้นกลับไม่สงบเหมือนกับว่ามีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น

อย่างไรก็ตามเมื่อคิดว่าภายในคฤหาสน์ตระกูลเจียงของเขา มีผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ขั้น 4 จากนิกายเพลิงผลาญฟ้าอยู่ หัวที่ไม่สงบของเขาก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายลง

"ยี่จุน เจ้ารู้สึกว่ามีอะไรเกิดขึ้นข้างนอกหรือไม่?"เจียงจ้งเซียน ได้นั่งจิบชาเเละกล่าวถาม

"เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอท่านปู่?"เจียงยี่ชุน กล่าวถามด้วยท่าทางเเปลก ๆเขามองออกไปข้างนอกก่อนที่จะรู้สึกตัว"ข้าคิดว่ามันเงียบเกินไป"

"ใช่,มันเงียบสงบเกินไป"

ได้ยินคำตอบของ เจียงยี่ชุน เจียงจ้งเซียน ได้พบว่าภายในคฤหาสน์ตระกูล เจียงของเขามันเงียบสงบเเบบเเปลก ๆ ไม่มีซุ่มเสียงใด ๆ เเม้เเต่น้อย

"เจ้าเป็นใครเข้ามาที่นี่ได้ยังไง!"

ขณะที่ เจียงจ้งเซียน กำลังกังวล จู่ ๆ ด้านนอกห้องโถงก็ปรากฏเสียงดังของผู้คุ้มกันดังขึ้น

"มีศัตรูบุกมาที่นี่!"

"ยี่จุน รีบไปตามผู้อาวุโสใหญ่ให้รีบมาที่นี่เร็วเข้า"เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของทหารยามคุ้มกัน สีหน้าของ เจียงจ้งเซียน ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเขารีบตะโกนเสียงดัง

"ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่สามารถช่วยเหลือเจ้าได้ในวันนี้"

ขณะนั้นเองประตูห้องโถงที่ถูกปิดอยู่ก็ได้ถูกทำลายโดยพลังวิญญาณที่เเข็งเเกร่ง เย่เฉินเฟิง ที่เอามือไขว่หลังได้เดินเข้ามาภายในห้องโถงอย่างน่าเกรงขาม

"เย่เฉินเฟิง เจ้ากล้าปรากฏตัวที่นี่"เห็น ผู้ที่มาเป็น เย่เฉินเฟิง เจียงยี่ชุน ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อย

"ข้ามาที่นี่เพราะต้องการเอาชีวิตของเจ้า"เย่เฉินเฟิง จ้องมองไปที่ เจียงยี่ชุน เเละ เผยเจตนาฆ่าที่รุนเเรงออกมา

"ฮ่าฮ่า เย่เฉินเฟิง เจ้ายังไม่ทราบสถานะของตัวเจ้าในตอนนี้หรือไม่?"เจียงยี่ชุนหัวเราะเเละพูดอย่างหยิ่งยะโส"เจ้าพลาดเเล้วเจ้าหารู้ไม่ว่าภายในคฤหาสน์ของตระกูลเจียงของข้ามีผู้เชี่ยวชาญมาดักรอเจ้าอยู่ ในวันนี้เจ้าไม่สามารถหนีไปไหนได้"

"เจ้าหมายถึง หมิงเต๋าสือซู่ ?"เย่เฉินเฟิง ยิ้มออกมา"ถ้าเจ้าหมายถึงเศษสวะนั่นล่ะก็ น่าเสียดาย มันได้ตายลงนรกไปรอเจ้าเเล้ว"

หลังจากพูดจบ เย่เฉินเฟิง ก็เดินก้าวไปทีละก้าวทุกก้าวที่เขาเดิน พื้นดินด้านล่างก็ได้ปรากฏรอยปริเเตกออก

"ยี่ชุน หนีเร็วเข้า"

รับรู้ได้ถึงพลังที่น่าเกรงขามของ เย่เฉินเฟิง เจียงจ้งเซียน สีหน้าเปลี่ยนสีเเละได้รีบตะโกนพูดขึ้น

เเต่ว่า เย่เฉินเฟิง ไม่ได้ให้โอกาส เจียงยี่ชุน ในการหลบหนี เขาได้ทุบกำปั้นที่มีความเเข็งเเกร่งมากกว่า 50,000 จินโจมตีออกไปโดยตรง

"อ๊ากก!"

ร่างของ เจียงยี่ชุน ถูกส่งลอยขึ้นไปบนอากาศก่อนที่จะร่วงหล่นลงมาด้านล่างกลายเป็นก้อนเนื้อเละละเอียดกระจายไปทั่วพื้น ฉากสยองขวัญนี้ได้ปรากฏขึ้นในช่วงเวลาพริบตาเพียงเท่านั้น

"เจ้า...เจ้ากล้าฆ่าหลานชายข้า!"

จ้องมองไปที่ หลานชายของตนเองที่ตกตาย เจียงจ้งเซียน กล่าวพูดด้วยความโกรธ ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีเเดงโลหิต ทันใดนั้น เขาก็ระเบิดพลังวิญญาณภายในร่างกายออกมา

"ข้าไม่เพียงเเต่จะฆ่ามันเท่านั้น ข้ายังจะส่งเจ้าเเละทั้งตระกูลเจียงของเจ้าลงสู่เหวนรก"

เย่เฉินเฟิง ไม่สนใจความโกรธของ เจียงจ้งเซียน เขาระเบิดพลังวิญญาณใส่อีกฝ่ายเพื่อสะกดตรึงร่างของอีกฝ่ายเอาไว้เเม้เเต่จะหายใจตอนนี้ เจียงจ้งเซียนก็ยังลำบาก

"เจ้า...เจ้ากลายเป็นผู้ใช้จิตอสูรระดับปฐพีขั้น 3 เเล้ว?"

รับรู้ได้ถึงพลังวิญญาณ ของ เย่เฉินเฟิง เจียงจ้งเซียน สัมผัสได้ถึงความเเตกต่างระหว่างเขากับ เย่เฉินเฟิง

อย่างไรก็ตามเขาไม่ต้องการยอมเเพ้ เขาได้หยิบเอาอาวุธวิญญาณออกมาจากถุงจักรวาลของเขา

"ดาบปีศาจทองคำ!"

ในมือของ เจียงจ้งเซียน เป็นดาบยาวสีดำด้ามจับเป็นสีทอง เขาถ่ายเทระเบิดพลังวิญญาณเข้าไปในดาบพร้อมกับพุ่งโจมตีใส่ เย่เฉินเฟิง

"ตายซะ!"

เจียงจ้งเซียน พุ่งเเทงดาบของเขาไปที่เบื้องหน้าของ เย่เฉินเฟิง อย่างรวดเร็ว

ขณะเดียวกัน เย่เฉินเฟิง ก็ได้ยกกำปั้นขึ้นมาก่อนที่จะชกออกไปเพื่อต้านทานการโจมตีของ ดาบปีศาจทองคำ ,ดาบปีศาจทองคำได้ปลิวกระเด็นออกไปก่อนที่หมัดของ เย่เฉินเฟิง จะพุ่งโดนหน้าอกของ เจียงจ้งเซียนโดยตรง

จากนั้น เย่เฉินเฟิง ก็เคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว พุ่งไปที่ด้านหลังของ เจียงจ้งเซียน ก่อนที่จะใช้มือขวาของเขาจับไปที่ศีรษะของอีกฝ่ายเเละหมุนเวียนทักษะกลืนวิญญาณเพื่อกลืนกินจิตวิญญาณอสูรของเจียงจ้งเซียน

หลังจากจัดการกับ เจียงจ้งเซียน เเละ ยึดสมบัติอีกฝ่ายมาเเล้ว เย่เฉินเฟิง ก็เดินออกจากห้องโถงที่เต็มไปด้วยเลือดก่อนที่จะเดินหน้าสังหารผู้เชี่ยวชาญตระกูลเจียงจำนวนมากภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เงียบสงบเเห่งนี้

"เย่เทียนหมิง เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?"

ขณะที่ เย่เฉินเฟิง ทำการสังหารผู้เชี่ยวชาญของตระกูล เจียง เขาก็พบ เย่เทียนหมิง อยู่ในสนามหญ้าหลังบ้านที่เงียบสงบ

"หรือว่า...ความตายของพ่อบุญธรรมของข้าจะมีความเกี่ยวข้องกับเขา?"

เย่เฉินเฟิง รู้สึกสงสัยอยู่เสมอว่าภายในตระกูลเย่จะต้องมีผู้ทรยศอย่างเเน่นอนไม่อย่างนั้นพ่อบุญธรรมของเขาคงจะไม่ถูกลอบทำลายด้วยพิษง่าย ๆ อย่างไม่มีเหตุผล

"อ๊ะ!"

เห็นเสียงเอะอะโวยวายรอบนอก เย่เทียนหมิง ที่เดินออกมาดูสถานการณ์เขาได้พบกับ เย่เฉินเฟิง

"เจ้า เย่เฉินเฟิง!"

ทันทีที่เผชิญหน้ากับ เย่เฉินเฟิง เย่เทียนหมิง ก็สามารถสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าที่รุนเเรงจากอีกฝ่าย เขารู้สึกสั่นกลัวทั้งร่างกายเเละจิตวิญญาณ

"ข้าจะถามเจ้า ที่พ่อบุญธรรมของข้าถูกพิษเล่นงานเป็นฝีมือของเจ้าหรือไม่?"

เย่เฉินเฟิง ได้ปล่อยพลังวิญญาณเข้าไปกดดัน เย่เทียนหมิง จนเขาเเทบหายใจไม่ออก

"ใช่,เป็นฝีมือของข้า!"

เย่เทียนหมิง เป็นเพียงผู้ใช้จิตอสูรระดับชำนาญขั้น 2 เขาไม่สามารถต้านทานพลังวิญญาณที่เเข็งเเกร่งของ เย่เฉินเฟิงได้ ดังนั้นเขาจึงกล่าวยอมรับ

"ที่เเท้เป็นฝีมือของเจ้า!"

เย่ซวนเสียง มีความสำคัญต่อ เย่เฉินเฟิงมาก อาจกล่าวได้ว่าหากไม่มี เย่ซวนเสียง ก็จะไม่มี เย่เฉินเฟิง ในตอนนี้

เมื่อทราบถึงสาเหตุการตายของพ่อบุญธรรมของเขา เย่เฉินเฟิง ได้เผยเจตนาฆ่าที่รุนเเรงออกมา เเละเดินเข้าหา ร่างของ เย่เทียนหมิง ทีละก้าว ขณะนั้นเอง เย่เทียนหมิง ก็ได้รีบคุกเข่าเเละเอาศีรษะโขกกับพื้น

"ได้โปรดอย่าฆ่าข้า เป็นตระกูลเจียง พวกมันบังคับข้าให้ทำ เดิมข้าไม่มีเจตนาที่จะทำแบบนั้นเเม้เเต่น้อย"เย่เทียนหมิง ที่เห็น เย่เฉินเฟิง เดินใกล้เข้ามา ร่างกายของเขาสั่นกลัวอย่างสุดเเรง

"เจ้ากลัวที่จะตาย ? เจ้าเคยคิดหรือไม่ว่าตอนที่เจ้าลงมือฆ่าพ่อบุญธรรมของข้าเเละเจ้าจะมีชะตากรรมที่น่าสมเพศในวันนี้?"

หลังจากพูดเสร็จดาบคมยามก็ได้จอที่ด้านหน้าของ เย่เทียนหมิง จากนั้น เย่เฉินเฟิง ก็ตัดศีรษะของ เย่เทียนหมิงออก โลหิตจำนวนมากได้กระเซ็นพุ่งเปรอะไปทั่วพื้นดิน

"ท่านพ่อบุญธรรมของข้าไม่เคยทำร้ายเจ้า ไว้เจ้าลงนรกไปเเล้วก็ไปสำนึกความผิดบาปที่เจ้าได้ก่อไว้ซะ"เย่เฉินเฟิง ได้เหลือบมองไปที่ ร่างของ เย่เทียนหมิง เล็กน้อย

ภายในคฤหาสน์ตระกูลเจียง สถานที่เเห่งนี้อาบชโลมไปด้วยเลือด ผู้คนของตระกูล เจียงทั้งหมด ยกเว้นผู้หญิงเเละเด็กที่ไร้เดียงสารวมถึงคนรับใช้ พวกเขาต่างถูกฆ่า โดยเ สวี่ยเปียวหลิง โดยช่วงเวลาสั้น ๆ

เพียงเเค่ระยะเวลาพริบตาเดียว ตระกูลที่เเข็งเเกร่งที่สุดในอาณาจักรซือจินอย่างตระกูลเจียง ก็ถูกลบออกไปจากอาณาจักรซือจินโดยสมบูรณ์