ตอนที่ 202 สู้จนตัวตาย

สิ่งที่เจียงวู่เฉิงพูดนั้นสร้างความเบิกบานใจให้แก่เพื่อนๆของเขาอย่างมาก

กวาดล้างทั้งสิบสองราชวงศ์และเขียนตำนานบทใหม่!

อะไรคือตำนาน?

ราชวงศ์เล็กๆนั้นทำลายอาณาจักรระดับกลางและสองอาณาจักรระดับสูง...นี่ควรจะเป็นตำนาน!

ตอนนี้เจียงวู่เฉิงกล่าวว่าเขาต้องการจะนำพาทุกคนสร้างตำนานบทใหม่ เขาช่างมั่นใจเหลือเกินที่กล้าพูดสิ่งนี้...

"ข้าเชื่อท่าน"ซูรูมองเจียงวู่เฉิงอย่างจริงจัง ไม่มีแม้แต่ความสงสัยเล็กน้อยในสายตาของนาง

หยางจู่ซวนมองเจียงวู่เฉิงและเริ่มมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา

ไป่หลีเฉิง,เฟิงหยูเทียนและมู่หยิงหยิงก็ยิ้มเช่นกัน หลังจากที่พวกเขามองหน้าของแต่ละคน รอยยิ้มของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง

หลังจากนั้นไม่นาน เจียงวู่เฉิงก็นั่งขัดสมาธิลงบนพื้น เขาปิดตาของเขาและจากนั้นก็เริ่มการทะลวงระดับ

หยางจู่ซวน,ซูรูและคนอื่นๆประจำการอยู่รอยตัวเขาอย่างเงียบๆ พวกเขาต้องทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครสามารถรบกวนเจียงวู่เฉิงจนกว่าเขาจะสำเร็จ

...

ณ ตอนนั้น อัจฉริยะจากอาณาจักรคอสมอสกำลังรออยู่ในป่าอย่างเงียบๆ ซึ่งพวกเขาอยู่ไม่ไกลจากเจียงวู่เฉิงและสหายของเขา ในหมู่พวกเขามีหญิงสาวที่สวมชุดคลุมสีดำคนหนึ่งพยายามอย่างเต็มที่ที่กำลังจะฟักแมลง

ไม่นานหลังจากนั้น การฟักไข้ก็เสร็จสมบูรณ์และมีแมลงปรากฏขึ้นในวิสัยทัศน์ของผู้คน

"เสร็จแล้ว"หญิงสาวชุดคลุมดำเงยหน้าและพูดขึ้น

"ในที่สุดมันก็สำเร็จ?"หลิงเสวี่ยหยูยิ้มอย่างเย็นชาและพูดขึ้น"นำทางที"

สตรีชุดคลุมสีดำพยักหน้าและนำทุกคนตามหลังแมลงและเดินตรงไปยังทิศทางที่เจียงวู่เฉิงและสหายของเขาอยู่

เหตุการณ์นี้ตกอยู่ในสายตาของราชาทั้งสิบสองราชวงศ์และผู้เชี่ยวชาญจากนิกายโบราณที่ลอยอยู่บนอากาศ

"แมลงเกราะโลหิต?"ดูเหมือนว่าอาณาจักรคอสมอสได้กำหนดเป้าหมายไปที่ชายหนุ่มจากราชวงศ์เทียนซ่ง"

"มันไม่น่าเชื่อเลยว่าพวกเขาจะมีแมลงเกราะโลหิต!เพื่อที่จะเลี้ยงแมลเช่นนั้น พวกเขาจำเป็นต้องให้อาหารมันด้วยเลือดของพวกเขาเองตั้งแต่มันเกิด"

"ด้วยแมลงเกราะโลหิต มันสามารถนำทางให้อัจฉริยะจากอาณาจักรคอสมอสค้นหากลุ่มคนจากราชวงศ์เทียนซ่งได้ในไม่ช้า การต่อสู้ครั้งนี้อาจทำให้ราชวงศ์เทียนซ่งไม่มีโอกาสแม้แต่จะต่อสู้!"

"แน่นอน หลังจากทั้งหมด พวกเขายังมีหลิงเสวี่ยหยูอยู่ด้วย แม้ว่าอัจฉริยะของราชวงศ์จะพยายามอย่างมาก พวกเขาก็สามารถจะอยู่รอดได้เพียงไม่นานเมื่อต้องเผชิญหน้ากับหลิงเสวี่ยหยู"

"หลิงเสวี่ยหยูเป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยม เขาอยู่ในอันดับที่สองของการจัดอันดับ เขาคือสัตว์ประหลาด เมิ่้งหวู่เทียนที่อยู่ในอันดับแรกก็เป็นสัตว์ประหลาดเช่นกัน ความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นมีมากกว่าอัจฉริยะคนอื่นๆ"

เหล่าผู้เชี่ยวชาญนั้นพูดอย่างไม่ตั้งใจ พวกเขาทั้งหมดเชื่อราชวงศ์เทียนซ่งนั้นไม่มีโอกาสที่จะชนะในครั้งนี้

แม้แต่ต้าซือก็ยังคงเป็นกังวล

เขาไม่อยากจะยอมแพ้ แต่เขารู้ว่ากลุ่มจากราชวงศ์ของเขานั้นไม่มีทางต่อต้านได้ เพราะว่ากลุ่มจากอาณาจักรคอสมอสได้รวบรวมอัจฉริยะชั้นนำของพวกเขาและแม้แต่หลิงเสวี่ยหยูก็อยู่กับพวกเขาอีกด้วย

ผลลัพธ์คือกลุ่มของเจียงวู่เฉิงจะถูกฆ่าตาย

"ดูนั่น เด็กหนุ่มที่่ชื่อเจียงวู่เฉิง เขากำลังนั่งอยู่ในขณะที่อัจฉริยะจากอาณาจักรคอสมอสกำลังใกล้เข้ามา ดูเหมือนว่าเขากำลังเข้าใจอะไรบางอย่าง!"ผู้เชี่ยวชาญจากนิกายโบราณกล่าว

"หืม?"ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆก็มองไปที่เจียงวู่เฉิงเช่นกัน

"ฮ่าฮ่า"

"เขายังไม่สำเร็จจนกระทั่งตอนนี้?สายเกินไป!"

"อัจฉริยะจากอาณาจักรคอสมอสจะเผชิญหน้ากับพวกเขาในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะมีความแข็งแกร่งจากการทะลวงระดับ ผลลัพธ์ก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง!"

ผู้เชี่ยวชาญจากนิกายโบราณพูดและหัวเราะ

ในวันแรกของการต่อสู้ เจียงวู่เฉิงดึงดูดสายตาของผู้เชี่ยวชาญจากนิกายโบราณ นั่นเป็นเพราะเขายังเยาว์วัยรวมทั้งความจริงที่ว่าเขานั้นมีความแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ

อย่างไรก็ตามเมื่อ2-3วันผ่านไป เจียงวู่เฉิงก็ยังคงไม่ก้าวหน้าซึ่งทำให้พวกเขาหมดความสนใจในตัวเจียงวู่เฉิงอย่างสิ้นเชิง

แม้ว่าดูเหมือนเจียงวู่เฉิงจะเข้าใจบางสิ่้งบางอย่าง เขาจะสามารถก้าวหน้าได้มากแค่ไหนในตอนนี้

ผู้เชี่ยวชาญจากอาณาจักรคอสมอสจะมาถึงในไม่ช้าและจากนั้นพวกเขาก็จะเอาชนะเจียงวู่เฉิงและสหายของเขา

"หืม มันไม่มีอะไรที่ดีจากอาณาจักรระดับต่ำ"โม่หลิงเทียนไม่สนใจเจียงวู่เฉิงอย่างสิ้นเชิง บุคคลเพียงคนเดียวที่เขาสนใจคือหลิงเสวี่ยหยู

ในใจกลางทุ่งว่างของป่าเขียวชอุ่มในสกายวัลเล่ย์

หยางจู่ซวน,ซูรูและสหายคนอื่นๆยังคงเฝ้าระวัง แต่พวกเขาก็ถูกรบกวนด้วยเสียง

ด้วยเสียงแหลมของสายลมทำให้ร่างที่มีรัศมีพลังรุนแรงปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าพวกเขาทันที

"ทุกคนจากราชวงศ์เทียนซ่ง เราพบกันอีกแล้ว"กู่หยานพูดพร้อมกับยิ้ม

เมื่อเห็นว่าอัจฉริยะจากอาณาจักรคอสมอสปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาอีกครั้ง หยางจู่ซวนและคนอื่นๆก็ใบหน้ามืดมนลงทันที จากนั้นพวกเขาสังเกตเห็นชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหน้าและมีดาบสีโลหิตแดงฉานสะพายอยู่บนหลังของเขา เขาดูเย็นชาและเหลือบมองไปที่เจียงวู่เฉิงและคนอื่นๆ

"หลิงเสวี่ยหยู!"

"นั่นมันเขา!"

"สัตว์ประหลาดที่อยู่ในอันดับที่สอง!"

ใบหน้าของหยางจู่ซวนและอีกสี่คนนั้นมืดลงไปอีก

เป็นที่รู้กันดีว่าการร่วมมือระหว่างทั้งสองทีมของกู่หยานและฉางกงได้ทำให้พวกเขาไม่มีโอกาสที่จะต่อสู้ ยิ่งไปกว่านั้นทั้งสองกลุ่มก็มาพร้อมกับสัตว์ประหลาดที่รู้จักกันดีในนามหลิงเสวี่ยหยู พวกเขาจะสู้ได้อย่างไร

"เราควรจะทำยังไงดี?"มู่หยิงหยิงอดไม่ได้ที่จะถาม

"ไม่ เราไม่ควรต้องทำอะไร"ซูรูส่ายหัวของนาง"มันเป็นช่วงเวลาสำคัญสำหรับเจียงวู่เฉิงในการทะลวงระดับให้เสร็จสมบุณร์ เราไม่สามารถปล่อยให้ใครมารบกวนเขาได้ มิฉะนั้นเขาจะล้มเหลว

"เราหนีไม่พ้น...จากนั้นเราต้องสู้จนตัวตาย!"ไป่หลีเฉิงพูดอย่างเย็นชา

"เราไม่มีทางเลือกนอกจากต่อสู้"หยางจู่ซวนกล่าวอย่างเรียบง่าย ไม่นานหลังจากที่เขาพูด พลังลมปราณแก่นทองคำก็ระเบิดออกมาจากร่างของเขา ทันใดนั้นลมหายในที่น่าหวาดหวั่นก็ระเบิดออกมา

"ฮ่าฮ่า เทคนิคสวรรค์ระดับสูง"เมื่อได้เห็นพลังลมปราณของหยางจู่ซวน หลิงเสวี่ยหยูก็ดูตื่นเต้นและพุ่งเข้าหาหยางจู่ซวนโดยตรง

"ข้าจะสู้กับหยางเทียน พวกเจ้าจัดการที่เหลือซะ"

เมื่อได้ยินสิ่งที่หลิงเสวี่ยหยูพูด กู่หยานและฉางกงก็ขมวดคิ้ว อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่กล้าที่จะละเมิดคำสั่งหลิงเสวี่ยหยู ดังนั้นแต่ละคนก็พุ่งเข้าไปหาซูรูและหายของนางโดยตรง

"ไปตายซะ!"

กู่หยานฟาดขวานยักษ์ของเขาอย่างรุนแรง ซึ่งดูเหมือนจะสามารถแยกสวรรค์และโลกออกจากกัน

ฉางกงถือหอกยาวอยู่ในมือของเขา หอกยาวนั้นมืดสนิทและแทงทะลุผ่านช่องว่างอย่างรุนแรง

เมื่อถึงตอนนั้นอัจฉริยะที่เหลือจากอาณาจักรคอสมอสก็พุ่งเข้าหาศัตรูที่เหลือเช่นกัน

ทุกคนพยายามอย่างเต็มที่

"หยุดพวกเขาไว้ อย่าให้พวกเขาเข้าไปใกล้เจียงวู่เฉิง"ซูรูคำราม ลมหายใจที่รุนแรงสามารถมองเห็นได้ทันทีถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของนาง ตามด้วยแก่นแท้แห่งน้ำ ฝนนั้นตกลงมายิ่งกว่าครั้งก่อนหน้า

หยดน้ำเติมเต็มทั้งท้องฟ้าและพื้นดิน มันครอบคลุมอัจฉริยะทั้งหมดจากอาณาจักรคอสมอส

ต่อจากนั้น หอกยาวก็ปรากฏตัวขึ้นจากหยดน้ำ

"อีกแล้ว!"

"สตรีคนนี้ยากที่จะจัดการกับนาง!"

"ระวังหอกเหล่านี้ไว้ มันแข็งแกร่งกว่าครั้งก่อนเสียอีก"

...