บทที่ 28: เอส!
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ
••••••••••••••••••••
นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล
สารบัญ จอมมารสะท้านภพ (เรื่องใหม่)
••••••••••••••••••••
บทที่ 28: เอส!
“มันคืออะไร?” ผู้อำนวยการหันไปถามผู้ควบคุมทั้งสามคน
ผู้ควบคุมทั้งสามไม่มีโอกาศได้อธิบายถึงการมีอยู่ของหินทมิฬ เพราะมู่เห่อได้เข้าแทรกแซงการสอบสวนในครั้งนี้
“โอ้ เนื่องจากในตอนนี้ปัญหาได้เกิดขึ้นแล้ว เราก็ควรจะสอบใหม่อีกครั้ง คุณหวางไปหยิบหินเวทย์ดวงดาวก้อนใหม่มาสิ… หินเวทย์ดวงดาวน่ะ! รุ่นใหม่ที่มันสามารถใช้งานได้ง่ายกว่าเดิม แม้ว่าราคามันจะแพงไปหน่อย แต่ทว่าผลของมันไม่ผิดเพี้ยนแน่นอน เอาล่ะ การสอบนั้นย่อมเกิดปัญหาเล็กน้อยตามมาได้ ฉันต้องขอบคุณอาจารย์ถังหยู่จริงๆที่สามารถตรวจสอบและค้นพบมันได้โดยเร็ว”
มู่เห่อนั้นเป็นจิ้งจอกเฒ่าอย่างแท้จริง เขาไม่เปิดโอกาสให้ผู้ควบคุมทั้งสามรายงานความจริงแม้แต่วินาทีเดียว
แม้ว่าถังหยู่จะรู้สึกว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับมู่เห่อ แต่ทว่าเธอทำได้เพียงขมวดคิ้วแน่นและจ้องมองเขาอย่างหมายมั่นเท่านั้น
เรื่องผิดพลาดที่เกิดขึ้นนั้นไม่อาจออกไปสู่สาธารณะได้ อีกทั้งมันอาจจะมีผลกระทบต่อนักเรียนอีกด้วย เธอจึงไม่คิดจะเอาเรื่องต่อไปเมื่อคิดถึงปัญหาที่จะตามมา
“เอาล่ะ เป็นเช่นนั้นก็ดี สอบใหม่อีกครั้ง”
“ทำการสอบใหม่!”
“โม่ฝาน หินเวทย์ดวงดาวอันที่แล้วมีปัญหานิดหน่อยน่ะ ผลสอบของเธอเลยผิดพลาด เอาล่ะเราเปลี่ยนอันใหม่ให้แล้ว เธอต้องสอบอีกครั้ง” ผู้ควบคุมหัวล้านที่รู้สึกรอดตายได้กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล
โม่ฝานมองทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นราวกับพวกเขาเป็นตัวตลก
‘หึ! คิดจะเล่นงั้นเหรอ ได้เลย… คอยดูปู่ของแกให้ดีเถอะ!!!’
“เยี่ยม สอบใหม่อีกครั้ง ฮ่าฮ่า แกก็คงจะได้มากสุดแค่เกรดดีเท่านั้น มันจะเป็นเกรดบีได้ยังไงกัน ก็แค่ขยะ!” ลูเซาบินกล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่เย้ยหยัน
‘ลูเซาบินแกหุบปากไว้เถอะ แต่ฉันต้องขอบคุณอาจารย์ถังหยู่จริงๆที่ค้นพบปัญหาได้อย่างรวดเร็ว’
ในตอนนี้ชุ่ยมู่เชิงนั้นรู้สึกหงุดหงิด เกลือนั้นจะกลับกลายเป็นปลาได้ยังไงกันล่ะ?
“อาจารย์ถังหยู่ คุณเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้ทำไม? มันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรที่จะให้โอกาสกับนักเรียนบ้าง” ชุ่ยมู่เชิงกล่าวออกมาอย่างไร้อารมณ์
แม้ว่ามันจะเป็นปัญหาของหินเวทย์ดวงดาวก็จริง แต่ชุ่ยมู่เชิงรู้สึกพอใจกับผลสอบนั้นแล้ว
ในตอนนี้เขากลับมายืนที่จุดเดิม บทลงโทษที่ไม่เคยทำกับนักเรียนคนไหนมากว่าสามปี มันกำลังจะเกิดขึ้นในชั้นเรียนของเขา!
“ฮ่าฮ่า ฉันคนนี้จะอยู่ใต้ล่างไอ้เวรนั่นได้ยังไงล่ะ? อาจารย์ถังหยู่นี่ยอดเยี่ยมจริงๆ ฉันชื่อชมเธอจากใจจริง” หวงเฟ่ยเฟิงธาตุไฟกล่าวออกมาอย่างมีความสุข
ในอีกด้านหนึ่ง จ้าวคุณซานนั้นรู้สึกมีความสุขเช่นกัน
คะแนนเมื่อครู่นี้มันบ้าเกินไปจริงๆ ไอ้ขยะคนนั้นจะมาเทียบกับเขาได้อย่างไร? จ้าวคุณซานนั้นอยู่ในเกรดบีเช่นกัน!
“โชคดีจริงๆ เฮ้อ ไอ้เวรนั่นเกือบจะได้ไปต่อแล้ว ฉันต้องขอบคุณอาจารย์ถังหยู่จริงๆ เธอเป็นนางในฝันของฉันเลยล่ะ!” จ้าวคุณซานกล่าวออกมาอย่างลามก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเพ้อฝันและกล่าวต่อ “นี่ พี่มู่ไป๋ ทำไมถึงยังเครียดล่ะ? ก็เห็นอยู่ว่าหินมันมีปัญหา เกรดของมันไม่ใช่บีหรอก อย่ากังวลไปเลย ยังไงมันก็ต้องออกไปจากโรงเรียนนี้”
“แกสามารถหุบปากก่อนได้รึเปล่า?” มู่ไป๋กล่าวออกมาอย่างหงุดหงิด
จ้าวคุณซานลดหัวลงต่ำทันที เขาไม่รู้ว่าอะไรทำให้ลูกพี่ของเขาหงุดหงิดไปได้
......
การสอบในห้องอื่นนั้นจบลงแล้ว ตอนนี้ทุกคนมาออรวมกันอยู่ที่ห้องแปด เหตุการณ์เริ่มแออัดและวุ่นวายเล็กน้อย
ตอนนี้โม่ฝานกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนอย่างไม่ตั้งใจ
“เอาล่ะ โม่ฝาน เธอจะต้องสอบใหม่อีกครั้ง ถังหยู่เธอสามารถตรวจสอบได้ว่ามันมีปัญหารึเปล่า” ผู้คุมสอบหัวล้านกล่าวอย่างมั่นใจ
“ไม่มี” ถังหยู่ตอบกลับ
โม่ฝานยืนอยู่ด้านหน้าของหินเวทย์ดวงดาว ในคราวนี้เขาคิดที่จะต่อสู้จริงๆแล้ว!
‘มู่ไป๋… แกจะเล่นแบบนี้ใช่ไหม!’
โม่ฝานพ่นลมหายใจออกมาเล็กน้อยด้วยความไม่สบอารมณ์ แต่โชคดีที่ปัญหาเหล่านี้ถูกจัดการได้โดยง่ายดายจากอาจารย์ถังหยู่ ไม่อย่างนั้นโม่ฝานก็คงจะกลายเป็นขยะต่อไป!
เขาปิดเปลือกตาลงพร้อมกับวางมือลงบนหินเวทย์ดวงดาว…
ดวงดาวเริ่มจับกลุ่มกันอย่างรวดเร็วภายใต้การควบคุมที่คล่องแคล่วของโม่ฝาน
หินเริ่มเปล่งประกายออกมาจากที่อ่อนแรงเริ่มแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ทั้งหมดคล้ายกับเปลวไฟที่รุนแรง มันค่อยๆสว่างขึ้น ในครั้งนี้ความสามารถของเขาไม่ถูกยับยั้งไว้แต่อย่างใด ทั้งหมดถูกปลดปล่อยออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ แสงสว่างเจิดจ้าออกมาจากก้อนหินรุนแรงมากจนคนรอบข้างรู้สึกถึงความร้อน
“นั่น…แสงนั่นมัน!!!”
คนแรกที่รู้สึกตกตะลึงก็คือมู่โจวอวิ๋น
ผู้อำนวยการโรงเรียนและผู้นำต่างๆยืนมองด้วยดวงตาที่เบิกค้าง พวกเขาล้วนแต่ขยี้ตาเพื่อมองดูให้ชัดเจนอีกรอบ
“แสงมันทะลักออกมารุนแรงมาก!!!”
ชุ่ยมู่เชิงที่เป็นอาจารย์ประจำชั้นของเขาได้ตกอยู่ในสภาวะโง่งมอย่างสมบูรณ์
เขาเป็นอาจารย์มายาวนานกว่าหลายปี เขาจะไม่เข้าใจแสงเช่นนี้ได้อย่างไรกัน??
ดูเหมือนว่าระดับความสว่างเช่นนี้จะมีเพียงมู่ไป๋ที่ทำได้เท่านั้น แต่ทว่าสิ่งที่กำลังแสดงอยู่ในตอนนี้นั้นสว่างและบริสุทธิ์เสียยิ่งกว่าของมู่ไป๋หลายเท่า มันทั้งแข็งแกร่งและมหาศาล แสงเหล่านั้นกำลังทะลักออกมาอย่างบ้าคลั่ง แสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์ที่เต็มเปี่ยม!
“พระเจ้า!!!”
นักเรียนที่อยู่ห้องถัดไปล้วนแต่ตกตะลึงเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า ในตอนนี้ห้องแปดได้แสดงความสามารถออกมาแล้ว ทั้งหมดได้แต่ตกใจกับสิ่งที่กำลังพบเจอ ใบหน้าของพวกเขาซีดขาวราวกับไร้วิญญาณ!
แสงที่กำลังทะลักออกมานี้มันบริสุทธิ์เกินไปแล้ว!!!
ในตอนนี้นักเรียนที่ได้ชื่อว่าเป็นขยะของโรงเรียนแต่กลับแสดงความสามารถที่ล้นออกมาราวกับอัจฉริยะ มันเป็นไปได้อย่างไรกัน!!!
“อะ…อ…เอส…เหรอ?”
“อืม.. เหมือนว่ามันจะ.. เป็นเอส.. เป็นเอส!!!”
“หรือ… หรือเราควรจะตรวจสอบอีกครั้ง?”
ในตอนนี้ผู้คุมสอบหัวล้านได้แต่ตกตะลึง เขาคิดว่าอย่างไรโม่ฝานก็จะต้องถูกขับไล่ออกจากโรงเรียนแน่นอน เนื่องจากความสามารถที่อ่อนหัดเช่นนั้น
บัดซบ นี่เป็นหินเวทย์ดวงดาวที่เพิ่งได้รับการซ่อมแซมมางั้นเหรอ ทำไมมันจึงได้เปลี่ยนแปลงขยะให้กลายเป็นฉัจริยะได้ล่ะ?
“ภาพลวงตา… มันเป็นภาพลวงตาแน่ๆ!”
“ฉันไม่ยอมรับ! ฉันไม่เชื่อ ฉันไม่เชื่อ!” ลูเซาบินธาตุน้ำร่ำไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด
‘แล้วใครจะถูกไล่ออกเป็นเพื่อนเขากันล่ะ?’
‘แม้ในตอนแรกโม่ฝานจะยังคงเป็นขยะเช่นเดียวกับเขา แต่ในตอนนี้โม่ฝานได้เปลี่ยนไปแล้ว ภายในพริบตาเท่านั้น ตอนนี้สายน้ำแห่งพลังนั้นยังไม่ยอมหยุดลง โม่ฝานกำลังจะกลายเป็นอัจฉริยะ แล้วเช่นนี้ฉันจะสามารถเหยียดหยามเขาได้อย่างไรกัน??’
มู่หนิงเซวียที่นิ่งเฉยมาตลอด เริ่มจะมีการเคลื่อนไหวแล้วในตอนนี้ ดวงตาของเธอเริ่มมีการสั่นไหวเกิดขึ้น
ใช่แล้ว! แม้แต่เธอก็ยังไม่คาดคิดว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้!
สำหรับโม่ฝานที่ไม่มีพรสวรรค์อะไร อีกทั้งครอบครัวยังยากจน ไม่แปลกที่เขาจะอยู่ในเกรดบีเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม แสงสว่างของเขาในตอนนี้นั้นมากกว่ามู่ไป๋ที่เกิดมาในครอบครัวที่เต็มไปด้วยทรัพยากรและให้ความสนับสนุนอย่างเต็มที่
ในตอนนี้แสงเหล่านั้นกำลังสาดส่องมาที่มู่หนิงเซวียอย่างช่วยไม่ได้ ราวกับแสงอาทิตย์กำลังสาดส่องให้เธออบอุ่นหัวใจ
“ว้าว นี่มันเรื่องใหญ่เลยนะเนี่ย เราพลาดไปได้อย่างไร โรงเรียนของเรานั้นมีอัจฉริยะอยู่ตรงนี้อีกคน!” ผู้อำนวยการโรงเรียนกล่าวออกมาอย่างตื่นเต้น
“ใช่… ใช่แล้ว ไม่สามารถจินตนาการถึงความเสียหายได้เลย ถ้าหากว่าเราตัดสินเขาที่เกรดบี เราจะต้องสูญเสียอัจฉริยะไปหนึ่งคน!”
“มันคงไม่สายเกินไปใช่ไหมที่ฉันจะขอบคุณอาจารย์ถังหยู่ ขอบคุณเธอมากจริงๆ!”
อาจารย์ถังหยู่ได้รับคำชมเช่นนั้น ได้แต่ยืนนิ่งและเผยรอยยิ้มจางออกมาเท่านั้น
ซึ่งความจริงแล้ว ถังหยู่นั้นรู้สึกตกใจเช่นกันกับเหตุการณ์ในครั้งนี้
เธอคิดมาตลอดว่านักเรียนที่ยอดเยี่ยมที่สุดในบรรดาธาตุไฟคือซูมิน เธอไม่เคยคาดคิดว่าโม่ฝานจะโดดเด่นเช่นนี้มาก่อน สิ่งสำคัญก็คือเขานั้นเก็บตัวฝึกฝนเงียบๆมาตลอด เขาไม่เคยเปิดเผย ไม่มีการเปรียบเทียบกับใคร นั่นคือหัวใจของนักเวทย์… เขาเป็นต้นกล้าชั้นดี!!!
••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••
