บทที่ 26: เชื่อใจ?
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ
••••••••••••••••••••
นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล
สารบัญ จอมมารสะท้านภพ (เรื่องใหม่)
••••••••••••••••••••
บทที่ 26: เชื่อใจ?
“เถาวัลย์น้ำแข็ง!”
หลังจากเขาปลดปล่อยพลังออกไปแล้ว ทุกสิ่งหยุดนิ่งทันที… มู่ไป๋ใช้ความพยายามอย่างเต็มที่สำหรับการแสดงความสามารถในครั้งนี้
เพียงชั่วอึดใจเดียว น้ำแข็งได้เกาะกุมร่างของหุ่นเชิ่ดจนไม่เหลือพื้นที่ใดๆ ทั้งหมดถูกตรึงไว้โดยน้ำแข็งอย่างสมบูรณ์!
ผิวของมันดูขาวสะอาดกระจางใส ทุกสิ่งเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและน่าประหลาดใจอย่างยิ่ง
ในตอนนี้ความหนาวเย็นปกคลุมไปทั่วห้องสอบ…
เกิดเสียงน้ำแข็งเสียดสี เบียดกัน เอี๊ยดดด… เอี๊ยด.. ด ด ด ~~~
เถาวัลย์น้ำแข็งบีบรัดหุ่นเหล่านั้น ในพริบตาหุ่นทั้งหมดแตกกระจายลงไปกองอยู่บนพื้น หลงเหลือไว้เพียงสะเก็ดของน้ำแข็งเท่านั้น
ในห้องเรียนอื่นๆนั้นแน่นอนว่ามีธาตุน้ำแข็งและพวกเขาแสดงความสามารถด้วยทักษะเถาวัลย์น้ำแข็งนี้เช่นกัน แต่มันไม่ได้น่าประทับใจเท่าไหร่นัก!
นักเรียนโดยรอบที่เห็นความรุนแรงของพลังเมื่อครู่ต่างรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที
ผู้อำนวยการโรงเรียนและเหล่าผู้ควบคุมที่เห็นเช่นนั้น ทั้งหมดยกนิ้วโป้งเพื่อชื่นชมมู่ไป๋อย่างออกนอกหน้า
ทักษะที่เขาแสดงออกมาเมื่อครู่นั้นสมบูรณ์แบบอย่างมาก ซึ่งมันเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับพื้นฐานการเข้าสู่สมาคมเวทมนตร์
สมาคมนักเวทย์นั้นถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรองรับนักเวทย์ที่ฝึกฝนมาอย่างเต็มที่แล้ว ซึ่งมันยากมากที่นักเรียนวัยนี้จะสามารถเรียนรู้ทักษะของธาตุน้ำแข็งได้ยอดเยี่ยมเช่นนี้
“อืม ไม่เลว!” มู่โจวอวิ๋นนั้นยังคงกล่าวเช่นเดิม
มู่ไป๋นั้นไม่ได้สนใจว่าเขานั้นจะพอเข้าตามู่โจวอวิ๋นรึเปล่า ภายในหัวใจของเขาปรารถนาให้มู่หนิงเซวียคนนั้นมองเห็นเขาในสายตาบ้าง!
ราวกับลูกศรปักกลางอกของเขา ในตอนนี้เธอไม่ได้ชายตามองเขาแม้แต่น้อย ดูเหมือนว่าเธอกำลังจ้องมองใครบางคนที่อยู่ในชั้นเรียนของเขา…
มู่ไป๋มองไปยังทิศทางของหนามยอกหัวใจทันที
โม่ฝาน!!!
เธอกำลังมองไปที่โม่ฝาน!!!
บัดซบ… บัดซบ!!!
ทำไมเธอต้องสนใจเขาด้วยนะ!!!
ไอ้ขยะนั่นมันดีกว่าฉันยังไง ทำไมถึงมองแต่มันเพียงคนเดียว ทำไมไม่มองฉันบ้าง!!!
ใบหน้าของมู่ไป๋บิดเบี้ยวอย่างไม่อาจควบคุมได้ในตอนนี้!
ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด เขาหวังว่าตนเองจะได้รับความสนใจจากมู่หนิงเซวียบ้าง แต่ผลก็คือเธอเอาแต่สนใจชายคนอื่น ทำไมไอ้เวรนั่นถึงสามารถดึงดูดความสนใจของเธอได้มากขนาดนี้นะ?
“ฉันจะฆ่าแกให้ตายเหมือนหมาข้างถนน!” ใบหน้าของมู่ไป๋มืดมนอย่างถึงที่สุด เขาเดินออกมาจากห้องด้วยความอิจฉาและโกรธแค้น!
“คะแนนออกมาแล้ว ผลสอบของพลังคือเอส! และผลสอบของการปลดปล่อยคือบี!” ผู้ควบคุมประกาศคะแนน
โดยปกติแล้วนักเรียนทั่วไปนั้นจะอยู่ในระดับซีหรือดีเท่านั้น คนที่อยู่ในระดับบีมีเพียงคนเดียวก็คือนักเรียนธาตุสายฟ้าคนนั้น!
ความสำเร็จนี้มีเพียงแค่สองคนที่ได้รับมันไป
......
“ถัดไป… โม่ฝาน”
ในขณะที่ทุกคนกำลังประหลาดใจกับคะแนนของมู่ไป๋ ก็ถึงคราวของโม่ฝานบ้างแล้ว…
ความจริงแล้วโม่ฝานรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
ทำไมไอ้หน้าจืดนั้นสอบเสร็จแล้ว จะต้องกลายเป็นเขาที่ต่อคิวมันด้วยนะ?
แน่นอนว่าโม่ฝานคิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ!
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้สนใจอะไรมากนัก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาก็ยังกินอิ่ม นอนหลับ ทุกอย่างยังคงเป็นปกติ มีหยาดฝน มีพระอาทิตย์ดั่งเช่นเดิม เขาไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวอะไร
......
“ว่าไง?” มู่เห่อเห็นว่ามู่ไป๋กำลังมา เขาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“ผมทำตามทุกอย่างที่ลุงบอก” มู่ไป๋กล่าวพร้อมกับแววตาที่เศร้า
“อืม ฉันเพียงต้องการจะทำสิ่งที่ดีให้กับโม่เซี่ยจิงบ้างก็เท่านั้น ฉันจะตัดปัญหาลูกชายไม่เอาไหนของเขาให้พ้นทาง เขาจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องส่งเสียให้มันเรียนเวทมนตร์ เขาควรได้พักผ่อน หึหึ” มู่เห่อกล่าว
ตอนนี้มู่เห่อและมู่ไป๋นั้นมีวิธีจัดการกับโม่ฝานอย่างแน่นอน
ก่อนการสอบจะเริ่มขึ้น มู่เห่อได้วางแผนอย่างรอบคอบกับผู้ควบคุมการสอบ
ผู้ควบคุมหัวล้านนั้นเป็นหนึ่งในสมาชิกของมู่เห่อ เขาเป็นพรรคพวกและรับคำสั่งให้กำจัดโม่ฝานออกไป
แผนก็คือเมื่อมู่ไป๋สอบเสร็จแล้วในเรื่องของพลังดวงดาว เขาจะต้องไปทดสอบปลดปล่อยพลังเวทย์เพื่อหน่วงเวลาสำหรับวางหินทมิฬไว้ที่หินทดสอบ จากนั้นเมื่อเขาเสร็จสิ้นแล้ว จึงเรียกให้โม่ฝานสอบไปคนต่อไป
พลังของหินทมิฬนี้ง่ายมาก เมื่อไหร่ก็ตามที่มีการวางมือลงบนหินเวทย์ดวงดาว มันจะดูดซับพลังของนักเวทย์ผู้นั้นมาส่วนหนึ่ง ซึ่งเช่นนี้จะทำให้หินทดสอบไม่สามารถรับรู้พลังที่แท้จริงได้และไม่ส่องสว่างเท่าที่ควร
ด้วยวิธีเช่นนี้ แม้ว่าโม่ฝานจะสามารถสอบได้ในระดับซี แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับหินทมิฬ ระดับของเขาจะกลายเป็นดีอย่างง่ายดาย!
อย่างไรก็ตาม พวกเขานั้นคิดว่าโม่ฝานไร้ประโยชน์และเป็นเด็กขี้เกียจ เช่นนี้จึงไม่มีความจำเป็นที่โรงเรียนจะต้องเลี้ยงดูอีกต่อไป มันสิ้นเปลืองทรัพยากร!
ตอนนี้มู่ไป๋เผยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มออกมาทันที
‘ถึงเวลาแล้ว เหอะ แกจะอับอายแค่ไหนกันนะ?’
.....
“รู้สึกคุ้นๆจังเลยนะ… โม่ฝาน” ในเวลานั้นมู่โจวอวิ๋นกล่าวออกมาช้าๆ
“พี่ใหญ่… เขาเป็นบุตรชายของคนขับรถนายหญิง” มู่เห่อกล่าวออกมาเพื่อเตือนความจำของมู่โจวอวิ๋น
ในเวลานั้นเอง มู่หนิงเซวียที่มีใบหน้าเรียบเฉยดุจดั่งน้ำแข็งได้ขยับสายตาเล็กน้อย
ความจริงแล้ว เธอนั้นจดจำโม่ฝานได้ แต่ตอนนี้เธอกำลังสับสนและไม่เข้าใจว่าทำไมเธอจึงต้องมาที่นี่ด้วย นี่มันเป็นการสอบของมู่ไป๋และโม่ฝานงั้นเหรอ?
มู่โจวอวิ๋นมองไปที่มู่หนิงเซวียที่ยืนอยู่ข้างๆ
มู่หนิงเซวียรีบกลับสู่สีหน้าปกติทันที เธอเก็บความผันผวนของอารมณ์ไว้อย่างรวดเร็ว
เมื่อมู่โจวอวิ๋นเห็นเช่นนั้นแล้ว เขารู้สึกพึงพอใจ…
‘ในตอนเด็กเธอนั้นไม่รู้เรื่องและดื้อรั้นอยู่เสมอ แต่ในตอนนี้เธอโตขึ้นแล้ว… แน่นอนว่าเธอจะไม่ไร้เดียงสาเช่นเดิม’
“อืม มาดูกันเถอะ อย่างน้อยเขาก็เคยเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา” มู่โจวอวิ๋นกล่าวออกมาอย่างสบายๆ
เห็นได้ชัดว่ามู่โจวอวิ๋นคิดว่าบุตรชายของคนขับรถไม่น่าจะมีพิษภัยอะไรนัก เมื่อมู่หนิงเซวียได้เห็นว่าเขาไร้ความสามารถ เธอก็จะลบเขาออกไปจากสมองเองโดยอัตโนมัติ เขาไม่ต้องการให้แผลเป็นที่อยู่ภายในใจของเด็กหญิงติดค้างเช่นนี้ มันต้องถูกลบออกไป!
......
ในทางกลับกัน โม่ฝานไม่ได้สนใจในสิ่งที่ทั้งสองคนพูด
เขาวางมือลงบนก้อนหินทดสอบพร้อมกับเข้าสู่สมาธิอย่างที่คนอื่นๆได้กระทำก่อนหน้านี้
“พูดจริงๆนะ ฉันล่ะขอบคุณจริงๆที่มีเขา ไม่อย่างนั้นฉันก็คงจะรู้สึกต่ำต้อยไปมากกว่านี้แล้วล่ะ ฮ่าฮ่า” นักเรียนที่ล้มเหลวในการสอบกล่าวออกมา
“ฮ่า แม้ว่าฉันจะได้เกรดดี แต่มันก็ไม่มากเกินไปหรอก เพราะเราจะเพื่อนร่วมทางไงล่ะ” นักเรียนธาตุน้ำอีกคนกล่าวออกมา
“เขาจะสามารถเอาเกรดดีมาได้รึเปล่า ยังตอบไม่ได้หรอก!”
“ใช่ การฝึกฝนของเขานั้นไม่คืบหน้าแม้แต่นิดเดียว”
ภายในห้องเรียน ซูมินกำลังมองไปที่โม่ฝานซึ่งเป็นธาตุไฟเช่นเดียวกับเธอ…
เธออยากจะรู้ว่าเขานั้นเคยตั้งใจเรียนหรือไม่ โม่ฝานนั้นเป็นคนที่มีพลังธาตุไฟแข็งแกร่งกว่าเธอ ถ้าหากเขาถูกไล่ออกไป แน่นอนว่ามันน่าเสียดายมาก แต่ทว่าโม่ฝานนั้นเป็นคนเกียจคร้าน ซึ่งสิ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกรังเกียจเขาอย่างไม่เต็มใจนัก
“นั่น… มันสว่าง… มันสว่างขึ้น!”
“มันสว่างขึ้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ยังไงก็คงจะอยู่ในเกรดดีหละ”
แสงสว่างค่อยๆปรากฏขึ้น แม้ว่ามันจะไม่สว่างมากนักแต่มันก็ค่อยๆเพิ่มขึ้น… ช้าๆ…
เหมือนกับว่ามันพยายามจะเปล่งประกายออกมา แต่มีอะไรขัดขวางมันอยู่… หินทดสอบมันผิดปกติ!
“เฮ้ ฉันว่ามันไม่ค่อยจะถูกต้องเท่าไหร่นะ”
“แสงสว่างนั่นไม่ใช่เกรดดีแน่นอน!”
“งั้นเหรอ หรือจะเป็นเกรดซีล่ะ?! เขาได้เกรดซีงั้นเหรอ!!!” เด็กอีกคนกล่าวออกมาอย่างไม่เชื่อว่าโม่ฝานนั้นจะเข้าสู่เกรดซีได้ ทั้งหมดตื่นตระหนกทันที
บอกได้เลยว่าการจะถูกขับไล่ออกจากโรงเรียนแห่งนี้ ถ้าหากเขาได้รับเกรดซีนั้นคงจะเป็นไปไม่ได้!
พลังเขามาจากไหนกัน? แล้วอย่างนี้ควรจะเชื่อถืออะไรใครได้อีกล่ะ?
••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••
