EDSG ตอนที่ 56 พรสวรรค์ที่เหนือล้ำของเย่เฉินเฟิง
"เสิ่นถู๋เสวี่ย เจ้ามีส่วนร่วมในการวางเเผนลอบสังหารเย่เฉินเฟิงหรือไม่?"ใบหน้าของอาวุโสหลิวมืดลงอย่างมากสายตาของเขาจ้องมองไปที่ เสิ่นถู๋เสวี่ย
"ลอบสังหารเขา?"เสิ่นถู๋เสวี่ยเเสร้งทำเป็นเเปลกใจเเละพูดว่า"อาวุโสหลิวท่านเข้าใจผิดไปหรือไม่ข้าจะไปวางเเผนลอบสังหารน้องเย่ทำไม ข้าเองก็ทำตามภารกิจในการสกัดกั้นเป้าหมายที่ได้รับมา"
"เจ้าเเน่ใจ?"อาวุโสหลิว กล่าวถามด้วยน้ำเสียงเบา ๆ "ข้าขอถามเจ้าอีกครั้ง ชางกวนเป็ง เเละ เสิ่นถู๋เย่ ไม่ได้อยู่กับเจ้างั้นเหรอ?"
"จริงสิก่อนหน้านี้ในระหว่างที่ข้าขึ้นเขามาข้าเห็นน้องเย่ใช้ออกด้วยทักษะของนิกายเพลิงผลาญฟ้า ดัชนีทะลวงวิญญาณ ทั้งยังเป็นขั้นสุดท้ายอย่าง ดัชนีทลายวิญญาณอีก ไม่ทราบว่าน้องเย่ไปร่ำเรียนมันมาจากไหน"เสิ่นถู๋เสวี่ย เผยรอยยิ้มเเละจ้องมองไปที่ เย่เฉินเฟิง
หากสิ่งที่ เสิ่นถู๋เสวี่ย พูดเป็นเรื่องจริง ผลที่ตามมาจะร้ายเเรงมาก
"ดัชนีทะลวงวิญญาณเป็นข้าได้รับมาจากการเอาชนะศิษย์อาวุโสของนิกายเพลิงผลาญฟ้า อย่างไรก็ตาม ข้าก็ได้ส่งคืนทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณคืนเเก่เขาไป"เย่เฉินเฟิงที่ได้รับบาดเจ็บได้ฝืนลุกขึ้นเเละตอบกลับอย่างช้า ๆ
"เจ้ากล้าดียังไง!"การเเสดงออกของอาวุโสหยูมืดลงอย่างมาก"เย่เฉินเฟิง หรือว่าเรื่องที่เจ้าพูดมาก่อนหน้านี้เป็นเรื่องโกหกเหลวไหลทั้งเพ เจ้าเชื่อหรือไม่ว่าข้าสามารถที่จะลงโทษเจ้าสถานหนักตอนนี้ได้"
"อาวุโสท่านนี้ เหตุใดข้าถึงต้องโดนลงโทษสถานหนัก?"
"เจ้ายังกล้าเเสร้งโง่อีกงั้นเหรอ?"ใบหน้าของอาวุโสหยูเผยความดุเดือดออกมา"เจ้าร่ำเรียนทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณมานานเเค่ไหนเเล้ว?"
"เเค่ระยะเวลาหนึ่งชั่วโมง"เย่เฉินเฟิงตอบกลับอย่างซื่อสัตย์
"โกหก! เจ้าจะบอกว่าเจ้าสามารถเชี่ยวชาญทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณได้เพียงในหนึ่งชั่วโมง ? ฮ่าฮ่า กล้าช่างกล้าพ่นวาจาไร้สาระออกมาได้"อาวุโสหยูกล่าวด้วยความโกรธ
"ถ้าท่านไม่เชื่อข้าท่านสามารถตามหาตัวศิษย์อาวุโสคนนั้นมาสอบถามได้ว่าที่ข้าเล่านั้นเป็นความจริงหรือไม่"เย่เฉินเฟิงตอบกลับอย่างไม่ได้มีความเกรงกลัว
"ถ้าเจ้ามั่นใจขนาดนั้น ข้าจะมอบทักษะ ตราประทับอสรพิษโลหิต ให้กับเจ้า มันเป็นทักษะวิญญาณระดับกลาง ถ้าเจ้าสามารถฝึกฝนมันต่อหน้าพวกเราเเละเข้าถึงระดับเชี่ยวชาญได้ภายในสองชั่วโมง ข้าจะยอมเชื่อสิ่งที่เจ้าพูด เเละจะตบรางวัลบางอย่างให้เจ้าอีกด้วย"
"เเต่ถ้าไม่ล่ะก็ก็อย่าได้โทษข้าที่ข้าหยาบคายใส่เจ้า"อาวุโสหยู หยิบทักษะตราประทับอสรพิษโลหิตออกมา เเละ กล่าวพูดอย่างเยือกเย็น
"อาวุโสหยู ทักษะตราประทับอสรพิษโลหิต นี่ เป็นเพียงทักษะที่มีการเคลื่อนไหวเพียงอย่างเดียวความยากในการฝึกฝนของมันเทียบได้กับทักษะวิญญาณระดับสูง การทดสอบนี้ไม่ยากไปหน่อยงั้นเหรอ?"อาวุโสหลิว กล่าวถามด้วยสีหน้านิ่วคิ้ว
"พี่หลิว เช่นนั้นท่านเชื่อเรื่องโกหกของไอ้เด็กนี่หรือไม่?"อาวุโสหยูกล่าวตะโกน"ถ้าเขาสามารถฝึกฝนทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณให้ถึงระดับเชี่ยวชาญได้ในหนึ่งชั่วโมง ท่านไม่ต้องกลัวว่าเขาจะไม่สามารถทำเรื่องเเค่นี้ได้ ไม่อย่างนั้นเรื่องที่เจ้าเด็กนี่พูดมาก็เป็นเเค่เรื่องผายลม"
"อาวุโสหยู ถ้าข้าสามารถฝึกฝนทักษะตราประทับอสรพิษโลหิต ได้ภายในสองชั่วโมงท่านจะให้รางวัลข้าเป็นโอสถเก้าวิญญาณ 2 เม็ดได้หรือไม่"
เเม้ว่าเย่เฉินเฟิงจะบอกได้ว่าทักษะตราประทับอสรพิษโลหิต นั้นฝึกฝนยากกว่าทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณ เเต่เขาก็มั่นใจว่าด้วยสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ของเขา เขาจะสามารถฝึกฝันมันได้
"อึก..."
รอยยิ้มเย้ยหยันของอาวุโสหยูเเข็งทื่อ ทันทีที่เขาเห็นการเเสดงออกที่มั่นใจของ เย่เฉินเฟิง
"อะไรหรือว่าท่านไม่กล้าอย่างงั้นเหรอ?"เย่เฉินเฟิง ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
อันที่จริงเเล้ว เย่เฉินเฟิง ไม่ได้สนใจสถานะของ อาวุโสหยู เขาตั้งเป้าไว้ว่าเรื่องเเค้นในวันนี้ เเก้เเค้นในอนาคตก็ยังไม่สาย
อีกอย่างถ้าเขาเเสดงความสามารถที่น่าอัศจรรย์ออกมา นิกายเพลิงผลาญฟ้าก็จะปกป้องเขา เเละ อาวุโสหยู ก็คงจะไม่กล้ากลั่นเเกล้งเขา
"ก็ได้ชายชราคนนี้ตอบตกลง"
เมื่อเขาใช้เวลาคิดนานกว่าสิบลมหายใจ เขาก็ตอบตกลง เขาไม่เชื่อว่า เย่เฉินเฟิง จะสามารถฝึกฝนทักษะตราประทับอสรพิษโลหิต นี่ได้ภายในระยะเวลาสองชั่วโมง
"เย่เฉินเฟิง เจ้าเเน่ใจงั้นเหรอ?"อาวุโสหลิวกล่าวถามด้วยความกังวลหลังจากเห็นเย่เฉินเฟิงกล่าวพูดออกไป
"รับไป"
เย่เฉินเฟิงได้รับทักษะตราประทับอสรพิษโลหิตมาจากอาวุโสหยูที่เเสดงสีหน้าออกมาอย่างน่าเกลียด เขาเริ่มนั่งไขว่ห้างเเละพูดขึ้น"ข้าคงต้องรบกวนอาวุโสหลิวในการปกป้องข้าระหว่างฝึกฝนเเล้ว"
"ไม่ต้องห่วง ชายชราคนนี้จะไม่ยอมให้ใครไปรบกวนเจ้า"อาวุโสหลิวพยักหน้าเเละสัญญา
"ขอบคุณ!"
เย่เฉินเฟิง กล่าวขอบคุณอย่างสุดซึ้ง จากนั้นก็เริ่มปล่อยพลังวิญญาณของเขาลงไปในม้วนกระดาษเเละจดจำมันอย่างรวดเร็ว
"เย่เฉินเฟิง ข้าไม่รู้ว่าเจ้าโง่หรือเเสร้งโง่กันเเน่ เจ้ากล้าที่จะเดิมพันกับอาวุโสหยูด้วยกลวิธีนี้ เจ้ารอดูบทลงโทษจากอาวุโสหยูได้เลย"เสิ่นถู๋เสวี่ย จ้องมองไปที่ เย่เฉินเฟิง อย่างเยาะเย้ย ราวกับว่า ชะตากรรมของ เย่เฉินเฟิง ได้ถูกกำหนดไว้เเล้ว
หลายนาทีผ่านไป,ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ทันใดนั้น ชางกวนเป็ง เเละ เสิ่นถู๋เย่ ก็มาถึง
อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา เฟิงเสี่ยวเซียว,จี้ฉิงเสวี่ย เเละ เสิ่นถู๋ปิง ก็ประสบความสำเร็จในการข้ามผ่านภูเขาเมฆาม่วง
เมื่อพวกเขาได้ยินเรื่องจาก เสิ่นถู๋เสวี่ย จากการกระทำที่ไร้สาระของ เย่เฉินเฟิง นอกจาก จี้ฉิงเสวี่ย เเล้ว ทุกคนต่างก็รู้สึกเย้ยหยันเขา
เขาไม่เชื่อว่า เย่เฉินเฟิงจะสามารถฝึกฝนทักษะวิญญาณระดับกลางได้ภายในสองชั่วโมง
จากนั้นเวลาสองชั่วโมงก็ผ่านไป เย่เฉินเฟิง ที่นั่งไขว่ห้างได้ลืมตาตื่นขึ้น สองมือของเขาได้วาดสัญลักษณ์มือที่ซับซ้อนอย่างรวดเร็ว
จากนั้นตราประทับก็ถูกสร้างขึ้นจากพลังวิญญาณภายในร่างกายของเขาก่อนที่มันจะลอยตัวออกมาอย่างรวดเร็ว
ร่างของอสรพิษที่สดใสได้เลื้อยไปมาบนฝ่ามือของ เย่เฉินเฟิง
จากนั้นร่างของมันก็ใหญ่มากขึ้นเเละมากขึ้นเรื่อย ๆ
"อะไร..."
อาวุโสหลิว เเละ อาวุโสหยู รวมถึงคนอื่น ๆ ทันทีที่เห็นตราประทับอสรพิษโลหิตบนฝ่ามือของ เย่เฉินเฟิง พวกเขาทั้งหมดจ้องมองออกไปด้วยสายตาที่เบิกกว้างเเละอ้าปากค้าง ราวกับว่า พวกเขาเห็นเย่เฉินเฟิงเป็นภูติผี
"ตราประทับอสรพิษโลหิต!"
เเม้ว่าเย่เฉินเฟิงจะไม่คุ้นเคยกับการสร้างตราประทับอสรพิษโลหิตของเขา เเต่เขาก็สามารถควบคุมเเละใช้งานได้
คลื่น!
จากนั้นอสรพิษโลหิตที่ทรงพลังก็เลื้อยหางของมันออกไปอย่างรวดเร็วพุ่งชนกับหินเเข็งที่อยู่ไกลออกไป หินนั่นได้เเตกออกเป็นเสี่ยง ๆ พร้อมกับปลดปล่อยความร้อนที่รุนเเรงออกมา
"สัตว์ประหลาด เย่เฉินเฟิงคนนี้มีพรสวรรค์ราวกับสัตว์ประหลาด"
เมื่อเห็นฉากที่เกิดขึ้นด้านหน้า ความคิดที่ไร้สาระก็พุ่งทะลุจิตใจของอาวุโส หยู เขารู้สึกตกตะลึงกับความสามารถที่ยิ่งใหญ่ของ เย่เฉินเฟิง
