EDSG ตอนที่ 54 ดัชนีที่น่ากลัว
"เหอะ..."
เย่เฉินเฟิงคำรามออกมาเขาเปิดเผยเจตนาความตั้งใจสู้ของเขาจนมาถึงจุดสูงสุด กล้ามเนื้อทั้งหมดในร่างกายของเขากู่ร้องออกมา พละกำลังที่น่ากลัวอยู่ภายในได้เเผ่กระจายออกไปทุกทิศทาง
เห็นการเเสดงออกของเขา เสิ่นถู๋เสวี่ย ก็สัมผัสได้ถึงพละกำลังที่น่ากลัวจากร่างกายของ เย่เฉินเฟิง
"อั๊ก!"
หน้าอกของ เสิ่นถู๋เย่ ถูกพลังกดดันกระเเทกเข้าใส่ร่างจนกระเด็นลอยออกไปโลหิตสาดไปทั่วทุกทิศทาง
เย่เฉินเฟิง เดิมมีโอกาสที่จะฆ่า เสิ่นถู๋เย่ ได้ทันที เเต่เขาก็ไม่ต้องการที่จะทำเช่นนั้น ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงสร้างอาการบาดเจ็บสาหัสให้กับอีกฝ่าย
"ปีกวายุสบั้น!"
ช่วงเวลาที่ เสิ่นถู๋เย่ ได้รับบาดเจ็บ ทักษะวิญญาณของ ชางกวนเป็ง ก็พุ่งไปที่ด้านหลังของ เย่เฉินเฟิง
เย่เฉินเฟิง ที่กำลังจะถูกคมขวานที่เหมือนกับปีกที่เเหลมคมเจาะผ่านทะลวงร่างเขาได้ใช้ทักษะร่างเเปลงเงาเพื่อหลบการเคลื่อนไหวอีกครั้ง
"พละกำลังหนึ่งหมื่นจิน!"
จากนั้นเย่เฉินเฟิงก็หมุนตัวก่อนที่จะปลดปล่อยพละกำลังกว่าหนึ่งหมื่นจินออกมาเเละซัดเข้าใส่ทักษะวิญญาณของ ชางกวนเป็ง
ลมกรรโชกจำนวนมากได้ถูกตัดผ่านราวกับพายุเเละพุ่งซัดเข้าหา ชางกวนเป็ง
ถูกกดดันโดยพลังที่น่ากลัวจากกำปั้นนั่น สีหน้าของ ชางกวนเป็ง เปลี่ยนสีอย่างมาก เขารีบถือขวานหนักอย่างเเน่วเเน่ เเละ พุ่งเข้าใส่กำปั้นหมัดของ เย่เฉินเฟิง เพื่อต้านรับ
"ปั้ง!"
พละกำลังหมัดของเย่เฉินเฟิงโดยตรงได้ปะทะเข้ากับคมขวานยักษ์ของเขา พลังที่เเข็งเเกร่งได้ไหลผ่านเเขนของเขาจนทำให้เขารู้สึกชาที่เเขน
จากนั้นเขาก็ไม่สามารถต้านรับมันได้อีกกระเเสพลังที่รุนเเรงพุ่งซัดเข้าใส่หน้าอกของเขาโดยตรง ร่างของเขาถูกส่งลอยไปไกลกว่า 10 เมตรเเละได้รับบาดเจ็บสาหัส
"ทักษะวิญญาณคลื่นคำราม!"
เสิ่นถู๋เสวี่ย ไม่คิดเลยว่า เย่เฉินเฟิง จะทำให้ ชางกวนเป็ง เเละ เสิ่นถู๋เย่ ได้รับบาดเจ็บ
"อั๊ก..."
หลังจากถูกโจมตีโดยทักษะคลื่นคำรามจิตวิญญาณของเย่เฉินเฟิงก็สั่นไหวพลังโลหิตในร่างกายของเขาเริ่มเดือดพล่านเเละได้รับความเสียหาย ความเร็วในการตอบสนองของเขาได้ลดลงเล็กน้อย
"ทวนทมิฬทะลวงสวรรค์!"
เสิ่นถู๋เสวี่ย คว้าโอกาสนี้ ใช้ทวนเหล็กสีดำในมือของเขา พุ่งโจมตีใส่เย่เฉินเฟิง เเละ พยายามจะเด็ดหัวเขาอย่างรวดเร็ว
"อย่าได้หวัง!"
ในช่วงเวลาสำคัญ เย่เฉินเฟิง ได้ตอบโต้โดยสัญชาตญาณ จู่ ๆ สัญลักษณะพลังที่เหมือนอสรพิษก็ปรากฏออกมาจากนิ้วของเขาพุ่งชนเข้ากับ ทวนเงามืด ของ เสิ่นถู๋เสวี่ย
"ปั้ง!"
คลื่นกระเเทกได้ส่งผลให้ เย่เฉินเฟิง กระเด็นลอยออกไปเเละตกลงพื้นอย่างรุนเเรง
"ดัชนีทะลวงวิญญาณ? เจ้าเรียนรู้มันได้ยังไง มันเป็นทักษะที่ไม่ได้ถ่ายทอดให้กับคนนอกนิกายเพลิงผลาญฟ้า นอกจากนี้เจ้ายังสามารถสำเร็จขั้นที่สองของทักษะได้!"เสิ่นถู๋เสวี่ย รู้จัก ทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณ เขารับรู้ได้ถึงคุณค่าของมัน ตอนนี้ใบหน้าของเขาปรากฏความเศร้ามองเเละกล่าวด้วยเสียงเย็นชา
เย่เฉินเฟิง ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาไม่ได้ตอบ เสิ่นถู๋เสวี่ย เเต่รีบกลืนโอสถเติมวิญญาณเข้าไปในปากของเขา
"พี่เสวี่ย อย่าปล่อยสารเลวน้อยนั่นหนีไปได้ ไม่งั้นพวกเราจะเจอปัญหา"เสิ่นถู๋เย่ ได้ลากร่างกายที่บาดเจ็บของตนเองขึ้นมาพร้อมกับจ้องมองไปที่ เย่เฉินเฟิง ที่กำลังจะหลบหนี
"ไม่ต้องห่วงข้าจะไม่ปล่อยให้มันหนีไปได้"
"เเปดก้าวย่างพริบตา!"
เสิ่นถู๋เสวี่ยได้ใช้ทักษะวิญญาณในการเสริมความเร็วของร่างกาย ร่างกายของเขาทะยานขึ้นอย่างกระทันหัน เพียงไม่กี่ก้าว ช่องว่างระหว่างเขากับ เย่เฉินเฟิง ก็ใกล้กันมากขึ้น
"ทักษะคลื่นคำราม"
เมื่อเข้าใกล้ระยะโจมตีของเขา เสิ่นถู๋เสวี่ย ก็ใช้ทักษะคำรามของตนเองออกมา เสียงคำรามที่รุนเเรงได้ผ่านทะลุชั้นอากาศพุ่งกระเเทกใส่ร่างของ เย่เฉินเฟิง อย่างหนักหน่วง
หลังจากได้รับการโจมตีจำนวนมากร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสของ เย่เฉินเฟิง ก็ไดล้มลง โลหิตจำนวนมากได้พุ่งออกมาจากปากของเขา
"ไปตายซะ"
"ทวนทมิฬทะลวงสวรรค์!"
เสิ่นถู๋เสวี่ย ได้ส่งพลังวิญญาณทั้งหมดของเขาไปที่ ทวนเงามืด จากนั้นก็ใช้ทักษะวิญญาณที่เเข็งเเกร่งที่สุดของเขาอีกครั้งเพื่อโจมตีเย่เฉินเฟิง
"ดัชนีทลายวิญญาณ"
ในช่วงระยะเวลาสำคัญ เย่เฉินเฟิง ที่ได้รอการโจมตีของอีกฝ่ายล่วงหน้า เขาได้ถ่ายเทพลังวิญญาณทั้งหมดของเขาลงไปที่นิ้วชี้ข้างขวา จากนั้น เขาก็ใช้ทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณขั้นที่ 3 ออกมา
ลำเเสงพลังวิญญาณที่ยาวมากกว่าหนึ่งฟุตได้หมุนพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูงพุ่งเข้าใส่ เสิ่นถู๋เสวี่ย อย่างรวดเร็ว
"บัดซบ!"
เสิ่นถู๋เสวี่ย ได้ยกทวนเงามืดของตนเองขึ้นมา เเละ ใช้มันปัดป้องพลังที่โจมตีมาจนทำให้เเขนของเขารู้สึกสั่นไหวอย่างรุนเเรง
"ดัชนีทะลวงวิญญาณ เจ้าสามารถฝึกฝนทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณไปยังขอบเขตขั้นที่ 3 ได้ เจ้าเป็นใครกันเเน่?"เสิ่นถู๋เสวี่ย รู้สึกตกใจ เมื่อเห็น เย่เฉินเฟิง สามารถฝึกฝน ทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณได้ถึงขั้นสุดท้าย
เเม้ว่าเขาจะถูกโจมตีโดยเย่เฉินเฟิงอย่างหนักหน่วงเเต่ช่องว่างระหว่างพลังของทั้งสองคนก็เเตกต่างกันมากเกินไป เย่เฉินเฟิง ต้องการหลบหนีออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด เเละหลังจากที่เขาได้รับโอสถเก้าวิญญาณมาเพิ่มความเเข็งเเกร่งของเขา เขาค่อยหาทางเเก้เเค้นคนพวกนี้ภายหลัง
หลังจากตัดสินใจได้เเล้ว เย่เฉินเฟิง ก็กระโจนร่างของเขาเข้าใส่พุ่มไม้ด้านข้าง
"อย่าได้คิดที่จะหนี"
เห็นเย่เฉินเฟิง กำลังจะหลบหนี เสิ่นถู๋เสวี่ย ก็ขว้างทวนเงามืดของเขาออกไป มันได้พุ่งไปที่ด้านหลังของ เย่เฉินเฟิงเหมือนกับสายฟ้าฟาด
เย่เฉินเฟิงได้ใช้ทักษะร่างเเปลงเงาเพื่อหลบการโจมตีได้อย่างรอดหวุดหวิด ขณะที่เขาหลบการโจมตีของ ทวนเงามืด เสิ่นถู๋เสวี่ย ก็ใช้ทักษะเเปดก้าวย่างพริบตาเข้าหาเขา
ฝ่ามือของ เสิ่นถู๋เสวี่ย ได้ปรากฏคลื่นพลังสีเขียวที่เด่นชัดดูเหมือนเขจะใช้ทักษะวิญญาณของเขาเพื่อโจมตีเย่เฉินเฟิงจากระยะใกล้
"ดัชนีทลายวิญญาณ"
เย่เฉินเฟิง จ้องมองไปที่เเสงที่อยู่ในฝ่ามือของ เสิ่นถู๋เสวี่ย เขากัดฟันเเน่นเเละเพิกเฉยต่ออาการบาดเจ็บทั้งหมด เขาฝืนใช้ทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณอีกครั้ง เพื่อกดดันให้ เสิ่นถู๋เสวี่ย ต้องป้องกัน
จากนั้นเขาก็กระโดดหายเข้าไปในพุ่มไม้สีเขียวเเละหายไปจากระยะสายตา หลงเหลือทิ้งไว้เพียงความไม่พอใจบนใบหน้าของ เสิ่นถู๋เสวี่ย เเละ คนอื่น ๆ
