GE288 ทาส [ฟรี]
เมื่อนายกองอสูรเกราะดำออกคำสั่ง ผู้ติดตามของมันพุ่งเข้าใส่จนร่างกลายเป็นลำแสงสีดำ ร่างของมันปรากฏเบื้องหน้าลู่เฉิงในพริบตา แล้วเหวี่ยงหมัดที่รุนแรงจนทำให้เกิดรอยแยกมิติเข้าใส่
ลู่เฉิงดวงตาเบิกกว้าง หมัดเข้าปะทะร่างของมันอย่างจัง ส่งร่างของมันปลิวไปไกล
มันร้องด้วยความเจ็บปวด โลหิตไหลริน มันคืนร่างเป็นผู้เยาว์ในอาภรณ์ขาว ใบหน้าซีดเซียว
“ทาสในขอบเขตตัดวิญญาณขั้นสูงทรงพลังจริงๆ… อย่างน้อยๆก็รับหมัดมันได้หมัดนึง...”
ร่างอสูรของลู่เฉิงมีความพิเศษ แม้จะถูกหมัดชกจนร่างแตกเป็น 6 ส่วน แต่ยังสามารถกลับมาผสานเข้ากันได้อีกครั้ง
เพียงแต่ทันทีที่ลู่เฉิงตั้งตัวได้ เงาร่างของทาสตนนั้นปรากฏขึ้นด้านหลังของมัน พร้อมกับชกหมัดใส่อีกครั้ง
ลู่เฉิงตกตะลึง เมื่อครู่มันใช้ปราณไปแทบจะหมดแล้ว จึงไม่อาจเค้นพลังใช้ร่างอสูรได้อีก หากมันเผชิญหน้ากับหมัดของทาสตนนี้ มันไม่รอดแน่
“ระวัง!”
เส้นแสงสีแดงปรากฏขึ้นด้านหลังลู่เฉิง ชกหมัดเข้าปะทะทาสตนนั้นโดยไม่เกรงกลัว
ทั่วร่างของบุรุษผู้นั้นลุกโหมด้วยเพลิง ร่างกายในขอบเขตกระดูกหยกที่หนึ่งทะลวงระดับขึ้นไปยังขอบเขตกระดูกหยกที่สอง
“โลหิตคลั่ง!”
บุรุษเกราะแดงเร่งพลังจนแข็งแกร่งทัดเทียมผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นกลาง
หมัดปะทะดังสนั่น บุรุษเกราะแดงบาดเจ็บสาหัส ลู่เฉิงได้รับผลกระทบจากหมัด ถูกกระแทกไปไกลทั้งกระอักโลหิต
เมื่อทั้งสองบาดเจ็บสาหัส บุรุษเกราะดำที่เฝ้ามองยิ้มเย้ย
“คนของเผ่าลั่วหยุนไม่เห็นจะเก่งสมคำร่ำลือ… นอกจากลู่เป่ยแล้วคนอื่นๆก็ไม่เห็นจะเท่าไหร่...”
“บังอาจ!” ลู่เฉิงตะโกนด้วยความโกรธแค้น ยามนี้มันแทบจะลุกยืนไม่ไหว หากอีกฝ่ายไม่มีทาสในขอบเขตตัดวิญญาณขั้นสูง ทั้งสองคงไม่พ่ายแพ้จนน่าอนาจขนาดนี้
บุรุษเกราะดำขลาดเขลา ที่มันให้ทาสจู่โจมเพราะมันไม่อยากเสี่ยงชีวิตต่อสู้เอง
ลู่เฉิงและบุรุษเกราะแดงไม่อาจรับมือกับทาสตนนี้ได้
“ดูเหมือนข้าคงจะเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่แล้ว...” ลู่เฉิงคงสีหน้าสงบ ดวงตาเปล่งประกายด้วยเจตนาต่อสู้
“เข้ามา ข้าไม่กลัวตาย!” บุรุษเกราะแดงถุยโลหิต สีหน้าเย่อหยิ่งไม่หวาดกลัว
ด้วยวิชาโลหิตคลั่งที่ยังแผลงฤทธิ์ ยิ่งเสริมความกล้าให้ทั้งสอง ทาสตนนั้นเริ่มเคลื่อนไหว มันทะยานเข้าหาทั้งสองพลางชกหมัดใส่อีกครั้ง
แม้จะรับหมัดของอีกฝ่ายไม่ได้ แต่ก็อย่างที่บุรุษเกราะแดงกล่าว...มันไม่กลัวตาย!
ทั้งสองตัวสินใจพร้อมเพรียง เตรียมระเบิดดวงจิตฆ่าตัวตายไปพร้อมกับอีกฝ่าย
แต่เมื่อทาสตนนั้นเข้าประชิด ลู่เฉิงที่ตัดสินใจฆ่าตัวตายก็ต้องตกตะลึง
ดวงตาของลู่เฉิงจับจ้องบางสิ่งที่กำลังตรงเข้ามาจากด้านหลังด้วยความเร็วสูง
“เขามาแล้ว!” ลู่เฉิงอุทาน
“ใคร?” บุรุษเกราะแดงกล่าว ชั่วพริบตานั้น เส้นแสงสีดำทะยานผ่านประตู พร้อมกับชกหมัดเข้าปะทะกับทาส!
บุรุษเกราะดำสีหน้าแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง เส้นแสงสีดำปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าลู่เฉิงในชั่วพริบตา พร้อมชกหมัดหักล้างหมัดของทาสตนนั้นไป
เงาร่างของผู้ที่มามีลักษณะคล้ายผู้เยาว์คนหนึ่ง แต่บนศีรษะมี 2 เขายาว ทั่วร่างปกคลุมด้วยเกร็ดสีดำ ผมยาวพลิ้วไสว ที่แผ่นหลังมีปีกคู่ที่ปกคลุมด้วยขนสีดำคู่ใหญ่ หมัดที่ดูธรรมดาสามัญแต่กลับแฝงด้วยเงาของภูเขาสีดำขนาดใหญ่ นำมาซึ่งอานุภาพที่คาดไม่ถึง
เมื่อหมัดทั้งสองเข้าปะทะ เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว ปราณปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวปะทุ หักล้างหมัดของทาสในขอบเขตตัดวิญญาณขั้นสูงจนหมดสิ้น
“ใครทำร้ายคนของเผ่าลั่วหยุน ตาย!” หยาดพิรุณสีแดงนับพันหยดปรากฏบนฝ่ามือ ก่อนพุ่งใส่หน้าอกของทาสราวกับห่าอุกกาบาต
แม้จะไม่สามารถทะลวงการป้องกันของทาสตนนั้นได้ แต่แรงกระแทกก็ส่งให้มันปลิวกระแทกพื้นไปไกล
ทันใดนั้นแววตาของทาสแปรเปลี่ยน ใบหน้าข้างซ้ายปรากฏรอยสักจันทราสีดำครึ่งเสี้ยว
“ลู่เป่ย ในที่สุดเจ้าก็มา!” ลู่เฉิงมีความสุขมาก บุรุษเกราะแดงเองก็ถอนการระเบิดดวงจิต พร้อมกับเรี่ยวแรงกำลังที่หายไป จนทำให้มันไม่อาจหยัดยืนได้อีก
วันนี้ พวกมันทั้งสองรอดแล้ว และผู้ที่ตายสมควรเป็นบุรุษเกราะดำและทาสของมัน
การปรากฏตัวของหนิงฝานทำให้บุรุษเกราะแดงประหลาดใจ หนิงฝานมาในร่างอสูรพร้อมกับเจตจำนงค์อสูรที่บรรลุขั้นต้น!
“หลังจากการประลอง 5 ปี เด็กนี่ปลุกโลหิตครั้งที่ 3 ได้สำเร็จ ทั้งยังสร้างเจตจำนงค์อสูร ขัดเกลา กระทั่งเจตจำนงค์อสูรบรรลุขั้นต้น! เด็กนี่มันปีศาจโดยแท้ นายท่านลู่เฉิงเลือกคนได้ไม่ผิดจริงๆ!”
ลู่เฉิงเองก็มีข้อสงสัยมากมาย แต่มันไม่สนใจ มันมีความสุขที่หนิงฝานปรากฏตัวและกล่าวเตือน “ไอ้คนเกราะดำนั่นดูเหมือนจะถูกวิชาควบคุมบางอย่าง เจ้าระวังด้วย!”
ไม่ว่าผู้เชี่ยวชาญจะแข็งแกร่งเพียงใด ระดับพลังสูงส่งเพียงใด แต่อาจต้องตายด้วยเล่ห์กลวิชา ดังนั้นลู่เฉิงจึงกล่าวเตือน
“วางใจเถอะ! ไม่ว่ามันจะมีเล่ห์กลอะไร มันก็ทำอะไรข้าไม่ได้!”
หนิงฝานเดินเข้าหาทาสของบุรุษเกราะดำ แววตาเย่อหยิ่งถือดี
แรงกดดันที่รุนแรงของหนิงฝาน เข้ากดดันพวกมันจนยากจะหายใจ
“ข้า ‘ฉูเหว่ย’ ส่วนเขาคือน้องชายข้า ‘ฉูเตี่ยน’ ข้าเป็นคนของเผ่าทาสอสูร ไม่รู้ว่าท่านเป่ยอยู่ที่นี่ จึงได้ทำเรื่องที่ไม่ควรไป… พวกข้าจะเร่งจากไปทันที ท่านเป่ยเมตตาพวกข้าด้วย!”
ฉูเหว่ยคือบุรุษเกราะดำ มันตกตะลึงกับความแข็งแกร่งของหนิงฝานเป็นอย่างมาก อีกอย่าง หนิงฝานยังได้ทำบางอย่างทาสของมันจนใบหน้าปรากฏรอยสักจันทราสีดำครึ่งเสี้ยว
มันรู้ดีว่าทาสของมันไม่อาจรับมือหนิงฝานได้ เพราะหนิงฝานกระทำบางอย่างจนทาสของมันเสียการควบคุม
มันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าสามารถทำแบบนี้ได้ด้วย
“เมตตา? ถ้าข้ามาช้ากว่านี้ก้าวเดียว เจ้าคงสังหารสหายข้าไปแล้ว!”
หนิงฝานกระพือปีก เงาร่างเลือนลางหายไป ก่อนปรากฏกายขึ้นด้านหลังฉูเตี่ยน พร้อมกับซัดฝ่ามือเข้าที่ศีรษะของมัน
ฝ่ามือแฝงด้วยอานุภาพของภูเขาปีศาจ ฉูเตี่ยนที่สัมผัสหน้าซีด แต่มันก็ช้าเกินกว่าจะตอบสนองได้ทัน กระทั่งถูกฝ่ามือบดขยี้ศีรษะจนเละ!
ร่างที่ไร้ศีรษะล้มลง แต่ร่างของมันกลับไร้ดวงจิต!
หนิงฝานหันมองฉูเหว่ย ยามนี้มันถอยห่างจากหนิงฝานพร้อมกับนำทาสของมันอีกคนออกมา
วิชาเปลี่ยนตัว! เผ่าทาสอสูรมีทั้งวิชาทาสและวิชาเปลี่ยนตัว เมื่อครู่ในชั่วพริบตาที่หนิงฝานจะสังหารฉูเตี่ยน ฉูเหว่ยสลับตัวทาสอีกคนเข้าไปแทน
หนิงฝานดวงตาเป็นประกาย เผ่าอสูรทาสช่างมีวิชาที่เป็นเอกลักษณ์และน่าสนใจ
เพียงแต่ยามนี้พวกมันไม่ได้มีความสุข พวกมันหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
หนิงฝานในยามนี้รวดเร็วเทียบเท่าผู้เชี่ยวชาญกึ่งไร้ดัดแปลง การลงมืออย่างโหดเหี้ยมของเขาทำให้ฉูเหว่ยหวาดกลัว และรู้ว่าวันนี้มันคงไม่มีทางรอด
“เตรียมตัว!”
ฉู่เหว่ยสัมผัสกระเป๋า เงาร่าง 3 เงาปรากฏเบื้องหน้า ฉูเตี่ยนทำมือเป็นท่าทาง เงาร่าง 5 เงาพุ่งออกจากกระเป๋า
เงาร่างเหล่านั้นคือทาสในขอบเขตตัดวิญญาณ มี 5 คนอยู่ในขอบเขตตัดวิญญาณขั้นต้น อีก 3 คนอยู่ในขอบเขตตัดวิญญาณขั้นกลาง หากรวมกับพวกมันด้วย ยามนี้ หนิงฝานกำลังเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณ 10 คน
“ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณ 10 คน!” บุรุษเกราะแดงสีหน้าแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง ลู่เฉิงเองก็เป็นกังวล
แต่ทั้งสองรู้ว่าหนิงฝานมีศพปีศาจในขอบเขตกึ่งไร้แบ่งแยก มีศพนางสวรรค์ และมีทหารศิลาอยู่ เขาย่อมไม่ได้ด้อยไปกว่าพวกมัน
เพียงแต่หนิงฝานไม่ได้นำผู้ใดออกมา!
“มีทาสเยอะแล้วยังไง?” หนิงฝานผสานมือเป็นท่าทาง ดวงตาทั้งสองข้างเปล่งแสง ทาสทั้งหมดหวาดกลัวจนตัวสั่นพร้อมกับรอยสักจันทราครึ่งเสี้ยวปรากฏขึ้นที่ใบหน้าข้างซ้าย
การปรากฏขึ้นของจันทราสีดำครึ่งเสี้ยว ทำให้ทาสเหล่านั้นเสียการควบคุมโดยสมบูรณ์ พวกมันคุกเข่าให้หนิงฝานและก้มศีรษะคารวะ
ฉูเหว่ยตกตะลึง ฉูเตี่ยนหวาดกลัว
เมื่อครู่ร่างทาสของมันถูกสังหาร โชคดีที่พี่ชายมันดึงดวงจิตออกมาได้ทันมันจึงรอด
“ทำไมทาสของข้าจึงหลุดจากการควบคุม? ลู่เป่ย เจ้าทำอะไร!” ซูเหว่ยโกรดและหวาดกลัว
“เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้!”
หนิงฝานใช้วิชาไว้ทุกข์แด่ความตาย เป็นวิชาของหลั่วโยว่ สตรีผู้อยู่ในสร้อยหยินหยาง
แม้วิชานี้จะยังไม่สมบูรณ์ แต่ด้วยพลังระดับหนิงฝานยามนี้ เพียงพอที่จะทำให้ทาสในขอบเขตตัดวิญญาณขั้นกลางฟังคำสั่งได้
ส่วนทาสในขอบเขตตัดวิญญาณขั้นสูง แม้จะยากต่อการควบคุม แต่หากได้สัมผัสร่างกายของมัน วิชาก็มีโอกาสสำเร็จ
แม้ว่าพวกมันจะมีทาสมากขนาดไหน ตราบใดที่ไม่ใช่ทาสในขอบเขตตัดวิญญาณขั้นสูงสุดขึ้นไป เขาก็ไม่ต้องกังวล
“ไม่ว่าเจ้าจะมีทาสมากขนาดไหนก็ไม่รอด!”
หนิงฝานใช้โอกาสที่อีกฝ่ายหวาดกลัว กระตุ้นจันทราสีดำครึ่งเสี้ยว ฉูเตี่ยนที่ย้ายดวงจิตเข้าไปอยู่ในทาสคนหนึ่งไม่อาจตอบสนองการจู่โจมของหนิงฝานได้ทัน ทำให้มันถูกอำนาจของรอยสักทำลายดวงจิต
“น้องสอง!”
ฉูเหว่ยหวาดกลัว มันทุ่มนำทาสทั้งหมดออกมาเพื่อต่อกรหนิงฝาน แต่หนิงฝานกลับสยบทาสของมันได้ทั้งหมด
ตัวมันเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญที่ไม่ได้ทรงพลังในเผ่าทาสอสูรนัก แม้มันจะมีวิชาควบคุมทาส แต่หากไร้ซึ่งทาส มันก็ทำอะไรไม่ได้
“ข้ากำลังจะตาย… ลู่เป่ยที่สังหารหวางเซี่ยวได้เพียงลำพัง ตอนนี้มันชิงทาสของพวกข้าไปหมด… จบสิ้นแล้ว ข้าไม่รอดแน่!”
“ฮ่าฮ่า… ไหนๆก็จะตายแล้ว เรามาตายไปพร้อมกันดีกว่า! วิชาโลหิตตะวัน… ตะวันสลาย!”
มันขยับมือเป็นท่าทาง กระตุ้นโลหิตให้เค้นพลังทั้งหมด เตรียมพร้อมจะฆ่าตัวตายไปพร้อมกับหนิงฝาน
แม้จะเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นกลาง แต่หากมันระเบิดตัวเอง ความรุนแรงที่เกิดขึ้นย่อมไม่ธรรมดา
มันคำรามลั่น ความโกรธ เกลียด เคียดแค้นบรรลุจุดสูงสุด แรงกดดันที่รุนแรงแผ่ออกมาจากร่างกายที่แดงฉานราวกับโลหิต
เมฆดำก่อตัว เสียงอัสนีฟาดผ่าดังสนั่น คลื่นความร้อนที่รุนแรงแผ่ออกจากร่างของมัน ไม่นาน ร่างที่สะสมพลังที่มากพอก็ระเบิดออก
ฉูเหว่ยตาย! อานุภาพของพลังที่มันระเบิดตัวนั้น ทรงพลังมากพอที่จะทำให้ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นสูงบาดเจ็บสาหัส
บุรุษเกราะแดงตกตะลึง ในโลกใบนี้ การที่จะต้อนผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นกลางให้ฆ่าตัวตายนั้น เป็นเรื่องที่หาได้ยาก นอกจากนี้ ก่อนจะฆ่าตัวตาย อย่างน้อยคนเหล่านั้นต้องขัดขืนดิ้นรนทุกวิธีทางก่อน
แต่ฉูเหว่ยไม่ได้ทำอะไร มันเลือกที่จะระเบิดร่างทันที นั่นหมายความว่า มันหวาดกลัวหนิงฝานอย่างที่สุด จึงไม่กล้าต่อสู้ด้วย
แววตาหนิงงฝานแปรเปลี่ยนเย็นชา บนหน้าผากปรากฏดาราเทพ 2 ดวง เขายื่นฝ่ามือไปเบื้องหน้า วังวนขนาดใหญ่ก่อตัว ดูดซับเอาแรงระเบิด
“ผสานหยิน!”
พลังระเบิดตัวที่รุนแรงถูกดูดกลืนเข้าสู่วังวน
ไม่นาน อานุภาพของแรงระเบิดก็ลดลง เหลือเพียงทำให้ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นกลางบาดเจ็บสาหัส
หนิงฝานสัมผัสกระเป๋า นำงูสีดำออกมาแล้วโยนไปยังพลังเบื้องหน้า
เมื่องูน้อยเข้าไปในข่ายอาคมได้ มันเปลี่ยนร่างเป็นมังกรขนาดยักษ์ ดูดกลืนเอาพลังทั้งหมดไป
หนิงฝานรับการระเบิดตัวของฉูเหว่ยได้ง่ายๆ
“เผ่าทาสอสูร… คาดไม่ถึงพวกมันจะมอบของขวัญชิ้นโตให้ข้า” เขาได้ทาสมาหลายคน ทาสในขอบเขตตัดวิญญาณนั้นหาได้ยาก ยิ่งบนโลกพิรุณใบนี้ยิ่งหาได้ยาก
ลู่เฉิงและบุรุษเกราะแดงมองหน้ากัน
“ลู่เป่ยเป็นผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่ง หากยกระพลังไปอีกขั้นและจะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในแดนสอง...”
“จะว่าไป ลู่เป่ย...เจ้ารู้หรือเปล่าว่านี่คือที่ไหน… ข้าได้ยินมาจากอสูรเมื่อครู่ ว่าที่นี่คือวังดารา”
“อสูร?” หนิงฝานหันมอง เห็นร่างที่ตายแล้วของสัตว์อสูร 4 ตัว
แต่ทันใดนั้น จู่ๆหนิงฝานกลับตกตะลึง
“นี่ไม่ใช่อสูรทั่วไป”
“ไม่ใช่? แล้วแก่นอสูรที่ข้าได้หล่ะ? หรือพวกมันจะเป็นศพปีศาจ? ข้าเคยได้ยินเรื่องประมาณนี้มาบ้าง”
“ไม่ใช่ทั้งหมด… ถ้าข้าเข้าใจไม่ผิด พวกมันคือดวงจิตแห่งดารา เป็นดวงจิตของเหล่าเทพโบราณที่พยายามจะเอาชีวิตรอด”
หนิงฝานขมวดคิ้ว ทำไมดวงจิตของเทพโบราณถึงมาอยู่ที่วังดารา...