บทที่ 17: นักเวทธาตุไฟคนสวย!
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ
••••••••••••••••••••
นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล
สารบัญ จอมมารสะท้านภพ (เรื่องใหม่)
••••••••••••••••••••
บทที่ 17: นักเวทธาตุไฟคนสวย!
ในเวลานี้ ถังหยู่ยืนตัวตรง รูปร่างของเธอสูงโปร่ง ซึ่งการยืนเช่นนี้ทำให้กระโปรงที่สั้นกุดของเธอเย้ายวนนักเรียนชายอย่างมาก บางทีเธออาจจะต้องคิดเรื่องการแต่งตัวซะใหม่เพื่อให้นักเรียนละสายตาจากจุดนี้บ้าง!
“เอาล่ะ ต่อไปคือการสงบจิตใจและเข้าสู่สมาธิ ในขณะที่ฉันกำลังพูดกับพวกเธออยู่นี้ จิตวิญญาณธาตุไฟของฉันได้พร้อมแล้ว” ถังหยู่กล่าวออกมา
เสียงของเธอกระทบกับหูของนักเรียนทุกคน ในขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้าเช่นนั้น ลมพัดไหวทำให้ผมเธอปลิวสยายได้อารมณ์มากกว่าเดิม
ในตอนนี้ลมในสนามนั้นไม่ได้มากมายนัก แต่ทว่าผมของเธอกำลังปลิวสยายออกราวกับโดนพลังบางอย่างปะทะ ซึ่งทำให้อากาศโดยรอบร้อนรุ่มขึ้นมาทันที!
“จงควบคุมพวกมัน ในเวลานี้พวกเธอต้องควบคุมดวงดาวเหล่านั้นให้ได้ หลังจากนั้นประตูเวทย์สำหรับพวกเธอจะเปิดออก!!!” เสียงของถังหยู่แปรเปลี่ยนเป็นมีพลังขึ้นเล็กน้อย หลังจากนั้นนางก็ได้แสดงถึงพลังของธาตุไฟออกมาตรงหน้าอย่างภาคภูมิ
ในเวลานั้น นักเรียนชายทุกคนล้วนแต่ตกอยู่ในห้วงอารมณ์ที่สกปรกและจิตใจของพวกเขาร้อนรุ่มเมื่อได้เห็นพลังของธาตุไฟ
พวกเขามองอาจารย์คนสวยตรงหน้าด้วยความหวาดกลัวทันที
“เฮือก!!!”
ในตอนนี้ทุกคนได้กลิ่นเหม็นไหม้ออกมาจากร่างกายของอาจารย์ถังหยู่และมันสร้างความประหลาดใจให้กับพวกเขาอย่างมาก
ทั้งหมดตื่นเต้นและรู้สึกเกรงกลัวในพลังของมัน!
ทุกคนล้วนแต่คิดว่าอาจารย์มาใหม่คนนี้เป็นเพียงนักเวทย์ธรรมดาทั่วไป สิ่งที่นางพอจะทำได้ก็คงจะเป็นทฤษฏีเหมือนกับอาจารย์คนก่อนหน้านี้ แต่พวกเขาคิดผิด อาจารย์ใหม่คนนี้นั้นสามารถควบคุมพลังได้อย่างยาวนาน อีกทั้งเธอยังสามารถสอนวิธีควบคุมดวงดาวได้อีกด้วย ในขณะที่เวทย์ขั้นต้นที่เธอแสดงนั้นไม่ใช่เพียงแค่เปลวไฟ แต่มันคือเสาไฟ!!!
“โปรดจำไว้ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเธอสามารถจัดเรียงดวงดาวได้แล้ว พวกเธอห้ามปล่อยให้จิตวิญญาณเลื่อนลอยไปมา จะต้องมีสติอยู่เสมอ!!!” เสียงหวานสดใสกลับมาอีกครั้ง
“เผาไหม้งั้นหรอ? ร้อนจัง!”
เสียงที่ดังขึ้นราวกับนาฬิกาเวทมนตร์ มันปลุกในจิตใจของทุกคนในตื่นขึ้นทันที
ในเวลานั้นเอง อาจารย์ถังหยู่นั้นสร้างเปลวไฟขึ้นรอบตัวของเธอ ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เธอจัดการให้เวทมนตร์กลับไปในแผ่นหยกขาวในมือขวา!
จากนั้นลูกบอลไฟขนาดใหญ่ได้ปรากฏขึ้นบนมือของเธอ ความร้อนแรงของมันนั้นทำให้นักเรียนทุกคนหน้าชา!
มันพุ่งออกมาอย่างรุนแรง!!!
พวกมันพุ่งออกมาราวกับลูกศรออกจากคันธนู ทั้งหมดพุ่งเข้าปะทะกับหุ่นซับเวทย์อย่างแม่นยำราวกับกระสุนปืน!
“จบแล้ว?”
“เธอไม่ได้เคลื่อนไหวเลยงั้นเหรอ?”
“หุ่นทั้งหมดถูกยิงอย่างแม่นยำ!”
บรรยากาศโดยรอบเงียบสงบและหุ่นกระบอกที่โดนเปลวไฟเมื่อครู่ไร้การตอบสนอง ทุกอย่างเงียบสงัดอยู่สามวินาที
เมื่อคำถามได้เกิดขึ้น ถังหยู่ค่อยๆหันกลับมาหานักเรียนของตนอย่างช้าๆ ใบหน้าของนักเรียนทั้งสี่สิบแปดคนนั้นมองเธออย่างไม่เข้าใจ แต่บนใบหน้าของเธอนั้นปรากฏรอยยิ้มขึ้นอย่างมั่นใจ
“ฟู่… ฟู่วววว!!!!!!!!!!!!!!!”
ปรากฏจุดสีแดงขึ้นบนร่างของหุ่นเวทย์ ช่วงอึดใจเดียวเปลวไฟขนาดใหญ่ลุกท่วมพวกมันอย่างรวดเร็ว การเผาไหม้ที่น่าหวั่นกลัวได้เริ่มขึ้นแล้ว!
หุ่นเหล่านั้นถูกกลืนกินด้วยเปลวไฟมรณะทันที!!!
หนึ่งวินาที… หรือสองวินาทีนะ??
เปลวไฟเมื่อครู่นั้นดูเหมือนว่าจะเป็นการยิงออกไป แต่ทว่ามันเป็นเปลวไฟมรณะที่สามารถกลืนกินทุกสรรพสิ่ง ใช้เวลาเพียงสองวินาทีเท่านั้น หุ่นเหล่านั้นหายไปในเปลวไฟกองยักษ์ทันที!!!
ตอนนี้เปลวไฟสะท้อนเข้าที่ใบหน้าของถังหยู่ทำให้ใบหน้าของเธอเปลี่ยนสีเป็นสีแดง ใบหน้าสีขาวเมื่อแดงเรื่อขึ้นมายิ่งทำให้นักเรียนชายหวั่นไหวมากขึ้น
รอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นนั้นโค้งงอได้รูปรับกับใบหน้าที่สวยงาม ซึ่งยิ่งทำให้อาจารย์สาวคนนี้ดูสวยสะพรั่งมากขึ้นไปอีก!!!
นักเรียนทั้งสี่สิบแปดคนกำลังจ้องมองไปด้านหน้าอย่างไม่วางตา
โม่ฝานนั้นไม่รู้ว่าคนอื่นจะรู้สึกอย่างไร แต่เขารู้ตัวเองว่าหัวในของเขาในตอนนี้มันแทบจะระเบิดออกมา มันไม่เพียงแค่อาจารย์สาวจะน่าดึงดูดอย่างมาก แต่มันเป็นผลของเปลวไฟที่นางเพิ่งแสดงออกมาเมื่อครู่ทำให้เขาเห็นถึงความแข็งแกร่งของมัน เลือดของเขาเดือดพล่าน พวกมันถูกครอบงำไปด้วยความกลัวแต่ก็อยากที่จะท้าทาย!!
ถ้าหากผู้หญิงมีเพียงแค่ความสวย มันก็คงเป็นเพียงดอกไม้ที่เอาไว้เพียงมองผ่านไปมาเท่านั้น แต่ถ้าหากผู้หญิงที่ควบคุมความแข็งแกร่งและพลังที่ใครก็ไม่อาจเข้าถึง ผู้หญิงเช่นนี้มักจะเปรียบเหมือนกับยาพิษที่บุรุษทั้งหลายอย่างจะลิ้มลอง!
พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเด็กชายสักกี่คนที่จำนำอาจารย์คนสวยผู้นี้ไปจินตนาการต่อในโลกของตัวเอง แต่โม่ฝานนั้นหลุดออกจากภวังค์ตรงหน้ามาได้เรียบร้อยเพราะความตื่นเต้นของทักษะไฟขั้นต้น
นักเรียนทั้งหมดล้วนแต่เคยเห็นการแสดงเวทมนตร์ของอาจารย์คนก่อนหน้า พวกเขารู้สึกเบื่อหน่ายและไม่มีชีวิตชีวาเอาซะเลย
แต่สิ่งที่ถังหยู่ได้แสดงออกมาเมื่อครู่นั้นทำให้หัวใจของนักเรียนตื่นตัวและอยู่ในสภาวะตื่นเต้นเป็นเวลาที่ยาวนาน
ระดับนี้ย่อมไม่ธรรมดาแน่นอน!!!
“เอาล่ะ นักเรียนในห้องนี้มีใครธาตุไฟบ้าง บอกฉันที!” อาจารย์ถังหยู่กล่าวออกมาพร้อมกับกวาดสายตาไปทั่วชั้นเรียน เธอไม่สนใจสายตาเด็กหนุ่มและยังคงอยู่ในการสอนต่อไป
“ฉันธาตุไฟ…” เด็กหญิงคนหนึ่งยืนขึ้น เธอคือซูมินผู้ที่ก่อความวุ่นวายเล็กน้อยในตอนพิธีปลุกเวทมนตร์
ซูมินจ้องไปที่อาจารย์ถังหยู่อย่างไม่วางตา
ในความจริงนั้นตอนต้นซูมินนั้นไม่ชื่นชอบเธออย่างมาก เธอเป็นอาจารย์ประจำธาตุไฟได้อย่างไรกัน? เสียงของเธอมันไพเราะเกินไป!.
แต่หลังจากที่ซูมินได้เห็นความสามารถของเธอ หัวใจทั้งหมดน้อมรับและรู้สึกเคารพอย่างมาก ทุกสิ่งเปลี่ยนจากหลังมือเป็นหน้ามือทันที!!!
แม่ของซูมินนั้นเป็นอาจารย์เช่นกัน แต่เธอคิดว่าแม่ของเธอนั้นไม่สามารถทำอย่างอาจารย์ถังหยู่ได้ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบของพลังหรือความแม่นยำในการใช้พลังต่างๆก็ตาม
“ฉันธาตุไฟเช่นกัน!! ฉันชื่อหวงเฟ่ยเฟิง” เด็กชายอีกคนลุกขึ้นมาด้านหน้าพร้อมแนะนำตัว
ใครบ้างจะไม่เห็นความตื่นเต้นที่แสดงออกบนใบหน้าของหวงเฟ่ยเฟิง?
ใครจะไม่รู้ว่าถ้าหากอาจารย์ประจำชั้นเป็นธาตุเดียวกับตนเอง นั่นเท่ากับว่าพวกเขาจะได้รับการใส่ใจและดูแลเป็นพิเศษ!!!
หวงเฟ่ยเฟิงนั้นรู้สึกมีความสุขอย่างมากที่เขาจะได้กลายเป็นศิษย์คนโปรดของอาจารย์ถังหยู่ ใครกันเล่าจะไม่ชื่นชมความสามารถของเธอ แน่นอนว่าเธอนั้นเปรียบได้กับมังกรตัวน้อย!!!
“อย่าห้ามฉัน… ฉันต้องไปที่ด้านบนของตึกเดี๋ยวนี้ ทำไมฉันถึงไม่ปลุกธาตุไฟขึ้นมานะ ทำไม!” ลูเชาบินธาตุน้ำร้องไห้ออกมาอีกครั้ง
“อาจารย์… ผมธาตุ… ไฟ… ผม… ชื่อจ้าวต้าหนิ่ว” ชายตัวเล็กกล่าวขึ้นมาอย่างติดขัดพร้อมกับค่อยๆลุกขึ้นยืน ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่อาจารย์คนสวย ใบหน้าที่แดงเรื่อของเขาแสดงให้เห็นถึงความเขินอายอย่างโจ่งแจ้ง
‘เฮ้อ ในตอนแรกฉันคิดว่าไอ้บ้านี่เป็นแค่เส้นลวดขดเล็กๆที่อ่อนแอและไม่ชัดเจนเท่านั้นนะเนี่ย’ โม่ฝานคิดในใจ
อาจารย์ถังหยู่มองไปที่ชายตัวเล็กพร้อมกับเผยยิ้มออกมา “เห็นได้ชัดว่าเธอตัวเล็กมาก ทำไมครอบครัวของเธอจึงตั้งชื่อว่าต้าหนิ่วล่ะ?”
“ผม… ผมอ่อนแอ ครอบครัวของผม… หวัง… หวังว่าผมจะ… แข็งแกร่งเหมือนวัว”
“ถ้าเช่นนั้นนายก็ควรจะเรียกตัวเองว่าเจ้าวัวมากกว่านะ” จ้าวคุณซานกล่าวออกมาอย่างเยาะเย้ย
จ้าวคุณซานนั้นล้อเลียนคำพูดที่มักจะติดอ่างอยู่เสมอของจ้าวตาหนิ่ว
“อ่า มีอีกไหม?” ถังหยู่กวาดสายตาไปทั่วบริเวณ
“ในห้องนี้มีธาตุไฟเพียงสามคนงั้นหรือ?”
‘น้อยมาก’ เธอคิดในใจอย่างผิดหวัง
จากที่มองดูแล้ว เหมือนว่าหญิงสาวที่ชื่อชูมินจะดีที่สุด การฝึกฝนของเธอนั้นรวดเร็วและไม่เลวร้ายเกินไปแหละนะ
“ผมธาตุไฟ… ชื่อโม่ฝาน” โม่ฝานกล่าวเช่นนั้น พร้อมเดินออกมาจากฝูงชนที่นั่งอยู่….
••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••
