ตอนที่ 3 ตะหนักรู้

คนติดพนัน “....”

 

คนติดพนัน “ข้าไปนอนก่อนหล่ะ มึนหัวจริงๆเลย”

 

ชิโรยาฉะ “ข้าก็จะไปนอนเหมือนกัน พวกเจ้าก็เหมือนกัน เป็นเด็กเป็นเล็กนอนดึกใหมดีนะ”

 

ชิโรยาฉะ “อย่าลืมแปรงฟันก่อนนอนด้วยหล่ะ  เพราะของหวานทำให้ฟันพุ”

 

รูริก็ทำเป็นไม่สนใจข้อความของคนติดพนันกับชิโรยาฉะ ซึ่งเธอนั้นกำลังมองข้อความของซิส-ค่อนหรือฮารุกะ “กลุ่มแชทต่างมิติงั้นหรอ?”เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เธอก็รู้สึกตื้นเต้นขึ้นมาทันที

 

“ยาจิมะ อืม ให้ฉันตรวจสอบดูก่อนแล้วกัน”รูริก็เริ่มค้นหายาจิมะบนบราวเซอร์ในขณะที่พิมพ์คำว่า *Fairy Tail* ต่อท้ายชื่อของเขาไปด้วย เธอรู้จัก *Fairy Tail*เพราะมันเป็นมังงะที่โด่งดังแต่เธอไม่มั่นใจในตัวตนของยาจิมะเนื่องจากเธอคิดว่าหมอนี่คงเป็นแค่ตัวประกอบ

 

“น–นี่มัน...”รูริก็ประหลาดที่เห็นว่ายาจิมะนั้นเป็นสมาชิกแห่ง 10 จอมเวทศักดิ์สิทธิ์ จากนั้นเธอก็มองดูความสามารถของเขาละพบว่าเขามีความสามารถอยู่เพียงนิดหน่อยเท่านั้น เนื่องจากเขานั้นเป็นเพียงตัวประกอบในเรื่อง *Fairy Tai* แต่เขานั้นก็ยังเก่งอยู่ดีเนื่องจากเขาสามารถเข้าไปเป็นสมาชิกแห่ง10 จอมเวทศักดิ์สิทธิ์นั่นแสดงว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นต้องสุดยอดมากแน่

---

ราชินีแห่งฝันร้าย “นายคือยาจิมะแห่ง10 จอมเวทศักดิ์สิทธิ์จริงๆหรอ?”

 

ยาจิมะ “แน่นอนสิ ทำไมข้าถึงต้องโกหกเจ้าด้วยเล่า”

 

ราชินีแห่งฝันร้าย “นายช่วยส่งรูปมาให้ดูหน่อยได้ใหม?”

 

ยาจิมะ “รูป? ได้สิ ข้าไม่ได้มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว แต่ข้าจะส่งรูปได้อย่างไรหล่ะ?”

 

ราชินีแห่งฝันร้าย “ตรงปุ่มข้างล่างด้านขวาน่าจะมีปุ่มอยู่ นายถ่ายรูปแล้วก็แชร์ลงในกลุ่มเลย”

 

ยาจิมะเจอปุ่มรอบๆหน้าจอโทรศัพท์เวทย์ของเขา เขาประหลาดใจที่เห็นโทรศัพท์นี่มีตัวเลือกแบบนี้ด้วย เขาไม่รู้ว่าจะถ่ายเซลฟี่ได้อย่างไร ดังนั้นเขาจึงได้ขอให้ข้ารับใช้ของเขาถ่ายรูปตัวเขา จากนั้นเขาก็พูดขอบคุณข้ารับใช้แล้วส่งรูปลงกลุ่มแชท

 

[ติ้ง! ยาจิมะได้ส่งรูป!]

 

ฮารุกะและรูริก็มองดูรูปแล้วรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าคนๆนี้เป็นหนึ่งในตัวละครจากเรื่อง *Fairy Tail* จริงๆด้วย ทันทีเขาก็จำได้ว่ายาจิมะเคยบอกว่าพวกแฟรี่เทลได้หหายตัวไปจากเกาะเทนโร แต่เขารู้ว่าปีศาจและ อาณาจักรอัลบาเรซมักจะก่อปัญหาในโลกใบนั้น

 

ฮารุกะ “@ยาจิมะ พวกแฟรี่เทลหายตัวไปนานหรือยัง?”

 

ยาจิมะ “หายตัวไป 5 ปีแล้ว เจ้าไม่รู้เรื่องนั้นหรือ? มันโด่งดังมากเลยนะ!”

 

‘5ปีงั้นหรอ?’ฮารุกะก็ครุ่นคิดสักพักแล้วตัดสินใจตอบไปว่า “คุณอยากให้ผมส่งข้อมูลเกี่ยวกับอนาคตของโลกนายใหมหล่ะ?”

 

ยาจิมะ “ได้งั้นหรือ?” ยาจิมะนั้นไม่เชื่อแต่เขานั้นอยากจะรู้ว่สสิ่งที่ฮารุกะพูดนั้นจริงหรือไม่ก็แค่นั้น

 

ฮารุกะ “@ยาจิมะ รอสักแปบนึง เดี๋ยวฉันส่งมังงกะแฟรี่เทลลงในกลุ่มแชทให้”

 

ฮารุกะก็เปิดโน้ตบุ้คแล้วเชื่อมกลุ่มแชทกับเครื่อง จากนั้นเขาก็ค้นหนา E-Book เรื่องแฟลี่เทลแล้วดาวน์โหลด พอดาวน์โหลดเสร็จเขาก็ส่งไฟล์ลงในกลุ่ม

 

[ติ้ง! ฮารุกะได้ส่งมังงกะแฟรี่เทล!]

 

ราชินีแห่งฝันร้าย “นะ–นี่มัน? นี่มันรูปจริงงั้นหรอ? หรือแค่คอสเพลย์?”เธอนั้นรู้สึกประหลาดใจเมื่อเธอมองเห็นรูปที่ยาจิมะส่งมาในกลุ่ม ซึ่งเธอไม่เคยเห็นใครมีรูปร่างเหมือนตัวละครในมังงะที่เธออ่านเลยสักคน

 

ยาจิมะ “นี่คือใบหน้ที่แท้จริงของฉันเองแหละ แล้วมังงะแฟรี่เทลอันนี้คือ? ทำไมนายถึงส่งมังงะมาให้พวกเราหล่ะ? @ฮารุกะ”

 

ฮารุกะ “ในโลกของฉัน นายหน่ะเป็นตัวละครตัวหนึ่งในมังงะ @ยาจิมะ”

 

ยาจิมะรู้สึกตกตะลึงเมื่อเขาได้อ่านคำตอบของฮารุกะ จากนั้นเขาจึงรีบดาวน์โหลดมังงะแล้วเริ่มอ่าน

 

“นี่มันแฟรี่เทลจริงๆด้วย!”ยาจิมะมองเห็นได้ชัดเจนเลยว่านั้นมี นัตสึ ลูซี่ เกรย์ และ เอลซ่า เนื่องจากพวกนั้นคือตัวสร้างปัญหาในกิล ความเร็วในการอ่านของเร็วมากเพราะเขานั้นใช้แว่นตาอ่านเร็วดุจพายุ (Gale-Force Reading Glasses)ซึ่งคืออุปกรณ์เวทย์ที่ทำให้เขาสามารถอ่านหนังสือจบภายในไม่กี่วินาที  เขาใช้เวลาไม่ถึงครึ่งนาทีก็อ่านมังงะทั้งเล่มจบลง เขานั้นรู้สึกตกใจมากจนพูดไม่ออก เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเขานั้นเป็นส่วนหนึ่งของมังงะแต่ความจริงนั้นปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาแล้ว

 

‘ปีศาจ ประตูอุปราคา และอาณาจักรอัลบาเรซ ’ ยาจิมะรู้ว่าทั้งสามนั้นเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดที่จะเกิดขึ้นในอนาคต จากนั้นเขากฌ็กำหมัดเมื่อรู้ว่ามีคนทรยศสภาจอมเวทย์และเขาก็ยังรู้จักคนๆนั้นดีอีกด้วย

 

ยาจิมะรู้สึกขอบคุณในการปรากฏของกลุ่มแชทต่างมิตินี้มาก เนื่องจากมันช่วยให้เขาสามารถป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต แม้เขาจะรู้ว่าพวกนั้นจะชนะก็ตามแต่เขาก็ยังต้องการจะลดปัญหาที่จะเกิดขึ้นอยู่ดี เมื่อเขาคิดว่าเป็นฝีมือของแฟรี่เทลที่ช่วยแก้ปัญหาทั้งหมด เขาก็ยิ้มขึ้นมา

 

ยาจิมะ “@ฮารุกะ ขอบคุณเจ้ามากสำหรับแบ่งปันข้อมูลสำหรับนี้ให้ข้า”

 

ฮารุกะ “@ยาจิมะ ไม่เป็นไร ฉันก็แค่คิดว่าพวกเราควรจะช่วยเหลือซึ่งกันและกันเนื่องจากพวกเราก็ไม่รู้ว่าอะไรเกี่ยวกับกลุ่มแชทต่างมิตินี้ด้วย นอกจากนี้พวกเราจำเป็นต้องหาจุดประสงค์ของกลุ่มแชทนี้และหาฟังชั่นก์อื่นๆนอกจากส่งข้อความพูดคุยและแลกเปลี่ยนข้อมูล”

 

ยาจิมะ “@ฮารุกะ นั่นก็ถูก จะว่าไปแล้ว ฮารุกะ ชื่อเต็มของเจ้ามีชื่อว่าอะไร? บางทีข้าอาจจะช่วยตามหาข้อมูลของเจ้าในโลกข้าได้ว่ามังงะหรือหนังเรื่องใดบ้างที่มีเจ้าเป็นตัวละครในนั้น”ยาจิมะนั้นต้องการจะช่วยฮารุกะเนื่องจากเขาคิดว่ามันมีความเป็นไปได้ที่โลกของฮารุกะนั้นจะอันตรายเหมือนโลกของเขา

 

ฮารุกะก็รู้สึกหนาวสั่นเมื่อยาจิมะถามชื่อเต็มของเขาแต่เขาคิดก่อนสักนิดว่ามันยเป็นไปไม่ได้ที่ *Yosuga no Sora* จะปรากฏขึ้นในโลกแฟรี่เทล

 

ฮารุกะ “ชื่อเต็มของฉันคือ คาสุกาโนะ ฮารุกาะ บางทีคุณอาจจะช่วยฉันหาข้อมูลเกี่ยวกับตัวฉันได้” ฮารุกะได้ตัดสินใจว่าเขาจะซ่อนสถานะผู้เกิดใหม่ที่เป็นตัวตนที่แท้จริงของเขา

 

ยาจิมะ “@ฮารุกะ ดี ข้าจะถามคนอื่นให้ว่ามีตัวละครที่มีชื่อเจ้าในหนังสือหรือไม่ บางทีมันอาจจะช่วยไม่ได้มากเท่าไหร่ แต่ข้าจะส่งหนังสือแนะนำเวทมนตร์ให้เจ้าแล้วกัน”

 

[ติ้ง! ยาจิมะได้ส่งหนังสือแนะนำเวทมนตร์!]

[ติ้ง! ยาจิมะได้ส่งหนังสือแนะนำพลังเวทย์!]

[ติ้ง! ยาจิมะได้ส่งหนังสือแนะนำเวทยมนตร์แสง!]

[ติ้ง! ยาจิมะได้ส่งหนังสือแนะนำเวทมนตร์บีบอัด!]

 

ยาจิมะ “หนังสือพวกนี้ก็ไม่ได้มากความอะไรนัก บางทีมันอาจจะช่วยเหลือเจ้าได้”

 

ฮารุกะไม่เคยคิดว่าเขาจะได้รับความรู้เรื่องเวทมนตร์จากในกลุ่มแชทนี้

 

ฮารุกะ “@ยาจิมะ ขอบคุณมากเลย แต่โลกของฉันสงบสุขดีและไม่มีสัตว์ประหลาดหรือเวทมนตร์ในโลกนี้เลย แต่ยังไงเสียฉันก็ต้องขอบคุณมากที่แบ่งปันความรู้ให้”

 

ยาจิมะรู้สึกประทับใจในชายหนุ่มคนนี้ “@ฮารุกะ บางทีตัวตนของกลุ่มแชทนี้อาจจะมีไว้เพื่อให้ช่วยเหลือซึ่งกันและกันก็ได้เพราะพวกเรามาจากคนละมิติ”

 

ฮารุกะก็เริ่มคิดแบบเดียวกันละมันก็มีความเป็นไปได้ที่จะช่วยเหลือกันและกันแต่เขานั้นเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา เขาคงไม่สามารถช่วยคนอื่นด้วยร่างกายมนุษย์ธรรมดาแบบนี้

 

“ฮารุ ฉันหิวแล้ว ได้เวลาข้าวเย็นแล้ว!!”

 

ฮารุก็มองเวลาซึ่งมันค่อนข้างเลยเวลาแล้ว “งั้นฉันไปก่อนแล้วกัน พอดีน้องสาวเรียกหน่ะ”

 

ยาจิมะ “นั่นสิ ตอนนี้ชายชราคนนี้ก็คิดจะพักอยู่เหมือนกัน”

----

 

รูริมองดูชื่อเต็มของฮารุกะ “คาสุกาโนะ ฮารุกะ?”เธอรู้สึกว่าชื่อนี้มันค่อนข้างคุ้นเคยทีเดียวและก่อนหน้านี้เธอก็เคยเห็นอยู่เหมือนกันแต่เธอไม่มั่นใจว่าเห็นจากที่ไหน เมื่อเธอมองดูความรู้เกี่ยวกับเวทมนตร์ที่ยาจิมะแบ่งปันให้ทุกคน เธอนั้นก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมา แต่เธอนั้นสงสัยเรื่องฮารุกะมากกว่า ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเปิดบราวเซอร์และค้นหาด้วยชื่อของเขา

 

“ฮืมมมม นี่มัน!!!”รูริก็ตะโกนออกมาเมื่อเธอพบว่าเขาเป็นใคร