GED : 4 อินทรีย์เมฆาเพลิงยักษ์
GED : 4 อินทรีย์เมฆาเพลิงยักษ์
“ชื่อขององค์รัชทายาทหมายถึง ‘ราชันย์ผู้ครองโลก’ และชื่อของนางหมายถึง ‘วิหคผู้โผบินเหนือผืนดิน’ ชื่อของทั้งสองถูกสร้างมาเพื่อกันและกัน! หากเฟิงหวูยังคงเป็นเด็กที่เปียมไปด้วยพรสวรรค์ พวกเราย่อมสามารถยอมรับได้แต่ในยามนี้นางกลายเป็นคนไร้ค่าไปแล้ว! นางไม่สมควรได้ครอบครองชื่อที่คู่ควรกับองค์ชายรัชทายาท!”
เจ้าคนพวกนี้! ฉิวหลิงลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธจัด
เฟิงหวูห้ามนางไว้ได้ทันเวลาจากนั้นจึงหันไปมองปฏิกิริยาของเฟิง ซุน
ฉิวหลิงอึดอัดใจจนแทบน้ำตาไหลชื่อของคุณหนูไปเกี่ยวข้องอันใดกับคนพวกนี้กัน? เหตุใดพวกเขาจึงพูดจาร้ายกาจเช่นนั้น!
ริมฝีปากของเฟิง ซุนโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม “ราชันย์ผู้ครองโลก? วิหคผู้โผบินเหนือผืนดิน? ดียิ่งนัก! หากคนผู้นั้นรู้ว่านามของเขาถูกเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับเฟิงหวูแล้วล่ะก็… หึหึหึ..”
ก่อนที่เฟิงหวูจะได้คิดสิ่งใด จู่ๆทั่วบริเวณก็ตกอยู่ในความวุ่นวาย
“ช้าก่อน นั่นไม่ใช่เจ้าชายเฟิงหรอกหรือ?”
“องค์ชายแห่งคฤหาสน์เฟิงตอนเหนือ? สหายวัยเด็กขององค์ชายรัชทายาท?!”
“โอ้ !! เขาคือสหายคนสนิทขององค์ชายรัชทายาท! ได้แตะต้องเขาก็เปรียบเสมือนได้แตะต้ององค์ชายรัชทายาททางอ้อม! ในชีวิตนี้ข้าไม่เคยได้ใกล้ชิดกับองค์ชายถึงเพียงนี้มาก่อน!”
“องค์ชายของข้า!”
เด็กสาวกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งไปยังโต๊ะที่เฟิงหวูนั่งอยู่!
เพื่อหลบเลี่ยงเด็กสาวกลุ่มนั้นเฟิงหวูจึงดึงร่างของฉิวหลิงให้รีบลุกไปอีกฝั่งอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นกลุ่มเด็กสาวจำนวนมากพุ่งเข้ามา..ใบหน้าของเฟิง ซุน พลันเปลี่ยนเป็นเขียวคล้ำ!
อย่างน้อย..เขาก็เป็นถึงบุตรชายคนเล็กของคฤหาสน์เฟิงตอนเหนือ ผู้คนก็ควรจะให้ความเคารพและเกรงกลัวเขาพอสมควรแต่เมื่อใดก็ตามที่ชื่อของเขาถูกเอ่ยขึ้นปฏิกิริยาแรกของทุกคนก็คือสหายวัยเยาว์และข้ารับใช้ขององค์ชายรัชทายาท เฮ้อ.. คนบางคนก็แค่ได้รับความนิยมมากกว่าคนอื่นๆก็เท่านั้น
เฟิง ซุนกระโดดหนีไปใกล้หน้าต่างและกำลังจะหนีไป แต่ทว่า…
พื้นดินกลับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!
ทุกคนต่างสูญเสียการทรงตัว!
ทุกสิ่งลอยเคว้งอยู่ในอากาศและเหล่าผู้คนต่างก็ชนกันล้มระเนระนาด เสียงกรีดร้องดังระงมไปทั่วบริเวณ
สิ่งนี้เกิดขึ้นรวดเร็วจนพวกเขาไม่มีเวลาได้ตั้งตัว!
ทุกคนต่างตกตะลึงจนถึงขีดสุด
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น!
ในวินาทีต่อมา เปลวไฟพุ่งเข้ามาในร้านอาหารก่อนจะแผ่กระจายออกไปจนทำให้ทุกสิ่งตกอยู่ในเปลวเพลิง!
“โอพระเจ้า! นี่มันอะไรกัน? เกิดเรื่องอันใดขึ้น?”
“มันคืออินทรีย์เมฆาเพลิงยักษ์ ! พระเจ้าช่วย! อินทรีย์เมฆาเพลิงยักษ์ ผู้ครองดินแดนฝั่งตะวันออกของป่าหิมะน้ำแข็ง!”
“อินทรีย์ยักษ์ตนนี้จะมาทำลายดินแดนของเรางั้นหรือ? ข้าได้ยินมาว่ามันเพิ่งจะกลืนกินหมู่บ้านแห่งหนึ่งไปเมื่อไม่นานมานี้!”
“อินทรีย์เมฆาเพลิงยักษ์ตนนั้นจริงๆหรือ?!”
วินาทีต่อมาหอคอยหยวนไหล ร้านอาหารที่คงอยู่มานานหลายปีพลันเกิดเสียงดังกึกก้องราวกับว่าพร้อมจะพังทลายลงได้ทุกเมื่อ
ใบหน้าของเจ้าของหอคอยหยวนไหลซีดขาวราวกระดาษ!
“หอคอยหยวนไหลกำลังจะพังลงมา! วิ่ง!” เฟิงหวูร้องตะโกนออกมา
ฟู่ ! ฟู่ ! ฟู่ !
ทุกคนที่อยู่ด้านในรีบวิ่งออกจากร้านในทันที!
เฟิงหวูเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
บนท้องฟ้าคืออินทรีย์เมฆาเพลิงยักษ์ขนาดมหึหากำลังกระพือปีกซึ่งกว้างพอที่จะปกปิดภูเขาทั้งลูกและทำให้มันพังทลายลงได้!
“อินทรีย์เมฆาเพลิงยักษ์ตนนี้ช่างดุร้ายยิ่งนัก! มันมาจากป่าหิมะน้ำแข็งเพื่อทำลายแผ่นดินของพวกเราอีกแล้ว!”
“เกิดอะไรขึ้น? พวกเราควรทำเช่นไรดี?! พวกเรากำลังจะตายใช่หรือไม่?!”
“ข้ามาที่นี่เพียงเพื่อต้องการเห็นชุนหลิงเหยียใกล้ๆเท่านั้น! ข้าไม่อยากตายที่นี่!”
เด็กหญิงทุกคนต่างหวาดกลัว พวกนางดูน่าเวทนาราวกับดอกไม้เปราะบางที่พร้อมจะถูกพายุพัดทำลายได้ทุกเมื่อ
“พวกเราจะไม่ตาย!”
ดวงตาของเฟิงหวูเด็ดเดี่ยวเหมือนดังเช่นเคย!
ทันใดนั้นนางก็เห็นว่านกอินทรีย์กำลังถูกอะไรบางอย่างไรตามมา!
แต่กลับไม่มีใครฟังเรื่องที่นางพูด
อย่างไรก็ตาม วินาทีต่อมา…
จบตอน