GED : 3 หอคอยหยวนไหล
GED : 3 หอคอยหยวนไหล
เมืองชายแดนทางเหนือของอาณาจักรจุ๋นวู๋ ณ หอคอยหยวนไหล
หอคอยหยวนไหล เป็นร้านอาหารที่อยู่ใกล้กับป่าหิมะน้ำแข็งมากที่สุด เหล่าผู้ฝึกตนที่เดินทางเข้าออกป่าต่างหยุดพักผ่อนที่หอคอยหยวนไหลดังนั้นร้านอาหารแห่งนี้จึงมีลูกค้าแวะเวียนมาไม่ขาดสายและกิจการของพวกเขาก็เฟื่องฟูเป็นอย่างมาก
โดยปกติแล้วลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชาย แต่วันนี้ด้วยเหตุผลบางประการทำให้ร้านค้าแห่งนี้เต็มไปด้วยลูกค้าสตรี
สำหรับในวันนี้เฟิงหวูได้ปกปิดใบหน้าอันงดงามของนางด้วยแป้งสีเหลืองนวล ยามนี้นางจึงดูไม่แตกต่างจากสาวชาวบ้านธรรมดา
เฟิงหวูและฉิวหลิงกำลังจะทรุดตัวลงนั่งเมื่อได้ยินบทสนทนาของกลุ่มคนข้างๆพวกเขา
“องค์ชายรัชทายาทกำลังจะมาที่เมืองนี้จริงๆหรือ?”
“ข้ามีแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้บอกมาว่าองค์ชายเสด็จมาถึงแล้ว ข้าจ่ายเงินให้แหล่งข่าวไปแล้ว ดังนั้นพวกเจ้าต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ!”
“ในที่สุดข้าก็จะได้เห็นใบหน้าอันสง่างามขององค์รัชทายาท! องค์รัชทายาทเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์ติดอันดับต้นๆของคนรุ่นราวคราวเดียวกับเรา! เพียงได้มองดูเขาใกล้ๆ ข้าก็พึงพอใจไปชั่วชีวิต”
เฟิงหวูได้แต่นั่งฟังเงียบๆ
ฉิวหลิงเม้มริมฝีปากแน่นอย่างพยายามอดกลั้นเป็นอย่างมากไม่ให้ตำหนิคนเหล่านี้ เด็กสาวเหล่านี้ช่างอ่อนหัดยิ่งนัก! พวกเขาพอใจเพียงแค่ได้เห็นหน้าองค์รัชทายาทงั้นหรือ? รู้กันบ้างหรือไม่ว่าครั้งหนึ่งคุณหนูเอง เคยได้หมั้นหมายกับเขาเชียวนะ!
“ที่นั่งตรงนี้ยังว่างนี่ ท่านจะรังเกียจหรือไม่หากข้าจะขอนั่งตรงนี้?” เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างๆ เฟิงหวู
เฟิงหวูเงยหน้าขึ้นและได้พบกับดวงตาสว่างสดใสและฉลาดหลักแหลมคู่หนึ่ง
เฟิง ซุน? เฟิงหวูจำเด็กที่มีพรสวรรค์ในการฝึกตนผู้นี้ได้
นางจำได้ว่าครั้งหนึ่งเคยต่อสู้กับเขาในเมืองหลวงแต่เนื่องจากในยามนี้นางปลอมตัวออกมาอีกทั้งพวกเขายังไม่ได้พบกันมาตั้งห้าปี ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เฟิง ซุนจะจำนางไม่ได้
หากนางจำไม่ผิด เฟิง ซุนเป็นเพื่อนสมัยเด็กของชุนหลิงเหยียและพวกเขาทั้งสองก็เป็นคู่หูที่ดีที่สุดของกันและกัน
เฟิง ซุนคลี่พัดในมือออกพร้อมกับสะบัดข้อมือเล็กน้อยเพื่อปกปิดใบหน้าครึ่งหนึ่งของตนเอง จากนั้นเขาจึงยิ้มให้เฟิงหวู “ข้าจะถือว่าท่านไม่ปฏิเสธ”
จะนั่งลงโดยไม่สนทนากันงั้นหรือ? เขาคงไม่ทำเช่นนั้นเป็นแน่ เฟิงหวูมาที่นี่เพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล หากชุนหลิงเหยียมาที่นี่โดยมีจุดประสงค์คือผลจิตวิญญาณอมตะย่อมไม่ใช่เรื่องดีเป็นแน่ดังนั้นนับว่านี่เป็นโชคดีที่ได้พบกับเฟิง ซุน นางจะได้ใช้โอกาสนี้ล้วงความลับ นางจะไม่ยอมปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไป!
เฟิงหวูพยายามครุ่นคิดหาวิธีในการสืบหาข้อมูลจากเฟิง ซุนโดยไม่ให้เขารู้ตัว
เฟิง ซุน นั้นเป็นคนช่างสังเกต เขาไม่สามารถหยุดการสอดส่ายสายตาไปรอบๆร้านอาหารได้
ทันใดนั้นเขาก็หันมาหาเฟิงหวูพร้อมกับพัดในมือและถามว่า “ท่านรู้หรือไม่ว่าคนผู้นั้นคือใคร?”
เฟิงหวูมองตามทิศทางที่เขาชี้ไปและได้เห็นหญิงสาวซึ่งสวมหมวกปกปิดใบหน้าคนหนึ่ง
“นางคือใครหรือ?”
“นั่นคือนางฟ้ามู๋เหยียว” เฟิง ซุนยิ้ม
เฟิงหวูรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “นางฟ้ามู๋เหยียว สตรีสูงศักดิ์แห่งวิหารแห่งนภางั้นหรือ?”
เฟิง ซุนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยด้วยความรู้สึกพึงพอใจในตนเอง “นางคิดจริงๆหรือว่าจะสามารถหลอกข้าได้ด้วยหมวกนั่น? ไม่มีสิ่งใดหลุดรอดไปจากสายตาอันหลักแหลมของข้าได้”
สตรีสูงศักดิ์แห่งวิหารแห่งนภาเองก็แอบใฝ่หาองค์ชายรัชทายาทงั้นหรือ? เฟิงหวูคิดไม่ถึงจริงๆว่าชุนหลิงเหยียจะเป็นที่นิยมถึงเพียงนี้
ทั่วทั้งบริเวณเต็มไปด้วยเสียงสนทนาที่ไม่มีวันจบสิ้น
“นี่ เจ้าเคยได้ยินหรือไม่? ว่ากันว่าบุตรสาวคนที่ห้าของตระกูลเฟิงถูกขับไล่ที่ถูกไล่ออกมาจากตระกูลเมื่อห้าปีก่อน นางมาอาศัยอยู่ที่นี้”
“เจ้ากำลังกล่าวถึงเฟิงหวูงั้นหรือ?” อีกเสียงหนึ่งดังขึ้น
“จะเป็นผู้ใดได้อีกเล่า? ชื่อนั้นทำให้ข้าวิตกกังวลยิ่งนักเหตุใดนางไม่เปลี่ยนชื่อเสีย เหตุใดยังหน้าด้านหน้าทนใช้ชื่อนั้นอยู่อีก?”
“ชื่อนั้นมีความหมายอื่นอีกหรือ?”
“นี่เจ้าไม่รู้หรือ?”
“รู้สิ่งใดเล่า?”
จบตอน