อาจารย์ประจำชั้นของพวกเขาได้มาถึงแล้ว นักเวทย์ที่ใครก็รู้จักเขาคือชุยมู่เชิง เขายืนประจำอยู่ที่หน้าชั้นเรียน การปลุกพลังเวทย์จะเป็นสิ่งที่เปิดเผยต่อสาธารณะชน นักเรียนทุกคนที่ถูกเรียกชื่อจะต้องเดินออกไปด้านหน้าและวางมือบนก้อนหินเวทย์พร้อมกับสงบจิตใจ

“อ่า ผมมีคำถาม ถ้าหากว่าใครเข้ามาจากประตูดำแล้วไม่สามารถปลุกพลังเวทย์ได้ ผมอยากรู้ว่าอนาคตของเขาจะเป็นอย่างไรต่อ? แล้วรู้รึเปล่าว่าก้อนหินนั้นมันแพงแค่ไหนน่ะ? ฮ่าฮ่า” จ้าวคุณซานกล่าวออกมาพร้อมกับมองไปที่โม่ฝาน

จ้าวคุณซานนั้นเป็นลูกสมุนของมู่ไป๋ ซึ่งพยายามเอาอกเอาใจลูกพี่ของตนเองเยี่ยงกับสุนัข มู่ไป๋นั้นไม่ต้องการจะทะเลาะกับโม่ฝานโดยตรงเพราะจะทำให้ภาพลักษณ์ของเขาเสื่อมเสีย เช่นนี้เขาเลยให้จ้าวคุณซานจัดการดีกว่า

สิ่งที่จ้าวคุณซานกล่าวออกมานั้นทำให้หลายคนวิตก ความจริงแล้วโม่ฝานนั้นก็กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่เช่นกัน กล่าวก็คือถ้าหากเขาล้มเหลว แน่นอนว่าเขาจะกลายเป็นตัวตลกทันที!

“โม่ฝานไม่ต้องกังวลไปหรอก ปลุกพลังในตัวนายออกมาเถอะ แสดงให้สุนัขชั้นต่ำมันเห็นว่าของจริงน่ะเป็นยังไง!” จางหู่ที่อยู่ด้านข้างปลอบใจโม่ฝานอย่างรวดเร็ว

โม่ฝานไม่ได้โต้ตอบ ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนเขาก็คงจะเดินเข้าไปสั่งสอนจ้าวคุณซานสักหน่อยด้วยลูกเตะของเขา แต่ในวันนี้เขาไม่มีอารมณ์จะทำเช่นนั้น ในความเป็นจริงคือจิตใจของเขากำลังกังวลอย่างมาก แต่ทว่าจี้สีดำในคอของเขากำลังสั่นสะเทือนราวกับว่ามันกำลังตื่นเต้นอะไรสักอย่าง

จี้สีดำนี้เขาได้รับมันมาจากผู้พิทักษ์จากหลังโรงเรียนในโลกใบเก่าของเขา โม่ฝานนั้นไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะกลายเป็นสิ่งที่นำพาเขามายังโลกใหม่ ในตอนนั้นเขาสวมใส่มันไว้และหลับไป หลังจากนั้นก็ตื่นมาในโลกของเวทมนตร์

ในเช้าวันนี้ จี้สีดำนี้แตกออกพร้อมกับกลิ่นอายชั่วร้ายพุ่งออกมา มันสั่นสะเทือนพร้อมกับมือและร่างกายของเขาเริ่มจะสั่นตามมันไปด้วย

“มู่ไป๋!” อาจารย์ประจำชั้นชุยมู่เชิงตะโกนออกมา

“ว้าว เขาคือมู่ไป๋ หล่อมากเลย อีกทั้งเขายังได้คะแนนสูงเป็นอันดับหนึ่ง!”

“ใช่แล้ว ฉันเห็นเขาเมื่อเช้านี้ ฉันรู้สึกชอบเขาจัง อยากรู้ว่าเขาจะปลุกธาตุอะไรขึ้นมา มันคงจะไม่ใช่ธาตุน้ำหรือสายฟ้าหรอกใช่ไหม?”

เมื่อมู่ไป่ลุกขึ้น เสียงหญิงสาวในชั้นเรียนเริ่มซุบซิบกันทันที สายตาทุกคู่จับจ้องมาที่เขาอย่างรวดเร็ว

มู่ไป๋ไม่สนใจเสียงเหล่านั้น แต่ดวงตาของเขาสดใสเป็นประกาย เขาเดินไปที่หน้าชั้นเรียนด้วยรอยยิ้มเปื้อนใบหน้าเต็มไปด้วยความมั่นใจ

“อ่า มู่ไป๋ ตระกูลมู่ของเธอนั้นธาตุน้ำแข็งสินะ?” ชุยมู่เชิงถามด้วยรอยยิ้ม

“ครับ!”

“ยอดเยี่ยม ถ้าหากเธอปลุกพลังเวทย์น้ำแข็งได้ ความสามารถของเธอก็คงจะยอดเยี่ยมที่สุด แต่อย่าลืมที่จะใส่ความมุ่งมั่นคงไปด้วยล่ะ พรสวรรค์ไม่สามารถคัดสรรทุกสิ่งให้ได้หรอก” อาจารย์ประจำชั้นกล่าว

มู่ไป๋พยักหน้า แต่ภายในหัวใจกำลังพึมพำอย่างลับๆ ‘ใช่แล้ว แค่พรสวรรค์มันไม่พอ แต่ถ้าหากไร้พรสวรรค์และครอบครัวที่ยอดเยี่ยม ก็คงเป็นได้แค่สวะของสังคมเท่านั้นแหละ!’

ภายใต้การควบคุมของอาจารย์ประจำชั้น มู่ไป๋วางมือลงบนหินเวทมนตร์อย่างช้าๆ

รูปร่างต่างๆปรากฏขึ้นมาบนหินก้อนนั้นอย่างช้าๆ มู่ไป๋กำลังประหม่าและตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะปรากฏตรงหน้า

ด้วยสายเลือดของเขาเป็นไปได้ว่าเขาจะจัดอยู่ในธาตุน้ำแข็ง ซึ่งเป็นสิ่งที่แข็งแกร่งที่สุด แต่อาจจะมีสถานการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้ ถ้าหากเขาปลุกธาตุไฟหรือน้ำขึ้นมา แน่นอนว่าครอบครัวคงจะไม่สนใจเขาอีกต่อไป เพราะท้ายที่สุดแล้วพวกเขาจะไม่ยอมเสียเงินจำนวนมากเพื่อธาตุอื่นๆที่ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูล

เขาค่อยๆวางมือลง… ช้าๆ

ทันใดนั้น หินสว่างวาบขึ้นมาเจิดจ้าราวกับแสงแห่งดวงดาว ลำแสงเหล่านี้พุ่งขึ้นไปด้านบนราวกับรับรู้ถึงสายเลือดพิเศษของมู่ไป๋

ทุกคนจ้องมองที่มู่ไป๋เป็นตาเดียวกัน

มู่ไป๋ยืนสงบนิ่งไม่ไหวติง ใบหน้าของเขาเงยขึ้นเล็กน้อยเมื่อรู้ผล…

“โอ้ ใช่จริงๆ สุดยอดจริงๆ เขาทำได้ เขาทำได้!”

ทันใดนั้นบรรยากาศรอบๆนั้นหนาวเย็นขึ้นมาทันที ไอเย็นสดชื่นกำลังถูกปลดปล่อยออกมาช้าๆ

เหล่าน้ำค้างขนาดเล็กโดยรอบกลายเป็นน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว หยดน้ำทุกสิ่งโดยรอบกลายเป็นน้ำแข็ง!

“น้ำแข็ง น้ำแข็งจริงๆ!”

จากนั้นเต็มไปด้วยเสียงกรี๊ดของหญิงสาวหลายคนที่ชื่นชอบในตัวของเขาอย่างมาก

มู่ไป๋ได้ยินเสียงเหล่านั้น เขาลืมตาขึ้นพร้อมใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม!

‘แน่นอนว่ามันคือน้ำแข็งจริงๆ มันเป็นธาตุประจำตระกูลมู่ เช่นนี้จึงทำให้เขาได้รับการยอมรับจากตระกูลได้ง่ายยิ่งขึ้น วันข้างหน้าถ้าหากต้องต่อสู้กับโม่ฝาน แน่นอนว่าการขยี้โม่ฝานนั้นเปรียบกับการขยี้มดตัวเล็กๆเท่านั้น โอ้ ไม่สิ ฉันสามารถปลุกธาตุน้ำแข็งขึ้นมาได้ ในตอนนี้ฉันก็เป็นศิษย์ของตระกูลมู่แล้ว ฮ่าฮ่า ฉันคงไม่จำเป็นต้องลดตัวลงไปเล่นกับพวกสวะหรอก’ มู่ไป๋คิดในใจอย่างชื่นมื่น

“ยอดเยี่ยม ธาตุน้ำแข็งนั้นบริสุทธิ์อย่างมาก ฉันเชื่อว่าตอนนี้ปราณน้ำแข็งน่าจะปรากฏขึ้นภายในร่างกายของเธอแล้ว จงพยายามฝึกฝนและเติบโตอย่างแข็งแกร่งแล้วกัน!” อาจารย์ประจำชั้นกล่าวต้อนรับอย่างยินดี

ความสามารถของเขาในครั้งแรกนี้ไม่ธรรมดา เขาสามารถแปรเปลี่ยนสิ่งของเล็กน้อยให้กลายเป็นน้ำแข็งได้ทั้งหมด เห็นได้ชัดว่าพลังของเขานั้นยอดเยี่ยมอย่างมาก แน่นอนว่าเมื่อเติบโตขึ้น เขาจะเก่งกาจอย่างมากในอนาคต!

“ต่อไป!”

อาจารย์ประจำชั้นค่อยๆเรียกชื่อ จากนั้นเด็กหญิงหน้าตาน่ารักเดินออกมาด้านหน้า

“ยอดเยี่ยม ธาตุดิน พลังของเธอไม่เลวเลย!”

“ต่อไป!”

“อ่า ธาตุน้ำแข็ง!”

ในเวลานั้น โม่ฝานกำลังมองดูอย่างใจจดจ่อ เขาพบว่าแม้มีคนสามารถปลุกพลังเวทย์น้ำแข็งขึ้นมาได้ แต่มันก็เป็นเพียงหมอกบางๆเท่านั้น ไม่รุนแรงเมื่อเทียบกับมู่ไป๋

“ถัดไป!”

“ยอดเยี่ยม ธาตุน้ำ!”

“โอ้ พระเจ้า ทำไมฉันถึงกลายเป็นธาตุน้ำ ฉันควรจะปลุกธาตุไฟสิ!” เด็กหนุ่มคนนั้นโวยวายด้วยความหงุดหงิด

“อย่าได้ท้อแท้กับการฝึกฝน ตราบใดที่เธอไปสู่นักเวทย์ขั้นกลางได้ พลังของนี้จะมีประโยชน์อย่างมาก” อาจารย์ประจำชั้นปลอบใจเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่สายตาของเขาแสดงความเห็นอกเห็นใจออกมาเล็กน้อย

แน่นอนว่าเด็กหนุ่มคนนั้นไม่มีทางเลือก เขาทำได้เพียงเดินกลับไปยังที่นั่งของตน

ความจริงแล้วจุดเริ่มต้นนั้นสำคัญอย่างมาก ถ้าหากเป็นธาตุไฟ พวกเขาจะมีพลังในการสู้รบ ทำให้การฝึกฝนสามารถลื่นไหลได้อย่างรวดเร็วในอนาคตข้างหน้า

ถ้าหากเป็นธาตุน้ำ แน่นอนว่ามันเอาไว้ใช้สำหรับป้องกัน แม้ว่าจะไม่แข็งแกร่งเมื่อเทียบกับธาตุดิน ถ้าหากไม่ฝึกฝนให้ความสามารถเด่นชัดขึ้นมา มันจะด้อยประสิทธิภาพมากในขณะที่อยู่ในระดับฝึกหัด

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด