EDSG ตอนที่ 23 ข้าจะช่วยให้เจ้ารักษาคำพูด

"พอได้เเล้วเหลียนโจว,วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ 70 ปีของท่านปู่ของข้า หากเจ้ากล้าที่จะทำตัวไม่เหมาะสมที่นี่ อย่าได้ตำหนิข้าว่าข้าไร้ความปราณี"

 

ขณะที่ เย่เฉินเฟิง เเละ เหลียนโจว กำลังจะเข้าปะทะกัน จู่ ๆ ไป๋ซือหยา ที่ตามาภายหลัง ก็ไม่สามารถทนดูได้อีก เธอได้ไปปรากฏตัวขึ้นที่ข้างหน้าของ เย่เฉินเฟิง เเละ กล่าวเตือน เหลียนโจว

 

การเเสดงออกของ จี้ฉิงเสวี่ย ก็เปลี่ยนไปเช่นเดียวกัน เเม้เธอจะไม่ชื่นชอบ เย่เฉินเฟิง เเต่เธอก็ไม่คิดเลยว่า เย่เฉินเฟิง จะกล้าก่อกวนภายในงานที่นี่ เเละ อาจทำให้เธอสูญเสียหน้า

 

"ซือหยา ไม่ใช่ว่าข้าไม่ไว้หน้าเจ้า เเต่เจ้าเด็กนี่มันทำตัวโอหังเกินไป"

 

เหลียนโจว ไม่คิดเลยว่า ไป๋ซือหยา จะปรากฏตัวขึ้นเเละปกป้อง เย่เฉินเฟิง สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกโกรธมากขึ้นไปอีก

 

"ข้าเชื่อในตัวของ เฉิงเฟิง ข้าไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนอย่างนั้น"ไป๋ซือหยา เพิกเฉยต่อสายตาจ้องเขม็งของ เหลียนโจว เธอได้ออกหน้าปกป้อง เย่เฉินเฟิง

 

"ข้าเองก็เชื่อว่า เฉินเฟิง ไม่ใช่คนแบบนั้น เขากำลังถูกกล่าวหาอย่างผิด ๆ ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่ยั่วยุพวกเราอีกครั้งไม่อย่างนั้นเจ้าจะเสียใจ"จี้ฉิงเสวี่ย เองก็ได้กล่าวเตือนอย่างเย็นชา

 

"เย่เฉินเฟิง เจ้าเต่าขี้ขลาด เจ้าก็ดีเเต่หลบอยู่ข้างหลังผู้หญิง"

 

เมื่อเห็นว่า ไป๋ซือหยา เเละ จี้ฉิงเสวี่ย ต่อต้านเขา ใบหน้าของ เหลียนโจว กลายเป็นดำมืดอย่างมาก

 

อาจกล่าวได้ว่าคำยั่วยุของเขาก็เพื่อทำให้ เย่เฉินเฟิง สูญเสียศักดิ์ศรีในความเป็นผู้ชายไป หาก เย่เฉินเฟิง ยังคิดที่จะหลบข้างหลัง ไป๋ซือหยา เเละ จี้ฉิงเสวี่ย เหมือนเดิม

 

"ฉิงเสวี่ย ,ซือหยา เป้าหมายของเขาคือข้า ดูเหมือนหากข้าไม่ทำอะไรสักอย่างเขาก็คงจะกัดไม่ยอมปล่อยข้าไป"เย่เฉินเฟิง กล่าวพึมพัมออกมา เขาไม่ได้สนใจคำยั่วยุของ เหลียนโจว เเม้เเต่น้อย

 

"เฉินเฟิง เจ้าไม่ใช่คู่มือของผู้ใช้จิตอสูรระดับเบื้องต้นขั้น 3 "

 

ไป๋ซือหยา เองก็รู้ว่า เย่เฉินเฟิง ไม่มีจิตอสูร ดังนั้น เย่เฉินเฟิงจึงไม่สามารถฝึกฝนพลังวิญญาณได้ ด้วยความเเข็งเเกร่งทางร่างกายของคนธรรมดาเพียงอย่างเดียว ย่อมไม่สามารถเอาชนะ ผู้ใช้จิตอสูรระดับเบื้องต้นขั้น 3 ได้อย่างเเน่นอน

 

"ไม่ต้องกังวลข้ารู้ตัวว่าข้ากำลังทำอะไรอยู่"เย่เฉินเฟิงเปิดเผยรอยยิ้มที่มั่นใจ"เหลียนโจว พวกเรามาวางเดิมพันกันเป็นอย่างไร ผู้เเพ้จะต้องคลานสี่ขาออกไปจากที่นี่"

 

"เย่เฉินเฟิง ดูเหมือนเจ้าจะมีความมั่นใจพอตัว"

 

ได้ยินคำพูดของ เย่เฉินเฟิง ทำให้ เหลียนโจว ขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาก็จ้องมองไปปปที่ เย่เฉินเฟิง ด้วยสายตาที่เเตกต่างออกไป

 

"อะไร หรือว่าเจ้าไม่กล้า?"เย่เฉินเฟิง กล่าวเย้ยหยัน เขาตั้งใจเลียนแบบคำพูดของ เหลียนโจว เเละ กล่าวเยาะเย้ยเขา"หรือว่าเจ้าไม่ใช่ผู้ชาย ถ้าเจ้าไม่กล้าก็ไม่เป็นไร"

 

"เย่เฉินเฟิง เเล้วมาดูกันว่าใครที่จะเป็นคนคลานสี่ขาออกไปจากที่นี่"เมื่อได้ยินเสียงเยาะเย้ยจาก เย่เฉินเฟิง ทำให้ เหลียนโจว รู้สึกโกรธเคืองมาก ทันใดนั้นเอง พลังวิญญาณจากจิตอสูรก็ได้เเผ่ออกมาอย่างทรงพลังจากร่างกายของเขา

 

"จิตอสูรเต่าทมิฬ"

 

เหลียนโจวได้ผสานเข้ากับจิตอสูรเต่าทมิฬของตนเองเพื่อเพิ่มพละกำลังความเเข็งเเกร่งของเขา เขาได้ปล่อยเเรงกดดันใส่ เย่เฉินเฟิง อย่างรุนเเรง

 

"ข้าคงจะทำให้เจ้ารู้สึกผิดหวังเเล้ว"

 

เย่เฉินเฟิง ก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วจากนั้นก็บังเกิดเสียงดังใต้ฝ่าเท้าของเขา พริบตาเดียวเขาก็ปรากฏตัวขึ้นที่เบื้องหน้าของ เหลียนโจว พร้อมกับปล่อยกำปั้นออกไป

 

เผชิญหน้ากับกำปั้นของ เย่เฉินเฟิง เหลียนโจว ได้ซัดกำปั้นออกไปเช่นเดียวกัน คลื่นพลังโจมตีของทั้งสองคนได้เข้าปะทะกันอย่างรุนเเรง

 

เเต่ทว่าพละกำลังหมัดของ เหลียนโจวนั้นกลับถูกทำลายลงอย่างง่ายดายภายใต้กำปั้นพลังของ เย่เฉินเฟิง เขารู้สึกราวกับว่าเเขนของเขากำลังจะถูกบดทำลายเเหลกยังไงยังงั้น

 

"เป็นไปได้ยังไง"

 

เหลียนโจว เลิกคิ้วขึ้น เเละ จ้องมองไปด้วยความตกใจ ดวงตาที่ล้ำลึกได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่ดุร้ายของเขา"ความเเข็งเเกร่งทางร่างกายของมัน กลับน่ากลัวถึงเพียงนี้?"

 

ในขณะที่เขากำลังอยู่ในความงุนงง เย่เฉินเฟิง ก็ส่งหมัดที่เต็มไปด้วยพลังซัดไปที่หน้าอกของเขาอีกครั้ง

 

เมื่อเผชิญหน้ากับอันตรายสัญชาตญาณของ เหลียนโจว ได้ร้องเตือนให้เขาหลบหนีทันที

 

เขาได้ก้าวถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว เเละ เริ่มใช้ท่าเท้าที่เป็นทักษะการเคลื่อนไหวที่ยอดเยี่ยมเพื่อหลบการโจมตีของ เย่เฉินเฟิง

 

ทักษะการเคลื่อนไหวของ เหลียนโจวนั้น เเข็งเเกร่งมาก เเม้เเต่ผู้ใช้จิตอสูรระดับเบื้องตั้นขั้น 4 หากคิดจะโจมตีเขา ก็ยังยากที่จะเเตะตัวเขาได้

 

อย่างไรก็ตามมันกลับใช้ไม่ได้กับ เย่เฉินเฟิง พละกำลังของ เย่เฉินเฟิงนั้นเพียงพอที่จะสร้างความอันตรายเเก่ผู้ใช้จิตอสูรระดับเบื้องต้นขั้น 6 ได้อย่างง่ายดาย ดังนั้น เขาจึงไม่สนใจการป้องกันของ เหลียนโจว

 

'ปั้ง' เสียงดังกระทบได้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว กำปั้นที่เต็มไปด้วยพละกำลังอันมหาศาลได้ซัดเข้าใส่ท่าร่างการเคลื่อนไหวของ เหลียนโจว

 

ในเวลาต่อมาร่างกายของ เย่เฉินเฟิง ก็สั่นไหวอีกครั้ง พละกำลังของเขาได้ซัดเข้าใส่ เหลียนโจว ที่ไร้การป้องกัน จนทำให้เขาถูกซัดลอยขึ้นไปบนกลางอากาศก่อนที่จะตกลงมากระเเทกพื้นอย่างรุนเเรง

 

"เต่าทมิฬโจมตี!"

 

ทันทีที่ ร่างของ เหลียนโจว หล่นลงมากระเเทกกับพื้นเขาก็เเสดงความตกใจออกมาอย่างลนลานตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บภายในเล็กน้อย เขาจึงได้สั่งการให้ เต่าทมิฬโจมตีจากระยะไกล

 

"เฉินเฟิง ระวังด้วย"

 

จี้ฉิงเสวี่ย ได้ตะโกน เรียก เย่เฉินเฟิง เมื่อเห็นว่า จิตอสูร ได้พุ่งเข้ามาโจมตี เขา เธอเตรียมปลดปล่อยพลังวิญญาณเเละเรียกวิหคน้ำเเข็งออกมาทันที

 

"ไม่ต้องเข้ามายุ่ง"

 

เย่เฉินเฟิง ได้หมุนเวียนทักษะกลืนวิญญาณอย่างรวดเร็วจากนั้นเขาก็ตอบสนองต่อการโจมตีของเต่าทมิฬที่พุ่งเข้ามาโจมตีเขาจากด้านหน้า

 

พละกำลัง 2,500 จิน ได้ถูกปลดปล่อยออกมาจนหมด ซัดเข้าใส่ เต่าทมิฬ ที่ พุ่งเข้ามา

 

เเม้ว่า เต่าทมิฬ จะเป็นจิตอสูร ที่เเข็งเเกร่ง เเละ ขึ้นชื่อในด้านการป้องกัน เเต่จิตอสูรระดับเบื้องต้นขั้น 4 ก็ยังยากที่จะป้องกันพละกำลังเต็มที่ของ เย่เฉินเฟิงในตอนนี้ได้

 

กระดองของ เต่าทมิฬ เริ่มที่จะปริเเตกออกจากพละกำลังหมัดของ เย่เฉินเฟิง ที่มีพลังมากกว่า 2,500 จิน เสียงหอนเเห่งความเจ็บปวดได้ระเบิดออกมาโดยตรง

 

"นี่มัน..."

 

หลังจากได้เห็น เย่เฉินเฟิง สามารถทำลาย เต่าทมิฬ ได้ด้วยการโจมตีพลังหมัดเพียงครั้งเดียว ไป๋ซือหยา รู้สึกตกตะลึงโดยสมบูรณ์

 

ความคิดที่เธอปฏิเสธก่อนหน้านี้ได้กลับมาปรากฏขึ้นในใจของเธออีกครั้ง เธอรู้สึกว่า เย่เฉินเฟิง เเท้จริงเเล้วก็คือ ปรมาจารย์เฉิน

 

"อั๊ก..."

 

หลังจากจิตอสูรเต่าทมิฬถูกทำลายโดยกำปั้นของ เย่เฉินเฟิง เหลียนโจว ก็ปะทุโลหิตขนาดใหญ่ออกมาจากปากของเขา พลังวิญญาณจำนวนมากได้ตีกลับเข้าหาเขา

 

ผู้ที่เฝ้าสังเกตุการณ์อยู่ไม่ไกลอย่าง ตี้หว่านสือ คราวนี้ เหงื่อของเขาได้ไหลเย็นพลั่ก ความทรงจำก่อนหน้านี้ได้หวนกลับมาอีกครั้งทำให้ระหว่างขาของเขาเริ่มที่จะมีน้ำเปียกเเฉะไปทั่วกางเกง

 

สำหรับหญิงสาวที่มีเสน่ห์ที่หาเรื่อง เย่เฉินเฟิง เธอมีใบหน้าที่ขาวซีดราวกับไก่ต้ม ตอนนี้ เธอรู้สึกกังวลจนไม่กล้าเเม้เเต่จะสบตา เย่เฉินเฟิง

 

"ผลลัพธ์ได้ถูกตัดสินเเล้ว ทีนี้ เจ้าต้องคลานสี่ขาออกไปจากที่นี่ซะ"เย่เฉินเฟิง ยืนมือไขว้หลังอีกครั้ง เขาจ้องมองไปที่ เหลียนโจว ผู้ซึ่งมีเลือดไหลออกมาจากทวารทั้งเจ็ด

 

"เย่เฉินเฟิง อย่าได้ใจให้มันมากนัก ไม่อย่างนั้นเจ้าจะต้องเสียใจกับการกระทำในวันนี้"

 

เหลียนโจวคำรามออกมา หากให้เขาคลานสี่ขาออกจากที่นี่ ไม่ใช่ว่าเขาจะต้องสูญเสียเกียรติเเละศักดิ์ศรีของตนเองไปจนหมดหรอกหรอ เขาจะกลายเป็นตัวตลกในเมืองจักรพรรดิขาวเเห่งนี้

 

"ถ้าเจ้าไม่คลานสี่ขาออกไปข้าจะช่วยให้เจ้ารักษาคำพูดนั้นเอง"เย่เฉินเฟิง หรี่ตาลงเล็กน้อยเเละเดินเข้าไปหา เหลียนโจว

 

"เจ้า..."

 

เห็นเเววตาที่ชั่วร้ายของ เย่เฉินเฟิง จู่ ๆ เหลียนโจว ก็รู้สึกราวกับว่าหายใจไม่ออก ขาของเขาเริ่มสั่นไหวจนไม่อาจจะควบคุมได้

 

"หยุด!"

 

ขณะที่ เหลียนโจว ไม่สามารถต้านทานเเรงกดดันทางพละกำลังทางกายของ เย่เฉินเฟิง เเละ กำลังจะสูญเสียศักดิ์ศรีจู่ ๆ ก็มีเสียงคำรามของใครบางคนดังขึ้น

 

เป็น เหลียนว่านซง ,เขาเป็นผู้นำตระกูลเหลียน ทันทีที่เขาได้ยินข่าว เขาก็รีบมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ พร้อมกับนำพาผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลเหลียนมาด้วยหลายคน