ตอนที่แล้วบทที่ 178 พนันกันไหมหละ ?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 180 ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของข้า

บทที่ 179 ข้าจะพนันกับเจ้า !


บทที่ 179 ข้าจะพนันกับเจ้า !

จะพนันอะไร ?

เหอลั่ว และโม่ต้วนหุน ทั้งคู่มองไปที่ฉื่อหยานด้วยความสงสัยว่า เขาจะใช้อะะไรในการเดิมพัน

ฉื่อหยาน ก็งงเล็กน้อย สีหน้าของเขาชะงัก

เขาเพียงแค่จะพูดล้อเล่น และไม่ได้ต้องการจะพนันอะไรจริงๆ แต่ทันทีคำพูดออกมาจากปากของเขา เขาก็เห็นว่าเหอซิงเหมิน ดูเหมือนจะสนใจมาก และนางก็ตอบทันที นี้ค่อนข้างทำให้เขาแปลกใจ

รอยยิ้มบนริมฝีปากของเหอลั่ว พลันชะงักและ เขากล่าวว่า : " ซิงเหมินดูเหมือนว่านิสัยเสียของเจ้าจะกลับมาแล้วนะ "

สิ่งที่ฉื่อหยาน ไม่รู้ นอกจากเหอซิงเหมิน จะงดงามและมีเสน่ห์แล้ว ชอบยังชอบที่จะเดิมพันอีกด้วย ทั้งชีวิตของนาง นางมันจะพนันกับคนอื่นเพียง เพราะเรื่องเล็กๆน้อยๆ มากมาย เหอลั่วนั้นค่อนข้างปวดหัวมากเนื่องจากนิสัยแปลกๆเช่นนี้ของนาง บางครั้งเขาก็สงสัยว่าทำไมนางนั้นถึงชื่นชอบการพนันขนาดนั้น

เมื่อฉื่อหยานกล่าวถึงการพนัน เหอลั่ว ทันทีว่าก็ลูกสาวของเขาที่ถามกลับไป และจะไม่ปล่อยให้เขารู้ว่าเหอซิงเหมิน ไม่เพียง แต่ชอบที่จะเดิมพันกับคนอื่น แต่มารยาทในการพนันของนางยังเลวร้ายอีกด้วย เมื่อนางชนะ นางจะต้องยิ้มแย้มแจ่มใส และสนุกสนาน แต่ถ้านางแพ้นางจะโกรธเป็นอย่างมาก เมื่อเขาได้ยินว่าฉื่อหยาน จะพนันกับนาง ช่วยไม่ได้ที่เขาจะยิ้มอย่างขมขื่น ใจในของเหอลั่วเขารู้ว่านี่จะต้องไม่ดีแน่นอน

" ท่านพ่อ ปล่อยเรื่องนี้ให้ข้าจัดการเอง " เหอซิงเหมิน ถลึงตามองเขา นางยกหัวของนางขึ้นและพูดว่า : " ทั้งชีวิตของข้าที่เคยพนันกับคนอื่นมา ข้าจะชนะเป็นส่วนมาก”

ใช่สิ , เจ้าไม่เคยสูญเสียอะไรอยู่ ทุกคนรู้ว่าเมื่อเจ้าแพ้ เจ้าก็จะระเบิดความโกรธออกมา และจะใช้ทุกวิธีการในกำจัดของความอัปยศอดสูนี้ ใครกันหละจะกล้าชนะเจ้า

เหอลั่ว สีหน้าขมขื่น สีหน้าของเขากลายเป็นแปลกประหลาดมากขึ้น

" มาเหอะ เจ้าต้องการจะเดิมพันอะไรหละ " เหอซิงเหมิน ตื่นเต้น แก้มของนางแดงและดวงตาที่เต็มไปด้วยความลุ่มหลงของนางก็ส่องประกายออกมา นางจ้องไปที่ฉื่อหยานด้วยความจริงจัง เหมือนกับพวกติดการพนัน

ฉื่อหยาน ก็อึ้ง เขาจ้องมองไปที่นางด้วยสายตาแปลกประหลาด , " เจ้าต้องการจะเดิมพันรึ ? "

" ตามที่เจ้าต้องการ ! " เหอซิงเหมิน สูดลมหายใจเข้าเบา นางกล่าวอย่างถือดี " อย่างไรก็ตาม ข้าไม่แพ้เจ้าแน่นอน ! "

แย่หละ ! ! !

ฉื่อหยานคิ้วกระตุก อารมณ์ของเขาถูกนางกระตุ้น เขาหลี่ตามองไปที่นางและมองนางตั้งแต่หัวจรดเข้า ด้วยกิเลศที่อยู่ในดวงตาของเขา

" เจ้าบ้า ! เจ้ามองอะไรอยู่ ? " เหอซิงเหมิน ดวงตาที่สดใสก็เต็มไปด้วยความโกรธ" ข้าจะควักลูกตาเจ้าออกมา "

เหอซิงเหมิน นั้นอยู่ในนภาแรกของระดับปฐพี ในรุ่นเยาว์ของดินแดนปีศาจมหัศจรรย์ นางเป็นหนึ่งในนักรบที่แข็งแกร่งสุด แม้แต่ในทะเลเคียร่าทั้งหมด มันก็เป็นเรื่องยากที่คนหนุ่มสาวจะมีระดับการบ่มเพาะเช่นนี้ ดินแดนปีศาจมหัศจรรย์ต้องใช้ยาและของมีค่ากับสมบัติมากมายเพื่อบ่มเพาะนาง

ข้ากำลังมองอะไรอยู่งั้นรึ ?

ฉื่อหยานหลี่ตาของเขาลงเล็กน้อยและก็มีความคิดปรากฏขึ้นในจิตใจของเขา รอยยิ้มของเขาก็ค่อยๆกลายเป็นแปลก เขาแก้ลงพูดยั่วโมโหนาง : " ข้าก็มองไปที่เจ้าหนะสิ เอาอย่างนี้ ถ้าเจ้าแพ้ เจ้าจะต้องแก้ผ้าเปลือยกายให้ข้าดูเป็นเวลาหนึ่งนาที ! เจ้ากล้าเดิมพันไหมหละ ? "

" เจ้าสารเลว ! เข้าพูดว่าอะไรนะ ? " เหอซิงเหมิน ก็ลุกขึ้นยืนจากที่นั่งของนาง ทั่วทั้งใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความโกรธ " ไหนเจ้าลองพูดอีกทีสิ ! "

เหอลั่ว สับสนเล็กน้อย สีหน้าของเขาดูดมืดมัว เขาสูมลมหายใจเข้า " น้องชาย ไม่เหมาะสมกระมังที่ลวนลามลูกสาวข้าต่อหน้าเช่นนี้ "

" หึหึ ข้าแค่ล้อเล่น " ฉื่อหยานหัวเราะและส่ายหัวของเขา " แล้วจะมีอะไรที่คุ้มค่าแก่การเดิมพันหละ บอกตามตรง ข้าไม่ได้ขาดเหลืออะไร ถ้าไม่มีสิ่งที่น่าสนใจในการเดิมพัน ข้าก็จะไม่เดิมพันกับเจ้า”

" เจ้า ! " เหอซิงเหมิน ขบฟันของนางแน่นและถลึงตาใส่ฉื่อหยานอย่างรุนแรง หน้าอกของนางกระเพื่อม นางหายใจและดวงตาก็เปล่งประกายเย็นชา .

เหอลั่วสูดลมหายใจเข้าเบาๆ และพยายามห้ามนาง : " ซิงเหมิน ลืมมันซะ เขาแค่จะล้อเล่นเท่านั้น เขาไม่ได้หมายความเช่นนั้นจริงๆ " .

" แล้วเจ้าหละมีอะไรบ้าง ! " เหอซิงเหมิน กัดริมฝีปากล่างของนาง นางหายใจเข้า และพูดเยาะเย้ย : " เจ้าอยากเห็นร่างกายของข้า ! แล้วเจ้ามีสิ่งใดมาเดิมพันให้สมน้ำสมเนื้อหละ ? มันไม่ใช่ว่าข้าจะไม่กล้าเดิมพันตราบเท่าที่ของเดิมพันสมควรพอ ข้าก็ไม่รังเกียจที่จะเดิมพันกับเจ้า "

" จริงรึ ? " หน้าฉื่อหยานเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เขายิ้มอย่างขมขื่น " ข้าล้อเจ้าเล่น ใครหละจะกล้าเดิมพันจริงๆ "

" ซิงเหมิน ! " เหอลั่ว คำราม

เหอซิงเหมิน ในดินแดนปีศาจมหัศจรรย์ นางจะต้องกลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงมากแน่ในอนาคต เหอลั่วนั้นรู้ดีว่านางนั้นเป็นเด็กมีพรสวรรค์ที่หายากตัวได้ยากมาในทะเลเคียร่า เขาจึงฝากฝังไว้กับนาง

เขาสามารถส่งบุปผางามทั้งเจ็ดคนไปห้องฉื่อหยานได้โดยไม่ลัง เพื่อให้ฉื่อหยานพอใจ แต่กับลูกสาวที่เขารักที่สุด เขารักหล่อนอย่างทะนุถนอม และเขาก็ไม่อยากให้เหอซิงเหมิน มีมลทินใดๆ

ถ้าครั้งนี้เหอซิงเหมิน แพ้พนันแล้วด้วยตำแหน่งของโม่ต้วนหุน ในตระกูลหยาง ถ้าพวกเขาพนันกันไว้เช่นนั้นก็คงไม่สามารถปฏิเสธได้ ถ้าเหอซิงเหมินเปลือยกายให้ฉื่อหยานดูจริงๆ มันจะมีผลกระทบอย่างมากต่อชื่อเสียงของนาง มันอาจจะทำให้เหอซิงเหมิน ไม่สามารถแต่งงานได้และดินแดนปีศาจมหัศจรรย์จะต้องตำหนิพวกเขาแน่

เขาไม่สามารถเสี่ยงได้ ! เขายังไม่อยากใช้ชื่อเสียงของลูกสาวของเขาในการเดิมพันทุกอย่าง

" ท่านพ่อ ! ! ! ปล่อยไปเหอะ " เหอซิงเหมิน ยืนยัน นางยกหัวของนางขึ้น ใบหน้าของนางกลายเป็นเย็นชา : " ข้าไม่เชื่อว่าเขาสามารถช่วยพี่สาวซินหยานได้ ! พี่สาวซินหยานวิญญานได้รับบาดเจ็บสาหัส โดยปรมจารย์อสูรโมจิโต้ จิตวิญญานจุตินั้นได้ปกป้องการโจมตีได้ครั้งหนึ่ง แต่เนื่องจากโจมตีวิญญานจึงทำให้วิญญานของนางปั่นป่วน ตอนนี้ความทรงจำจากหลายชาติในอดีตกำลังยุ่งเหยิงอยู่ในวิญญานของนาง นางตกอยู่ในสภาวะหลับลึก ข้าเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพี่สาวซินหยานจะตื่นขึ้นมาได้อีกหรือไม่ . . . . . . . "

เหอซิงเหมิน เพียงแค่อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในหุบเขาบนเกาะเมฆา เหอลั่วก็ตกใจเมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของเขาก็กลายเป็นหวาดกลัว

ปรมจารย์อสูรโมจิโต้มา และราชาอสูรโปวชุนยังส่งร่างจำแลงกระดูกมาอีก . . . . . . .

สิ่งที่เกิดขึ้นภายในหุบเขา ทำให้เหอลั่ว พูดไม่ออก เขาไม่เคยนึกเลยว่า เป็นเซี่ยซินหยานที่วิญญานได้รับบาดเจ็บสาหัส อีกทั้งคนที่ลงมือยังเป็นปรมจารย์อสูรโมจิโต้ !

เมื่อไม่นานมานี้ เซี่ยซินหยาน ถูกหามเข้าไปในสนามหลังบ้านโดยเหอซิงเหมิน เขาคิดว่าเซี่ยซินหยาน นั้นมีบาดแผลแค่บนร่างกานเท่านั้น เขาจึงไม่ใส่ใจมัน และเขาก็รู้ว่าถ้าเซี่ยซินหยาน ใช้จิตวิญญานจุติ และยืมพลังจากอดีตชาติ และนางได้รับบาดเจ็บนางก็จะไม่รู้สึกตัว

เขาคิดเสมอว่านั่นเป็นเหตุการณ์ปกติของเซี่ยซินหยาน .

แต่ตอนนี้เหอซิงเหมินได้เล่าให้ฟัง เขาจึงตระหนักได้ว่า เซี่ยซินหยาน ได้รับบาดเจ็บย่ำแน่กว่าที่เขาคิดไว้มาก

ในฐานะผู้ปกครองเกาะเพลิงเมฆา ด้วยระดับกานบ่มเพาะในระดับรู้แจ้ง เหอลั่ว ได้ยินเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของวิญญาณมาบ้าง ตอนนั้นนักรบที่แข็งแกร่งคนหนึ่งของตระกูลเซี่ย วิญญานได้รับบาดเจ็บและความทรงจำต่างในอดีตชาติก็ปั่นป่วน ทำให้เค้าหลับไหลไปไม่ตื่น และกลายเป็นคนที่เหมือนกับตายไปแล้ว

เหอลั่วรู้ดีว่า แม้จะเป็นตระกูลเซี่ยก็มิอาจทำอะไรได้มาก

ในตอนนั้น นักรบของตระกูลเซี่ยคนนั้นก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเซี่ยซินหยาน . เพื่อที่จะทำให้คนๆนั้นฟื้นคืนมา ตระกูลเซี่ยได้ใช้ความพยายามทั้งหมด พวกเขาไปทั้งดินแดนปีศาจมหัศจรรย์ และตระกูลหยาง เพื่อหาวิธีแก้ปัญหา

ทั้งสามกำลังพูดคุยเรื่องนี้กัน และดูเหมือนจะพบวิธี แต่สุดท้าย ความพยายามของพวกเขาก็ต้องสูญเปล่า และมันไม่เพียงแต่จะไม่สามารถรักษาได้แล้ว วิญญานของคนๆนั้นยังแตกสลาย และทำให้ตายทันที

นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา สถานการณ์เช่นนี้กลายเป็นปัญหาที่ไม่มีทางแก้ไข ซึ่งนั่นทำให้โม่ต้วนหุนรู้เกี่ยวกับสภาพของเซี่ยซินหยานดี เขาจึงส่ายหัวแล้วถอนใจ

ปัญหาเช่นนี้ แม้แต่ชุมพลังทำสามร่วมมือกันยังไม่สามารถรักษาได้ และใยเด็กนี้จึงจะทำได้กัน ?

เหอลั่ว สับสนไปชั่วขณะ แล้วเมื่อเค้ามองไปที่ฉื่อหยานอีกครั้ง เขาก็ยังคิดว่า ฉื่อหยาน เพียงแค่พูดล้อเล่นเท่านั้น เขาคงไม่สามารถปลุกเซี่ยซินหยานได้แน่นอน ดังนั้นเหอลั่ว จึงวางใจ

เหอซิงเหมิน เห็นว่าพ่อของนางหยุดพูด นางก็รู้ได้ว่าพ่อของนางคงจะตระหนักได้ว่าฉื่อหยาน ต้องไม่ชนะแน่นอน เหอซิงเหมิน จึงสูดลมหายใจเข้า และมองไปที่ฉื่อหยานด้วยความดูถูกเหยียดหยาม : " เจ้ารู้หรือไม่ข้ามีค่าเท่าใด ? เจ้าต้องการที่จะดูที่ร่างกายของข้า แล้วเจ้าหละมีปัญหาหาอะไรมาเดิมพันกับข้ากัน ? "

" ซิงเหมิน ! " เหอลั่วตะคอกออกมาและขมวดคิ้ว " น้องชาย นางแค่ล้อเล่นเท่านั้นอย่าได้คิดจริงจังเลย "

เนื่องจากโม่ต้วนหุน ให้เกียรตฉื่อหยานเป็นอย่างมาก เหอลั่วจึงกลัวว่าถ้าเหอซิงเหมิน กระตุ้นมากเกินไป โม่ต้วนหุน อาจจะทนไม่ไได้

นอกจากนี้ แม้ว่าเขาจะรู้ว่า ฉื่อหยานต้แพ้แน่นอน แต่เหอลั่วก็ยังไม่อยากที่จะใช้ร่างของลูกสาวเพื่อเดิมพันเรื่องต่างๆ

หากหลังจากนี้ถ้าข่าวแพร่กระจายออกไป มันอาจจะไม่ค่อยดีนัก และมันก็ส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของลูกสาวเขาแน่นอน

เห็นเหอซิงเหมิน มีพฤติกรรมก้าวร้าว ดังนั้น ฉื่อหยาน ก็หันไปพลันขมวดคิ้ว . นางทำให้เขาโกรธเป็นอย่างมาก

เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ฉื่อหยาน ก็เงียบ เขารีบเปิดเป้ข้างหลัง เอาผลึกสูรเจ็ดเม็ดที่มีสีแตกต่างกันออกมา ผลึกอสูรทั้งหมดส่องแสงออกมา ผนึกอสูรเหล่านี้ทั้งหมดเป็นผลึกจากสัตว์อสูรระดับเจ็ด

ผลึกอสูรระดับเจ็ด 7 ชิ้น

เมื่อผลึกอสูรทั้งเจ็ดถูกหยิบออกมาทั้งห้องก็สว่างขึ้นด้วยแสงที่ส่องออกมาจากผลึกอสูร มันแยงเข้าไปในตา และส่องไปทั่วคฤหาส

โม่ต้วนหุน ดวงตาสดใส เค้ามองไปที่ฉื่อหยาน และรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

" ผลึกอสูร ! " เหอลั่ว กล่าวว่า " พวกมันมีระดับอะไรกัน ? "

" ระดับเจ็ด พวกมันทั้งหมดเป็นผลึกอสูรระดับเจ็ด ! " ฉื่อหยานกล่าวออกมาด้วยเสียงลึก

เหอซิงเหมิน ก็อึ้ง แดวงตาคู่สวยของนางส่องประกายออกมาอย่างแปลกประหลาด ขณะที่นางจ้องมองอย่างว่างเปล่า ไปยังผลึกอสูรระดับเจ็ดที่งหมด

สัตว์อสูรระดับเจ็ด เปรียบเทียบได้กับยอดฝีมือระดับนภา ผลึกอสูรเป็นแหล่งพลังงานสำหรับสัตว์อสูร พวกมันล้ำค่าเป็นอย่างมาก ไม่เพียง แต่พวกมันสามารถถูกใช้เป็นส่วนประกอบหลักของยา แต่พวกมันยังสามารถนำไปปรับแต่งอาวุธอื่น ๆได้อีก สำหรับนักรบบางคนที่ฝึกวิชาลับบางอย่าง ถ้าพวกเขาได้รับผลึกอสูรที่ตรงกับธาตุเดียวกัน มันก็เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับวิชาเป็นอย่างมาก

แม้แต่ในทะเลกว้างใหญ่ ผลึกอสูรก็เป็นสิ่งของที่ล้ำค่าเป็นอย่างมาก ! ผลึกอสูรระดับเจ็ดนั้นก็ยิ่งหายากและมีค่าเป็นอย่างมาก

ไม่ต้องพูดหากมันมีด้วยกันทั้งเจ็ดชิ้น

" ผลึกอสูรระดับเจ็ด เจ็ดชิ้น สองในนั้นเป็นธาตุลม และ อีกหนึ่งเป็นธาตุน้ำ " โม่ต้วนหุน จ้องผลึกอสูรเหล่านี้สักพัก แล้วพูดขึ้นนี้ทันที

พ่อและลูกสาวเหอลั่ว และเหอซิงเหมิน ร่างก็สั่น ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

จิตวิญญานต่อสู้ของเหอลั่ว เป็นธาตุลม และเหอซิงเหมิน เองก็มีทั้งองค์ประกอบของลมและน้ำ ถ้าผลึกอสูรระดับเจ็ดเหล่านี้ตกลงอยู่ในมือเขา มันอาจจะช่วยปรับปรุงจิตวิญญาณต่อสู้ของพวกเขาได้ และพัฒนาจิตวิญญาณต่อสู้พวกเขาให้เพิ่มขึ้นไปอีกขั้นได้

เหอลั่วรู้สึกตื่นเต้นเขาหายใจเข้าออกอย่างรวดเร็ว สายตาของเขาก็กลายเป็นลึกซึ้งมากขึ้น

" ผลึกอสูรระดับเจ็ด เจ็ดชิ้น ข้าจะใช้มันทั้งหมดในการเดิมพันกับเจ้า " สีหน้าของฉื่อหยาน ดูไม่แยแส เขามองไปที่ร่างกายที่ส่วยงามของเหอซิงเหมือน และพูดเบา ๆ " เพียงพอหรือไม่ ? "

เหอซิงเหมิน ใบหน้าที่งดงามก็ หายใจเข้าออกอย่างรวดเร็ว และดวงตาที่งดงามของนางก็ประกายแสงสดใสออกมา นางขบกัดที่ริมฝีปากล่างของนาง ขณะที่นางจ้องมองตรงมาที่ฉื่อหยาน

เหอลั่วเลียริมฝีปากของเขา เขานั้นไม่อยากให้เหอซิงเหมิน รับข้อเสนอนี้ แต่เมื่อมองไปที่ผลึกอสูรธาตุลมระดับเจ็ดสองชิ้น เขาก็พูดไม่ออก

ผลึกอสูรธาตุลมระดับเจ็ดสองชิ้น มันล้ำค่าเกินไป ดวงตาของเขาไม่สามารถย้ายออกไปจากผลึกอสูรทั้งสอได้เลย

" ข้าจะเดิมพันกับเจ้า "

หลังจากหายใจเข้าลึกๆไม่กี่ครั้ง เหอซิงเหมิน ก็กัดฟันของนางแน่น และตะโกนออกมา ด้วยความมุ่งมั่นจากใบหน้าที่งดงามของนาง_______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1195 แล้วนะคะ หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา กดตรงนี้ >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด