" โมจิโต้ ! " เหอซิงเหมิน ตะโกนด้วยความประหลาดใจ " โมจิโต้ เป็นแค่ปรมจารย์อสูรเท่าั้น ; มันจะข้ามพื้นที่มายังดินแดนของเราได้อย่างไร ปรมจารย์อสูรจะได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงหากก้าวผ่านมา เป็นเรื่องยากมากที่มันจะสู้กับใครได้ มันบ้าอย่างแท้จริง "

" ใครจะรู้ว่ามันคิดอะไรอยู่ ! " เซี่ยซินหยาน สั่นศีรษะ " ซิงเหมิน การเดินทางครั้งนี้ค่อนข้างอันตราย โปรดระวังด้วย เราควรจะขึ้นขี่ราชสีห์วายุอัศนีไว้ เพื่อป้องกันเวลาเกิดสถานการณ์เลวร้ายที่สุด โมจิโต้เป็นอสูณระดับพระเจ้าแท้จริง ถึงแม้ว่ามันจะบาดเจ็บสาหัส มันก็สามารถจัดการเราได้อย่างง่ายดาย .

เหอซิงเหมิน พยักหน้าทันที " ตกลง ตระกูลกู่บ้าไปแล้วแน่ๆ ที่ร่วมมือกับอสูร. "

" พวกเขาตระกูลหยาง เกลียดใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับพวกดินแดนสี่อสูรเป็นอย่างมาก ตระกูลหยางต้องจัดการกับตระกูบกู่อย่างโหดเหี้ยมแน่นอนหลังนี้ ข้าหวังว่าท่านโม่ จะจัดการโมจิโต้ได้นะ " เซี่ยซินหยาน ส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ

" เตรียมตัวให้พร้อมทุกเวลา . " เหอซิงเหมิน กระตุ้นเซี่ยซินหยาน " ขึ้นขี่ราชสีห์วายูอัศนีไว้และเตรียมตัวออกจากเกาะเมฆา ตระกูลกู่ทำเกินไปจริงๆ บางทีพวกเขาอาจจะถูกฆ่าตาย เราควรระวังตัวไว้ .

" ตกลง " เซี่ยซินหยาน พยักหน้าและขึ้นขี่ราชสีห์วายุอัศนี

หลังจากขึ้นขี่ราชสีห์วายุอัศนี เหอซิงเหมิน ก็ลูบไปที่คอของมันและราชสีห์วายุอัศนีก็บินขึ้นเหนือเกาะเมฆา

" บูม บูม บูม บูม บูม บูม "

เสียงฟ้าร้องดังสนั่นมาจากบรรยากาศที่รวมกันเป็นเมฆเหนือเกาะเมฆ สนั่นไปทั่วเกาะ

เมฆาเหลานั่นรวมตัวกันและครอบคลุมไปทั่วทุกมุมของเกาะเมฆา

ราชสีห์วายุอัศนีขึ้นมาบนท้องฟ้าและกำลังจะออกจากเกาะเมฆา แต่ก็ถูกกั้นด้วยบางอย่าง

เซี่ยซินหยาน กรีดร้องด้วยความกลัว " อสูรเพลิงผนึกเกาะ "

กลุ่มก้อนของเมฆชั่วร้ายปกคลุมไปทั่วเกาะเมฆาเหมือนกับชามสีดำคลอบลงมา

ไม่มีใครสามารถเข้าหรือออกจากเกาะเมฆาอีกต่อไป

เกาะเมฆาถูกปิดผนึก !

" เราจบแล้ว " เหอซิงเหมิน ยิ้มอย่างสิ้นหวัง " ไร้ซึ่งความหวังแล้ว ปรมจารย์อสูรได้มาที่นี่และปิดผนึกเกาะไว้ แม้ว่าท่านโม่จะอยู่ในระดับนภา แต่ถ้าต้องรับมือกับโมจิโต้ ตอนนี้เราก็ยังไม่สามารถออกไปได้ " .

" ตอนนี้เราจะหนีไปไม่ได้ เราต้องช่วยเหล่านักรบชูล่าจัดการกับตระกูลกู่ " เซี่ยซินหยาน ขมวดคิ้ว " ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง เราก็จะไม่ปล่อยให้ตระกูลกู่รอดไปเด็ดขาด " .

" แน่นอน ! " เหอซิงเหมิน ตาเป็นประกายด้วยแสง ในขณะที่ขาเรียวของนางรู้กระทบไปที่ราชสีห์วายุอัศนี ให้มันลงไปในเหมืองอย่างรวดเร็ว

พลังปราร,ึกลับโคจรอย่างบ้าคลั่งที่ขาของฉื่อหยานเข้าพุ่งเข้าไปในหุบเขาด้วยความรวดเร็ว

เขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนเกาะเมฆาได้อย่างชัดเจน เนื่องจากอสูรนั่นได้มาเยือนแล้ว เขาต้องเอาไข่มุกรวมวิญญานมาให้เร็วที่สุด ไม่งั้นสมาชิกตระกูลหยางของเข้าต้องตายแน่

โดยเฉพาะหากเขาได้ไข่มุกรวมวิญญานมาหละก็ เขาก็จะจัดการกับอสูรที่มาเยือน และเปลี่ยนสถานการณ์ได้

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ฉื่อหยานก็มาถึงในหุบเขาร่างของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ โดยไม่หยุดนิ่ง เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง

" ทำลายผนึก ! " เขาส่งจิตสำนึกของเขาพุ่งเข้าไปในแหวนสายโลหิต ฉื่อหยานส่งข้อความไปที่เปลวเหมันเยือกแข็ง

" ปัง ! "

แสงรูปวงแหวนปรากฏขึ้นที่หุบเขา และปกคลุมฉื่อหยานด้วยแสงสีเงิน

ใน เวลาเดียวกัน หมอกสีเทาก็แหวกออก

หมอกถูกเปิดออกและดูเหมือนมันจะส่งผลบางอย่างกับพลังปราณลึกลับของฉื่อหยาน ทำให้เขาไม่สามารถควบคุมมันได้สักพัก

ฉื่อหยานกำลังอยู่ในอันตราย เขาถูกหยุดกะทันหัน โดยผนึกแปลกประหลาดทั้งสองอัน

" มาแล้ว ! " เปลวเหมันเยือกแข็งพูดขึ้น

มันปล่อยพลังความเย็นออกมาจากแหวนสายโลหิตเกิดเป็นเสียง " ฟู่ฟู่ "

พื้นดิน ต้นไม้ ก้อนหินก็ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งสีขาวทันที

อากาศหนาวเย็นเคลื่อนไหวและแช่แข็งทุกอย่างรอบๆ สภาพแวดล้อมเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว แล้วม่านพลังที่อยู่รอบเขาก็หายไป

แสงสีขาวปกคลุมไปทั่วหุบเขาและหายเข้าไปในเสาหินของ , สะพานรวมวิญญาน และบ่อรวมวิญญาน

อากาศหนาวเย็นจากเปลวเหมันเยือกแข็งแช่แข็งม่านพลัง และ หลังจากนั้นก็เกิดรอยแตกขึ้นที่ผิวของม่านพลัง

ด้วยแสงสว่างจางๆ ฉื่อหยานมองเข้าไปในหุบเขาและเห็นเสาหิน สะพานรวมวิญญาน และ บ่อรวมวิญญาน

และเขาเห็นกู่เจียงเกอ !

กู่เจียงเกอ ยืนอยู่ข้างบ่อรวมวิญญาน และมองมาทางฉื่อหยานด้วยความแปลกใจ

อากาศหนาวเย็นจากเปลวเหมันเยือกแข็งนี้กระจายไปทั่วหุบเขา หุบเขาถูกผนึก และพลังทุกอย่างก็ถูกแช่แข็ง

นี่เป็นหนึ่งในความสามารถของเปลวเหมันเยือกแข็ง , ที่อยู่มานานนับล้านปี

มันถูกหลอมรวมโดย หนี่เถียน ที่อยู่ในนภาที่สามระดับพระเจ้าแท้จริง มันสามรถปิดผนึกเกาะเหมินลั่วได้ทั้งเกาะ ถ้ามันถูกปลดปล่อยจากแหวนสายโลหิต ไม่อยากเลยที่มันจะจัดการกับอสูรที่มาเยือน .

มันเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับมันที่จะปิดผนึกหุบเขา

" ปัง ! "

ม่านพลังที่แตกร้าวในที่สุดระเบิดออกกลายเป็นเศษน้ำแข็งมากมาย

" ฉื่อหยาน ! "

จากหุบเขาเป็นเสียงของกู่เจียงเกอตะโกน ขณะที่มันยิ้มอย่างอบอุ่น " น้องฉื่อ ข้าไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเจ้ามาจากตระกูลหยาง ตอนอยู่ที่เกาะเหมินลั่ว . ข้าต้องขอโทษจริงๆ "

กู่เจียงเกอ ยิ้มและก้มหัวให้ฉื่อหยาน แล้วแกล้งทำเป็นตกใจ " แต่ทำไมน้องฉื่อถึงอยู่ที่เกาะนี่ได้หละ เจ้ามาทำอะไรที่นี่รึ ? "

ฉื่อหยานขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ตอบกู่เจียงเกอ เขาเงียบ และวิ่งไปยังบ่อรวมวิญญานที่อยู่ข้างๆกู่เจียงเกอ

ในเตอนนี้อากาศหนาวเย็นของเปลวเหมันเยือกแข็งเปลวไฟปกคลุมไปทั่วหุบเขา ดังนั้นจึงเป็นโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับฉื่อหยานที่จะขโมยไข่มุกรวมวิญญาน

" ฉื่อหยาน นี่เจ้า . . . . . . . " กู่เจียงเกอ ร้องออกมาด้วยความกลัว

" ชิงงง ! ! "

ดาบฆ่ามังกรบินออกมาจากหลังของกู่เจียงเกอและมังกรเพลิงเขาเดียวก็พุ่งไปยังฉื่อหยาน

ด้วยสีหน้าที่น่สกลัวของมัน กู่เจียงเกอ คว้าดาบฆ่ามังกรและพันออกไปเป็นลำแสงคมเสี้ยวพุ่งโจมตีไปที่ฉื่อหยาน

กู่เจียงเกอ เกิดมาพร้อมกับจิตวิญญานดาบ นั่นทำให้มันสื่อสารกับดาบได้ ซึ่งทำให้วิชาของมันดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก

ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของมัน กู่เจียงเกอ ส่ายหัวเล็กน้อย "น้องฉื่ิอ เหตุใดถึงได้รีบร้อนนัก "

มังกรไฟเขาเดียวและลำแสงคมเสี้ยวก็พุ่งไปที่ฉื่อหยานทันที

ฉื่อหยานดูเฉยเมยและไม่หันไปมองที่ กู่เจียงเกอแม้แต่นิดเดียว ทั้งหมดที่เขาทำคือ พุ่งไปยังบ่อรวมวิญญานอย่างเดียว

พลังความเย็นก็ไหลออกมาจากแหวนสายโลหิตและระหว่างเคลื่อนไหวอยู่ ร่างของฉื่อหยานถูกแช่แข็งและกลายเป็นเหมือนกับรูปปั้นน้ำแข็ง

มังกรไฟเขาเดียวและลำแสงคมเสี้ยวไม่สามารถทำอะไรก้อนน้ำแข็งได้เลย

" ปุ ~ "

ฉื่อหยานไม่ได้สนใจกู่เจียงเกอ เขากระโดดไปที่บ่อรวมวิญญานทันที

กู่เจียงเกอก็ตกใจ

มันไม่ได้กังวลที่มีฉื่อหยานเป็นคู่ต่อสู้ แต่มันกังวลเรื่องที่ฉื่อหยานตั้งใจมุ่งไปยังบ่อรวมวิญญาน

กระจกวิญญานที่อยู๋ภายในบ่อรวมวิญญาน ทั้งสองสิ่งเชื่อมถึงกัน ถ้ามันถูกทำลายโดย ฉื่อหยาน โมจิโต้ก็จะถูกขัดขวาง และถ้าพวกมันไม่สามารถโม่ต้วนหุนได้ พวกมันจะต้องมีปัญหาแน่นอน

ตอนที่ฉื่อหยานได้ปรากฏตัวขึ้น มันก็ได้ส่งข้อความไปถึงพ่อมันแล้ว

มันต้องกันฉื่อหยานให้ออกจากบ่อไว้และรอพ่อของมันมา

กู่เจียงเกอ ตอนแรกมันสันนิษฐานว่าฉื่อหยานต้องมาล้างแค้นแน่นอน

แต่อย่างไรก็ตาม ฉื่อหยานกลับเขาแต่มุ่งหน้าไปยังบ่อรวมวิญญาน

ดังนั้น สิ่งที่ฉื่อหยานจะทำ มันสามารถรู้ได้ทันที

เมื่อมันพร้อมที่จะรับมือ มันก็พบว่าฉื่อหยานได้กระโดดเข้าไปในบ่อรวมวิญญานแล้ว ดังนั้นมันจึงกังวลเป็นอย่างมาก เพราะมันไม่กล้าจะกระโดดตามฉื่อหยานไป

" เจียงเกอ , เกิดอะไรขึ้น ? " อย่างรวดเร็ว กู่เจียงเกอก็ปรากฏตัวขึ้นในหุบเขา " เรียกข้าทำไม ? "

" ฉื่อหยานมันเข้าไปในบ่อรวมวิญญานแล้ว " กู่เจียงเกอก็เป็นกังวล

" ฉื่อหยาน ? " กู่ลีก็ตกใจแล้วมันก็นึกขึ้นได้ " เจ้าหนุ่มที่ถูกเปลวเหมันเยือกแข็งยึดร่างนะรึ ? ไม่ใช่ว่าตายไปแล้วหลอกรึ "

" ไม่ ! และข้าก็ยังเห็นมันใช้พลังของเปลวเหมันเยือกแข็งอีกด้วย”

" มันสามารถควบคุมเปลวเหมันเยือกแข็งได้งั้นรึ ! " กู่ลี สีหน้าก็เปลี่ยนไป" ข้าจะบอกโมจิโต้ ให้มันรับมือกับเปลวเหมันเยือกแข็งทันที ! "_______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1195 แล้วนะคะ หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา กดตรงนี้ >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด