บทที่ 123 หนึ่งราชวงศ์ สองดินแดนศักสิทธิ์ สามดินแดนมหัศจรรย์ สี่นิกาย ห้าตระกูล
บทที่ 123 หนึ่งราชวงศ์ สองดินแดนศักสิทธิ์ สามดินแดนมหัศจรรย์ สี่นิกาย ห้าตระกูล
เรือเคลื่อนผ่านลมและคลื่น แล้วค่อยๆเข้ามาใกล้เกาะเล็ก ๆของพวกเขา บนดาดฟ้า เต็มไปด้วยหญิงสาวงดงามยืนอยู่ด้านบนเพื่อจะดูว่าผู้ใดอยู่บนเกราะ
มีธงรูปฉากมีเพศสัมพันธุ์สะบัดพัดไปกับลม
ผู้คนที่อยู่บนดาดฟ้าก็ชี้ไปที่ ฉื่อหยาน และเซี่ยซินหยาน จากนั้นก็หันไปคุยกัน
หลังจากรูปลักษณ์ของนางเปลี่ยนไป เซี่ยซินหยาน ก็ยืนอยู่บนหาดทรายด้วยสีหน้าเย็นชา
ฉื่อหยานหยุดตะโกนและขมวดคิ้วเข้าหากัน อย่างเหนื่อยล้า
ตอนแรก เขาตื่นเต้นมากและอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับคนที่อยู่บนเรือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเซี่ยซินหยาน บอกว่า พวกเขามาจาก ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง ซึ่งเปิดกว้างเรื่องเพศสัมพันธุ์ ฉื่อหยานนั้นกำลังรอคอยความสนุกสนานอย่างใจจดใจจ่อ
แต่เมื่อเซี่ยซินหยาน กล่าวว่า ก็มีบ้างที่บุรุษจากดินแดนมหัศจรรย์หยินหยางจะชอบบุรุษด้วยกัน ฉื่อหยานก็หกหู่ทันที
มันสายไปแล้วที่จะเสียใจ นี่เป็นเรือลำแรกที่ได้เข้ามาใกล้เกราะแห่งนี้และพวกเขาไม่รู้เลยไม่หากพลาดเรือลำนี้ไปจะต้องรออีกนานเท่าใด
โดยไม่มีทางเลือก ฉื่อหยานตัดสินใจที่จะลองขึ้นเรือลำนี้และภาวนาให้ไม่เจอบางสิ่้งที่น่ากลัว
ไม่นานนัก ห่างไปหนึ่งร้อยเมตรเรือก็มาถึงฝั่ง
หญิงสาวและบุรุษมากมายกำลังเดินขวักไขว่อยู่บนดาดฟ้า ซึ่งส่วนใหญ่ค่อนข้างดูดี มีอายุตั้งแต่ 13 ปี ถึง 40 ปี
" เจ้าเป็นใครกัน ? มาที่นี่ทำไม ? " ชายร่างผอมที่มีใบหน้าเหลืองยืนอยู่บนดาดฟ้าถามออกมาด้วยเสียงดัง เขาดูมีอายุราวๆ 40 ปี
ผู้ชายคนนี้อยู่ในระดับรู้แจ้งและ เขาเองก็ยังพูดด้วยเสียงดังดูระมัดระวัง
" เรามาจากตะวันตก กำลังมุ่งหน้าไปทะเลไม่มีที่สิ้นสุด เรือเจอพายุเข้าและได้ถูกทำลายไป ตอนนั้นเราเกือบจะไม่รอดและพัดมาขึ้นฝั่งที่นี่ ได้โปรดพาเราไปจากที่นี่ด้วย "ฉื่อหยานป้องมือของเขาไว้ด้านหน้าของหน้าอกของเขาและพูดกับคนที่มีใบหน้าสีเหลือง
" ทางทิศตะวันตก " ชายคนนั่นขมวดคิ้วเข้าหากันและ คอด ตาของเขาลง , พร้อมกับตรวจสอบฉื่อหยาน สักพัก จากนั้นเขาก็มองเซี่ยซินหยาน และพูดอย่างเย็นชา " เจ้าจะได้อะไรจากเจ้ากัน เราไม่ช่วยฟรีๆหลอกนะ . "
ฉื่อหยาน ก็ประหลาดใจ แล้วยิ้มอย่างอึดอัด " สิ่งของมีค่าของเรานั้นถูกคลื่นซัดหายไปแล้ว . . . . . . . "
" ไปกันเถอะ !" ชายหน้าเหลืองทำหน้าบึ้งและถอนหายใจออกมา จากนั้นก็หันกลับไปตะโกนด้านหลังโดย ไม่รับฉื่อหยาน และเซี่ยซินหยาน .
ฉื่อหยานขมวดคิ้วเข้าหากันโดยไม่พูดอะไร
ในกระเป๋า มีผลึกสัตรว์อสูร ระดับหก และ คริสตัล อีกตัลอีกมากมายอยู่
แต่เขาก็ต้องระมัดระวัง เขารู้ว่าเขาอาจจะถูกฆ่าตายได้หากเขาเอาสมบัติออกมาและขึ้นไปบนเรือนั้น
ดังนั้นเขาจึงต้องแกล้งทำเป็นคนไม่มีอะไร ถึงแม้ว่าเขาไม่สามารถก้าวไปบนเรือได้ แต่เขาก็ยังคงสามารถอยู่รอดได้อีก 2-3 วัน
เห็นผู้ชายคนนั้นกำลังจะจากไปฉื่อหยาน ก็โล่งใจ แต่ใบหน้าของเขายังคงมีความกังวล
" รอเดี๋ยว " ตอนนั้นเอง เสียงที่ดูขี้เกียจของหญิงสาวก็ดังมาจากห้องบนเรือ หน้าต่างถูกเปิดและมีหญิงสาวมองผ่านออกมา
เขายืนอยู่บนทราย ฉื่อหยานมองหน้าต่างและพบว่ามีแสงส่องลงมายังเขา
นั่นเป็นหญิงสาว
ฉื่อหยานผ่อนคลายและสงบลง
" พระแม่จู , มีอะไรให้ข้ารับใช้รึ ? " ผู้ชายที่มีหน้าบึ้งก็ขมวดคิ้วและถามอย่างไม่มีความสุข
ผู้หญิงที่อยู่เบื้องหลังหน้าต่างก็หัวเราะคิกคัก " ข้ามองเห็นว่าพวกเขาทั้งสองกำลังมีความทุกข์ สวนของเราที่อยู่ใต้ดาดฟ้า ต้องการคนที่จะดูแลพวกมัน และเราก็รังเกียจที่จะต้องทำความสะอาด ฉะนั้นพาพวกเขาขึ้นมาและให้พวกเขาไปดูแลสะ .
" หากพระแม่จูพูดเช่นนั้น ข้าก็จะทำตาม “ชายหน้าเหลืองลังเลไม่รู้ ว่านางต้องการอะไร แต่เขาก็พยักหน้า” รับพวกเขาขึ้นมา หลี่เว่ย ดูแลการพวกเขาด้วย อย่าปล่อยให้พวกเขาทำลายพืชพรรณของเรา”
ชายหน้าเหลืองสั่งออกไป จากนั้นก็เดินขึ้นไปข้างบนพร้อมกับทำหน้ามุ่ย และเขาก็ไม่ได้สนใจใดๆจากฉื่อหยานและเซี่ยซินหยานอีก .
เป็นหนุ่มหล่อคนหนึ่งยิ้มขึ้นมา และพูดออกมาหลังจากชายหน้าเหลืองหันหลังไป" อย่าได้กังวลไป ท่านลุงข้าจะดูแลพวกเขาเอง . "
ชายหนุ่มคนนี้อยู่ในระดับนภาที่สองของระดับหายนะ แม้ว่าเขาจะดูเด็ก แตากลับปรากฏมีริ้วรอยต่างๆรอบดวงตาของเขา
ฉื่อหยานและ เซี่ยซินหยานมองไปที่คนอื่นๆแต่ละคนและจากนั้นเดินไปบนเรือด้วยกัน พวกเขาปีนขึ้นบันไดไปทีละคน
หลังจากขึ้นมาบนเรือ ฉื่อหยาน ก็พบว่า เรือนั้นกว้างขวางเป็นอย่างมาก มันมีด้วยกัน 3 ชั้น และทำจากเหล็กสีดำและไม้
มีชายหญิงนับสิบขอยืนอยู่บนดาดฟ้าเป็นคู่ๆ บางคนกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มอยู่
จากห้องพักบนเรือ เสียงครางของผู้หญิงและผู้ชายมาทุกขณะแล้ว
ฉื่อหยาน ก็ค่อนข้างตกใจกับสิ่งที่เขาเห็น
พวกเขาทางเพศโจ๋งครึ่มกว่าหลายของซ่องในโลก ซึ่งแม้แปลกใจฉื่อหยาน
เซี่ยซินหยาน ดูไม่สนใจใดๆ เพราะนางนั้นเกลียดบรรยากาศเช่นนี้มาก นางเลือกที่จะลดหัวลงและไม่มองไป
เรือเหล็ก มีด้วยกัน 3 ชั้น และพวกเขาถูกสั่งให้อยู่ที่ชั้นล่างสุดซึ่งมันเปียกชื้นและอึดอัดเป็นอย่างมาก
หลี่เว่ย เปิดประตูเข้าห้องที่ดูโกโรโกโสให้ จากนั้นก็ขมวดคิ้วและรีบถอยกลับมา ดวงตาของเขาจ้องไปที่เซี่ยซินหยานจากนั้นก็กลายเป็นซับซ้อน " มีหน้าตาน่าเกลียด แต่กลับมีร่างกายที่เร่าร้อน . . . . . . . อืม คืนนี้ค่อยว่ากัน .
เซี่ยซินหยาน ที่ลดหัวลงดวงตาของนางก็กลายเป็นเย็นชา นางรีบกัดริมฝีปาก
ฉื่อหยานเดินไปที่เซี่ยซินหยาน แล้วจับมือนางไว้ " เราสองคน จะใช้ห้องร่วมกัน "
เมื่อถูกจับโดย ฉื่อหยาน เซี่ยซินหยานก็ดิ้นรนเล็กน้อยในตอนแรก แต่ทันทีที่ ฉื่อหยาน กล่าวว่านางก็หยุดดิ้นรน
" พวกเจ้าเป็นคู่รักกันงั้นรึ ? " หลี่เว่ยตากลายเป็นความซับซ้อนและเขาก็พยักหน้า " อืม , เจ้าสามารถใช้ห้องนี้ร่วมกันได้ นี่เป็นที่พักสำหรับคืนนี้ เด๋วพรุ่งนี้ เจ้าจะต้องย้ายไปที่สวนบนดาดฟ้าด้านบนและเจ้าเองก็ต้องทำความสะอาดด้านล่างนี้ด้วย เข้าใจมั้ย ? "
" ได้เลย " ฉื่อหยานตอบ
หลี่เว่ย พยักหน้า ดวงตาของเขาจ้องมาที่เซี่ยซินหยาน แล้วเขาก็ยิ้ม
" ข้าจะฆ่ามัน ! . " เมื่อหลี่เว่ย จากไป เซี่ยซินหยาน ก็กล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่เย็นชา
" ไม่ จนกว่าพลังของเจ้าจะฟื้นฟูเต็มที่ " ฉื่อหยานเดินเข้ามาในห้อง เขาก็พบว่าห้องนั้นมีขนาดเล็กมาก มีขนาดไม่เกิน 5 ตารางเมตร
นอกจากฝุ่นที่เกาะอยู่เตียงไม้แล้ว ไม่มีเฟอร์นิเจอร์อื่น ๆใดในห้องเลยแม้แต่ผ้าห่ม
ห้องนั้นไร้ซึ่งหน้าต่าง , อบอ้าว , สกปรกและเต็มไปด้วยใยแมงมุม . เป็นฉื่อหยานที่เดินขึ้นไปเพื่อปัดฝุ่นและทำความสะอาดใยแมงมุม
เซี่ยซินหยานนั้นไม่ได้เดินเข้าไป นางเอาแต่ขมวดคิ้วแล้วยืนอยู่ข้างนอกมองดูฉื่อหยานทำความสะอาดห้อง
" ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง เป็นหนึ่งในขุมพลังใหญ่ของทะเลไม่มีสิ้นสุด ใกล้เคียงกับนิกายซากศพ นิกายคนคลั่ง และตระกูลโจซึ่งเป็นศัตรูของตระกูลหยางและตระกูลเซี่ย . เราไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเราที่นี่ได้" ขณะที่ฉื่อหยานกำลังทำความสะอาดห้อง เซีย ซินหยานก็ เริ่มพูดออกมาด้วยเสียงเบาๆ
" สิบห้าขุมพลังในทะเลที่ไม่สิ้นสุด มีอะไรมั่งรึ ? " ฉื่อหยาน มองกลับมาที่นาง และยังคงทำความสะอาดห้องอยู่
" ในทะเลกว้างใหญ่ประกอบไปด้วย หนึ่งราชวงศ์ สองดินแดนศักสิทธิ์ สามดินแดนมหัศจรรย์ สี่นิกาย และ 5 ตระกูล ราชวงศ์จิตวิญญาน ทะเลสาปเทวาศักดิ์สิทธิ์ , แผ่นดินเปิ้งหลายศักดิ์สิทธิ์ ดินแดนอาคมมหัศจรรย์ ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง ดินแดนปีศาจมหัศจรรย์ พรรคสามเทพ นิกายศักดิ์สิทธิ์ นิกายซากศพ นิกายคนคลั่ง , ตระกูลหยาง , ตงฟาง, โจ, เซี่ย และตระกูลกู่ ขุมพลังทั้ง 15 เหล่านี้แข็งแกร่งที่สุดในทะเลไม่มีที่สิ้นสุด นอกเหนือจากนั้น ก็มีนิกายอื่น ๆและตระกูลอีกมากมาย . " เซี่ยซินหยาน อธิบาย
" เจ้าบอกว่า พรรคสามเทพ และตระกูลหยางนั้นอยู่คนละฝ่าย มิใช่ว่าดินแดนมหัศจรรย์หยินหยางก็อยู่ฝ่ายอื่นหลอกรึ ? ฝ่ายเหล่านั้นมีอะไรบ้าง ? " ฉื่อหยานถาม
" มีห้าทะเลในทะเลกว้างใหญ่ และในแต่ละทะเลจะเป็นที่ตั้งของขุมพลังต่างๆ ตระกูลหยาง ตระกูลเซี่ย และดินแดนปีศาจมหัศจรรย์ ตั้งอยู่ในทะเลเคียร่า , ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง , นิกายซากศพ นิกายคนคลั่ง และตระกูลโจโฉ ตั้งอยู่ในทะเลต้าตู , ราชวงศ์จิตวิญญาน และ แผ่นดินเปิ้งหลายศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่ในทะเลนภา ทะเลสาปเทวาศักดิ์สิทธิ์ ดินแดนอาคมมหัศจรรย์ และนิกายศักดิ์สิทธิ์ ตั้งอยู่ในเทละทมิฬ ,
พรรคสามเทพ ตระกูลตงฟางและตระกูลกู่อยู่ในทะเลเหิงลั่ว ทั้งห้าฝ่ายนั้นมักจะต่อสู้กับฝ่ายอื่นเสมอ . "
" ตอนนี้ข้ารู้สึกว่ามันได้กลายเป็นเรื่องที่ซับซ้อนไปแล้วนะ " ฉื่อหยานส่ายหัวของเขา " แต่นี้สำหรับข้ามันก็ไม่ได้น่ารำคาญนัก เพราะมันยิ่งทำให้ทะเลไม่มีสิ้นสุดดูน่าสนใจมากขึ้นเสียอีก เราขึ้นเรือของ ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง มาแปลว่าเราต้องไปที่ทะเลต้าตูสินะ ? "
" ทะเลต้าตูนั้นอยู่ห่างจากทะเลเคียร่าของเรามาก ใน ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง นั้นมีนักรบในระดับเริ่มต้น ก่อตั้ง มนุษย์ เป็นสาวกทั่วไป ระดับ หายนะและปฐพี นับได้ว่าเป็นสาวกหลักของนิกาย นักรบในระดับรู้แจ้งจะถูกจัดให้เป็น นักบุญ ส่วนนักรบในระดับนภาถูกจัดให้เป็นผู้อาวุโส ส่วนยอดฝีมือที่มีระดับสูงกว่านั้นจะถูกจัดให้เป็น ปรมจารย์ มีเพียงระดับพระเจ้าเท่านั้นถูกจัดให้เป็น ราชาและราชีแห่งโลก และตอนนี้ มีนักรบที่อยู่ในระดับรู้แจ้งสองคนด้วยกันบนเรือลำนี้ ดังนั้นพวกเขาจะต้องเป็นนักบุญของ ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยางแน่นอน และ ผู้ที่รับผิดชอบดูแล ยา หยก และผ้าไหม ของ ดินแดนมหัศจรรย์หยินหยาง เราต้องระวังไว้ ไม่งั้น เราคงจะไปไม่ถึงทะเลต้าตูและถูกโยนลงจากเรือลำนี้แน่นอน " เซี่ยซินหยาน ขมวดคิ้ว .
" ไม่เป็นไรแล้ว เข้ามาได้ " ฉื่อหยานกล่าวว่า
ห้องสะอาดด้วยความพยายามของ ฉื่อหยาน แต่ก็ยังคงมีเพียงเตียงหลังเดียวเท่านั้น เซี่ยซินหยาน ชายตามองไปที่เขาและขมวดคิ้ว .
" เจ้านอนบนเตียงไป เด๋วข้าจะนอนพื้นเอง ไม่ต้องห่วง จ้าจะไม่ทำอะไรเจ้าแน่นอน อย่ากังวลไปเลย "
" ข้าไม่เชือเจ้าหลอก ! . " เซี่ยซินหยาน ถอนหายใจ แต่แล้วนางก็เดินเข้ามาในห้อง นั่งขัดสมาธอยู่บนเตียง และเริ่มฝึก
ฉื่อหยาน นั้นอยากจะถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับทะเลไม่มีที่สิ้นสุด แต่เมื่อเห็นเซี่ยซินหยานนั่งฝึกอย่างเงียบสงบแล้ว เขาก็เงียบลงและเริ่มฝึกเช่นกัน
ค่ำคืนนั้นพวกเขาก็อยู่กันอย่างเงียบสงบ_______________________________________
ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1195 แล้วนะคะ หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ
ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา กดตรงนี้ >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ
