บทที่ 6 จิตวิญญานต่อสู้อมตะ

บทที่ 6 จิตวิญญานต่อสู้อมตะ

 

เมื่อเขาได้กลืนพิษตัดลำไส้เข้าไปในกระเพราะของเขา ฉี่หยานรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่แพร่กระจายไปทั่วภายใน เขาสัมพัสได้ถึงกระเพราะของเขาที่กำลังๆค่อยถูกกรัดกร่อน ราวกับว่าเขาดื่มน้ำกรดกำมะถันเข้าไป และความเจ็บปวดภายในร่างกายของเขาค่อยๆ เติบโตและมากขึ้นเรื่อย ๆ

" พิษตัดลำไส้นี้มันจะไม่แสดงผลทันที แต่ผลของมันนั้นจะค่อยๆกรัดกร่อนจากภายใน คนทั่วไปร่างกายของพวกมันจะถูกผลของมันกรัดกร่อนให้เน่าตายภายในสองถึงสามวัน " การู พูดพลางถลึงตา " ไม่ต้องรีบร้อนไป ปล่อยให้เวลาผ่านไปและจับตาดูมันก็พอ . "

" ดี เราจะตรวจสอบมันในวันพรุ่งนี้อีกครั้งในเวลากลางคืน " โม่หยานหยูพยักหน้า เธอเหลือบมองที่ฉี่หยานด้วยสีหน้าพอใจ และจากไปโดยทิ้ง การูที่กำลังแสดงสีหน้ามีความสุข

" ฮิฮิ สหายน้อยวันนี้จะเป็นจุดจบของเจ้า ! " จอห์นสัน หัวเราะเสียงดัง จนเห็นฟันของเขา จู่ๆ เขาก็รู้สึกสบายใจขึ้น เมื่อเขาคิดว่าฉี่หยานจะตกตายในอีกไม่นาน เขาเองก็รู้สึกเบาใจเป็นอย่างมาก

ฉี่หยานก้มหัวลง ในดวงตาของเขากลายเป็นความรู้สึกที่เย็นยะเยียบ

พิษตัดลำไส้เริ่มออกฤทธิ์ในกระเพาะและลำไส้ของเขา ซึ่งฉี่หยานนั้นรู้สึกถึงมันได้อย่างชัดเจน มันรู้สึกเหมือนมีมดหลายสิบล้านกำลังกัดกินกระเพาะอาหารและลำไส้ของเขา

พลังปราณลึกลับในท้องน้อยของเขาเริ่มแพร่กระจายโคจรอย่างรวดเร็วไปตามทางเดินอาหารและกระเพาะอาหาร มันเป็นกระแสพลังปราณที่เงียบสงบและอ่อนโยนคอยเยียวยาจากภายใน ฉี่หยานรู้สึกได้ว่า ความเจ็บปวดนั้นค่อยๆจางลง ดังนั้น ฉี่หยานจึงรู้สึกเบาใจ

สายลมพัดผ่านมาอย่างเบาบาง ฉี่หยานสูดหายใจเข้าลึกๆ เขานั่งลงโดยไม่สน จอห์นสันที่ยืนอยู่ข้างๆเขา และ เขาก็ตั้งสมาธิโคจรพลังปราณลึกลับเพื่อต่อต้านยาพิษที่เขากินเข้าไป

พลังปราณลึกลับของเขานั้นแข็งแกร่งและมีมากขึ้นเมื่อไม่นานมานี้  นี่เป็นสิ่งที่ช่วยชีวิตของฉี่หยานไว้ มันถูกโคจรไปที่กระเพราะและลำไส้ ทุกครั้งที่มันหมุนวนอยู่ภายในกระเพาะของเขา ฤทธิ์ของยาพิษตัดลำไส้นั้นค่อยๆจางลง และพิษในร่างของเขานั้นก็กรัดกร่อนช้าลงเรื่อยๆ

ขณะนั้น ฉี่หยานก็ตระหนักได้ถึงประโยชน์ของพลังปราณลึกลับ เขานั้นควรตั้งใจฝึกฝนให้หนักในเส้นทางของนักรบเพื่อเพิ่มพูนความแข็งแกร่งและพลังปราณลึกลับของเขา

พลังปราณลึกลับนั้นมีประโยชน์เช่นนี้ นี่สินะถึงเรียกผู้มีจิตวิญญานต่อสู้ว่าเป็นผู้ได้รับพรจากพระเจ้า ถ้าข้าสามารถมีจิตวิญญาณการต่อสู้แน่นอนข้านั้นจะต้องแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก และบางทีข้าอาจจะเจ็บปวดน้อยลงกว่านี้ก็เป็นได้

ไม่นานนัก ฉี่หยานนั้นค่อนข้างรู้สึกเสียใจที่เจ้าของร่างกายไม่ได้สืบทอดจิตวิญญานกายาแข็ง(TL.ขอเปลี่ยนจากจิตวิญญานต่อสู้ร่างกายแข็งแกร่ง)ของตระกูลฉี่ หากเขาได้รับมัน นั่นอาจจะทำให้เขามีความกล้าที่จะต่อสู้กับโม่หยานหยูก็ได้ . บางทีเขาอาจจะต่อต้านสายฟ้าของเธอด้วยกายาแข็ง และสามารถหลบหนีโดยไม่ถูกกระทำเยี่ยงหนูตะเภาเช่นนี้

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตกดึก แสงจันทร์สีเงินส่องไปทั่วพื้นดิน เหล่านักรบนั่งกันอยู่เงียบๆ เพราะพวกมันผ่านวันเหน็ดเหนื่อยของเดินขบวนมาอย่างยาวนาน พวกมันพบสถานที่ที่สะดวกสบายและ นั่งฝึกระดับพลังปราณลึกลับของพวกมันเพื่อที่จะทำลายขีดจำกัดของร่างกายและเข้าสู่ระดับที่สูงขึ้นและได้รับพลังที่แข็งแกร่งกว่าเดิม

ทาสยาแต่ละคนแหงนหน้ามองท้องฟ้าที่มืดมิด ในคืนที่เงียบสงัด พวกมันนั้นล้วนคิดถึงบ้านของตัวเองด้วยความกลัว พวกมันนั้นเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เมื่อพวกมันคิดเกี่ยวกับความจริงว่าวันรุ่งขึ้นอาจจะเป็นพวกมันที่กลายเป็นศพและตกตายไปก็ได้

ภายใต้แสงจันทร์จางๆ ฉี่หยาน นั่งขัดสหมาด บนพื้น สีหน้าของเขาดูเงียบสงบ

หลังจากโคจรพลังปราณลึกลับผ่านไป5ชั่วโมง , พลังปราณลึกลับนั้นได้สกัดถทธิ์ยาตัดลำไส้ไม่ให้พิษแพร่กระจายออกไป .อย่างไร ,เขาก็ตระหนักได้ว่าพลังปราณลึกลับของเขานั้นถูกใช้ไป 1 ใน 3 ส่วนแล้ว

แต่พิษตัดลำไส้นั้นไม่มีทาทีว่าจะหมดฤทธิ์เลย ฤทธิ์ของมันนั้นแข็งแกร่งนัก

ตลอดเวลาเขาโคจรพลังปราณลึกลับเพื่อต่อต้านยาพิษตัดลำไส้

ฉี่หยานนั้นรู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยี่ยบ มันสะท้านรุนแรงทั่วร่างกายของเขา

หากพลังปราณลึกลับของเขานั้นเหือดแห้ง เขานั้นไม่มีอะไรที่สามารถปกป้องตัวเองได้ นั่นไม่ต่างไปจากคนธรรมดาเลย ไม่นาน ร่างกายของเขาก็เริ่มที่จะถูกกรัดกร่อนเร็วขึ้นเรื่อยๆ เขาไม่สามารถทำอะไรกับมันได้เลย

 

เขาจะทำอะไรได้ !

ในสถานการณ์นี้ เขานั้นไม่เคยฝึกฝนพลังปราณลึกลับเลย เมื่อเขาโคจรพลังปราณลึกลับให้ไหลไปที่กระเพราะและลำไส้ , เหมือนกับว่ามันไปกระตุ้นพิษตัดลำไส้และทำให้เค้าตายเร็วขึ้น

ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากปล่อยให้มันเกิดขึ้น แม้ว่านั้นจะหมายถึงความตายก็ตาม

สองชั่วโมงผ่านไป

ฤทธิ์ของพิษตัดลำไส้นั้นไม่ได้ลดลงเลย แต่มันกลับแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง เขานั้นรู้เศร้ายิ่ง พลังปราณของเขานั้นกำลังค่อยๆเหือดแห้งเร็วขึ้น และ เร็วขึ้น !

เขารู้สึกว่าเขานั้นอยู่ห่างจากประตูแห่งความตายเพียงแค่เอื่อม . . . . . . .

เมื่อพลังปราณลึกลับของเขาเหือดแห้งไป ร่างของเขาก็ถูกกัดกร่อน แต่เขานั้นไม่ได้ตกตายในทันที การกัดกร่อนจะแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา และ ไม่นานเกิน 5 ถึง 6 วันเขานั้นก็จะถูกกรัดกร่อนตายเหมือนทาสยาคนอื่นๆ

ฉี่หยาน นั้นไม่คิดจะยอมแพ้ สายตาของเขากลับเป็นเย็นชาอีกครั้ง เขาจ้องไปที่โม่หยานหยูซึ่งนั่งอยู่บนต้นไม้เก่าแก่ที่อยู่ห่างออกไป

 

ภายใต้แสงจันทร์สว่างสไว โม่หยานหยูนั่งตัวตรงอยู่บนต้นไม้ที่มีใบไม้หนาแน่นโดยมีสีหน้าที่เงียบสงบ ผิวของเธอขาวเหมือนไข่มุก ในขณะที่ผมยาวของเธอโอนเอนไปตามสายลม ดูเหมือนภูติผีในยามค้ำคืน ! เธอนั้นไม่ได้สังเกตเห็นฉี่หยานที่กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาที่เย็นชา ขณะที่เธอกำลังฝึกจิตวิญญานสายฟ้าของเธอ

อาจารย์ การูอยู่ที่ส่วนท้ายของคาราวาน มันยืนพิงอยู่ที่ต้นไม้โบราณ และ มันกำลังอ่านหนังเกี่ยวกับยาพิษที่ถือโดยมือขวา ส่วนมือซ้ายของมันนั้นถือกุญแจมืออยู่

ตอนนี้ มันมองไปที่ฉี่หยาน และปรากฏรอยยิ้มที่มุมปากของมัน

" ข้าไม่สามารถปล่อยให้เป็นแบบนี้อีกต่อไปได้ ฉี่หยานคิดพลางขมวดคิ้ว เขาโคจรพลังปราณลึกลับของเขาพร้อมกับครุ่นคิดถึงวิธีการแก้ปัญหา

ขืนยังเป็นแบบนี้ พลังปราณลึกลับของเขานั้นคงเหือดแห้งก่อนพระอาทิตย์ขึ้นเป็นแน่ และเขาจะต้องตกตายอย่างแน่นอน ! เขานั้นไม่สามารถทำอะไรได้เลย หากเขาหนีไป ยาพิษที่อยู่ในร่างก็ฆ่าเขาอยู่ดี ทางออกเดียวคือ อาจารย์การู !

มันเป็นคนคิดค้นยาพิษตัดลำไส้ ดังนั้นมันจึงต้องมีวิธีรักษาเป็นแน่ เขานั้นสามารถหลีกหนีชะตาที่ต้องเน่าเปื่อยได้ หากได้รับการรักษาจากอาจารย์ การู . อาจารย์ การู นั้นไม่เพียงแต่เป็นนักกลั่นสกัด แต่ยังเป็นนักรบระดับ ก่อตั้ง อีกด้วย . มันเป็นการฆ่าตัวตายชัดๆ ถ้าเขาพยายามจะขโมยยาจากมัน

ฉี่หยานสังเกตไปที่มัน เขาพบว่าถึงแม้อาจารย์ การู กำลังอ่านหนังสืออยู่ แต่มันก็ยังลอบมองเขาอยู่เรื่อยๆ เห็นได้ชัดว่ามันนั้นระวังตัวเป็นอย่างดี มันอาจจะรู้แล้วว่า ฉี่หยานจะลงมือขโมยและมันกำลังรอให้เขาลงมือ

หลายความคิดแว้บเข้ามาในหัวของเขา ฉี่หยานรู้ว่านั้นแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะลงมือสำเร็จ ถึงแม้เขาจะลงมืออย่างรวดเร็ว แต่นั่นมันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะหนีพ้นได้เมื่ออาจารย์การูปลดปล่อยพลังปราณลึกลับออกมา

ฉี่หยานปรับลมหายใจของเขาอย่างลับๆถึงแม้จะมีพิษคอยกัดกินอยู่ในกระเพราะและลำไส้ของเขา

 

เขาโคจรพลังปราณลึกลับกลับมาเพื่อเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้

อย่างที่คาดไว้พิษตัดลำไส้นั้นมันช่างแข็งแกร่งเมื่อเขาโคจรพลังปราณลึกลับกลับมาฤทธิ์ยานั้นจู่โจมเขาทันที เขาถูกถาโถมด้วยคลื่นแห่งความทรมานไปทั่วร่างกายของเขา

ฉี่หยานนั้นกำลังถูกโจมตีด้วยฤทธิ์ของยา

ไม่นานเขารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในกระเพาะของเขา !

เซลล์พวกนั้นกลับมามีชีวิต ! พลังที่บางเบานั้นได้ประสานและแทรกเขาไปในพื้นที่ในส่วนของกระเพาะที่ถูกกรัดกร่อน

ฉี่หยานตกตะลึง

เขานั้นเตรียมการมาอย่างดี เขาไม่ได้โคจรมันออกไปแบบไร้เหตุผล . เขาสงบสติลงและสังเกตไปยังการเปลี่ยนแปลงภายในร่างกายของเขา

เซลล์ของเขาเต็มไปด้วยชีวิต ในขณะที่เนื้อส่วนที่เน่าค่อยๆสั่นไปมาและมันก็เริ่มรักษาตัวเองอย่างต่อเนื่อง  ผ่านไปครึ่งชั่วโมง เนื้อส่วนที่เน่าเสียได้หายไปและกลับมาเป็นดั่งเดิมความเจ็บปวดก็จางหายไปด้วยเช่นกัน

ฉี่หยานรู้สึกเหมือนโดนไฟฟ้าสถิตแล่นผ่านไปถั่วร่างกาย เขานั้นรู้สึกปลื้มปิติเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของเขานั้นยังคงดูเหมือนทะเลสาบที่นิ่งสงบ ราวกลับว่าเขากำลังหลับลึก .

ทุกกระบวนการที่เกิดขึ้นนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับพลังปราณลึกลับเลยแม้เพียงนิด นี่จะต้องเป็นจิตวิญญานต่อสู้ที่พิเศษเป็นแน่ !

พลันตอนนั้นก็ปรากฏรูปร่างของจิตวิญญานต่อสู้ขึ้นในใจของเขา เขาขบคิดอยู่พักหนึ่ง ฉี่หยานนั้น มั่นใจได้ว่ามันเป็นเพราะจิตวิญญานต่อสู้ที่พิเศษนี่ ที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงต่างๆในร่ายของเขา

ความสามารถในการฟื้นฟูร่างกาย นี่คือความสามารถที่พิเศษ ซึ่งหาไม่ได้โดยทั่วไป

ยาพิษตัดลำไส้เริ่มออกฤทธิ์อีกครั้ง โดยปราศจากพลังปราณลึกลับ อวัยวะภายในของฉี่หยานเริ่มเน่าอีกครั้ง

แต่สิ่งอัศจรรย์ก็เกิดขึ้น มันเกิดขึ้นอีกครั้ง เซลล์ของเขานั้นเต็มไปชีวิต ส่วนที่เน่านั้นได้ถูกรักษาในระยะเวลาสั้น ๆ

ฤทธิ์ของยานั้นแสดงออกมาอย่างต่อเนื่อง และกัดกินภายในเขาอีกหลายครั้ง แต่ทุกครั้ง , จิตวิญญานแห่งการฟื้นฟูก็ถูกกระตุนให้ทำงาน มันรักษาแผลที่ถูกกัดกินให้หายขาด ก่อนที่มันจะเริ่มกัดกินอีกครั้ง

จิตวิญญานต่อสู้นั้นจะเพิ่มความสามารถให้กับนักรบทำให้แข็งแกร่งมากขึ้น และบางครั้งมันอาจจะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่พิเศษบางอย่าง ในนักรบที่มีระดับสูงนั้นสามารถที่เห็นพลังของจิตวิญญานต่อสู้ที่แข็งแกร่งได้

อย่างไรก็ตาม จิตวิญญานต่อสู้นั้นได้ปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจนในจิตใจของเขา ฉี่หยานนั้นปราบปลื้่มเป็นอย่างมาก ตามความสามารถสามารถของ จิตวิญญานต่อสู้ของเขาย่อมเป็น จิตวิญญานแห่งการฟื้นฟูเป็นแน่ ระดับของการฟื้นฟูนั้นจะขึ้นอยู่กับระดับพลังปราณของเขา บางทีเมื่อเขาเข้าสู่ ระดับ นภา หรือ วิญญาน เขาคงสามารถรักษาทุกบาดแผลหรือแม้แต่แขนขาที่ขาด ก็เป็นได้

หากเป็นอย่างนั้น บางทีหากเขาถูกแทงไปที่หัวใจ เขาก็ยังสามารถมีชีวิตรอด ?

ถ้ามันเป็นเช่นนั้น เมื่อเขาไปถึงระดับ ราชันย์พระเจ้า เขาคงจะเป็นอมตะเป็นแน่

ความคิดหลายอย่างอยู่ในใจของเขา หลังจากคิดอย่างรอบคอบ ฉี่หยานก็ตั้งชื่อจิตวิญญานต่อสู้นี้ว่า จิตวิญญานอมตะ

หลังจากเฝ้าดูอยู่สักพัก เขาแน่ใจว่า จิตวิญญาณอมตะสามารถป้องกันพิษตัดลำไส้ได้ ฉี่หยานก็รู้สึกสบายใจขึ้น และเขาก็ยกเลิกแผนที่จะให้อาจารย์การูนั้นรักษาให้ . เขานั่งอยู่กับที่และเริ่มที่จะฟื้นฟูพลังปราณลึกลับของเขาโดยไม่คำนึงถึงพิษที่กำลังกัดกินกระเพาะของเขา

––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

ห่างหายไปนานในการลงเว็ปนี้ ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1183 แล้วนะคะ หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่ กดตรงนี้ >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ