ตอนที่ 184 เริ่มต้นการไล่ล่า
สำหรับทักษะดาบของเขา เจียงวู่เฉิงได้พยายามพัฒนาเพลงดาบไร้ลักษณ์และเพลงดาบเสียสละ
กระบวนท่าที่เก้าของเพลงดาบไร้ลักษณ์นั้นมีข้อกำหนดที่สูงอย่างมากในการใช้งาน เจียงวู่เฉิงนั้นมีคุณสมบัติในการใช้งานเพลงดาบเสียสละได้ด้วยแก่นแท้แห่งวายุคลั่ง สิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้คือฝึกฝนกระบวนท่าที่เก้า
เพลงดาบเสียสละนั้นได้รับมาจากดินแดนบรรพบุรุษ ดังนั้นมันจึงเป็นเพลงดาบที่มีระดับสูง แม้ว่าเขาจะมีเพียงแค่ครึ่งแรกของเพลงดาบและมีเพียงหกเก้าบวนท่าเท่านั้น แต่มันก็ทรงพลังเป็นอย่างมาก
เขานั้นเชี่ยวชาญกระบวนท่าแรกรูปแบบพิศดารโดยสมบูรณ์และกระบวนท่าที่สองรูปแบบแห่งความศรัทธา
สำหรับกระบวนท่าที่สามแยกนภานั้นจำเป็นต้องมีการฝึกฝนเพิ่มเติม
สองเดือนต่อมาเขาใช้เวลาตลอดเวลาในการฝึกฝนเพลงดาบเหล่านี้
สองเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว
กริฟฟินมากกว่าสิบตัวบินผ่านอากาศด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง กริฟฟินทั้งสิบหยุดและลอยอยู่เหนือที่ราบอันกว้างใหญ่
"ที่แห่งนี้คือที่ราบสุดตะวันออก?"เจียงวู่เฉิงถามขณะที่เงยหน้าและมองไปที่ราบตรงหน้าเขา
ที่ราบแห่งนี้มีอาณาบริเวณกว้างใหญ่ตั้งอยู่ที่ใจกลางของราชวงศ์ทั้งสิบสองที่อยู่ภายในอาณาเขตตะวันตกเฉียงเหนือ ที่แห่งนี้ล้อมรอบไปด้วยราชวงศ์ทั้ง12 เทศกาลไล่ล่าสุดตะวันออกจะถูกจัดขึ้นที่นี่ในทุกๆสิบปี
ข้างๆของเจียงวู่เฉิงยังมีนักรบอีก14คนที่เข้าร่วมเทศกาลไล่ล่าสุดตะวันออก
อัจฉริยะเหล่านี้มองไปที่ราบแห่งนี้ด้วยความคาดหวัง
"ไป่หลีเฉิง ข้าได้ยินมาว่าเจ้าได้ทะลวงระดับ ยินดีด้วย"หญิงสาวคนหนึ่งที่มองดูสวยงามและซุกซนพูดขณะที่มองไปที่ไป่หลีเฉิง นางคือมู่หยิงหยิงที่ได้รับการจัดอันดับที่สามในทำเนียบมังกรปฐพี
"ฮ่าฮ่า แค่โชคดี"ไป่หลีเฉิงกล่าวพลางยิ้มอย่างสุภาพ
ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาอัจฉริยะที่ได้เข้าร่วมในเทศกาลไล่ล่าสุดตะวันออกพยายามอย่างยิ่งที่จะพัฒนาความแข็งแกร่ง ในหมู่ของพวกเขาไป่หลีเฉิงเป็นคนที่มีความก้าวหน้ามากที่สุด เขามีความก้าวในด้านพลังลมปราณในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา
ท้ายที่สุดเขาเลือกที่จะกดพลังลมปราณของตัวเอง แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็มาถึงครึ่งก้าวสู่ระเบิดหยินเช่นเดียวกับโอวหยางห่าวเทียน
อย่างไรก็ตาม ความเข้าใจในแก่นแท้ของไป่หลีเฉิงนั้นยิ่งใหญ่กว่าโอวหยางห่าวเทียน ตอนนี้เขามีการบ่มเพาะครึ่งก้าวสู่ระเบิดหยินหยาง ดังนั้นเขาจึงแข็งแกร่งกว่าโอวหยางห่าวเทียน
"ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเจ้านั้นคงใกล้เคียงกับเจียงวู่เฉิง ตอนนี้เจ้ามาถึงครึ่งก้าวสู่ระเบิดหยินแล้วใช่หรือไม่?"มู่หยิงหยิงพูดอย่างยิ้มแย้ม
"เจ้าต้องการที่จะยกยอข้า!"ไป่หลีเฉิงส่ายหัวและพูดว่า"ข้ารู้สึกถึงพลังของตัวเองอย่างชัดเจน ถึงแม้ว่าข้าจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่ข้ายังคงอ่อนแอกว่าสัตว์ประหลาดอย่างเจียงวู่เฉิง"
ไป่หลีเฉิงรู้จักตัวเองดีพอ
เขานั้นไม่เคยลืมการต่อสู้ที่น่าอัศจรรย์ระหว่างเจียงวู่เฉิงและเสวี่ยหยุนเมื่อสองเดือนก่อน
แม้ว่าเขาจะทะลวงระดับขึ้นมา แต่เขาก็รู้ว่าเขายังไม่สามารถเอาชนะเจียงวู่เฉิงหรือเสวี่ยหยุนได้
ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา แต่เจียงวู่เฉิงก็ควรที่จะแข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน
อัจฉริยะทั้งสิบห้าคนที่ได้เข้าร่วมเทศกาลครั้งนี้กำลังสนทนากัน
ทันใดนั้นร่างสีทองก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา มันคือทหารเกราะทองที่เป็นเจ้าภาพในการคัดเลือกครั้งก่อน
เจียงวู่เฉิงและอัจฉริยะอีก14คนกล่าวทักทาย
ความเย็นชาปรากฏอยู่ใบหน้าและออร่าที่น่าหวาดกลัวเปล่งประกายออกมาจากร่างกายของเขา ทหารเกราะทองกล่าวต่อ"อีกหนึ่งชั่วโมงเทศกาลไล่ล่าสุดตะวันออกจะเริ่มต้นขึ้น ข้ามาที่นี่เพื่อบอกกฎเกณฑ์แก่พวกเจ้า"
"เทศกาลไล่ล่าสุดตะวันออกนั้นแบ่งออกเป็นสองส่วน"
"ส่วนแรกคือการล่าและส่วนที่สองคือการต่อสู้ที่หุบเขา!"
"ก่อนอื่น ข้าต้องบอกพวกเจ้าเกี่ยวกับส่วนแรก การล่า.."
เจียงวู่เฉิงและอัจฉริยะทั้ง14คนตั้งใจฟังอย่างระมัดระวัง
ทหารเกราะทองกล่าวต่อ"เนื่องจากเป็นการแข่งขันไล่ล่า นั้นหมายความว่าพวกเจ้าต้องเป็นนักล่า แต่เป้าหมายของพวกเจ้าคือมนุษย์แทนที่จะเป็นอสูรลมปราณ!"
"ที่ราบกว้างใหญ่เบื้องหน้าพวกเจ้าตั้งอยู่ที่ชายแดนของราชวงศ์ทั้ง12แห่ง เนื่องจากที่ราบสุดตะวันออกกับราชวงศ์ทั้ง12แห่ง พ่อค้าจำนวนมากจึงผ่านที่แห่งนี้"
"พ่อค้าจำนวนมากจากราชวงศ์ทั้ง12ต้องผ่านที่ราบแห่งนี้ มันจึงเป็นการดึงดูดกลุ่มโจรหรือพวกปล้นคาราวานที่ผ่านเข้ามา"
ที่ราบสุดตะวันออกเต็มไปด้วยโจรรวมถึงอาชญากรหลายคนที่หนีมาอยู่ในที่แห่งนี้ เพราะพวกเขาเป็นที่ต้องการตัวของราชวงศ์ทั้งสิบสอง
"ครั้งนี้ พวกลี้ภัยหลบหนีเป็นเป้าหมายของพวกเจ้า"
"พวกลี้ภัย"เจียงวู่เฉิงและคนอื่นมีการแสดงออกเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ในโลกแห่งนี้ความแข็งแกร่งนั้นเป็นดั่งกฎเกณฑ์ จึงเป็นเรื่องปกติที่นักรบต้องต่อสู้กันเอง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่นักรบจะฆ่ากันเองภายในการต่อสู้ที่ดุเดือน
เจียงวู่เฉิงนั้นได้ฆ่านักรบไปเป็นจำนวนมาก
แต่การต่อสู้ที่เกิดขึ้นในหมู่นักรบไม่ได้ทำให้เป็นที่ต้องการตัวของราชวงศ์
มีเพียงคนบ้าและโหดร้ายที่ก่ออาชญกรรมอย่างโจ่งแจ้งเท่านั้นที่เป็นที่ต้องการตัว
เช่น...การฆ่าพลเรือนที่บริสุทธิ์
อย่างไรก็ตาม บุคคลที่เป็นที่ต้องการตัวของราชวงศ์นั้นเต็มไปด้วยความชั่วร้าย
"ที่ราบสุดตะวันออกนั้นกว้างใหญ่และจำนวนผู้ลี้ภัยที่หนีจากราชวงศ์นั้นเป็นกลุ่มโจรที่ค่อนข้างใหญ่ แต่พวกเขาทุกคนมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือพวกเขาทุกคนสวมใส่ชุดเกราะที่สลักคำว่า"ฆ่า"เอาไว้"ทหารเกราะทองกล่าว
"ชุดเกราะที่สลักคำว่าฆ่า?"เจียงวู่เฉิงตกตะลึง
"ชุดเกราะนี้จะเปิดเผยตัวตนของพวกเขา"ทหารเกราะทองกล่าว"ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าที่จะส่วมใส่ชุดเกราะในราชวงศ์ทั้งสิบสองแห่ง แต่พวกเขาสวมมันในที่ราบสุดตะวันออก"
"มีกลุ่มโจรจำนวนมากในที่ราบสุดตะวันออก พวกเขาเป็นผู้ลี้ภัยที่เลวร้ายที่สุด พวกเขาทำให้เกิดความโกลาหล ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาภูมิใจในการเป็นผู้ลี้ภัยดังนั้นทุกคนจึงมีสถานะเป็นโจร"
"แค่นั้น?"เจียงวู่เฉิงเข้าใจได้ทันที
พวกเขาภูมิใจในสถานะของตนเอง นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาสวมใส่ชุดเกราะที่สลักด้วยคำว่าฆ่า
"การล่านั้นมีระยะเวลาห้าวัน เจ้าจะต้อมพยายามอย่างเต็มที่เพื่อฆ่ากลุ่มโจรและคว้าชุดเกราะของเขามาภายในห้าวัน จำนวนของชุดเกราะและระดับของพวกเขาจะเป็นตัวตัดสินว่าเจ้าจะมีคุณสมบัติเหมาะสมหรือไม่"ทหารเกราะทองกล่าว
"ท่าน ชุดเกราะจำนวนเท่าไหร่ที่เราต้องการเพื่อจะใช้ในการไปต่อในขั้นที่สอง?"เจียงวู่เฉิงถาม
...