Chapter 6: เด็กหนุ่มผู้สู้กับหมาป่า
Chapter 6: เด็กหนุ่มผู้สู้กับหมาป่า
เมื่อเป็นวันที่สอง แฮปปี้ก็ไม่ได้มุ่งตรงไปยังป่าไผ่ม่วง เมื่อเขายังคงหมุนเวียนลมปราณสรรพจริงอีกสามครั้งก่อนที่ เขาจะเดินจากเมืองกูซูและมุ่งไปยังวิหารภูเขาเยือกเย็น ซึ่งตั้งอยู่ด้านนอกเมืองทางตะวันตก
บริเวณที่อยู่นอกเมืองก็ยังไม่ปลอดภัย แต่ตราบเท่าที่ผู้คนไม่ได้อยู่ห่างไกลออกไปจากเมืองมากนัก พวกเขาก็จะไม่เจอโจรปล้น โจรนั้นมีสติปัญญาและเลเวลที่แตกต่างกันไป ถ้าแฮปปี้ก็วิ่งไปเจอกับโจรที่รู้ศิลปะการต่อสู้ เขาก็คงจะถูกฆ่าโดยการโจมตีเพียงครั้งเดียวอย่างแน่นอน แล้วเขาก็จะสูญเสียมากกว่าได้ จากการออกไปด้านนอก
แฮปปี้ก็มาถึงวิหารและมุ่งเข้าไปในป่าด้วยท่าทางเหมือนกับใครบางคนที่รู้เส้นทางแถวนี้
“เขาทำอะไร?”
“อย่าถามคำถามเยอะเลย แค่ตามเขาไปก็พอ และพวกเราก็จะรู้เอง เมื่อพวกเราเห็นว่าเขาทำอะไร”
คนทั้งหมดที่มาจากตระกูลมู่หลงก็เป็นที่ดึงดูดสายตาอย่างมาก ตลอดทางที่เขาเดินมายังวิหาร แฮปปี้ก็เป็นที่ดึงดูดสายตาของพวกนักสังเกตการณ์และพวกคนที่มีความทะเยอทะยานสูง พวกเขาก็แอบลอบตามมาจากด้านหลัง และเมื่อแฮปปี้ไปเข้าในป่า พวกเขาก็ตามเข้าไปด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ล่าถอยออกมา....
มันไม่ขาดแคลนสัตว์ป่าในป่าเลย ภายใต้วิหารภูเขาเยือกเย็น ถ้าใครก็ตามเข้าไปด้านในอย่างบ้าบิ่น มันก็เป็นเรื่องธรรมดาอย่างมากสำหรับพวกเขาที่จะดึงดูดหมาป่าสองตัว ก่อนที่พวกเขาจะมาถึงดินแดนแห่งประตู นอกจากมือใหม่ที่มีประสบการณ์ในการจัดการกับสัตว์ป่า หรือมีคนจำนวนมากอยู่ในปาร์ตี้ มันจะเป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับพวกเขาในการหลบหนีจากเงื้อมมือของสัตว์ป่า
แฮปปี้ก็ไม่เข้าใจว่าการเข้ามาในป่าของเขา จะทำให้ผู้คนหลายคนในเมืองกูซูได้ตายลง เขาก็แค่รู้ว่าเส้นทางไหนปลอดภัย และเข้าไปในป่าอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้น เขาก็จ้องไปที่หมาป่าที่แยกออกไปจากฝูง
หมาป่าหนุ่มเป็นเจ้าของพื้นที่รอบๆวิหารภูเขาเยือกเย็น พวกมันก็เดินเตร็ดเตร่ไปรอบๆป่า เพื่อที่จะหาเหยื่อล่า และพลังในการต่อสู้ของพวกมันก็ประมาณผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ที่พึ่งเข้าดินแดนแห่งประตู
เป้าหมายของแฮปปี้ก็เป็นหนึ่งในพวกมัน
ในโลกศิลปะการต่อสู้ ระดับความสมจริงของสัตว์ป่ายอดเยี่ยมยิ่งกว่า NPC เสียอีก สุดท้ายแล้ว มันเป็นเรื่องที่ง่ายกว่าในการวิเคราะห์และเข้าใจกับสัตว์ป่า สัญชาตญาณของพวกมันเรียบง่าย และในด้านของสติปัญญา พวกมันเรียบง่ายกว่ามนุษย์ หมาป่าในเกมก็คล้ายคลึงกับหมาป่าที่ดุร้ายในโลกความเป็นจริง พวกมันทั้งดุร้ายและเหี้ยมโหด
แฮปปี้ก็เข้ามาในป่า เนื่องจากว่าเขาต้องการหาหมาป่า เพื่อที่จะมาเป็นคู่ต่อสู้ในการสู้ถึงเป็นถึงตายของเขา ซึ่งมันจะทำให้เขาได้คุ้นเคยกับหมัดยาวเส้าหลิน และเพื่อเพิ่มเลเวลของวิชา เขาก็สามารถที่จะเข้าใจพื้นฐานของมันจากการฝึกฝน ถ้าเขาต้องการเข้าใจอย่างแท้จริงเกี่ยวกับศักยภาพของสกิลนี้ เขาจะต้องใช้มันในการสู้จริงๆ
หมาป่าก็สังเกตเห็นมนุษย์เข้ามาในถิ่นมันในทันที และมันก็พบว่าเป็นเด็กหนุ่มอีกด้วย ดวงตาสีเขียวดุร้ายของหมาป่าก็ส่องสว่างขึ้นมาและกระดูกมันก็หดลง คล้ายกันกับลูกศรที่ถูกยิงออกไปจากธนู มันก็พุ่งตรงไปหาแฮปปี้ มันก็ยังรวดเร็วกว่ามนุษย์ที่เป็นผู้ใหญ่อีก
เมื่อแฮปปี้ทำท่าหมัดยาวเส้าหลิน หมาป่าหนุ่มก็กระโดดขึ้นกลางอากาศเหมือนเงาดำ พร้อมกับเขี้ยว กรงเล็บที่คมกริบและกลิ่นพิเศษที่ไม่น่าพอใจก็ลอยเข้ามาในปากและจมูกของหมาป่า มันก็พุ่งเข้าใส่แฮปปี้ในทันที
ถ้าผู้เล่นใหม่ที่เจอกับหมาป่าในครั้งแรก พวกเขาก็คงจะพบว่าเป็นเรื่องที่ยากที่จะใจเย็นและยืนรออยู่ที่เดิมได้ จากการกระโดดอันคล่องแคล่วและดุร้ายของมัน
แฮปปี้ก็จำได้ว่า เมื่อเขาออกไปหาประสบการณ์ในการต่อสู้จริงครั้งแรก หมาป่าก็พุ่งเข้าใส่พวกเขาและหนึ่งในสามคนของปาร์ตี้เขาก็ตายไปในทันที เนื่องจากว่าพวกเขาตกอยู่ในความสับสน พวกเขาก็ยังโจมตีหมาป่าด้วยสกิลของเขาไม่โดนเลย และสุดท้ายแล้วพวกเขาก็ถูกผลักดันให้ล่าถอยกลับไปในเมืองอย่างผิดหวัง
แน่นอนว่าครั้งนี้มันไม่เหมือนกับครั้งที่แล้ว!
แฮปปี้ก็มั่นใจในการจัดการกับหมาป่าตัวนี้มาก!
ดวงตาของเขาก็ไม่ได้ละไปจากหมาป่าเลย ในขณะที่การเคลื่อนไหวของหมัดยาวก็สะท้อนขึ้นมาในความคิดของเขา จากท่วงท่าเริ่มต้น การหมุนและการจับ ก็เป็นท่าการเคลื่อนไหวง่ายๆสามท่า ท่าพวกนี้ไม่ใช่เพียงแต่จะทำให้เขาหลบกรงเล็บหมาป่าและจับมันไว้
“ฮ่า!”
พร้อมกับพละกำลังที่น้อยนิดเช่นนี้ แฮปปกี้ก็สามารถเอาชนะพลังที่มากกว่าได้!
เขาก็หมุนตัวอย่างคล่องแคล่วด้วยร่างกายเล็กๆของเขา และหมาป่าหนุ่มซึ่งตัวใหญ่กว่าเขามากก็ถูกโยนกระเด็นออกไป เมื่อเขาใช้โมเมนตัมในการช่วยเขา มันก็ชนเข้ากับต้นไม้ข้างๆและหอนออกมา
พร้อมกับบาดแผล และดวงตาที่ดุร้ายของมันก็ส่องประกายมากขึ้น!
แฮปปี้ก็รีบเหลือบตามองหลอดประสบการณ์ ก่อนที่ปากของเขาจะเผยอขึ้น เลเวลของหมัดยาวก็เริ่มกลับมาเพิ่มขึ้น เขาก็มาถูกที่จริงๆ
แต่แรงกดดันจากหมาป่าก็ยังคงอยู่ ถ้ามันได้เปรียบแล้วละก็ มันคงเป็นเรื่องยากที่จะคาดการณ์ว่าใครเป็นผู้ชนะ
หมาป่าก็คำรามออกมา!
เมื่อสัมผัสได้ถึงการยั่วยุของแฮปปี้ มันก็ข่วนกรงเล็บลงไปพื้นอย่างรุนแรง และร่องรอยก็เหลือทิ้งไว้ วินาทีต่อมา มันก็หายไปจากจุดที่มันยืนอยู่และก็กระโดดขึ้นกลางอากาศอีกครั้งหนึ่ง
หมาป่าหนุ่มนั้นเจ้าเล่ห์เป็นอย่างมาก แต่แฮปปี้ก็รวดเร็วกว่า เมื่อเขาปรับตัวกับสถานการณ์ได้ ทันทีที่หมาป่าหนุ่มเคลื่อนที่ได้ เขาก็ก้าวอย่างรวดเร็วเพื่อบุกจู่โจม ก่อนที่ความเร็วของหมาป่าจะเพิ่มเข้าถึงจุดสูงสุด เขาก็ใช้กรงเล็บมังกรทองและป้องกันหมาป่าหนุ่ม ในขณะที่มันลอยกลางอากาศ หลังจากนั้นเขาก็ต่อยมัน!
กำลังกล้ามแขนของเขาอาจจะไม่ได้เยี่ยม แต่ถ้าเขาโจมตีสัตว์ป่าเข้าที่หน้ามันอย่างรุนแรง มันก็ไม่สำคัญหรอกว่าสัตว์ป่ามันจะทรงพลังขนาดไหน ตั้งแต่ที่มันไม่สามารถจัดการกับหมัดได้
เสียงคำรามอย่างโกรธเคืองก็เปลี่ยนเป็นเสียงขู่คำรามออกมาอย่างเจ็บปวด และเลือดก็สาดกระจายออกมาจากมุมปากของมันไม่หยุด
ในขณะที่มันกำลังอ่อนแออยู่แบบนี้ แฮปปี้ก็จะเอาชีวิตมันไป!
นกน้ำแอ่นทะเลดื่มน้ำ!
แฮปปี้ก็จับหมาป่าด้วยมือของเขา เขาก็ขยำขนของมันและเตะไปที่มันด้วยแรงขาขวาทั้งหมด!
เตะต่อเนื่อง!
แต่ นอกจากการโจมตีนี้ เขาก็มีพละกำลังเหมือนกับเด็ก ในขณะที่หมาป่าหนุ่มก็คำรามออกมาอย่างเจ็บปวด มันก็ไม่ได้รับความเสียหายรุนแรงสักเท่าไหร่ แต่แฮปปี้ก็ไม่สนใจ เขาก็จมอยู่กับแผนของเขาในการจัดการกับหมาป่า
เด็กเตะต้นไม้! สไตล์เสือต่อย!
เขาก็จัดการด้วยวิชาทั้งหมดของหมัดยาวเส้าหลิน เขาก็เหมือนกับนักเดินป่าที่กำลังละเล่นกับหมาป่าหนุ่ม
ทุกครั้งที่หมาป่าหนุ่มพยายามจะหนี แฮปปี้ก็มองเห็นความตั้งใจของมันด้วยสายตาที่กว้างไกลและก็ลากมันกลับมาก่อนที่จะต่อยบางๆไปอีกหลายมัน เมื่อหมาป่าหนุ่มพยายามจะกัดตอบเขา เขาก็รีบเคลื่อนไหวตัวในทันที แล้วก็ต่อยมันเข้าหน้าในทันที
หมาป่าหนุ่มที่ดุร้ายก็ค่อยๆจางหายไป
แต่แฮปปี้ก็ยังไม่ได้ปล่อยมันไป เขาก็บดขยี้ขาของหมาป่าและโจมตีมันอย่างบ้าคลั่ง เมื่อเขาใช้พละกำลังทั้งหมด เขาก็สังหารหมาป่าได้สำเร็จ
“ฮ่า…”
เมื่อเขาได้รับขนหมาป่าและชิ้นเนื้อหมาป่าชิ้นใหญ่ แฮปปี้ก็นั่งลงขัดสมาธิและใช้วิชาบ่มเพาะลมปราณสรรพจริง เพื่อฟื้นฟูความแข็งแกร่ง
ในขณะที่เขาไม่ได้ใช้สกิลถึงขั้นสูงสุด หมาป่าหนุ่มก็สามารถที่จะเพิ่มเลเวลของหมัดยาวได้จนถึงจุดที่พึงพอใจได้ เขาก็ทำความเข้าใจกับวิชานี้ได้ สกิลนี้ก็มาถึงเลเวล 15.7 ซึ่งมันเป็นรางวัลที่ได้รับมาจากการต่อสู้กับสัตว์ป่าเลเวลสูง ถ้าแฮปปี้ต่อสู้กับผู้เล่นใหม่ ซึ่งมีเลเวลเท่ากันกับเขา การเพิ่มเลเวลก็คงช้ากว่านี้มาก
เลเวลของสกิลผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ก็เป็นตัวตัดสิน เลเวลของดินแดนของพวกเขา ทั้งพลังการโจมตี ความเร็ว และการป้องกัน
ยกตัวอย่างเช่น หมัดยาวเส้าหลินก็เป็นวิชาที่เน้นป้องกัน ยิ่งมีเลวลที่สูงมากเท่าไหร่ พลังโจมตีในแต่ละสไตล์ก็จะเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
มันเป็นเรื่องปกติธรรมดาทั่วไป ถ้านักกระบี่สองคนโจมตีเข้าใส่กันและกัน คนชนะก็จะตัดสินโดยคนที่มีความสามารถในการป้องกันกระบี่อีกคน นั่นหมายความว่าการป้องกันของพวกเขาสำเร็จ ผู้ชนะก็สามารถที่จะตัดสินได้ว่าใครเป็นคนที่ส่งอาวุธของอีกคนหนึ่งกระเด็นออกไปและเรียกเลือดได้
แต่ปกติแล้ว ผู้ชนะในการแข่งขันของศิลปะการต่อสู้ก็ไม่เคยตัดสินจากความแข็งแกร่ง
การเคลื่อนไหวของร่างกายและการใช้สกิลเป็นปัจจัยหลักในการตัดสิน!
มันแสดงให้เห็นชัดเจนว่าแฮปปี้สู้กับหมาป่าหนุ่มอย่างไร
พร้อมกับพลังโจมตีที่ดุเดือดและว่องไว หมาป่าที่สามารถฆ่ามือใหม่ได้หลายต่อหลายคน เมื่อเผชิญหน้าเข้ากับแฮปปี้ที่ซึ่งมีความเข้าใจในศิลปะการต่อสู้อย่างโดดเด่น มันก็ไม่สามารถที่จะสู้กลับได้เลย ไม่ต้องพูดถึงฆ่าเขาเลยด้วยซ้ำไป
ความเข้าใจของเขาต่อความแข็งแกร่งของตัวเองและความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้ รวมทั้งความเข้าใจในสกิลและการใช้งานมันให้ดีที่สุดของความสามารถของเขาในการเล็งจุดอ่อนของหมาป่า พร้อมกันนี้ เขาก็สามารถที่จะจัดการเอาชนะหมาป่าหนุ่มที่จู่โจมเขาโดยการใช้สัญชาตญาณได้
นี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้จึงชอบท้าทายคู่ต่อสู้ก่อนการต่อสู้อยู่เสมอๆ
ผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ก็ไม่สามารถที่จะทำใจเย็นได้ ก็ไม่เก่งไปกว่าสัตว์ป่าที่ดุร้ายในการต่อสู้จริง
เมื่อแฮปปี้หมุนเวียนลมปราณของเขาสามครั้งเสร็จ เขาก็เก็บขนหมาป่าและชิ้นเนื้อเข้าไปในเป้ แล้วเขาก็สะพายเป้ขึ้นหลัง แล้วเดินลึกเข้าไปในป่า เพื่อตามหาหมาป่าหนุ่มที่อยู่โดดเดี่ยวเดินแยกกลุ่มออกมา!
