WDS Chapter 2 ภารกิจแรก

WDS Chapter 2 ภารกิจแรก

[รับภารกิจแรกแล้ว ขอให้โชคดี]

ได้ยินเช่นนั้น แดนีลก็กัดฟัน พยายามอดทนกับความเจ็บปวดขณะที่ค่อยๆลุกขึ้นและมองไปรอบๆ

เขาอยู่ในตรอกที่มืดมิด อาคารรอบๆทำจากหิน แต่มันแตกต่างจากอาคารหินที่เขาเคยเห็นบนโลก เพราะหินเหล่านี้ถูกตัดอย่างประณีตเป็นก้อนๆราวกับก้อนอิฐ

ขณะที่เขาลุกขึ้นอย่างช้าๆและพยายามเดินลากเท้าไปถึงปลายตรอกนั้น เขาก็ได้พบกับตลอดที่คึกคัก

ในพื้นที่เปิดกว้าง มีร้านค้ามากมายตั้งขึ้นเป็นขบวน แม้ว่าจะมีผู้คนจำนวนมากในตลาด แต่ก็ไม่ได้มีการซื้อจริงมากนัก ตำรวจลาดตระเวณอย่างต่อเนื่อง พวกเขาสวมชุดเครื่องแบบสีดำพร้อมด้วยเข็มขัดและกระดุมทองคำ

ในตลาด สามารถมองเห็นผู้ได้หลากหลายรูปแบบ แต่ไม่มีชนเผ่าหรือสีผิวที่แตกต่างกันออกไป ขณะที่เสื้อผ้าสามารถใช้ตัดสินคนร่ำรวยหรือคนยากจนได้

บางคนสวมเสื้อเอวลอย ขณะที่บางคนก็สวมชุดเดรสยาวสีสันสดใสคลุมทั้งตัว บางคนที่ดูเหมือนจะมีสิทธิพิเศษ สวมเสื้อเชิ๊ตและเสื้อขนสัตว์

มันดูเหมือนจะมีร้านค้าอยู่มากมายและหลากหลาย บางคนขายอาหารหรือสิ่งของทั่วไป แต่มีอยู่เพียงไม่กี่ร้านที่มีคนแน่นเป็นอย่างมาก ป้ายร้านเหล่านั้นอ่านว่า ‘ขายเครื่องประดับเวทมนต์! กำจัดกลิ่นด้วยเครื่องรางเดออดอร์! อยู่อย่างปลอดภัยด้วยสายลัดข้อมือปกป้อง! กำจัดการเจ็บป่วยเล็กน้อยด้วยแหวนฮีลพิเศษ!’ กลุ่มคนแห่กันไปดูร้านค้าเหล่านั้น และทุกครั้งที่มีคนซื้อของ พวกเขาจะกลายเป็นจุดสนใจในทันที

แดนีลแทบจะไม่มีเวลาทำความเข้าใจรายละเอียดใดๆ ก่อนที่เขาจะถูกกระตุ้นด้วยความเจ็บปวด เขาพยายามดิ้นรนอย่างถึงที่สุด และเขาคิดว่าหากเขาล้มลงในตอนนี้แล้ว เขาจะไม่สามารถลุกขึ้นได้อีกครั้ง และเขาอาจจะตายจริงๆ

มีน้ำพุอยู่มากมายในตลาด ความตื่นตระหนกจึงปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเขา เขาตระหนักได้ว่า เขาไม่สามารถที่จะตรวจสอบทั้งหมดได้ก่อนที่เขาจะตายจากความเจ็บปวด นอกจากนี้ ตำรวจที่ราดตระเวณก็จดจ้องมาที่เขา ราวกับข่มขู่ให้เขาอยู่ห่างๆ

‘เอ่อ...ระบบ? น้ำพุอันไหน?’ เขาคิดในใจของเขา เขาเชื่อว่า แม้เขาจะไม่กล่าวออกมา แต่ระบบหรืออะไรก็ตามที่อยู่ในหัวของเขาก็ควรจะได้ยินเสียงของเขา

[ตามที่ระบุไว้ ตอนนี้มันอยู่ห่างจากโฮสต์ไป 603 เมตร ระบบขอให้โฮสต์ไม่ลังเลที่จะถามคำถามใดๆ ระบบจะรู้ความคิดผ่านทางคำถาม นอกจากนี้ ระบบจะทำให้มั่นใจว่า โฮสต์เป็นผู้ถูกกำหนดให้พิชิตโลกแห่งนี้ ด้วยความช่วยเหลือของระบบการปกครองโลกที่แท้จริง แต่ก่อนหน้านั้น ระบบแนะนำให้โฮสต์ทำภารกิจให้สำเร็จ เพราะเวลาที่อวัยวะจะล้มเหลวก็คือ 14 นาที 27 วินาที]

แดนีลมองออกไปอย่างไร้จุดหมายขณะที่ได้ฟังคำของภายในหัวของเขา พิชิตโลก? ใครจะสนเรื่องนั้นในตอนนี้ ก่อนอื่น เขาจะต้องหาทางเอาตัวรอดให้ได้เสียก่อน

พระอาทิตย์ตกไปแล้ว แดนีลจึงไม่สามารถจะรู้ได้เลยว่าทางไหนเป็นทิศเหนือ การถามใครซักคนนั้นเป็นไปไม่ได้เลย เพราะเขามีลางสังหรณ์ว่า เขามีโอกาสที่จะเข้าสู่ตลาดได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น

'ระบบ ข้าจำเป็นจะต้องให้เจ้าแสดงน้ำพุให้ข้าเห็น หรืออย่างน้อยก็ทิศเหนือ'

[เครื่องมือเสริม : จำเป็นต้องใช้ HUD-1 ราคาแต้มประสบการณ์ 10 แต้ม ในปัจจุบันโฮสต์มีแต้มประสบการณ์​ 0 แต้ม โฮสต์ต้องการจะกู้ยืมหรือไม่? โดยมันจะมีดอกเบี้ย 100% และจะต้องจ่ายคืนให้เร็วที่สุด]

‘100%? นี่มันนรกอะไรกัน? ใครก็ตามที่เป็นคนสร้างระบบนี้จะต้องหน้าเลือดสุดๆอย่างแน่นอน’ แม้ว่าเขาจะสาบแช่งผู้สร้างระบบอย่างไม่พอใจ แต่เขาก็รู้ว่า ในสถานการณ์เป็นตายเช่นนี้ เขาจำเป็นที่จะต้องกู้ยืม แม้ว่าดอกเบี้ยจะสูงถึง 1,000% เขาก็ยังคงต้องกู้ยืมอยู่ดี

“ตกลง” เขากล่าวขณะที่ร่างของเขาสั่นไหวด้วยความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด

[ทำการกู้ยืม ซื้อHUD-1จากร้านค้าระบบ การเปิดใช้งานจะเริ่มใน 3 2 1 ...]

เกิดแสงจ้าขึ้นตรงหน้าของแดนีล ซึ่งมันทำให้เขาต้องหลับตาลง เขารู้สึกเสียวซ่าในสมองของเขาขณะที่รอการปรับสายตา

หลังจากเปิดตา เขาก็รู้สึกราวกับมีคนเปิดไฟในตำแหน่งของเขา ทุกสิ่งที่เขามองเห็นนั้นเด็ดชัดกว่าที่เคยเป็นมา

ที่มุมซ้ายบนของสายตา มีข้อมูลบางส่วนที่แดนีลไม่มีเวลาจะตรวจสอบ จากนั้น ระบบก็กล่าวขึ้นว่า

[HUD-1เปิดใช้งาน โปรดทราบว่า การเปิดใช้งานเครื่องมือหรือความสามารถใดๆ จะส่งผลกระทบทำให้พลังงานหมดลงได้ พลังงานในปัจจุบันของโฮสต์ 1.2%]

เขาตระหนักได้ในทันทีว่า เขาไม่สามารถจะเสียเวลาได้อีกต่อไป แดนีลรีบมองไปรอบๆ และเขามองเห็นน้ำพุแห่งหนึ่งที่มีแสงสีแดงส่องประกาย

เขารู้ได้ในทันทีว่านั่นคือสถานที่ที่เขาต้องไป

รวบรวมพลังงานทั้งหมดที่เหลือในร่าง แดนีลสูดลมหายใจเข้าลึกๆและเตรียมพร้อมจะพุ่งไปยังเป้าหมายของเขาด้วยทุกอย่างที่มี

ไม่ลังเลอีกต่อไป แดนีลวิ่งลืมตายไปยังน้ำพุ โดยไม่สนใจสิ่งต่างๆรอบๆตัว

เสื้อผ้าและร่างกายที่เปราะเปื้อนเลือดของเขา ทำให้เขาถูกมองจากฝูงชน อย่างไรก็ตาม ทุกคนเบือนหน้าหนี และหลบเลี่ยงเขาราวกับเขาเป็นโรคระบาด

นี่เป็นดั่งพรของแดนีล เพราะตอนนี้ไม่มีใครขวางเส้นทางของเขาอีก

ได้ยินเสียงตะโกนจากด้านหลัง นี่เป็นสัญญาณว่าตำรวจได้ตามหลังเขามา เขาจึงรีบวิ่งให้เร็วขึ้น เขากัดฟันอดทนกับความเจ็บปวด ผลักดันศักยภาพร่างกายไปถึงขีดจำกัด

ทันทีที่เขามาถึงน้ำพุ แดนีลก็ก้มหน้าลงไปและดื่มมันให้ได้มากที่สุด

แม้ว่าเขาจะสำลักและไอออกมา แต่เขาก็ยังคงสามารถกลืนน้ำจำนวนมากลงไปได้

ในฉับพลัน กระบองอันหนึ่งก็ฟาดลงที่หลังของเขา ทำให้เขาถึงกับขดตัวเป็นลูกบอลตามสัญชาตญาณ จากนั้น ก็มีการเตะมาที่เขาราวกับพายุ

โชคดีที่การเตะหยุดลงหลังจากนั้นเพียงชั่วครู่ และตำรวจก็ยกร่างของเขาขึ้นมาอย่างเกรี้ยวกราด ก่อนจะโยนเขาเข้าไปในตรอก และสาบแช่งเขาว่า “หากข้าเห็นเจ้าในตลาดอีก ข้าจะบริจาคเจ้าให้ออเซอโลว์ด้วยตัวเอง เจ้าคงจะรู้ดีว่า เขาจะทำอย่างไรกับเด็กเร่ร่อน” หลังจากที่กล่าวจบ ตำรวจก็เดินออกไป ไม่สนใจว่าแดนีลจะอยู่หรือตาย

แดนีลไม่สนใจตำรวจ และเขาพยายามอย่างหนักเพื่อเรียกคืนสติของเขา ตอนนี้ เขามีเลือดไหลออกมา และเขาสงสัยว่าเขาถูกโกงหรือไม่ ทั้งหมดมันเป็นเพียงจินตนาการของเขา?

ราวกับเป็นการตอบคำถามของเขา เสียงของระบบตอบกลับมาว่า

[ภารกิจเสร็จสิ้น เริ่มต้นการฟื้นฟู]

 

แฟนเพจ : WDS แปลไทย