บทที่ 142 ไม่ใช่เรื่องน่าเสียดาย 1 (1)
บทที่ 142 ไม่ใช่เรื่องน่าเสียดาย 1 (1) “เฮ้อ...” คาร์ลถอนหายใจยาวในขณะที่ทูนก้าก็รีบปลอบใจคาร์ลทันทีเช่นกัน [“เจ้าอย่ากังวลกับมันมากไปเลยน่า..เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าข้าเป็นใคร?.. ข้าคือทูนก้าไงล่ะ!..ข้าจะต้องหาทางออกในเรื่องนี้ให้ได้!”] “บอกพิกัดมาเดี๋ยวนี้!” [“อะไรนะ?”] ‘เขาพูดถึงพิกัดอะไร?’ สีหน้าของ...