บทที่ 236 - ฉันได้ยินเสียงเธอ (4) [24-11-2019]
บทที่ 236 - ฉันได้ยินเสียงเธอ (4)”
โศกนาฎกรรมที่ยูอิลฮานคาดเอาไว้ไม่ได้เกิดขึ้น ถึงเอิลต้าจะจ้องไปที่เลียร่าเหมือนกับจะฆ่าเลียร่าให้ได้ แต่ว่าเมื่อเลียร่ามาหลบหลังยูอิลฮาน เอิลต้าก็ได้แต่ยอมแพ้ และเลียร่าก็ยังไม่ยั่วยุเอิลต้ามากเกินไป นี่มันดูเหมือนกับเลียร่าก็กำลังเห็นใจเอิลต้า
นี่ยิ่งทำให้ยูอิลฮานยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีก แต่ทั้งสองสาวก็ไม่ได้ให้คำตอบเขาเลย
[เลียร่า นี่เธอทิ้งสวรรค์ไปหมดแล้วงั้นหรอ?]
"ใช่ ฉันทิ้งไปแล้ว"
คนที่เคยเป็นทูตสวรรค์กับคนที่ยังเป็นทูตสวรรค์อยู่ได้มองกันและกัน พวกเธอทั้งสองคนต่างก็จ้องปะทะสายตากันและกัน
เลียร่าที่ตัดสินใจถอยกลับมาเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำเพื่อที่จะอยู่กับยูอิลฮาน กับเอิลต้าที่ทิ้งยูอิลฮานไปหลายปีเพื่อที่จะไปสู่ขอบเขตพลังใหม่ ในเวลานั้นทั้งสองคนต่างก็คิดว่าการตัดสินใจของพวกเธอนั้นดีที่สุดแล้ว แต่ผลลัพธ์กลับออกมาต่างจากที่คิดมากนัก
[แล้วเธอไม่คิดจะกลับมาหรอ? สวรรค์ยินดีรับเธอกลับมาอีกครั้งนะ]
"ต่อให้อยู่แบบนี้ฉันก็ยังมีชีวิตไปได้อีกหลายร้อยปี แถมยัง..."
เลียร่าได้ยิ้มอย่างอบอุ่นกอดแขนยูอิลฮานเอาไว้ ยูอิลฮานก็ยังคงไม่รู้อยู่ดีว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
"ฉันได้ตัดสินใจที่จะเดิมพันกับความเป็นไปได้ของอิลฮาน ถ้าเป็นเขา เขาต้องทำได้แน่"
[...ฉันอยากจะฆ่าเธอจริงๆ]
"กรี๊ดดด อิลฮานช่วยฉันด้วย!"
[อ๊าาา....]
โอกาสชนะของเอิลต้านั้นน้อยตั้งแต่แรกแล้ว นี่ยิ่งมีคนมาขยายช่องว่างนั่นขึ้นไปอีกจึงไม่ใช่เรื่องดีเลย แต่ถึงแม้ว่าเธอจะยอมรับว่าเธอสู้ไม่ได้ เธอก็ยังรู้สึกไม่ดีอยู่ดี
ยังไงก็ตามยูอิลฮานที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย เขาแค่สรุปได้ว่าเขาไม่ต้องชี้หอกไปที่เธอเท่านั้นซึ่งนี่ทำให้เขาถอนหายใจอออกมาอย่างโล่งใจ
"ไม่ว่ายังไงก็ดีนะที่เอิลต้าไม่ใช่ศัตรู"
[โอ้ จริงสินาย นายนี่จะมาสู้กับฉันโดยไม่ลังเลสักนิดเลยงั้นหรอ!?]
"อ่า ก็อยู่ๆเธอบอกว่าจะฆ่าเลียร่า ฉันก็เลย..."
[อ๊ากกกกกก]
เอิลต้าได้ดึงมีดสั้นขึ้นมาชี้ไปที่ยูอิลฮานกับเลียร่าทั้งๆที่มือสั้นอยู่ แต่ในท้ายที่สุดแล้วเธอก็ถอนหายใจออกมา
ในเวลาเดียวกันเธอก็สร้างบาเรียขึ้นมาปกคลุมตัวเธอ ยูอิลฮาน เลียร่า และคนอื่นๆ ในดาเรย์ที่เข้ามาสู่ขอบเขตโลกระดับสูงแล้วทำให้เอิลต้าไม่จำเป็นต้องจำกัดความสามารถในการใช้มานาของเธออีกต่อไป
"โอ้วว"
ยูอิลฮานตกใจมากๆกับความสามารถ ความเร็ว และยิ่งไปกว่านั้นก็คือความทนทานของบาเรีย เขาเพิ่งจะนึกขึ้นได้ในเวลานี้เองว่าเอิลต้าก็เป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงเหมือนกัน
"นี่เป็นบาเรียกั้นเสียงสินะ?"
"มันไม่ใช่แค่นั้นหรอก มันมีการแทรกแซงจากบันทึกนภาอยู่ใช่ไหมล่ะ? แต่ฉันคิดว่าในตอนนี้ทุกๆสิ่งที่เกิดขึ้นภายในนี้จะไม่ถูกบันทึกเอาไว้... เอิลต้า เธอก้าวหน้ามากเลยนี่?"
เอิลต้าได้ถอนหายใจสั้นๆก่อนที่จะพูดกลับมา
[ช่วยจำเอาไว้ด้วยนะยูอิลฮาน ฉันจะไม่มีวันเป็นศัตรูกับนายต่อให้สวรรค์จะล่มสลายก็ตาม]
"โอ้ จริงสิ เรายังมีพันธะสัญญาคู่หูกันสินะ"
[ต่อให้ไม่มีมันก็เถอะ! ไม่สิ นี่นายไม่เชื่อใจฉันน้อยไปหรอ?]
ยูอิลฮานได้ตรวจสอบสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นภายในบาเรียนี้อีกครั้งว่ามันจะไม่ถูกส่งไปให้กองทัพสวรรค์และตอบเอิลต้ากลับไป
"ฉันเชื่อใจเธอ แต่ว่าเธออยู่ในตำแหน่งที่จะต้องทำตามที่สวรรค์สั่งให้จริงไหมล่ะ?"
[อ๊าา ตอนนี้มันก็เป็นแบบนั้นจริงๆนั่นแหละ...]
เอิลต้าได้ตระหนักขึ้นอีกครั้งว่ายูอิลฮานไม่ได้ใยดีกองทัพสวรรค์โดยสิ้นเชิงแล้ว บางทีเขาก็อาจจะรูถึงการเจรจาระหว่างกองทัพสวรรค์ กองทัพปีศาจแห่งการทำลาย และกองทัพจรัสแสงแล้วก็ได้ ในเรื่องนี้เธอไม่อาจจะแก้ตัวใดๆได้เลย
กองทัพสวรรค์ตีค่ายูอิลฮานต่ำเกินไป เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์ที่พวกกองทัพสวรรค์ควรสนใจเขามากกว่าโลกระดับสูงหนึ่งโลกหรือสองโลกก็ตามซะอีก ถ้าหากว่าพวกกองทัพสวรรค์ทำให้เขาเป็นทูตสวรรค์ได้ ถ้างั้นก็ทัพสวรรค์ก็จะมีพลังก้าวกระโดดขึ้นในทันที
ยังไงก็ตามในตอนนี้มันไม่มีวันนั้นแล้วในเมื่อยูอิลฮานตีตัวออกห่างกองทัพสวรรค์ไปแล้ว
หลังจากคิดแบบนี้เอิลต้าก็ได้บอกถึงเหตุผลที่เธอมาหายูอิลฮานอย่างรวดเร็ว
[กองทัพสวรรค์ก็ยังจะเข้ามาในดาเรย์ในเร็วๆนี้เหมือนกัน ถึงแม้ว่ากองทัพปีศาจแห่งการทำลายกับสวนอาทิตย์อัสดงจะได้เปรียบมาจนถึงตอนนี้ แต่ว่าได้มีดาวดวงหนึ่งโผล่ขึ้นมาทำลายสมดุลและเพราะแบบนี้ทำให้มีช่องว่างให้กองทัพสวรรค์กับกองทัพจรัสแสงเข้ามาได้]
"นี่ฉันทำเรื่องใหญ่ไปงั้นหรอ?"
[แน่นอนสิ มันเป็นเรื่องใหญ่]
การที่ยูอิลฮานได้ฆ่าสิ่งมีชีวิตชั้นสูงจากฝั่งกองทัพปีศาจแห่งการทำลายกับสวนอาทิตย์อัสดงไปเป็นสิบนี้จริงๆแล้วนับว่าเป็นเรื่องเล็กๆเมื่อเทียบกับทั้งสงครามจริงๆ
แต่ยังไงก็ตามภายในดาเรย์ตอนนี้เพิ่งจะอยู่ในช่วงเริ่มสงครามขึ้นเท่านั้น ทั้งสองฝ่ายกำลังสอดแนมกันเองอยู่ แต่แล้วยูอิลฮานเขากลับไปจัดการพวกมันทั้งหมด ดังนั้นผลที่ออกมาจากยูอิลฮานก็คือทำให้ทั้งสองฝั่งเป็นกังวลและเริ่มลดขอบเขตการกระทำให้เล็กลงมา
[ฉันก็เลยอาสาที่จะเป็นหน่วยสอดแนมของกองทัพสวรรค์ที่ดาเรย์นี่ แน่นอนว่าค่ายหลักไม่ได้อยู่ที่นี่หรอก... แต่เพราะฉันรู้ว่านายกำลังใช้นาฬิกาทรายแห่งกาลเวลา ฉันก็เลยติดต่อมาหานายในทันที แถมฉันยังคาดหวังอยู่ประมาณนึง]
"แล้วเธอทำแบบนั้นได้ยังไงกัน?"
[ฉันใช้บาเรียปลอมที่ปรับให้การไหลของเวลาเหมือนกันกับนาฬิกาทรายแห่งกาลเวลากับตัวฉัน แน่นอนว่าอย่างที่นายรู้ฉันคงสภาพบาเรียเอาไว้ได้ไม่นาน... นอกไปจากนี้มันยังใช้ทั้งมานากับหินพลังเวทย์อย่างมาก แต่เพราะแบบนั้นเองที่ทำให้ฉันหานายเจอเร็วกว่าใครๆ]
"หืม"
ยูอิลฮานไม่เห็นเข้าใจเลยสักนิด
ยังไงก็๖ามเขาก็เข้าใจว่าศักยภาพในด้านพลังเวทย์ของเอิลต้านั้นพิเศษถึงขั้นที่แทรกแซงอาร์ติแฟคระดับเทพเจ้าได้ เลียร่าก็เคยพูดมาครั้งหนึ่งแล้วเช่นกันว่าเอิลต้าเป็นคนมีพรสวรรค์ต่อให้ในหมู่ของกองทัพสวรรค์ก็ตาม
สำหรับยูอิลฮานที่ยอมรับในเรื่องนี้แล้วทำให้เอิลต้าพูดต่อไป
[กองทัพสวรรค์ส่งคำขอเป็นพันธมิตรกับนาย แล้วก็นะยูอิลฮานคำว่าพันธมิตรนี้ก็คือไม่ว่ามุมมองของกองทัพสวรรค์จะเป็นยังไงหรือเป้าหมายคืออะไร พวกเขาก็จะช่วยนายอยู่ดี ไม่ว่านายจะเตรียมตัวมายังไงแต่การมีพันธมิตรสักฝ่ายหนึ่งก็ดีกว่าการที่ต้องสู้กับทั้งสี่ฝ่ายใช่ไหมล่ะ?]
เอิลต้าก็กำลังจะพูดถึงการยกเลิกพันธมิตรทีหลังอีกด้วย เธอเข้าใจถึงข้อดีของยูอิลฮานดี บางทีเหตุผลที่เธอร่ายบาเรียปิดกั้นเสียงออกมาก็เพราะแบบนั้นด้วย
ยังไงก็ตามถึงแม้แบบนั้นยูอิลฮานก็ยังยากที่จะเชื่อคำพูดของเธอ
"แล้วถ้าจู่ๆพันธมิตรแตกกลางทางมันจะไม่มีปัญหาหรอ? มันไม่มีทางที่พวกนั้นจะทำอะไรลวกๆแน่"
[ยูอิลฮาน เป็นนายเองนะที่พูดว่าพวกเรายังผูกสัญญาคู่หูอยู่ สำหรับพวกกองทัพสวรรค์แล้ว นายถูกนับเป็นพันธมิตรต่อให้ไม่ต้องร้องขอพันธมิตรก็ตาม]
"อ่อ!"
เขาเข้าใจได้ในทันที ยังไงก็ตามนี่มันไม่ใช่เรื่องใหญ่แล้วหรอกหรอ? ตราบใดที่ยูอิลฮานยังมีคลาสย่อยคู่หูของทูตสวรรค์ เขาก็จะไม่ทางทรยศกองทัพสวรรค์ได้..
[ยูอิลฮาน]
ในเวลานี้เองเอิลต้าได้กระพริบตาข้างซ้ายเบาๆและรวดเร็ว ใช่แล้วเธอกำลังขยิบตา
[ฉันมีวิธีอยู่ ฉันได้เตรียมการเรื่องนี้เอาไว้มาตลอด]
"โอเค..."
ยูอิลฮานที่ไม่เคยคิดว่าคนที่เย็นชาแบบเอิลต้าจะทำอะไรน่ารักแบบนี้ทำให้เขาได้แต่กระพริบตาอย่างสับสน แต่ว่าเขาก็พอจะเข้าใจว่าทำไมเธอถึงทำแบบนั้น ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเธอเตรียมอะไรไว้ แต่จากความมั่นใจของเธอมันก็เป็นไม่มีปัญหาอะไรที่จะเชื่อใจเธอ
"โอเค ตาเธอสวยมากเลยนะ"
[นะ นายพัฒนาขึ้นมามากเลยนะในเรื่องการหยอกล้อผู้หญิงแบบนี้]
แม้ว่าโทนเสียงของเธอจะเรียบๆอย่างเคย แต่หน้าของเอิลต้ากำลังแดงอยู่ต่อให้เธอจะไม่ตั้งใจก็ตาม แต่ความไม่พอใจที่เธอมีต่อยูอิลฮานก่อนหน้านี้ก็ดูจะหายไปในพริบตาเดียว เลียร่าได้หัวเราะออกมาเบาๆ
"ผู้หญิงล่ะเนอะ"
[เลียร่า...!]
"มาคุยรายละเอียดกันดีกว่า เธอกำลังจะทำอะไรต่อไป"
[สำหรับเรื่องนั้น ฉันจะต้องอธิบายถึงตัวฉันเองเพิ่มอีกหน่อย แต่... ไม่เป็นไร ฉันจะบอกทุกๆอย่างเอง]
เอิลต้าได้แสดงท่าทางอวดเล็กๆ ดวงตาสีขาวที่สงบของเธอได้เต็มไปด้วยประกายความขี้เล่น
[ตั้งแต่อดีตแล้ว ตัวฉันเป็นคนมีพรสวรรค์ที่สิ่งมีชีวิตชั้นสูงทุกๆฝ่ายต้องการ]
"โอ้ ร้ายกาจๆ"
[ยังไงก็ตามนั่นมันคือเรื่องจริง ฉันต่างจากเลียร่าที่เป็นหมายเลขหนึ่งของกองทัพปีศาจแห่งการทำลายเพราะความรุนแรงและความป่าเถื่อนนั่น]
ยูอิลฮานได้ใช้สองมือปรามเลียร่าเอาไว้เนื่องจากดูแล้วเลียร่าพร้อมจะพุ่งใส่เอิลต้าทุกเมื่อ จากนั้นเขาก็รีบเร่งเธอ
"พูดต่อเลย"
[ในกลุ่มฝ่ายต่างๆ สวนอาทิตย์อัสดงก็ยังต้องการตัวฉัน มันก็เหมือนกับที่นายทำในสงครามนี้แหละ มันมีความเป็นไปได้มากๆที่บุคคลที่พิเศษจะเป็นคนตัดสินผลของสงคราม.... แล้วเมื่อเร็วๆนี้ฉันก็ได้ยอมรับข้อเสนอของสวนอาทิตย์อัสดง]
"...เธอทรยศกองทัพสวรรค์ไปเข้ากับสวนอาทิตย์อัสดงงั้นหรอ!?"
เลียร่าที่ดิ้นรนอยู่ได้เบิกตากว้างในทันที สีหน้าของเอิลต้าที่กำลังตอบกลับมาก็ยังแปลกไป
[นายไม่ได้ต้องการฉันมากหรอกหรอ? ฉันก็แค่ใช้พวกนั้นเพื่อที่จะกลับไปเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำอย่างปลอดภัย]
"แล้วนั่นมันเป็นไปได้ด้วย?"
[เวทย์ที่ฉันได้เตรียมมาตลอดก็เพื่อเป้าหมายนี้แหละ]
"...หา?"
ยูอิลฮานได้มองไปที่เลียร่าเพื่อที่จะดูว่าเขาไม่ใช่คนเดียวที่ไม่เข้าใจ เลียร่าเธอก็สับสนเหมือนกัน นี่ทำให้เขาโล่งใจขึ้นมา
[ไม่ นั่นมันไม่ยากเลย ยูอิลฮานฉันจะพูดง่ายๆแบบที่นายชอบล่ะกัน อย่างแรกเลยนายก็ลองคิดถึงการแปลงร่างของสาวน้อยเวทมนต์พริตตี้xxxดูสิ]
"อย่างแรกเลยพวกเธอจะใช้เวทย์ในระหว่างที่ใส่เสื้ออยู่ ในตอนนั้นเองเสื้อที่ใส่ก็จะหายไปและมีแสงน่ารำคาญโผล่ขึ้นมาปกปิดร่างที่เปลือยเปล่าของพวกเธอเอาไว้ จากนั้นก็จะมีริบบิ้นโผล่ขึ้นมาแต่งตัวให้กับเด็กหญิงให้กลายเป็นชุดสาวน้อยเวทมนต์"
แสง แสงนั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉากๆนั้นเป็นสิ่งสวยงามสำหรับเด็กเจ็ดขวบ แต่เพราะแสงนั่นก็ทำให้ยูอิลฮานโกรธเช่นกัน เอิลต้าได้ถามออกมา
[แล้วถ้ามีพวกตัวโกงโจมตีเข้ามาระหว่างการแปลงร่างล่ะ?]
"พวกเด็กสาวก็จะขัดเอาไว้ทั้งที่เปลือยอยู่"
[เวทย์ที่ฉันเตรียมเอาไว้ก็คือตัวโกงนั้นแหละ]
"เธอเป็นพวกชอบโชว์งั้นหรอ?"
[นั่นมันไม่มีทางเป็นเรื่องจริง]
แน่นอนว่าไม่มีทางที่ยูอิลฮานจะไม่เข้าใจในเรื่องนี้ คำอธิบายนั้นง่ายมากๆ ในตอนนี้เธอกำลังจะบอกเขาว่าเธอจะใช้งานเวทย์นี่เพื่อกลับไปสู่สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำในระหว่างที่กำลังเปลื่ยนจากทูตสวรรค์ไปเป็นสมาชิกของสวนอาทิตย์อัสดง
"เธอ... เธอจะไม่เป็นไรแน่หรอ?"
[ฉันไม่เป็นไรหรอก นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันอยากให้นายช่วยฉันด้วย พูดตรงๆฉันต้องการให้นายช่วยปกป้องฉันจากการโจมตีของทั้งกองทัพสวรรค์กับสวนอาทิตย์อัสดง]
"อืมม ฉันก็คิดเอาไว้ว่าจะเป็นศัตรูกับพวกนั้นแต่แรกแล้ว งั้นก็ได้เลย ไว้เป็นหน้าที่ฉันเอง"
ถึงแม้ว่าการทำแบบนี้จะเปลื่ยนให้สิ่งมีชีวิตชั้นสูงทั้งสองฝ่ายเป็นศัตรู แต่ยูอิลฮานก็ตอบกลับอย่างไม่ลังเล เอิลต้าได้อบอุ่นใจเล็กๆกับการตอบกลับของเขา
"โอ้"
ในอีกด้านหนึ่ง ยูอิลฮานก็ตระหนักถึงเรื่องหนึ่งเช่นกัน
"งั้นถ้าเธอกลับไปเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำ คู่หูระหว่างเธอกับฉันก็จะพังลงไปเอง และเพราะแบบนี้เธอก็จะทำลายพันธมิตรระหว่างกองทัพสวรรค์กับฉัน เธอจะพูดแบบนั้นใช่ไหมล่ะ?"
[ถูกต้อง]
"แต่ถึงแบบนั้นก็ยังมีอีกคนหนึ่งที่ขวางทางเราอยู่"
เนื่องจากเรื่องราวมาถึงจุดนี้แล้ว เลียร่าก็ยังรู้ตัวแล้วเมือนกัน
"อิลฮานยังคงผูกสัญญาอยู่กับทูตสวรรค์อีกคนหนึ่ง"
[ใช่ นั่นก็คือเหตุผลที่ฉันยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องทำก่อนที่จะยกเลิกพันธมิตรของนายกับกองทัพสวรรค์ สิ่งที่ฉันจะเป็นต้องแก้ไขภายในบาเรียแบบนี้ สถานที่ที่สัญญาไม่มีผลกับนาย]
สายตาของเอิลต้าได้เป็นประกายขึ้นมา สายตาของเธอได้เต็มไปด้วยทั้งความลังเลและความเด็ดขาดในเวลาเดียวกัน
[นายจำเป็นต้อง... จัดการสเปียร่า]
