ตอนที่ 153 เริ่มต้นการคัดเลือก
เมื่อแก่นแท้ทั้งสองชนิดถูกผสานเข้าด้วยกัน ความแข็งแกร่งในการต่อสู้จึงเพิ่มขึ้น
ด้วยแก่นแท้แห่งลมและไฟที่ผสานกันทำให้ความแจ็งแกร่งในการต่อสู้ของเจียงวู่เฉิงเพิ่มขึ้นอย่างมาก
การเพิ่มความแข็งแกร่งจะมากขึ้นกว่านี้หากเขาผสานแก่นแท้ทั้งสามชนิดได้
เป็นการประเมินแบบคร่าวๆ หากเจียงวู่เฉิงผสานแก่นแท้ทั้งสามชนิดได้ความแข็งแกร่งโดยรวมของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสามเท่า!
อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องน่าเสียดายที่ภายในช่วงระยะเวลาสองปีที่อยู่ในสุสานดาบ ถึงแม้จะทำให้เขามีความเข้าใจในระดับสูงเกี่ยวกับแก่นแท้ทั้งสี่ชนิด แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาสามารถผสานแก่นแท้ทั้งสามชนิดไว้ด้วยกันได้...ทั้งแก่นแท้ปฐพีและแก่นแท้แห่งน้ำยังไม่สามารถรวมกับแก่นแท้แห่งลมและไฟที่ผสานกันได้
หากเขาจะทำมันให้สำเร็จมันต้องใช้ความเข้าใจ สิ่งที่เขาต้องการคือเวลาแห่งการรู้แจ้ง
หากเขาโชคดี เขาจะสามารถรวมแก่นแท้ทั้งสามชนิดเข้าด้วยกันได้
"อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะไม่สามารถผสานแก่นแท้ทั้งสามชนิดเข้าด้วยกันได้ ข้าก็มีความมั่นใจอย่างแน่นอนว่าข้าจะสามารถเอาชนะไป่หลีเฉิงได้ในตอนนี้ ความแข็งแกร่งของข้านั้นเพิ่มขึ้นมากเมื่อเทียบกับหนึ่งเดือนที่ผ่านมา"เจียงวู่เฉิงพึมพำภายในใจ
เขาแตกต่างจากนักรบคนอื่นๆ สิ่งที่เขาฝึกฝนคือการบ่มเพาะแบบผกผัน
นักรบคนอื่นนั้นสามารถการปรับปรุงได้อย่างจำกัด ภายในหนึ่งเดือนนี้เขาสามารถปรับปรุงเขาได้อย่างมาก
ท้ายที่สุดของเขาอยู่เพียงขั้นอาณาแก่นทองคำอันลึกซึ้งเท่านั้น ขณะที่ไป่หลีเฉิงและผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดคนอื่นๆล้วนอยู่ในขั้นอาณาแก่นทองคำขั้นสูงสุด
เพียงแค่มองถึงการบ่มเพาะ เขามีสิ่งที่ต้องปรับปรุงอยู่มากมาย
"ใกล้จะถึงกำหนดเส้นตายหนึ่งเดือนแล้ว ซึ่งมันหมายถึงการประลองคัดเลือกกำลังจะเริ่มขึ้น"เจียงวู่เฉิงคิด มือของเขาแน่นและมีแสงเปล่งประกายอยู่ภายในดวงตาของเขา
กริฟฟินสิบตัวนั้นรออยู่นานที่ด้านนอกวังมังกร
เจียงวู่เฉิง,หยางจู่ซวนและซูรูเดินเคียงข้างกันไปทางไป่หลีเฉิง
ไป่หลีเฉิงสุ่มเลือกกริฟฟินแล้วนั่งลง มองดูพวกเขาแล้วพูดขึ้น"ในที่สุดพวกเจ้าทั้งสามก็มาถึง ทุกคนกำลังรออยู่"
"ทำไมพวกเจ้าถึงอยู่ที่นี่ จ้าววังขาวและคนอื่นๆหายไปไหนหมด?"เจียงวู่เฉิงกล่าวอย่างสงสัย
"พวกเขาไปที่การคัดเลือกแล้ว พวกเขาไม่มีเวลาว่างสำหรับพวกเรา"ไป่หลีเฉิงกล่าวติดตลก"เอาล่ะ เลือกกริฟและไปกันเถอะ ไม่มั่นใจว่าทำไม แต่การคัดเลือกครั้งนี้จัดตั้งอยู่ห่ายจากพระราชวังไป160กิโลเมตร"
"นอกวัง?"เจียงวู่เฉิงเริ่มสงสัย
หลังจากนั้นไม่นาน สิบผู้เชี่ยวชาญในขั้นอาณาแก่นทองคำที่เข้าร่วมการคัดเลือกของวังมังกรได้ขึ้นขี่กริฟฟิน
...
160กิโลเมตรจากพระราชวังเป็นทุ่งโล่งขนาดใหญ่
ในขณะนี้ทุ่งโล่งนั้นมีผู้คนหนาแน่นและเต็มไปด้วยความโกลาหล
ผ่านการคัดเลือกภายในราชวงศ์เทียนซ่ง อัจฉริยะสิบห้าคนที่แข็งแกร่งที่สุดจะถูกเลือกให้เข้าร่วมการไล่ล่าสุดตะวันออก การคัดเลือกที่จะจัดขึ้นทุกทศวรรษ ไม่จำเป็นต้องพ฿ดว่าทุกคนนั้นจริงจังกันมาก
มีนักรบจำนวนมากรวมตัวกันอยู่ในลานโล่ง แม้ว่าจะไม่แน่นอนแต่จำนวนนั้นมากกว่าหนึ่งแสน!
ด้วยผู้คนมากกว่าหนึ่งแสนคนรวมตัวกันอยู่ในทุ่งโล่ง มันจะเป็นเช่นไร?
พวกเขาดูเหมือนฝูงตัวต่อ
โชคดีที่ราชวงศ์เทียนซ่งนั้นมีราชองครักษ์ เมื่อมีกองทหารรักษาการณ์อยู่ ภายในลานโล่งยังอยู่ในสถานการณ์ปกติ
ทหารทุกคนนั้นอยู่ในขั้นอาณาแก่นทองคำขั้นสูงสุด ทหารทุกคนนั้นมีความแข็งแกร่งในการต่อสู้อย่างไม่น่าเชื่อ และพวกเขาทำงานร่วมกันได้ดีดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาต่อหน้าพวกเขา หากมีคนพยายามทำมัน พวกเขาจะใช้เวลาไม่กี่นาทีที่จะจัดการพวกเขา
มีผู้คนจำนวนมากที่มีรัศมีพลังกดดัน ซึ่งส่วนใหญ่พวกเขาแข็งแกร่งกว่าอาณาแก่นทองคำขั้นสูงสุด
พวกเขาคือผู้เชี่ยวชาญจากรายชื่อทำเนียบมังกรปฐพี!
โดยปกติแล้วพวกเขาไม่ค่อยที่จะปรากฏตัว แต่ในช่วงเหตุการณ์สำคัญนี้ผู้เชี่ยวชาญจากรายชื่อทำเนียบมังกรปฐพีนั้นสามารถเห็นได้ทุกที่ มันเป็นเรื่องง่ายที่จะมองเห็นผู้เชี่ยวชาญมากกว่าห้าสิบคนจากรายชื่อทำเนียบมังกรปฐพี
อย่างไรก็ตามนักรบในปัจจุบันไม่ได้ตื่นเต้นที่จะได้เห็นผู้เชี่ยวชาญจากทำเนียบมังกรปฐพี เพราะพวกเขาเห็นคนพวกนั้นมากเกินไปในเหตุการณ์ครั้งนี้ สิ่งที่ดึงดูดสายตาของพวกเขาคือเหล่าผู้เชี่ยวชาญชั้นนำ
"นั่นคือโอวหยางห่าวเทียน ใช่ไหม?"
"ใช่แล้ว เป็นเขา ที่อยู่อันดับสามของทำเนียบมังกรปฐพี คนที่อยู่ถัดจากเขาคือโอวหยางห่าวยื่อน้องชายของเขา"
"ข้าได้ยินมาว่าเขาสามารถฆ่าผู้เชี่ยวชาญในขั้นระเบิดหยินหยางได้อย่างง่ายดาย เขาคงจะเป็นหนึ่งในผู้แข็งแกร่งทั้งสิบห้าคนของการคัดเลือกครั้งนี้"
"นั่นคือหยิงหยิงจากตระกูลมู่?"
"นางเข้าร่วมด้วย"
"ตอนแรกนางอยู่อันดับที่3 แต่ตอนนี้นางอยู่ในอันดับที่4 แม้ว่านางจะถูกลดอันดับ แต่ความแข็งแกร่งของนางก็ไม่ได้ลดลงไป"
ผู้คนจำนวนมากพูดคุยกัน
"ท่านพี่ ดูสิว่ามีกี่คนกำลังมองมาทางท่าน"โอวหยางห่าวยื่อรู้สึกภูมิใจ
"เอาล่ะ อย่าไปสนใจ"โอวหยางห่าวเทียนพูดอย่างไม่ใส่ใจ"ข้าค่อนข้างมั่นใจว่าข้าจะได้รับการเป็นตัวแทนในการคัดเลือกครั้งนี้ สำหรับเจ้า ข้าจะพยายามให้มากที่สุดเผื่อจะมีที่ว่างสำหรับเจ้า ถ้ามันมีโอกาส"
"ขอบคุณมากท่านพี่"โอวหยางห่าวยื่อพูดอย่างตื่นเต้น แต่ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็เย็นชาและพูดขึ้น"ท่านพี่ ข้ามีข้อขอร้อง เกี่ยวกับเจียงวู่เฉิง"
"ข้ารู้"โอวหยางห่าวเทียนพยักหน้า"ไม่ต้องห่วง ข้าจะจัดการเจียงวู่เฉิงให้เอง เขาไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะเป็นคู่ต่อสู้ของข้า ลืมเจียงวู่เฉิงไปซะแม้แต่ไป่หลีเฉิงในตอนนี้ก็จะพ่ายแพ้ให้แก่ข้า!"
ทุกวันนี้มีเพียงคนเดียวในทำเนียบมังกรปฐพีเท่านั้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของข้า"
"ใคร?"โอวหยางห่าวยื่ออดไม่ได้ที่จะถาม
"เสวี่ยหยุน"โอวหยางห่าวเทียนกล่าว สายตาของเขาหดตัวลงอย่างกระทันหัน"เขากำลังจะมา"
เงาดำทมิฬพัดผ่านอากาศด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์ ในเวลาไม่นานมันก็ปรากฏตัวลอยอยู่เหนือพื้น เงานี้กลายเป็นนกแร้งขนาดใหญ่ที่มีร่างที่สวมผ้าคลุมอยู่บนตัว มันเริ่มลอยลงอย่างช้าๆ ในที่สุดนกตัวดังกล่าวก็ลงถึงพื้นที่ใจกลางทุ่ง
ทั่วทั้งลานโล่งตกอยู่ในความเงียบ แม้ว่าจะมีนักรบมากมายอยู่รอบตัว แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะส่งเสียง ในขณะบนลานปรากฏเงาร่างที่เต็มไปด้วยรูปลักษณ์ชั่วร้าย
ทั่วทั้งลานตกอยู่ในความอลหม่าน
"เขาคือเสวี่ยหยุน!"
"ใช่ เขาคือเสวี่ยหยุน!"
"เขาคืออันดับหนึ่งของทำเนียบมังกรปฐพี และบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดภายใต้อาณาระเบิดหยินหยาง!"
"เขาจะได้รับหนึ่งในสิบห้าตัวแทนอย่างไม่ต้องสงสัย"
เมื่อเห็นเขา นักรบจำนวนมากตื่นเต้นอย่างมาก
เสวี่ยหยุนอาจเรียกได้ว่าเป็นตำนาน!
เขาเป็นเป้าหมายที่นักรบทั่วราชวงศ์เทียนซ่งเกือบทุกคนเอาเป็นแบบอย่าง
แต่ตอนนี้ตำนานคนนี้ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน เขามองทุกคนด้วยสายตาที่ชั่วร้าย
ทุกคนที่อยู่ในสายตาของเขาต้องหลบตารวมถึงผู้เชี่ยวชาญทำเนียบมังกรปฐพี
ไม่มีใครกล้าที่จะมองตาเสวี่ยหยุน
พวกเขารู้ถึงความแตกต่างระหว่างพวกเขา
ความเหลื่อมล้ำนั้นใหญ่มากจนพวกเขาไม่สามารถที่จะเชื่อมมันได้ด้วยการบ่มเพาะ
"ท่านพี่ เขาคือเสวี่ยหยุนงั้นหรือ?"
มีหลายร่างที่มีดาบอยู่ด้านหลัง พวกเขามาจากนิกายดาบเทียนหยวน ในบรรดาพวกเขามีเจียงเมิ่งเอ๋อร์และอาจารย์ของนางสุ่ยหานซิน ซึ่งเป็นคนที่เจียงวู่เฉิงเคยเจอมาก่อน
...