ตอนที่ 152 จุดสูงสุดของขั้นอาณาแก่นทองคำอันลึกซึ้ง
"ข้าแพ้แล้ว ข้าพยายามที่สุดแต่ข้าก็ยังพ่ายแพ้"เจียงวู่เฉิงพูดอย่างช่วยไม่ได้
เขาทำดีที่สุด แม้เขาจะใช้การผสานกันระหว่างแก่นแท้ลมและไฟด้วยพลังเต็มที่ แต่เขาก็ยังอยู่ห่างไปถึงสิบเมตร
หวืด!หวืด!
เจียงวู่เฉิงกลับไปที่ริมทางเดินพร้อมกับไป่หลีเฉิง
ศิษย์จำนวนมากมองพวกเขาอย่างตื่นเต้น
"เจ้าสองคนทำได้ดีมาก"จ้าววังขาวกล่าว"ไป่หลีเฉิง ความแข็งแกร่งของเจ้าก้าวหน้าอย่างมากเมื่อเทียบกับสามปีก่อน"
"จ้าววังท่านพูดเกินไป ข้าเพียงโชคดีเท่านั้น อย่างไรก็ตามนี่เป็นครั้งแรกที่เจียงวู่เฉิงได้มาทดสอบที่วังสวรรค์ เขายังไม่คุ้นเคยกับที่แห่งนี้ ถ้าให้โอกาสเขาอีกครั้งข้าอาจจะไม่ใช่คู่แข่งของเขา ความแข็งแกร่งของเขานั้นมากกว่าข้า"ไป่หลีเฉิงกล่าว
เมื่อได้ยินอย่างนี้ ศิษย์ที่อยู่รอบๆก็ตกตะลึง
พวกเขาต่างไม่คาดคิดว่าไป่หลีเฉิงจะยอมรับว่าเจียงวู่เฉิงนั้นแข็งแกร่งกว่าเขา
ทุกคนนั้นรู้ว่าไป่หลีเฉิงนั้นอยู่อันดับที่2ในทำเนียบมังกรปฐพี ส่วนเจียงวู่เฉิง...เขาอายุเท่าไหร่กัน?
"ข้าแพ้แล้ว มันคือความจริง ถึงแม้ว่าเราจะประลองกันอีกครั้ง แต่ข้าก็ยังแพ้อยู่ดี"เจียงวู่เฉิงยิ้มและพูด
"เอาล่ะ เจ้าสองคนได้ประลองกันเสร็จสิ้นแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาที่จะคัดเลือกตัวแทนอีกเจ็ดตำแหน่ง"เมื่อได้ยินสิ่งที่จ้าววังขาวกล่าว ศิษย์ทั้งหลายกลับไปที่ลานฝึกซ้อมอีกครั้งและเริ่มการคัดเลือก
การต่อเพื่อเป็นเจ็ดตัวแทนที่เหลือนั้นโหดร้ายอย่างมาก
เป็นการประลองที่ทุกคนนั้นต้องพึ่งพาความแข็งแกร่งของตนเอง เฉพาะผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าสู่การคัดเลือกครั้งนี้
หยางจู่ซวนเดินตรงไปที่ลั่วอังด้วยใบหน้าที่เย็นชา
"เจ้าคือลั่วอัง ใช่ไหม?ตำแหน่งของเจ้าจะเป็นของข้า"หยางจู่ซวนพูดอย่างเยือกเย็น
"น่าขัน"ลั่วอังเตรียมตัวสู้กับหยางจู่ซวน
เพียงไม่กี่นาทีต่อมา การต่อสู้ที่ดุเดือดก็ได้สินสุดลง
ผลที่ได้นั้นเป็นที่น่าประหลาดใจของศิษย์วังมังกร
ลั่งอังพ่ายแพ้อีกครั้ง ในครั้งแรกเจียงวู่เฉิงได้เอาชนะเขา และตอนนี้หยางจู่ซวนยังชนะเขาอีก
แม้ว่าหยางจู่ซวนจะไม่สามารถเอาชนะลั่วอังได้ภายในสามกระบวนท่าเหมือนเจียงวู่เฉิง แต่เขาก็เอาชนะลั่วอังได้โดยไร้ข้อโต้แย้ง เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของหยางจู่ซวนนั้นมากกว่าลั่วอังอยู่มาก
"สิบอันดับแรก...ความแข็งแกร่งของหยางจู่ซวนนั้นแข็งแกร่งเพียงพอที่จะติดสิบอันดับแรกของทำเนียบมังกรปฐพี!"
"เรามีบุคคุลที่แข็งแกร่งมาเพิ่มอีกหนึ่ง!"
"ฮ่าฮ่า โชคไม่ดีของลั่วอัง เขานั้นอยู่ในอันดับที่14ของทำเนียบมังกรปฐพี แต่ในวันนี้เขาแพ้ให้แก่ผู้อื่นถึงสองครั้ง"
เมื่อได้ยินการสนทนาของศิษย์ จ้าววังขาวและคนอื่นๆก็มีความสุขและประหลาดใจ
หยางจู่ซวนแข็งแกร่งเพียงพอที่จะอยู่ในสิบอันดับแรกของทำเนียบมังกรปฐพี ซึ่งมันหมายความว่าพวกเขาอาจจะได้เพิ่มมาอีกตำแหน่ง แน่นอนพวกเขานั้นมีความสุข
นอกจากหยางจู่ซวนแล้วยังมีหน้าใหม่ที่ยอดเยี่ยมอีกคนหนึ่งที่ได้รับความสนใจ
คนคนนี้คือซูรู!
"สตรีนางนี้..."
"ทักษะดาบของนางแปลกมาก!"
"นางเอาชนะศิษย์อาวุโสสามคนติดต่อกัน หนึ่งในนั้นคืออันดับที่29ในทำเนียบมังกรปฐพี"
ในขณะที่เหล่าศิษย์กำลังถกเถียงเรื่องนี้ ซูรูก็เอาชนะคนที่4 ดังนั้นนางจึงมีโอกาสดีมากที่จะได้เป็นตัวแทน
บรรดาหน้าใหม่ทั้งสี่คนได้เข้าร่วมการคัดเลือกครั้งนี้...
เจียงวู่เฉิง,หยางจู่ซวน,ซูรูและซูหลี นอกจากซูหลีคนที่เหลือทั้งสามจะได้รับคำแนะนำจากวังมังกร พวกเขาสามารถเข้าร่วมการคัดเลือกที่จัดขึ้นในราชวงศ์เทียนซ่งในเดือนหน้า
"ฮ่าๆ เจ้าทั้งสามยอดเยี่ยมจริงๆ พวกเจ้าทั้งสามเป็นพี่น้องของข้า"หวางหยวนยิ้มและพูดอย่างภูมิใจ"โดยเฉพาะวู่เฉิง เจ้าน่าเกรงขามเมื่อเจ้าประลองกับไป่หลีเฉิง ทุกคนรู้ว่าเขาอยู่อันดับที่สองในทำเนียบมังกรปฐพี!"
"แต่ข้าก็ยังคงพ่ายแพ้"เจียงวู่เฉิงพูดพร้อมกับส่ายหัว เขาไม่ภูมิใจหรือมีความสุขแม้แต่น้อย
เขาคิดว่าหลังจากที่เขาบ่มเพาะอย่างจริงอยู่ในสุสานดาบเป็นเวลาสองปี ความแข็งแกร่งของเขาน่าจะเพียงพอที่จะดูถูกทำเนียบมังกรปฐพี แต่เห็นได้ชัดว่าเขาคิดผิด
แม้แต่ไป่หลีเฉิงที่อยู่ในอันดับที่สองก็ยังยากที่จะเอาชนะ ไม่ต้องพูดถึงเสวี่ยหยุนที่อยู่ในอันดับที่หนึ่ง เนื่องจากเขาอ่อนแอกว่าไป่หลีเฉิงเล็กน้อย เสวี่ยหยุนนั้นจะแข็งแกร่งขนาดไหน?
"การคัดเลือกที่จะจัดขึ้นในเดือนหน้าจะรวบรวมผู้เชี่ยวชาญจากทุกที่ เสวี่ยหยุนอัจฉริยะหาที่เปรียบไม่ได้ที่หอคอยขนนกโลหิตฝึกฝนนั้นจะเข้าร่วมด้วยเช่นกัน ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะได้สู้กัน"เจียงวู่เฉิงคิดและเป็นห่วงในเรื่องนี้
สามปีที่แล้วไป่หลีเฉิงและฉิงกังร่วมมือกันสู้กับเสวี่ยหยึนแต่พวกเขาทำได้เพียงแค่เสมอ
อย่างไรก็ตามเสวี่ยหยุนอยู่เพียงแค่ขั้นอาณาแก่นทองคำอันลึกซึ้งในตอนนั้น
สามปีผ่านไป ความแข็งแกร่งของเสวี่ยหยุนจะอยู่ขนาดไหนกัน?
เจียงวู่เฉิงเหล่ตาเล็กน้อย
หากเขาต่อสู้กับเสวี่ยหยุนในตอนนี้และไม่ได้ใช้ทักษะลับผลาญวิญญาณ เขาก็ไม่มั่นใจว่าจะเอาชนะได้"
"เหลือเวลาอีกเพียงหนึ่งเดือนก่อนจะถึงการต่อสู้!"
"ข้าต้องหาวิธีที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งภายในเดือนที่เหลือนี้!"
ประกายแสงส่องเภายในดวงตาของเจียงวู่เฉิง
หลังจากได้รับตำแหน่งการเป็นตัวแทนแล้ว เจียงวู่เฉิงออกจากลานฝึกซ้อมและไปที่ศาลาลับทันที เมื่อมาถึงที่นั่นเขาก็แลกเปลี่ยนเม็ดยาสวรรค์จำนวนมากมาย
หลังจากนั้น เขาอุทิศตัวเองเพื่อฝึกฝนอย่างจริงจังเป็นเวลาหนึ่งเดือน
ตลอดทั้งเดือนเขาขังตัวเองอยู่ภายในห้องโดยไม่ก้าวออกจากประตูแม้แต่น้อย
หยางจู่ซวนและซูรูก็มีความตั้งใจจริงเช่นกัน
ทั้งคู่รู้ดีว่าเหลือเวลาอีกเพียงหนึ่งเดือนก่อนจะถึงการคัดเลือก การปรับปรุงใดๆในการช่วงเดือนนี้อาจจะเพิ่มโอกาสในการชนะการคัดเลือก
หวางหยวนได้รับความเดือดร้อนตลอดทั้งเดือน เพราะทุกคนในมุ่งมั่นในการบ่มเพาะอย่างโดดเดี่ยว ดัง
นั้นเขาจึงไม่สามารถหาคนที่จะดื่มกับเขาได้
หนึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว
บนเตียงในห้องของเขา เจียงวู่เฉิงลืมตาขึ้นมาพร้อมกับมีลมหายใจออกมาจากปากของเขา
"ข้ากลืนเม็ดยาสวรรค์วันละเม็ดในเดือนนี้ มันสิ้นเปลืองอย่างมากถึงแม้ว่ามันจะสูญเปล่าไปเยอะ แต่มันช่วยให้การบ่มเพาะของข้าไปถึงอาณาแก่นทองคำลึกซึ้งขั้นสูงสุด!"เขากำมือแน่นและรู้สึกว่าพลังของเขาแข็งแกร่งกว่าเมื่อหนึ่งเดือนที่ผ่านมามาก
ก่อนหน้านี้ในสุสานดาบ การบ่มเพาะของเขามาถึงขั้นอาณาแก่นทองคำอันลึกซึ้งแล้ว เหลืออีกเพียงนิดเดียวจะถึงจุดสูงสุดของอาณาแก่นทองคำอันลึกซึ้ง
"นอกจากนี้ ในที่สุดข้าก็เข้าใจในกระบวนท่าที่แปดของเพลงดาบไร้ลักษณ์"เจียงวู่เฉิงยิ้มพลางกล่าวพึมพำ
กระบวนท่าที่เจ็ดของเพลงดาบไร้ลักษณ์นั้นสามารถใช้ออกได้โดยบางคนที่มีความเข้าใจสูงในแก่นแท้แห่งลมและแก่นแท้แห่งไฟ มันไม่จำเป็นที่ต้องผสานแก่นแท้ทั้งสองชนิดเข้าด้วยกัน
ในขณะที่กระบวนท่าที่แปดนั้นจำเป็นต้องใช้แก่นแท้ทั้งสองชนิดมารวมกันก่อนที่จะใช้ได้ กระบวนท่านี้ช่วยให้เจียงวู่เฉิงยกระดับความแข็งแกร่งของเขาเข้าสู่ระดับใหม่
"มันน่าเสียดาบที่ข้ายังคงไม่สามารถรวมแก่นแท้แห่งดาบทั้งสามชนิดได้ ภายในหนึ่งเดือนนี้ข้าต้องบ่มเพาะไม่งั้นข้าคงได้พยายามที่จะผสานมันมากขึ้น"เจียงวู่เฉิงพึมพำด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
...