DND.752 - โอสถระดับสี่
“ได้เลยปู่ซือ” หยวนหยิงหยิงยิ้มเป็นสุขก่อนจะหอมแก้มซือหยู “ปู่ซือดีกับข้าเกินไปแล้ว ข้าอยากจะอยู่กับปู่ตลอดไปเลย!” ซือหยูยื่นมือแตะแก้มด้วยความเขินอาย เพราะเขารุ่นราวคราวเดียวกับหยวนหยิงหยิง แต่นางเห็นเขาเป็นชายแก่ “ปู่อายหรือ?” หยวนหยิงหยิงเบิกตาโพลง นางถามตรงๆ &n...
