บทที่ 135 ด้วยกัน 3 (2)
บทที่ 135 ด้วยกัน 3 (2) “ที่ดินแถบนี้เป็นของท่านอย่างนั้นหรือ?นายน้อยคาร์ล” “ใช่” ทาช่าในร่างมนุษย์อ้าปากค้างกับสิ่งที่เห็นเมื่อพวกเขาก้าวเข้าสู่ชายฝั่งส่วนที่หนึ่ง ทาช่ายังคงจ้องไปรอบๆด้วยสายตาว่างเปล่าคล้ายคนสติหลุดก่อนจะก้าวลงจากเรือช้าๆ ครั้งนี้พวกเขาเดินทางมายังป่าโดยเรือ แม้พวกเขาจะมีมั...